Hoihoi! Vanaf de 1e dag van de zwangerschap is m'n libido ver te zoeken. En ver als in echt nergens te vinden. Ben inmiddels bijna 4 maanden geleden bevallen en nog steeds is daar geen verandering in gekomen. Herken mezelf hier helemaal niet in terug, tijdens m'n 1e zwangerschap leek ik wel een 'jonge hond' en had iedere dag wel zin. Ook tussen de zwangerschappen in hadden we geen problemen. Nu krijg ik al de kriebels als het maar lijkt alsof we intiem gaan worden. We hebben het al zeker een paar keer gedaan, wil mijn man ook tegemoet komen. Hij weet ook dat m'n hormonen flink overhoop liggen en dat ik me op dit gebied nog niet echt prettig voel maar ik merk totaal geen verbetering/verandering en had dit toch nu wel gewenst/gehoopt. Is dit herkenbaar? Wordt dit beter? Kan ik er iets aan doen?
Ik had na mn bevalling vrij snel wel weer zin en het leek beter te gaan maar na 2 mnd na bevalling was libido ook heel laag en zo is het gebleven. Soms twijfel ik komt het door te pil? Mn man denkt dat het komt omdat ik een kind hebt en ik daardoor minder zin heb want je oerdrift is normaal jezelf voortplanten en nu is dat al gebeurd? Dus wie weet als mn oerdrift een 2e wil dat het beter gaat worden ofzo Mn tip is wel regelmatig iets te doen want hoelang je niets doet hoe minder zin je ook krijgt om het te doen. Dus toch wel 1x per week of desnoods 2 weken ofzo.Ik had ook wel eens een maand niets gedaan met hem waren we allebei moe enz. Het is nu een jaar na mn bevalling en zoals voor mn zwangerschap zal het echt niet meer worden maar af en toe heb ik nog wel zin.
Het kan zeker door de pil komen!! Zelf geen ervaring mee, maar mijn beste vriendin heeft me hiervoor wel in vertrouwen genomen. Ze is gestopt met de pil en toen kwam het terug. Nu heeft ze een spiraaltje. Het is zeker het proberen waard.
Geef je nog borstvoeding? Dan zou het ook kunnen dat je minder zin hebt door het stofje wat je dan aanmaakt En verder..Probeer misschien eens dingen die je anders niet zou doen. Laat hem je masseren, samen lekker douchen, spannend filmpje kijken, enz. Neem de tijd en idd wel steeds proberen zodat die drempel niet te hoog wordt. Lastig hoor.. Ik weet er alles van! Hopelijk wordt het uiteindelijk beter bij jullie. Maar geef het de tijd!
Ik heb ook totaal geen zin meer! Had het al niet super veel maar nu is het ergens in de vriezer gaan staan 'mevrouw libido'... Ik denk dat het komt omdat ik 24/7 bezig ben met die kleine en met haar in me hoofd krijg ik d'r geen zin in... Tot grote ergenis van vriendlief overigens die een libido heb zo hoog als de Eiffeltoren hahaha!! Ik lees dus graag mee voor tips!! Overigens doet het bij mij (4 maanden na de bevalling) ook echt zeer werkt dus ook niet mee..
Bedankt voor de reacties dames! Ik geef inderdaad nog borstvoeding, is dit een grote factor? En anticonceptie heb ik nog niet. Ik kan niet goed tegen de pil (onder andere inderdaad 0 libido) dus die wordt het sowieso nog niet. Wilde eerst even zoveel mogelijk hormonen uit m'n lijf zodat ik echt goed kan merken wat de anticonceptie met me doet voor ik eraan begin. We doen het inderdaad wel hoor, merk inderdaad dat de drempel anders hoog wordt. M'n man heeft echt n libido waar je u tegen zegt en vind me alleen maar nog mooier nu ik 2 kinderen op de wereld heb gezet. Voel me zo gezegend dat hij zo naar me kijkt en zo gek op me is en voel me zo enorm schuldig dat wat hij ook doet het bij mij geen lust gevoelens oproept. Soms denk ik echt blijf van m'n lijf af, kan er gewoon de rillingen van krijgen soms. Vind dit zo raar en maakt me zo onzeker. Ik heb dit nooit gehad en kijk ook niet anders naar hem, hou juist nog meer van hem nu ik zie hoe hij als vader is.
Mijn dochter is vorig jaar november geboren en mijn libido was ook foetsie.. Gaf bv tot ongeveer een kleine 2 maanden geleden en alleen nog ''s ochtends. Wel slikte ik de minipil. Heel mijn hormoonhuishouding was door de war en nu begin ik eindelijk weer een beetje mijn libido terug te krijgen! Mijn vriend heeft ook een libido waar je u tegen zegt, maakte het ook wel eens lastig. Ik ben 2 maanden geleden gestopt ook met de minipil en plaats een dezer dagen een spiraal. Wel koper, wan't tegen de mirena kan ik niet. Dus hopen dat ik gewoon weer mijn eigen libido terug ga krijgen! Voor jullie ook natuurlijk, hoop dat het niet zo lang hoeft te duren als bij mij..
Het lijkt me belangrijk dat je niets tegen je zin doet, want dan krijg je zoiets van: doe het maar, dan ben ik er vanaf, doet je zin ook geen goed op lange termijn. Helpt het als de druk eraf is? Gewoon lekker samen in bed/bad gaan liggen, elkaar een beetje strelen, zien wat prettig voelt, zonder dat het meteen moet overgaan in 'meer'? Ontzwangeren duurt 9 maanden zeggen ze weleens... bij mij duurde het toch ruim een jaar.
Ik zit in exact dezelfde situatie: Ongeveer 4 maanden geleden bevallen, ik geef nog volledige borstvoeding en wacht nog met hormonale anticonceptie tot m'n lichaam weer een beetje 'bekomen' is...Mijn libido is echt onbestaand! Ben benieuwd wanneer het een beetje terugkomt. Gelukkig heeft m'n man er veel begrip voor...en met een baby die continue aandacht wilt, komt het er hier toch niet van
Tijdens mn zwangerschap had ik vreselijk veel zin. Na de bevalling poef weg! Een jaar later nog steeds niks... maar het interesseert me niets eigenlijk. Ik ben een bam-mam dus geen vent hier waarmee ik rekening hoef te houden
Hier ook totaaaaaal geen zin meer! Dochter is al 7 maanden en nog steeds even weinig zin als net na de bevalling. Ben ook wel weer aan de pil, weet niet of het daarmee wat te maken heeft. Voor mij hoeft het gewoon echt niet meer, vind het niet meer leuk ofzo.
Herkenbaar. Heb ook echt geen zin. Ja misschien 2x in de maand. Maar voel mezelf erg lelijk. Dat is hier het probleem 😕 had verwacht dat die kilo's sneller zouden verdwijnen 😊
Ik weet ondertussen dat het zo belangrijk is om je in ieder geval op je gemak/mooi te vinden. Ik heb het met mijn vriend hierover gehad (mijn onzekerheid) en hij heeft me duidelijk gemaakt dat ik er echt wel mag zijn. Dat is fijn om te horen Hopelijk kan jij jezelf steeds meer gaan waarderen en gaan eventuele kilo's eraf. Ik moest mezelf ook echt even inpraten dat ik naast moeder nog steeds dezelfde persoon ben. Mezelf even los zien van luiers, borstvoeding, spugen, zorgen etc. Dat heeft ook geholpen. Verder heb ik nog steeds niet zoveel zin maar het is in ieder geval al verbeterd dus komt wel goed
mijn libido is ook nog vrij ver te zoeken, maar ik hoor dat dat vaker voorkomt bij vrouwen die borstvoeding geven i.v.m. een hormoon dat vrij komt.
Mijn libido is al 1,5 jaar zoek. Ik heb afgelopen maandag mijn Spiraal eruit laten halen in hoop dat het er beter op word. Hopelijk als ik geen hormonen meer krijg dat het weer terug komt...
Ook hier is mijn libido erg afgezwakt sinds de bevalling. En dit heeft denk ik te maken met verschillende factoren: veranderend lijf (aangekomen kilo's), vagina die toch nog wat gevoelig is, hormonen die nog door je lijf gieren (ze zeggen niets voor niets dat je 9 maanden moet ontzwangeren). Belangrijk is denk ik communicatie met je partner en dat je niks tegen je zin doet. Seks is een tweeverkeersweg: het moet voor beiden partners leuk zijn. Dus ik zou het bespreekbaar maken met je partner (als je dat nog niet hebt gedaan), je onzekerheden op tafel gooien enz. Ik denk dat partners een grotere aandeel kunnen hebben dan ze denken. Wellicht is het niet zozeer dat jouw 'libido' verkleind is (libido is sowieso een discutabel fenomeen), maar - o.a. vanwege de bovengenoemde factoren zoals jouw hormonen - heb je iets meer nodig om echt "zin" te hebben in seks. En daar kan jouw partner er bij helpen.. Ik heb in ieder geval wel gemerkt dat ik nu meer voorspel, aandacht, intimiteit nodig heb om echt opgewonden te raken. En dat heb ik mijn vriend ook laten weten en gelukkig heeft hij dit goed opgepakt. Succes!
Ik ook echt totaal nooit zin Als iemand zou zeggen dat ik t nooit meer hoefde te doen zou ik op dit moment echt serieus blij zijn. Ik was al nooit zo heel erg 'actief' zal ik maar zeggen. Maar nu... Vind het echt heel vervelend voor mijn vriend. Durf het ook niet echt te bespreken met hem. Terwijl dat makkelijk zou kunnen hoor, daar zou hij niet moeilijk over doen. Maar ik voel me ook echt al zo lang bijna alleen maar 'moeder' en niks anders meer. En daar past dan geen seks bij of zo..Is dat gevoel ook herkenbaar voor jullie?
Ja, zeker herkenbaar. Ik had daar vooral tijdens mijn verlof moeite mee. Ik zat voornamelijk thuis met de baby, simpele kleding, onder de melk- en kotsvlekken.. Mijn wereld was heel klein geworden. Het voelde alsof ik mezelf aan het verliezen was.. In plaats van dat ik mijn eigen identiteit had voelde ik mij constant "moeder van". Omdat ik mezelf alleen als moeder zag - en ook wel vanwege de aangekomen kilo's - voelde ik mij totaal niet sexy en als ik mezelf niet sexy voel, dan heb ik ook geen zin in seks. Maar het gaat nu beter! Ik heb tijdens mijn verlof geleerd dat ik echt mijn "eigen dingen" en "eigen tijd" moet hebben om gelukkig te zijn. Dat ik weer ging studeren hielp er natuurlijk al heel erg bij, maar daarnaast probeer ik dus ook echt mijn eigen dingen te doen en tijd voor mezelf in te plannen. Ik ben meer dan alleen moeder en moederzijn definieert mij niet. En ik heb ook gemerkt dat als ik mijzelf meer zie en voel dan alleen moeder, dat ik ook een veel leukere moeder ben naar mijn dochter toe.
Herkenbaar ... borstvoeding, drukte, altijd beschikbaar moetje zijn voor je kind... vind het ook lastig. De ene keer gaat het "beter" dan de andere. Vind het intiem zijn wel fijn, maar echt libido? Nou nee. Fijn om te lezen dat het missch ook aan de bv ligt. Ik merk zowieso wel dat je lijf dan nog "in dienst" is van het kind, het anders voelt om seks te hebben. Tijd samen zonder kind helpt hier wel. Kaarsjes aan, massage, even echt in the mood komen. En wel blijven doen. Ook belangrijk voor je relatie (denk ik). Maar ook jezelf niet dwingen. Rustig aan... Sterkte.