Dank voor je reactie We kunnen goed rondkomen maar wil liever niet te veel inleveren. Ben me bewust dat als we heel erg goed opletten het met minder kan. Als het moet dan moet het maar liever niet. Ik vind wat jij noemt ook belangrijk en zou daardoor zo graag ook meer tijd met elkaar willen doorbrengen. Ik heb zoveel vakantie maar zal dan grotendeels alleen zijn omdat mijn man amper vakantie heeft of krijgt. Zou graag al die weken met zn allen doorbrengen maar helaas. Maar ook dit is een luxe die veel ouders niet hebben met hun gezin en dat besef ik me ook wel. Verder werk ik graag en vind ik de leeftijd waar de kids nu inzitten erg pittig. Heb de tv ook aanstaan als ik kook en dat gaat 5 tot 10 min goed en dan moet ik zeer goed opletten dat ze niet met blokjes of wat er voor handen ligt de tv te lijf gaan. Probeer ze altijd af te leiden door tafel te laten dekken enz wat de ene keer wel lukt en de andere niet. Zou graag meer rust in de tent willen. Cursus minsfullness ofzo maar eens gaan volgen
Ik vind je in dit topic behoorlijk egoïstisch en zelf vooringenomen overkomen.. Je praat over het werk van je man alsof hij putjesschepper op zee is, dat het totaal zinloos is wat hij doet en dat hij geen cent binnen brengt. Warom ben je dan bang dat hij zijn baan verliest? Jij, met je zeer riante top inkomen, kan dat allemaal toch wel opvangen? Je bent zo ontzettend minderwaardig over je man, alsof hij God op z'n blote knietjes moet danken met zo'n geweldige vrouw (die jij denkt te zijn) aan zijn zijde. Ook de opmerking 'als we gaan scheiden kan ik tenminste in het huis blijven wonen'. Echt wat denk je nou? Zeg je dat ook zo tegen hem? Dan zou ik ook wel fulltime willen werken als ik hem was.. Ja, ik denk dat een goed gesprek een heel verstandig idee is. Misschien kun je hem dan je excuses aanbieden voor je onredelijke gedrag. Enne, ik zou vooral lekker 5 dagen blijven werken. Is wel net zo gezellig voor je man en kinderen...
Klopt hoor ik denk ook vaak in problemen. Zie altid doemscenario's en risico's voor me ipv oplossingen of positieve dingen. Slechte eigenschap. En idd we moeten om de tafel gaan zitten maar mijn man is net zo star als ik en dus zijn we nog niet veel opgeschoten
Bedankt voor je reactie en een beetje beter lezen Ik ben alleen bang dat hij zijn baan verliest als ik definitief besluit minder te werken. Anders niet.
Moet zeggen dat je ondanks alle kritiek die je krijgt heel sportief reageert Krullie!👍 Ik zou gewoon een dagje minder gaan werken, je man een dag meer laten werken als hij dat wil en huishoudelijk hulp nemen. Jullie hebben vast een goed spaarpotje en recht op ww, dus dat zal wel loslopen allemaal. Vraag me trouwens wel af of een dag thuis met de kinderen jou meer rust gaat geven . Misschien toch nog verdiepen in opvang aan huis (desnoods de vakanties doorbetalen) en dus in ieder geval een huishoudelijke hulp
Ik heb prima gelezen, het is vooral een hele hoop ikke ikke ikke.. Jouw belang staat duidelijk voorop. En als jij blijkbaar in 1 dag verdient waar je man 3 dagen voor moet werken snap ik niet eens dat je nadenkt over minder werken. De stress zal er echt niet minder van worden hoor..
Wat net al aangegeven is, misschien kijken of er andere dongen werken voor je kinderen, wat strenger zijn wellicht... het is natuurlijk te zot voor woorden dat je niet met 3 kinderen naar de auto kan lopen en daardoor 2x heen en weer moet.. zo snap ik wel dat je veel tijd kwijt bent ja Wbt het eten, geef ze alvast iets? Een stukje komkommer oid, doe ondertussen een klein spelletje als dat lukt, laat de oudste boven spelen... verzin gewoon wat Wbt opvang... je hoeft niet perse iets aan huis te hebben toch, maar een kdv/gastouder die om 6.30/7.00 begint, dan kan je man ook gewoon wegbrengen
Hahah bedankt moet wel lachen om je zin "of een dag thuis met de kids je meer rust gaat geven" Vrees het niet iig niet nu over een paar jaar vast wel. Mn huishoudelijke hulp verwacht ik in mei weer terug zou weer fijn zijn! En miss toch ook wat beter gaan plannen en organiseren qua tijd die we hebben.
Bah, jij komt echt niet over als leuk mens. Ik heb medelijden met je man, zoals je hier over hem praat
Even meedenken hoor, maar je bezwaar is dat je man zijn bedrijf niet heel erg stabiel is en dat het bedrijf niet flexibel is. Zou je man ook verder kunnen solliciteren? Zodat hij wel de kinderen kan brengen of halen? Als dat wordt opgelost is het al een stuk prettiger voor je. Of wel drie of vier dagen werken maar minder uur op een dag?
Ja daar zijn we al enkele maanden mee bezig Helaas nog zonder resultaat maar banen liggen helaas niet voor het oprapen en hij heeft ook wel best wat eisen liever niet fulltime (snap je t nog? Ik niet hij zegt steeds iets anders) en parttime is best moeilijk te vinden als man.
Zucht Ik bedoel dat ik er niet rouwig om zou zijn als hij deze baan verliest. Hij klaagt ook steen en been over zijn werk en zijn baas en zegt ook regelmatig "hoop dat ie me ontslaat" en het volgende moment weer iets anders. We zijn allebei geen makkelijke personen Voor zijn gevoel zou ik er ntl wel mee zitten. Ik wil niet dat hij zich slecht voelt. Ik steun hem bij het zoeken naar een andere baan die beter bij hem past als hij dat graag zou willen. Alleen maar aangegeven dat ik best graag fulltime zou willen werken als hij de zorg voor de kids op zich wil nemen. En dat wil hij dan weer wel en dan weer niet dus is het verder ook geen optie meer en moeten we over andere dingen gaan nadenken.
Ik denk dat je het jezelf erg moeilijk maakt. 2x heen en weer lopen naar de auto? Nee hoor gewoon alle 3 in 1 keer de auto in. Jassen en schoenen terug uitdoen? Dat moet je gewoon niet accepteren. Je kinderen nemen een loopje met je omdat jij het toelaat en dat zorgt voor stress binnen het gezin en problemen met je man. Ik zou eens rustig tot 3 tellen en echt leren om je kinderen korter te houden. En niet denken in doem scenario's is waarschijnlijk ook beter. Niet alles kan je plannen. Dat heet het leven.
Vindt hij het werk wel leuk? Zou hij iets voor zichzelf kunnen beginnen? Zou een opleiding hem kunnen helpen? Mijn man had het niet naar zijn zin en heeft dus uiteindelijk een (HBO deeltijd) opleiding gekozen, vaste baan opgezegd en nu werkzaam in het werkveld. Valt niet mee, heel pittig, maar hij heeft wel perspectief op iets leuks. Misschien niets voor jouw man, maar beetje out of the box denken kan soms geen kwaad.
Nou, het zal allemaal wel. Op mij kom je over als een drammerige kleuter die alleen maar wil doen wat hij zelf wil. Ik denk dat het juist goed voor je zou zijn als je meer tijd thuis zou hebben met je kinderen, zodat je ook met hen zo'n band op kunt bouwen dat ze naar je luisteren en weten wanneer ze gewoon moeten doen wat jij zegt in plaats van over je heen lopen. Misschien niet zo makkelijk als nog een extra dag gaan werken, maar wel belangrijk.
Ik denk dat als je deze situatie wilt veranderen, je ergens op moet gaan inleveren. Je man zegt z'n baan op. Dan levert je man flink in. Vraag is of hij daar gelukkig van wordt én meer financieel risico. Jij gaat een dag minder werken. Wederom lever je in op zekerheid. Je gaat door met het aantal uur dat je nu werkt en zoekt een gastouder, oppas, nanny aan huis. Een schoonmaker, boodschappen laten bezorgen. Dat kost je wat, maar je hebt er ook wat voor en behoudt financiële zekerheid, want als je man zijn baan kwijt raakt, is dat allemaal ook niet meer nodig en vallen die kosten dus weer weg. Een dag extra gaan werken nadat je juist een dag minder was gaan werken, is veel lastiger. Verder kom je eerlijk gezegd niet super gezellig over. Zo te horen heb je het goed voor elkaar, maar wil je deze situatie veranderen en daardoor meer genieten van het leven, zul je ergens op in moeten leveren. Persoonlijk zou ik kiezen voor de laatste optie, als ik in jullie schoenen zou staan.
Mijn man heeft een eigen bedrijf, erg goedlopend. Ik doe daar de administratie voor en werk vanuit huis. Ik had daarnaast een goede baan voor 3 dagen. Toen onze zoon geboren werd ben ik 4 ochtenden gaan werken. Na lang wikken en wegen heb ik voor de rust en tijd met mijn zoontje gekozen en ben ik juni vorig jaar gestopt met werken en doe alleen de administratie voor het bedrijf. Ik heb nog geen moment spijt gehad. Ik vond het vooraf ook erg spannend en besef me dat we financieel afhankelijk zijn van het bedrijf. Soms nog wel eng maar mocht het nodig zijn dan denk ik dat ik echt wel weer een baan kan vinden. Volg je gevoel en doe wat jouw gelukkig maakt.
Jeetje wat een bak met gal krijg je over je heen. Ik begrijp super goed dat je het allemaal heel pittig vind, en ben dolblij om te lezen dat het niet bij iedereen over rozen gaat ( voelt hier vaak of je de perfecte moeder moet zijn) en vooral maar heel blij moet wezen met alles 😱. En dus nooit mag balen. Maar goed ik zou eens onderzoeken of je anders een oppas zwart voor een dag kunt inhuren? Wij maken gebruik van kinderopvang/bso en op donderdag oppas ( die haalt oudste dan op van school en jongste van opvang, dan kookt ze en doet ze vaak in bad. Zo fijn
Complimenten dat je zo sportief reageert op mijn bericht. Nog een paar dingetjes verduidelijken: Als ik praat over een gastouder, dan heb ik het over een gastouder die opvang in haar eigen huis aanbiedt. Veel goedkoper dan een gastouder aan huis. (Tussen de 4 en 5 euro per uur per kind + bureaukosten.) Het probleem van wegvallende kosten tijdens jouw vakantie kan je dan opvangen door af te spreken dat je een berekening maakt voor de jaarkosten en deze door 12 deelt. Zo heeft de gastouder een vast maandinkomen. Over jassen en schoenen weer uittrekken of geen handje willen geven. Bij gastkindjes heb ik daar nauwelijks last van (gehad), maar mijn eigen kinderen werken ook wel eens niet mee. Dan ben ik heel resoluut. Geen jas of schoenen aan? Prima, we gaan nu weg. In de winter hebben ze heel snel door dat dat echt niet leuk is zonder jas of schoenen. Geen handje willen vasthouden, dan maar in de buggy of als een plank onder de arm. Het klinkt heel hard en naar, maar na 1 of 2 keer wilden ze dan toch echt wel een handje geven (en nogmaals, dit was alleen bij mijn eigen kinderen nodig. Gastkinderen luisteren toch net even beter als mijn eigen soms draakjes) Veel succes met het uitvinden wat voor jullie werkt.
Lieve Krullie, ik vind je helemaal geen egoistisch mens en ik krijg door je berichten ook helemaal niet het idee dat je alleen het beste wil voor jezelf en dat het je niet interesseert hoe je man zich voelt. Zo zie je maar hoe verschillend mensen dingen interpreteren . Ik snap je heel goed en mooi om te zien hoe goed je met al die minder leuke reacties omgaat. Als je dat thuis ook kunt, heeft je man maar geboft met jou . Ik snap je wens, ik begrijp je behoefte en volgens mij zijn jullie gewoon zoekende naar de beste oplossing voor jullie gezin. En dat is niet altijd makkelijk, zeker niet met 3 kids die ook nog niet altijd luisteren (ook herkenbaar trouwens ). Ik wil je veel succes wensen met het vinden van de juiste balans in jullie gezin, en wat er ook gebeurt, volgens mij kom jij er wel!