Paar dagen geleden mijn eerste check bij de vk gehad. Omdat ik een trombose geval heb in de eerste lijn (mijn moeder, jaaaaren terug) en een bmi boven de 30, staat in het protocol dat ik een antistollingsmiddel moet spuiten. Gevolg is dat ik ook over ga naar de gyn (bij medicijnen moet je daar onder behandeling) Nu is mijn vraag, zijn er dames die dit kennen? Bij mijn zoon is dit nooit aan de orde geweest en toen was ik een stuk dikker. Plus ik geloof niet in bmi, het berekent lengte en gewicht, maar geen spiermassa. Ik heb geen maatje 36, maar 42/44 lijkt me ook geen erg overgewicht.. Ik sportte 3-5 keer in de week, dus een lading spieren zitten er wel.. Zijn er vrouwen waar dit ook het advies was? Of die het herkennen? Moet zeggen dat ik er niet veel voor voel nu.
Ik spuit bloedverdunners , vanwege zeer verhoogd risico op trombose en 2 miskramen, maar mag gewoon bij de vk blijven. Wel onder extra begeleiding van de gyn eens per 3 maanden. Tsja, risico's die je hebt als je het niet doet: Voor jezelf: oa. trombose , longembolie en de gevaren en gevolgen daarvan Voor je ongeboren kindje: oa miskraam, vroeggeboorte door bloedpropjes in de placenta, groeiachterstand Je zal zelf moeten inschatten of je deze risico's wilt nemen. Het spuiten is niet zo een ramp, sinds een week of 25 lukt het niet meer in m'n buik, en de overgang naar bovenbenen was ff wennen, maar dat gaat nu weer prima.
Zeer verhoogde kans op trombose en twee miskramen zie ik als een goede reden. Trombose bij mijn moeder, (die niet sport, heel veel overgewicht heeft, slecht eet en rookt als een schoorteen) en het feit dat ik net een bmi van 30 heb, vind ik (nog) niet genoeg reden om elke dag iets onnatuurlijks in mijn lijf te spuiten.. Weet jij ook wat voor gevolg het heeft op een lage bloeddruk?
Wat een raar protocol. Ik ben natuurlijk geen arts maar klinkt mij een beetje overdreven. Mijn vader heeft trombose en longembolie gehad, mijn oudste zus is overleden aan een dubbele longembolie en mijn andere zus heeft een zoontje dat stilgeboren is waarbij het vermoeden is uitgesproken dat dat door een bloedpropje in placenta/ navelstreng kwam. Ok ik heb zelf dan geen overgewicht, mijn bmi zit wel een beetje aan de bovenkant van de veilige zone maar ik hoef tijdens zwangerschap niets te spuiten hoor. Wel 6 weken lang na de bevalling maar dat is vanwege minder beweging door het kraambed enzo. Ohja en ik heb zelf ook een verleden met miskramen. Is dit nieuw? Ik zou proberen een gesprek met een internist te regelen, die kan je er de juiste informatie over geven en het juiste advies.
Bij mij heeft het geen gevolgen, mijn bloeddruk was altijd laag en is niet veranderd na start spuiten. Je bloed wordt ook niet zodanig dunner dat het daar echt effect op heeft! Bij mij hebben ze 3x het aantal trombocyten gecontroleerd, en dat is prima. Dat zou ik wel laten nakijken! maar dat kijken ze sowieso bij een zwangerschap meen ik. Ja het is inderdaad wel heel ver gezocht als je het zo uitlegt. Zou gewoon nog eens met je vk praten, kunnen ze je geen extra controles bieden? Rockerscience, er zijn erfelijke varianten van trombose , zijn die dan bij jou / jou familie wel onderzocht? Anders klinkt het ook een beetje raar dat ze je daarin in je zwangerschap helemaal niet begeleid hebben eigenlijk? Want het is bekend dat zwangerschapshormonen (en de pil trouwens ook) een verhoogd risico geven op trombose, en met zo een geschiedenis als jij hebt
Door een sterfgeval bij de bevalling in de familie en tromboses ben ik zelf vrij jong getest. Ik heb een lichte stollingsafwijking en slik vandaar ook nu weer ascal in de zwangerschap (lichte bloedverdunner), na de bevalling moet in preventief 6 weken spuiten. In een ander ziekenhuis was het advies om de hele zwangerschap te spuiten. Hier was ik zelf ook niet zo van gecharmeerd moet ik zeggen. Mijn bloeddruk buiten de zwangerschap is normaal 60/80
Zover ik weet zijn er 8 varianten waar op getest kan worden, dit is ook gedaan en daar kwam niets uit. Maar ik heb altijd een aantekening dat ik familiair belast ben omdat er ook heel veel stollingsstoornissen zijn die ze nog niet ontdekt hebben of aan kunnen tonen.
Ik heb er nog nooit van gehoord eigenlijk. M'n bmi is 29.9 en ook mijn moeder heeft jaren geleden trombose gehad maar er is bij mij nooit over gesproken door de vk. Kan me voorstellen dat als je echt een verhoogd risico hebt zoals Pandavliegen dat je dan heel graag bloedverdunners wilt gebruiken omdat de risico's groot zijn! Misschien nog eens goed navragen hoe het precies zit allemaal? Het is sowieso wel apart hè dat je door de verkeerde leefstijl van je moeder extra controle krijgt.. ik moet bijvoorbeeld ook voor de glucose test omdat mijn moeder ook te zwaar is, ongezond leeft en diabetes heeft. Ik ben wel wat zwaarder maar gezond en in hele goede conditie. Succes ermee, ben benieuwd!
Ik heb zelf na mijn eerste bevalling een trombose en longembolie doorgemaakt. Ik heb geluk dat ik nog leef en mijn dochter gezond ter wereld is gekomen. Blijken twee stollingafwijkingen te zijn. Nooit iets van gemerkt, ook niets in de familie bekend. Dus deze zwangerschap ook clexane spuitjes en ascal slikken. Gaat prima. Merk ook geen nadelen tov mijn eerste zwangerschap.
Ik merk dat er toch een aantal zijn die slikken of spuiten, maar dat er ook duidelijke aanleidingen voor zijn. Laatst bij mn moeder hebben we het er nog eens over gehad en ook zij zien het niet zo. Maar begrijp ik nou dat er ook getest kan worden? Want stel ze testen en er komt uit dat er toch een verhoogd risico is, dan zou ik best willen spuiten. Maar voor nu, ga ik het niet doen. En zoals Jezz schrijft, gek dat ik door de slechte gezondheid van mn moeder extra gecontroleerd word..
Er zijn 8 stollingsstoornissen waar op getest kan worden maar als daar bij jou niks uitkomt betekent dat niet dat je geen afwijking hebt. Ik zou er overigens niet te licht over denken. Zoals je gelezen hebt ben ik mijn oudste zus verloren hieraan en ze stond werkelijk waar in de bloei van haar leven. Dit had niemand aan zien komen. Als een internist adviseert om te prikken zou ik dat doen.
Ja ik zou toch verder laten uitzoeken of jijzelf echt risico's hebt. De gevolgen kunnen zo groot zijn.. en vervelend dat vanwege je moeder jij een indicatie hebt, maar aan de andere kant, het is je moeder en erfelijke dingen kunnen op die manier voor ze schade aanrichten wel gevonden worden..en slechte leefgewoonten kunnen ook erfelijke dingen aan het licht brengen.. Snap dat je niet zomaar wilt spuiten, maar zou wel achter meer onderzoek aangaan en met een specialist gaan praten. Een specialist kan je ook beter informeren over de risico's die je wel of misschien ook helemaal niet hebt. De risico's zijn toch voor zowel jou als je ongeboren kindje levensgevaarlijk, zou ik ook niet te licht mee omgaan.
Maar is dit dan iets van sinds kort? Bij mijn zoon (6 jaar geleden) is dit nooit aan bod geweest. En toen was ik lichamelijk veel slechter. Niet veel sporten, slechter eten, enz enz.. Ik vind het heel erg Rockerscience, dat je je zus er aan hebt verloren. Maar lees ook dat het bij jou in de familie veel voorkwam. Mijn moeder heeft het gehad door haar slechte gezondheid. Ik leef wel gezond, ondanks mijn 'hoge' bmi. Misschien neem ik het te licht op, al denk ik van niet. Als ik kijk naar hoeveel risico ik loop gebaseerd op hun protocol, denk ik dat het wel meevalt.. De vk zei zelf ook, als je bmi 29 was, was het advies er niet geweest.. Toen ik er achter kwam dat ik zwanger, was mijn bmi 29.. Door de lage bloeddruk (en dus niet kunnen sporten) en gekke eten ben ik al wat aangekomen.. Dus als ik meteen op afspraak zou gaan, had ik dit advies niet gekregen..
TS: dat het bij je eerste zwangerschap goed ging wil niet zeggen dat dat nu ook zo is. Waarom ga je geen gesprek aan met internist? Ik snap niet wat er erg aan is als je eventueel moet prikken. Better safe than sorry. Ze zeggen het heus niet om je te pesten.
je wordt er nooit slechter van als je naar de internist gaat en zijn/haar verhaal aanhoort. Idd in de jaren kunnen er dingen etc veranderen. Als je dan nog zoiets hebt van ik sta er niet achter dan kun je altijd de medicatie weigeren. Ik denk altijd maar de wetenschap verandert de artsen weten mee dan ik. Van een gesprek wordt je nooit slechter. Succes met jouw keuze
Ik ben het helemaal eens met Rocketscience. Ik snap je ook, ben helmaal niet van het gebruiken van medicatie als het niet nodig is, maar ik zie nog steeds wat voor inpact overlijden door zo'n situatie na tientallen jaren nog heeft. Ik schreef iets eerder in dit topic dat ik de spuiten ook geweigerd heb, maar misschien moet ik dit wel even nuanceren. Dit was advies van een gynaecoloog die zich totaal niet ingelezen had in mijn situatie, de moeite niet had genomen om ook maar een blik op mijn dossier te werpen. Dit voelde voor mij dan ook verre van goed, vooral i.c.m het verloop van mijn vorige zwangerschap (HELLP ontwikkeld waar we door mijn eigen schuld erg laat achterkwamen, waardoor ik bijna geen stollingswaarde in mijn bloed had) Het slikken van de ascal is in mijn geval gewoon beter en hier heb ik dan ook geen enkele moeite mee. Ga nog eens een gesprek aan met een arts en kijk of er misschien andere opties zijn als je niet wilt spuiten, gewoon een dubbel check voor de gezondheid van de kleine en jezelf
Ja wat de rest zegt, wetenschap vernieuwd. Elk jaar leert ook de medische wetenschap bij, worden protocollen aangepast enz. Is het 100% zeker dat het bij je moeder door haar levensstijl komt en geen erfelijk factor aan zit? Ik snap ook niet zo goed waarom je niet met een specialist hierover in gesprek gaat. De gevolgen van het zomaar negeren zijn zo groot, waarom zou je die nemen omdat je het zelf onzin vind? Misschien zegt de specialist wel, meid is nergens voor nodig, maar dan weet je het zeker. Hij heeft er voor geleerd en kan je daarom beter advies geven dan jij jezelf kan in deze situatie. Succes met je keuze.
Idd, na 5 mk's kreeg ik "expirimenteel" ascal en fraxiparine. Dit omdat mijn waardes vlak na m'n mk 39 waren. Maar na de 3 maanden waar ze normaal de waardes meten was 't keurig onder 20 (17).... Na m'n bevalling heb ik voor mijn eigen zekerheid nog eens laten testen, maar die internist zag geen reden om mij bij een volgende zwangerschap weer medicatie voor te schrijven 😱 Gelukkig dacht m'n gyn daar anders over! Zit nu braaf aan de ascal en hoop volgende week (bij hartactie) te kunnen starten met de fraxiparine...