Het lijkt mij toch logisch dat de kinderen gewoon bij jou zijn als je niet werkt? Ik ben thuisblijfmoeder en de kinderen zijn echt altijd bij mij. Natuurlijk kan ik mijn kleintje bij een vriendin brengen als bijv. Naar de tandarts moet, maar verder zijn mijn kinderen bij mij. Voor mij niet meer dan normaal.
Wij zijn een gezin met 3 kinderen en hebben geen hulptroepen. Geen oppas en ook geen familie om op te passen. Had ik dat graag gehad? Ja op sommige momenten wel, als ik b.v ziek ben zou het fijn zijn ze even naar opa en oma te kunnen brengen maar het is ook prima te doen zonder mensen om ons heen. De kinderen zijn eigenlijk 24/7 bij mij, ook naar afspraken gaan ze gewoon mee. Ik weet niet beter en wij wilden zelf kinderen dus vind ik dat ook normaal. In mijn omgeving brengen veel ouders hun kinderen naar opa en oma in het weekend, ook gezinnen met 2 kinderen. Ik heb niet het idee dat dat hier alleen gebeurd bij grotere gezinnen.
Mijn regel is eigenlijk, ik doe niets als ik het zelf niet op kan lossen. Ik zou nooit mijn (schoon)ouders opzadelen met het brengen/halen naar sport/school/peuterspeelzaal, ik vind dat persoonlijk echt mijn eigen verantwoordelijkheid. Ik moet wel zeggen dat mijn (schoon)ouders niet structureel op willen passen, als ze dat wel deden zou het misschien anders zijn.
Nee dat is niet logisch, dat is voor iedereen anders. Ik bedoel meer dat een weekendje weg zonder kinderen of een festival oid er voor mij eigenlijk niet in zit. Ook lukt het me niet vaak om iets met één kind apart te doen. Maar ik klaag niet hoor, geef gewoon aan hoe onze situatie is
Dat vind ik ook. Ik ben alleenstaande moeder van 3 kinderen en heb geen hulptroepen. Geen familie of vrienden in de buurt die op kunnen passen. Maar vind dat ook niet erg. Ze gaan overal mee naar toe. En savonds bij vriendinnen langs gaat gewoon niet. Jammer maar die tijd komt wel weer
Hier geen groot gezin maar wel een enorme achterban en hulptroepen. Wij voeden de kinderen op met de familie. Kinderen zijn heel veel bij opa/oma, tantes, oom. Ik heb eigenlijk altijd wel oppas of een helpende hand. Deze geef ik zelf ook weer terug waar nodig. Wij doen als familie echt veel samen. Maar ik heb ook wel een sociaal netwerk waarin ik meerdere mensen om hulp zou kunnen vragen. En zij andersom ook. Toch doe ik veel zelf en maak er geen misbruik van. Het gebeurt ook vaak zat dat een van ons alleen naar een verjaardag gaat bijvoorbeeld.
Wij hebben net de derde. Hier ook geen hulptroepen omdat ouders en schoonmoeder gewoon nog werken. Omdat de jongste net twee weken is heb ik wel een ouder gevraagd of ze mijn dochter vanmiddag mee wil nemen naar turnen. Dat is 100 meter lopen van school en ze kleedt zichzelf aan. Dochter is net 5, alleen heen vind ik nog niet kunnen. Maar straks gaat gewoon iedereen mee naar zwemles ED. Niet ideaal maar daar hebben we zelf voor gekozen. Bij ons op het werk wordt ook altijd gedacht dat opa en oma wel kunnen oppassen...
Natuurlijk is dat voor iedereen anders, maar ik lees regelmatig in reacties hier dat kinderen toch naar de opvang gaan terwijl er een van de ouders thuis is. Want ze hebben dat daagje rust zo hard nodig. En dat begrijp ik dan niet. Vandaar mijn reactie. Mijn man en ik zijn nog nooit samen een nachtje weggeweest zonder de kinderen. We besteden dat geld dan liever aan iets voor het hele gezin. Toen de kinderen kleiner waren en we gingen een avond samen weg (naar een verjaardag ofzo) zorgden wij voor oppas. Een tienermeisje kwam dan op onze kinderen passen. Inmiddels zijn onze oudsten zo groot dat zij op de jongere kinderen passen. Dus wij gaan heus wel eens samen een avondje weg, maar voor gewone dingen zoals zwemles hebben we geen hulp nodig. Dat regelen we zelf.
Ik krijg een beetje t idee nu dat je verwend bent/ t niet op eigen kracht doet als je hulptroepen hebt.. Mijn jongste was altijd bij mijn moeder als er zwemles was. Zij blij/oma blij/mama blij. Mijn oudste kan alleen naar een bepaalde club als ze daarvoor en daarna bij mn schoonzus is. Geen probleem voor iemand... Hev duidelijk gezegd: "zolang dat gaat/leuk is". Ik werk op nulurenbasis. Mijn zus en moeder passen op als ik werk. Luxe? Jazeker! Gezegend? Enorm! Maar verwend? Nee... Alleen met liefde. Ik gun gewoon iedereen zon netwerk. Hoe fijn is t als je kinderen opgroeien in een omgeving dat als er iets is, dat er 5 deuren zijn waar je naar binnen kan?
Dit idee krijg ik ook een beetje. Alsof je dan lui bent, het niet aan kan, overwerkt, verwend etc. etc. Zo komt het dan op me over .. Ik heb ook iets heel ernstigs gedaan vanmiddag. Ik heb mijn zoon niet opgehaald van het KDV, maar pas om 17.15. Heb lekker een paar uurtjes thuis gehad om wat voor mezelf te doen. Morgen ga ik weer met hem puzzelen, torens bouwen, racebanen maken.. Vandaag even niet. En nee, ik zat niet eens op m'n luie kont (had ik wel moeten doen trouwens ). En onze oudste was vanmiddag bij opa en oma. Niet omdat het moest hoor. Nee omdat ze het wilde.
Ik ben het met je eens hoor. Ik vind niet dat je verwend bent. Het is toch juist fijn dat het zo kan. Inderdaad iedereen blij! (oma,opa of je zus) Ik vind het echt vervelend als ik m'n zoontje mee moet nemen terwijl het tijdens zn slaapje is. Ik probeer er altijd omheen te plannen, maar anders gaatie naar m'n schoonmoeder of mijn moeder of m'n zus. Ook gaat hij 1 x per week naar het kdv, soms als ik moet werken, maar soms ook als ik vrij ben. Ook brengt mijn moeder hem naar het kdv als ik moet werken. Ik en m'n vriend beginnen allebei vroeg. Dus ik vind het een beetje kort door de bocht om te zeggen: "mijn kind, mijn verantwoordelijkheid" Makkelijk gezegt. Ik zit momenteel thuis, overspannen.... Ik vind het als thuisblijf moeder 100x makkelijker dan als je als moeder zijnde 3 of 4 dagen in de week werkt . Maargoed dat is mijn mening. En mag je als moeder zijnde dan helemaal geen tijd meer voor jezelf hebben? Dat is namelijk ook van de redenen waarom ik thuis zit. Ik dacht aan alles en iedereen behalve aan een beetje tijd voor mezelf. Nu ik dat wel heb merk ik dat m'n zoontje ook een stuk rustiger en vrolijker is geworden...
Dit vind ik best een 'gevaarlijke' uitspraak. Sommige mensen hebben iets wat je niet ziet. 😉 ik ben tbm, vriend werkt tot 5 (als hij op oefening is is hij heel de week weg) min vader brengt mijn dochter ook 4 dgn in de week naar school, zoontje blijft daar als ik met E. Naar zwemles / Dansles ga. Waarom? Ik heb NAH (niet aangeboren hersenafwijking met alle beperkingen) maar aan mij zie je niks. 😉 zoontje kan niet tegen prikkels, krijst dan heel de boel bij elkaar.
Gezellig hè al die vooroordelen. Sommige mensen zijn echt zo vreselijk kortzichtig. Daar zou ik zelf echt aan willen werken als ik "die" mensen was. Nog een mooi voorbeeld. Ik ben voor het oog ook altijd thuis. Of in ieder geval veel... maar ik schrijf toch echt teksten voor geld. En ik kan echt niet werken met een peuter om me heen. Maar dan nog, al zou ik niks doen.. wat maakt dat je daarover kan en mag oordelen.. super sneu. En nog sneuer.. dat je eigen leven kennelijk zo oninteressant is dat je precies weet wat er bij een ander speelt. Hoe laat iemand thuis is, dat iemand wel of niet ziek lijkt.
Heb zelf 3 kinderen en weinig hulptroepen. Opa's en oma's wonen op een uur rijden. Vrienden en vriendinnen werken. Wij ook en hebben dus vooral betaalde hulptroepen (gastouder en oppas) en nemen de kinderen veel mee (of laten thuis alleen slapen). En eerlijk, dat is heel vaak prima en gezellig, maar soms best pittig en als ik hier hoor hoe anderen veel hulptroepen hebben kan ik daar wel jaloers op zijn. Niet verwend maar het lijkt me soms wel heel makkelijk. En daarbij natuurlijk ook fijn voor de kinderen. Laatst vroeg een moeder aan mij hoe ik dat dan deed met boodschappen doen, zij had 1 kind en haar ouders naast haar wonen en had nog nooit haar kind meegenomen boodschappen doen, laat staat 3. Dat vond ik toch wel een beetje wereldvreemd. Waar ik wel heel slecht tegen kan is het gebrek aan tolerantie van veel mensen als je dus wel kind ergens (noodgedwongen) mee naar toe neemt in Nederland. Het is zo snel teveel voor anderen, bijv. bij logopedist/kapper/tandarts/supermarkt. Herkennen ouders zonde veel hulptroepen dat?
Ja heel herkenbaar en vervelend. Waarom je in hemelsnaam je kinderen meeneemt naar de supermarkt op zaterdag ed.
Ik herken het niet zo eigenlijk, maar misschien ben ik daar ook niet gevoelig voor om dat op te pikken
Mijn vriend heeft een eigen zaak en ik ben op dit moment thuis. Elke dinsdag gaat ons zoontje naar mijn ouders. Dit zou al de bedoeling zijn aangezien ik op dinsdag zou gaan werken. Helaas is de afdeling opgeheven, dus zit ik thuis. Die dag gebruik ik voor afspraken om te solliciteren ect. Maar soms ook gewoon om lekker in huis te rommelen, even maskertje te doen ect. Wij hebben een heel groot vangnet. Ons zoontje gaat ook logeren als wij een feestje hebben en we doen ook regelmatig iets met z'n 2e. Volgende week gaat hij een paar dagen logeren omdat wij carnaval gaan vieren. Niet omdat we slechte ouders zijn, maar omdat we ook gewoon nog onszelf zijn en dingen voor ons zelf willen doen.
Grappig dat iedereen zich meteen zo aangevallen voelt en denkt dat anderen je dan verwend vinden. Het lijkt mij een zegen juist, zo'n netwerk. Ik heb gelukkig wel een redelijk netwerk van vrienden, waar ik op terug kan vallen. Maar had een popelende oma en opa die het heerlijk zouden vinden om eens op te passen en wij iets voor ons zelf konden doen, ook wel heel fijn gevonden. Mijn topic was overigens omdat ik mij af vroeg of het hebben van een netwerk de keuze voor een 3e of 4e makelijker maakt of juist niet mee telt in die overweging voor een groter gezin. Niet om met het vingertje naar elkaar te wijzen of je verwend bent. Ik hoop ooit zelf wel die oma (oei dat klinkt oud) te zijn die mijn kinderen bij alles helpt wat nodig is. Misschien juist omdat ik dat zelf mis.