Hallo iedereen, We zijn hier zo wat ten einde raad.. Onze dochter is nu bijna 11 maand , stapt al. Reflux/teruggeven is zo goed als gedaan.. Mijn vriendin is nu al ongeveer 11 maanden thuis bij haar. Bijna constant bij haar dus , behalve donderdag en vrijdag gaat ze naar de opvang. Iets in huis doen, de was/plas is bijna onmogelijk. Wanneer ze vrolijk aan het spelen is probeert mijn vriendin de was te doen of te kuisen. Wanneer ze even naar een andere plaats gaat is het alsof onze dochter het meteen merkt en zet ze haar keel open en begint te wenen.. Overdag slaapt ze ongeveer een uurtje voor/na haar groentepap.. Slapen snachts gaat redelijk goed, ze word wel gemiddeld 2-3 wakker per nacht als ze haar speen kwijt is.. Wie heeft hier nog ervaring mee? Mvg
Ik denk zowat iedere ouder wel Is echt een fase. Verlatingsangstperiode. Gaat weer voorbij. Miss 'mee laten helpen'. Zelf ook wat sokken geven om op te hangen, doekje om te poetsen. Ik heb er veel aan toegegeven en deed de dingen gewoon als ze slaapt en heb veel nabijheid geboden. Kon ook niet eens alleen naar de wc. Maar dat is nu allemaal over en ik doe gewoon weer mn ding als zij lekker aan het spelen is. Geef er een beetje aan toe, accepteer dat het even zo is en hou in je achterhoofd dat het op den duur weer over gaat.
Je bedoelt dat ze niet goed alleen kan spelen? Erg aanhankelijk is? Is dit altijd zo geweest? Mijn zoontje is met fases ook erg aanhankelijk, en vaak ook als hij niet lekker is. Is er medisch niets aan de hand?
Ze is zeer aanhankelijk inderdaad. Ze moet constant iemand zien of ze begint te huilen/krijsen.. Toen ze een paar maand oud was zijn we naar de osteopaat geweest. Toen zat er iets vast in haar nekje/rug. Dat heeft toen geholpen We hebben alvast voor deze namiddag weer een afspraak gemaakt..
Ik denk inderdaad gewoon dit. Ieder kind gaat wel door een of meerdere periodes hier van, dochterlief is hier al 6 maar heeft dit ook gehad hoor. Voor de deur gaan zitten bijv. als ik naar de wc ging etc., mama niet uit beeld willen laten gaan. Ik heb haar ook zoveel mogelijk bij mij gehouden en het is vanzelf over gegaan. Ze hebben gewoon even extra behoefte aan mama en papa .
Klinkt als een hele normale baby. Baby's zijn niet graag alleen. Maar dan neem je die toch gewoon mee om de was te doen? Ik zette mijn dochter naast de wasmand op de grond als ik de was in de wasmachine deed en daarna keken we even samen hoe de was ronddraaidde. Natuurljk is het wennen. En ik geloof graag dat het voor jullie lastig is dat je altijd de baby in de buurt hebt. Maar om dan te zeggen dat je een lastige baby hebt?
Volgens mij hebben jullie een volstrekt normale dochter die in de typische verlatingsangst fase zit (11 maanden). Ik zou me pas zorgen maken als ze dit gedrag niet laat zien op deze leeftijd Privacy met plassen krijgt een mama pas weer als de kleine een kleuter is. Een draagzak is misschien een oplossing om toch iets gedaan te krijgen in huis met je dochter op de buik of rug.
11 maanden is ook een pittige fase. De hersenen maken dan ook een flinke sprong en dat kan het gedrag (tijdelijk)behoorlijk veranderen. Hebben jullie een box? En slaapt ze helemaal niet overdag? Of kan je vriendin wat doen tijdens de speeltijd in de box of tijdens haar slaapjes? En ik heb nog steeds geen privacy haha, er moet er 1 mee naar de wc (of in de box), en als ik onder de douche sta heeft 1 van de oudste wel een hele 'dringende' vraag die niet kan wachten tot over 10 minuten De was doen is baby mee naar boven, en daar laten grutten, zet bijv de bak wasknijpers neer. Vaatwasser helpt ze mee uitruimen (moet je snel zijn ) en ja, het kost allemaal 3 keer zoveel tijd. Koken, ik zet haar in de kinderstoel met een bakje tomaatjes of fruit en ik heb m'n handen 10 min vrij. Oh en soms huilt ze maar even. Je kan nou eenmaal niet altijd alle aandacht aan haar geven. Succes!
Mijn zoon heeft dit ook heel erg gehad vanaf ongeveer 10 mnd, wij kregen ook niks gedaan met hem erbij. Sinds ongeveer 2 weken gaat dit veel beter! Dus ik denk dat wij eindelijk deze fase voorbij zijn. Super pittig, maar jullie zullen er echt even doorheen moeten. Het wordt uiteindelijk vanzelf beter!
Ik vind het ook klinken als heel normaal gedrag. Stofzuigen en koken doe ik met zoon in de draagdoek op m'n rug. Alles afnemen doe ik terwijl zoon slaapt en bij de was neem ik hem mee naar boven. Hij helpt tegenwoordig met de was in de droger stoppen. Het opvouwen doe ik savonds voor de tv. In het weekend als mn man thuis is, doe ik het huis even extra goed terwijl man met zoon speelt. En naar de wc gaan doe ik gewoon met de deur open, zodat hij me kan zien, vaak komt hij wel achter me aan.
Dit is heel normaal hoor. En naar het toilet gaan... Dat blijft nog wel even zo dat dat niet alleen kan. Inmiddels is mijn dochter 2 en rond de 9 a 10 maanden begon de periode van verlatingsangst. Niks kon ik alleen doen! En ze wilde regelmatig niet slapen tussen de middag. Rond de 11 maanden was er een piek. Ze wilde niet alleen in slaap vallen etc en na 12 maanden werd het weer beter. Ze werd steeds zelfstandiger daarna. Het komt goed en het zijn fases. Als deze fase voorbij is, krijg je weer een nieuwe
Oh heel herkenbaar en dat houdt ook nog wel even aan, gewoon aan wennen dat alleen plassen enz verleden tijd is hahaha. Wat betreft klusjes doen in huis, doe ik tijdens een slaapje of ik laat haar op haar manier meehelpen maar ons dochtertje is bijna 19 maanden dus die kan wel een beetje meehelpen, vind ze prachtig.
Ik vind het ook wel normaal klinken. Ik kan nog steeds niet alleen plassen. Er is altijd wel een vraag of hij komt een sticker vragen omdat IK heb geplast Als baby ging hij mee naar boven als ik de was ging doen.
Hebben jullie nog een box? Wij hebben zoon daar nog regelmatig in en als hij ons ziet stofzuigen oid heeft hij ook nog leuk uitzicht, maar hij kan daar sowieso zichzelf ook prima een half uur alleen in vermaken. Wissel regelmatig het speelgoed, merk dat het hem heel veel rust geeft maar anderhalfvierkante meter te hoeven benutten. Als de box niet gewaardeerd wordt zou ik dat toch soms gaan oefenen, in de box, was in de wasmachine en weer terug. Gewoon een beetje "trainen" Proberen me te nemen naar de klusjesplek en bijvoorbeeld een swiffer duster geven werkt hier goed En helpen met de was uit de mand halen vindt mijn zoon ook dolle pret( wel de opgevouwen was veilig hoog leggen.
Klinkt precies als onze zoon. Met 10 maanden de box weggedaan want hij raakte helemaal overstuur als hij me uit het oog verloor. Ik deed heel veel met hem op de arm totdat Mn arm overbelast was. Bij alles zat of stond hij aast me. Tot 13 maanden wel 4x per nacht wakker en nu (16 maanden oud) nog om 23u, 3u en 5u ongeveer. Toen hij los ging lopen rond de 13 maanden ging het beter overdag omdat hij me achterna kan lopen ipv kruipen. Gelukkig gaat afscheid nemen bij oppas en naar bed brengen wel goed. Verder is hij wel altijd bezig en speelt/ontdekt constant maar ik moet er wel een meter of twee bij in de buurt blijven anders stopt hij en komt me achterna. Lekker veel naar buiten in de wagen, auto of op de fiets is hier het enige dat helpt. Dan heeft hij veel te zien. Na een paar uur in huis bezig moeten we er echt even uit want dan zijn we het allebei zat. Onze oudste had dat overigens ook maar sliep ook erg slecht in. Ze is nu 4,5 en een heerlijke kleuter maar wil nog steeds niet alleen naar de wc of naar boven thuis. Naar bed is gelukkig geen probleem, spelen bij anderen en logeren is nooit een probleem geweest zolang ze maar niet alleen is. Geen idee wat je er aan kunt doen. Hier hielp niets en het vreet echt energie. Volgens de CB arts ontwikkelen onze beide kids zich zo snel dat ze het zelf niet goed bij kunnen benen en daarom constant veiligheid zoeken maar of dat echt de oorzaak is weet ik niet. Ik ben denk ik geen overbezorgde moeder, ook weer niet heel makkelijk in loslaten van de kids, gewoon gewoon denk ik
Avh. Tja, vervelend. Wij zetten een kind op de wereld en willen er vervolgens geen last van hebben. Soms is t vermoeiend, maar je kindje is 11 maanden. Mamaplakken ( of pappaplakken) is toch heel normaal? Laat de boel de boel en geniet van samen zingen, dansen, spelen, stoeien, wandelen. Een uurtje overdag slapen is wellicht ook iets om aan te werken; als mijn zoontje te moe is, is hij ook hangerig. Ik snap je wel hoor. Maar probeer t gewoon los te laten. Je kan een kind van 11 maanden niet veranderen dus pas je dan maar aan aan je kindje
Hahaha lol Ik neem zoontje (1 jaar) ook overal mee (heb geen box) en overal is wel iets om mee te spelen. Tijdens het stofzuigen houdt hij nu het snoer vast en "helpt hij mee"; volgt me zo het het hele huis door . Als ie echt jengelig is: op draagzak op mijn rug, kinderliedjes aan en ik kan afwassen, opruimen, stofzuigen, ideaal .
Hij wil nog wel in de draagzak? Dan heb je mooi je handen vrij inderdaad. Ik heb 3 draagzakken/doeken geprobeerd maar vanaf 3 maanden wilde hij zich er alleen maar uitwurmen. Ik zeg altijd: was ik maar een kangoeroe, die kleintjes klimmen zelf in en uit de buidel, dat zou ideaal zijn
Dat is het inderdaad. Hoe frustrerend ook. Maar bedenk je, ergens is het ook wel heel schattig dat zo'n klein hummeltje niet zonder je kan. En ondanks dat het niet zo lijkt nu, ze worden steeds zelfstandiger en dan wordt het steeds makkelijker. (Ok, als je de driftbuien etc niet meerekent )