Grote zorgen om drukte op de Spoedeisende Hulp: 'Het wordt gewoon te veel' - RTL Nieuws Lijkt me geen goede ontwikkeling... Hebben jullie hier ervaring mee?
Zo'n 4 jaar geleden speelde dit al. Ik zat met onze dochter bij de huisartsenpost. Dubbele oorontsteking en keelontsteking. Had de huisarts een paar keer die week niet gezien Op vrijdagavond de hap gebeld en konden gelijk langs komen. Bleek ze op het randje van uitdrogen te zitten. Eigenlijk moest ze opgenomen worden, maar op de spoedeisende hulp was er een wachttijd van 4 uur. Dus kreeg ik de keuze om met een 9 maanden oude baby daar te wachten of met een kuur naar huis en in contact blijven met de hap. Uiteraard voor het laatste gekozen. Liever thuis en in de gaten houden dan op de spoedeisende hulp met een zieke baby waar je niet geholpen kan worden. Uiteindelijk is het allemaal wel goed gekomen, maar ik vind het schrikbarend dat je niet meteen de hulp kunt krijgen die je nodig bent. Mijn dochter had aan het infuus gemoeten, maar was niet op korte termijn mogelijk.
Ja ervaring mee...onze zoon van 2 had best iets ergs...om 19.00 uur waren we er...om 22.15 pas aan de beurt. Dus alle mensen die voor hem moesten...want wij hadden een afspraak om 19.00 uur waren echt meer spoed dan hij was....en hij had al best snel verzorging nodig. Ernstig inderdaad. Maakte me toen ook zorgen....
Helaas ook ervaring mee. Beknelde liesbreuk van zoon (toen 1 jaar oud, is 4 jaar geleden) en moest zo snel mogelijk naar een ander ziekenhuis. Hij was hier namelijk al bekend mee. veel darmoperaties gehad. We moesten wachten want het was NIET levensbedreigend. Je wilt niet weten hoe je je dan voelt. Wat een woede komt er dan in je op. Ik heb gezegd dat het bij hem wel levensbedreigend was. We moesten 10 minuten later alsnog met eigen vervoer snel naar dat ziekenhuis toe gaan, omdat een ambulance er te lang over zou doen. Ik heb dit meerdere keren meegemaakt, ook bij andere darmbeknellingen. Wij waren juist diegenen die helaas regelmatig `voor `mochten. zelfs dan duurde het nog erg lang. lees 10 minuten en die tijd was er soms gewoon niet. omdat wij moesten afwachten of hij naar een ander ziekenhuis moest had dit haast. in een groter ziekenhuis heeft mijn zoon wel eens 3 uur moeten wachten (hij was toen een half jaar oud) op de eerste hulp voordat hij geholpen kon worden met een acute darmbeknelling. Deze diagnose was gemakkelijk te stellen omdat hij er daarvoor al een aantal had gehad.
Mijn neefje heeft regelmatig allergische reacties, die gelukkig, thuis goed te handelen zijn. Tot hij een reactie kreeg waarbij zijn keel dicht sloeg. En ook hij mocht op zijn beurt wachten terwijl hij amper kon ademen. Kreeg hij ook nog medicijnen voorgeschreven die daar in de apotheek niet eens te krijgen waren dus hij moest nog een extra nacht wachten tot de gewone apotheek open was om de juiste medicijnen te krijgen. Volgens mij was het ook nog iets vrij normaal als antihistamine!
Wat verschrikkelijk :O Ik ben de afgelopen 2,5 jaar 2x wel binnen een half uur geholpen gelukkig. Is het zo veranderd dan of heb ik sowieso mazzel gehad?
Ik heb het zelf niet nodig gehad maar schrik wel van jullie voorbeelden! Pfff komende verkiezing maar eens een partij zoeken die hier iets mee wil doen. Gezondheidszorg is toch 1 van de belangrijkere dingen.
De hap hier precies hetzelfde.. Vorige week kreeg mijn dochter v 9 maanden een heftige koortsstuip gehad gewoon NIEMAND te bereiken dus 112 . Ambu personeel gaf aan dat hrt op de SEH druk was dus ze namen contact op met de HAP zodat dochter nog even goed nagekeken kon worden. Ook op de hap alle artsen weggeroepen.. Zit je dan ..
En toch snap ik wel dat je hiervoor zo lange wachttijd hebt. Wij zitten heel vaak in t zkh en bij levensbedreigend/onmiddelijke spoed zijn wij altijd direct geholpen. Maar de andere minder acute dingen hebben idd hele lange wachttijden. Ik zeg weleens als ik naar t zkh moet met mn meisje ben ik een werkdag aan uren kwijt. Gemiddeld zitten we er 7 uur voor we naar huis of de afdeling kunnen.
zelf meegemaakt maar werk ook in hetzelfde ziekenhuis dus weet alles van de werkdruk maar goed ik moest eigenlijk direct aan het infuus en aan de morfine ik was al 1x naar huis gestuurd met pijnstilling die niks deed en dat waren al zware medicatie dus toen ik terug kwam kon ik het echt niet meer houden van de pijn toen heb ik gebeld en moest gelijk terugkomen.... eenmaal terug met heftige pijn duurde het echt nog 2 uren voordat ik geholpen werd was ook nog eens een zaterdagavond dus dan is het extra druk dit was niet op de hap maar echt op de spoed er kwam wat tussen en weinig personeel
Ook in Duitsland merk je deze werkdruk. Afgelopen juni zat ik er 3 uur met onze oudste, in eerste instantie onder verdenking van een blindedarmontsteking, gelukkig knapte ze onderweg al wat op. Wat voor mij de verdenking wel weghaalde, maar ze bleef pijn houden. Uiteindelijk bleek het een forse (verborgen) obstipatie te zijn. We waren er rond 21.45 en zagen pas tegen 01.00 een arts. In de wachtkamer zat een moeder met een zuigeling en een ouder kind, zij zijn op een bepaald moment maar naar huis gegaan. Zuigeling lag te slapen bij mama. Deze mensen waren al voor ons binnen. Onze ervaringen met de Duitse zorg zijn prima wat de zorg betreft, maar zeer slecht mbt wachttijden, zelfs met een afspraak en ruim op tijd in de wachtkamer zit je meestal nog een uur tot anderhalf te wachten op je beurt.
Ik ben zelf verpleegkundige in België. Dit weekend lagen de patiënten op onze seh uren te wachten op de gang. De spoedarts had ik opgepiept omwille van een reanimatie op mijn dienst waardoor er op de seh geen arts was en nog een verpleegkundige minder. En niet alleen op een Seh speelt dit. Ook op gewone afdelingen hollen we 8 uur lang. Er is gewoon te weinig personeel om de zorg te bieden die nodig is. Ik heb vandaag gewerkt van 6u30 tot 16 u. Ik heb al die tijd niks gegeten en slokjes gedronken terwijl ik mijn dossiers invulde. Voor een toiletbezoek is geen tijd. De belletjes gaan de hele tijd door en we zijn maar met 2 verpleegkundigen aanwezig. Het wordt altijd maar erger, er blijven maar bezuinigingen doorkomen. Ik heb ondertussen geen voldoening meer van mijn job, ik ga naar huis met een slecht gevoel omdat ik mijn patiënten niet meer kan verzorgen zoals eigenlijk moet en wordt nog eens onderbetaald ook
Hier moet je bellen en dan langskomen op afspraak. Natuurlijk doen heel veel mensen dat niet en gaan gewoon maar langs. Moet ik dan extra wachten omdat zij niet de moeite hebben genomen om te bellen? Ze proberen mensen die zomaar langskomen wel tussendoor te helpen maar mensen op afspraak gaan voor. En dat is niet meer dan normaal vind ik, tenzij het natuurlijk echt heel acuut is. Een van de moeders hier op school werkt op de dienst en zij zegt ook je hebt echt vaste klanten daar. Compleet met amok maken omdat ze al zo lang moeten wachten. En ik ben zelf ook 1 keer de huid volgescholden omdat ik aan de beurt was en mevrouw al 2 uur zat te wachten. Ik had gebeld en afspraak gekregen, zij niet.
Mijn man heeft veel op de seh gewerkt, de enorme werkdruk daar was een reden dat hij een ander specialisme is gaan doen.
Ik heb die ervaring met lange wachttijden idd ook. Heb een keer met onze zoon van toen twee jaar uren moeten wachten in het VU. Omdat het spoed was hadden we ook niks meegenomen qua eten of speelgoed, dus was een extra vermoeiende dag voor ons. Maar begrijp de werkdruk, al is het wel zorgwekkend.
Ik ga bijna nooit naar de h.a of HAP, maar de keren dat ik er was vond ik het bij ons nog wel mee vallen. Toen ik door mijn allergie geen adem meer kreeg werd ik gelijk geholpen terwijl het echt heel erg druk was, mocht bijna gelijk door lopen (hadden uiteraard wel eerst gebeld). Toen ik mijn been verbrand had precies zo, vriend had gebeld en daar aangekomen werd ik gelijk geholpen terwijl het echt heel druk was. Maar heb er ook wel eens heel lang moeten wachten.
We zijn een keer met dochter van de HAP naar SEH doorgestuurd. Zijn toen binnen kwartier geholpen. Dus ik deel die ervaring niet. Verder gelukkig nooit de SEH nodig gehad.