Discussie hier en ben benieuwd hoe jullie dat doen. Oudste van 8 kan wat mij betreft best alleen naar de supermarkt. Het is 5 a 10 minuten lopen. Geen drukke weg en wel oversteken maar in gewone straten. Mijn man vind hem nog te jong. Eerst wilde zoon graag maar toen zijn vader dat zei werd hij onzeker. Ik vind het júist goed in het kader van zelfstandigheid. Hoe staan jullie daarin?
8 lijkt mij een mooie leeftijd om dit soort dingen uit te proberen. Mijn oppaskindje ging op die leeftijd wel eens alleen brood halen. Maar ik kan mij ook voorstellen dat sommige kinderen er op die leeftijd nog niet aan toe zijn.
tja ik ben daar ook wat moeilijker in maar het beste vriendinnetje van mijn dochter mag het wel. En eigenlijk zou het ook best kunnen. Bij twijfel en discussie zou ik zeggen: Laten gaan en even volgen ?
Met 8 jaar kan dat toch wel? Zie niet in waarom niet... Het ene kind is het andere dan wel niet, maar ik denk dat je je kind daarin wel kan inschatten. Als jij als moeder denkt dat hij dat aan kan is het toch goed?
Hier mocht het ook toen hij ruim 8, begin 9 was. Gaat prima en was heel goed voor zijn zelfvertrouwen. Gaat daarna wel heel hard ineens, fietst nu ook zelf naar vriendjes etc.
En als vader inschat dat het niet kan, telt dat niet mee? Ik zou een middenweg kiezen; alleen naar de supermarkt, maar wel volgen de eerste keer. Als het goed gaat, volgende keer echt alleen.
Mijn dochter mag wel eens alleen naar de supermarkt die hier aan het einde van de straat zit. De rest van de winkels zit te ver en daar mag ze dus niet heen.
Hier is supermarkt/klein winkelcentrum op ongeveer 5 min lopen, ook geen drukke straten. Mijn dochter (bijna 8) mag bij het winkelcentrum en de speeltuin die erachter ligt alleen spelen. Sinds een paar maanden. Dus ja. Mijn dochter mag dat. Al hebben we het feitelijke 'boodschapje' doen nog niet uitgeprobeerd, zit wel in mijn planning.
Wij zitten nu ook in deze aankomende fase,hij word in juli acht. Hier ook 5 min lopen of eventjes fietsen. Ik werk ook bij die supermarkt hier en hij vroeg van de week: mama wat kost een bosje bloemen bij jullie? Voor aankomende valentijnsdag wil hij voor mij uit school een bosje bloemen gaan kopen hoorde ik van ml... Superlief! Dus ik denk dat ik hem eerdaags wel laat gaan,eens moet de eerste keer zijn😉
Welk gedeelte vindt je man dan eng? Het er heen lopen of het dingen kopen? Mijn zoontje van 6 mag wel naar een vriendje lopen 3 straten verderop. Daar is ook een supermarkt maar daar zou ik hem dan weer niet heen sturen omdat hij nog heel weinig besef heeft van geld, wisselgeld en supermarkt producten in het algemeen
Mijn zoon van. 8 mag dat best hoor. Mar ik vraag het meestal aan zijn oudere broer van 11. De supermarkt zit op de route die ze naar school ook lopen. Vanaf groep 3 lopen ze ook alleen naar school, dus alleen naar de supermarkt kan dan ook best. Het gaat dan vaak om een kleine boodschap. Niet te veel geld mee en om het bonnetje vragen. Gaat prima hier. Ik zie regelmatig jonge kinderen om een boodschapje komen. We wonen dan wel in een dorp waar het lekker rustig is. Ik weet niet wat ik zou doen als ik in een stad woonde. Hier kennen ze de kinderen gewoon.
Toevallig is onze dochter van 7.5 jaar gisteren voor het eerst alleen maar het (kleine dorps)winkelcentrum gelopen. Het is een kleine 5 minuten lopen, het centrum ligt naast onze woonwijk, en ze hoeft alleen een fietspad over te steken. Ze heeft een Penny tijdschrift bij de Bruna gehaald en kwam helemaal trots terug Ik denk persoonlijk dat het erg van het kind af hangt of het wel of niet kan. Dochter heeft een vriendinnetje van ruim 8 en die kijkt echt nergens naar, ik hou echt mijn hart vast als ik met haar over straat loop. Als mijn dochter net zo was, had ik haar echt nog niet laten gaan.
De supermarkt durf ik nog niet aan bij zoon van 7,5. Te chaotisch en te weinig besef van geld. Wel mag hij alleen naar de kapper. Zij kent hem en hij is op zich wel verantwoordelijk genoeg. Biebbus bijvoorbeeld mag ook. Het zou mij vooral om het supermarkt gebeuren zelf gaan, de afstand en oversteken en dergelijke maak ik mij geen zorgen om.
mijn meisje was volgens mij nog iets jonger dan 8 toen ze voor het eerst naar de supermarkt ging. maar het is ook vlakbij en ze ging toen zelf ook al een hele tijd zelf naar school. ik zou me alleen zorgen maken dat je zoon met lege handen thuis komt omdat de gewenste boodschap 'op' is dochter kwam in het begin vaak weer thuis met de mededeling dat het op was, ze kon het dan niet vinden en durfde niemand te vragen waar het stond. toen ze 5 was ging ze voor het eerst naar de bakker om een brood te halen. maar die is hooguit 40 meter lopen
Mijn dochter zou dat niet mogen met 8 jaar. Ze moet vanaf waar we nu wonen een drukke provinciale weg oversteken en ik ben zelf al bang dat ik daar voor mijn sokken gereden word. We zijn van plan om te verhuizen naar de andere kant van die weg en dan zou ze wel alleen naar de supermarkt mogen als ze 8 is. Het ligt er dus wat mij betreft aan waar je woont en hoe de route is, waar moeten ze oversteken etc
Ik geef vaak in de portemonnee een briefje mee met de boodschap erop. En ik vertel ok dat als ze het niet kunnen vinden dat ze het moeten vragen. Mijn kinderen durven dat gelukkig ook. Wat ook erg goed werkt is de lege verpakking meegeven van het product dat gekocht moet worden.
Het zou niet gaan om echte boodschappen. Hij wilde graag chocolade en dat mag hij van mij dan zelf halen. Ik vroeg mijn man wat hij dan precies eng vond. Hij vond alles eromheen nog teveel voor hem. Van erheen gaan tot de kassa. Ik ben het echt niet met hem eens maar we hebben echt nooit discussies ergens over dus als dit het ergste is dan valt het mee
Oh mijn 5-jarige koopt ook zelf dingetjes (bij supermarkt en speelgoedwinkel), dus dat lijkt me met 8 ook echt wel kunnen? Ik sta dan gewoon bij de ingang van de winkel te wachten, want 5 is wel echt nog te jong om helemaal zelf naar de winkel te gaan Hier moet je iig een drukke weg over, dat gaat met 5 nog echt niet gebeuren
Dan zou ik de eerste keer meegaan met je zoon. Hem bij de ingang van de supermarkt wat geld geven en zeggen: ga maar een reep kopen, ik wacht hier wel even op je. En dan je zoon supertrots aan je man laten vertellen wat hij heeft gedaan. Dan kan je daarna kijken of hij het ook een keer helemaal alleen ziet zitten. Ook voor vaders is het soms moeilijk los laten