Wij hebben het ook gelijk gedeeld met mensen. Oké niet op Facebook maar wel in de directe omgeving. Nu zit ik alleen met t volgende. Morgen de 20 weken echo. Stel nou dat t dan toch ineens een jongetje ipv een meisje. Niet dat t naar is dat t dan geen meisje is maar we hebben t al verteld aan een boel mensen en ook al typische meisjes knuffels gelegen..... Dus ergens snap ik t wel dat mensen t stil houden
Hier gaan we het wel vertellen door middel van een gender reveal party. Zo kan iedereen een leuk kado vinden en geven voor de kraamweek. Voor mij is het mijn eerste kind, dus kan je geen tips geven wat nu het verstandigst is om te doen. Je zou het ook aan je zoon kunnen overlaten. Ik bedoel wanneer hij vraagt wat het geslacht is, zou je het hem kunnen vertellen. Maar dat is helemaal aan jouw.
Waarom niet vertellen? Omdat anderen er niks mee te maken hebben. Kan me het goed voorstellen, zeker als je omgeving er constant bovenop zit. Ken een stel die bekend maakten dat ze een meisje kregen. Begonnen opa en oma over de naam te zeuren. Ja dat kan je dan hebben. Is het geslacht niet bekend dan blijft dat vaak beetje in het midden. Wij willen het helemaal niet weten. Vind de verrassing bij de geboorte zo leuk.
Dat is dus onder andere een reden voor mij om het niet te willen vertellen. Dat anderen namen gaan voordragen, ea bij voorbaat bemoeienissen, hoe goed ook bedoeld. Ik ben helemaal geen shopper dus voor mij is het geen probleem, ik shop nooit voor de lol. Alleen is nu dus het scenario dat ik een ouder kind heb, welke misschien teleurgesteld oid is als het een jongen/meisje blijkt te zijn. En als het net geboren is is het al hectisch voor een kind dat gewend is enig kind te zijn. Ik vraag me af of het zekerheid hebben van te voren voor een kind fijn is.
Bestaat er nog meer dan een babyshower en gender reveal party? Van laatste heb ik nog nooit gehoord, dus misschien is er nog meer? Heb ik te lang onder een steen gelegen?
Ik snap het hele gedoe rondom het geheimhouden als je het zelf wel weet niet . Mijn vriendin hield het geheim maar dat kostte zoveel moeite en ze versprak zich ook een paar keertjes per ongeluk . De grootste verrassing is toch voor jezelf toch ? Wij hebben t beide keren gewoon verteld en ook de naam is voor onze familie en beste vrienden geen geheim meer , lekker makkelijk toch
Niet alles is permanent voor handen. Ik maak bijv een luiertaart en een schilderij. Beiden kan ik pas afmaken als ik weet van diegene wat ze heeft gekregen. Dan heb ik echt geen tijd meer om ook nog later de spulletjes voor de taart uit te gaan zoeken. Vooral in dat schilderij gaat veel tijd zitten.
Wij hebben het wel vertelt maar ik denk dat de vraag ivm je zoontje wat belangrijker is om op te antwoorden. Als je het echt niet wil vertellen dan zou ik naar je zoontje toe heel duidelijk zijn dat het een jongen of meisje kan zijn. En geen vragen gaan stellen van: wat hoop/denk jij dat het word. Als je dit soort vragen stelt dan kan hij er een bepaalde verwachting bij krijgen en dat moet je proberen binnen de perken te houden. Dus alles zo neutraal mogelijk bespreken/benaderen. Vertel je het hem wel dan kan hij zich al voorbereiden op een jongen of meisje wat mogelijk meer rust bied. Maar je kan niet verwachten van een kindje van 5 dat hij zich niet verspreekt (vooral als mensen specifieke vragen stellen en dat gaan ze zeker doen). Dus dan zal je het iedereen moeten vertellen of afwachten tot hij zich verspeekt en dan komt alsnog de aap uit de mauw. Natuurlijk kun je ook aangeven dat jullie het weten en jullie zoontje niet zodat mensen niet teveel vragen gaan stellen aan hem. Wat het beste is voor je zoontje weet ik niet, ik ken hem niet en weet niet hoeveel voorbereiding hij nodig heeft of hoe makkeliik hij hier mee omgaat. Persoonlijk zou ik het op die leeftijd wel tegen mijn zoon zeggen zodat hij er naartoe kan leven. Dat is voor ons zelf ook de reden waarom we het willen weten, zodat we er naartoe kunnen leven. Ik heb dit zelf nodig als voorbereiding (duurde bij onze zoon een paar weken voordat de shock voorbij was bij mij) en daarom zou ik dat ook bij mijn zoontje doen.
Hier ook gewoon verteld, zullen we nu ook weer doen. Ik kan het toch niet voor me houden en zou me sowieso verspreken. Wat hierboven ook al eens gezegd is, klinkt miss een beetje lullig maar het boeit mij echt niet wat het geslacht is als mensen daar zo geheimzinnig over doen. Als het maar gezond is toch? Waarom zou ik me dan de moeite doen om mijn mond te houden. Merk trouwens wel in mijn omgeving dat er veel stellen zijn die het zelf wel weten maar het niet vertellen. Kan nu al niet wachten tot ik weet wat we krijgen! Alhoewel het me ook heel speciaal lijkt om het zelf niet te weten. Maar dat lijkt me praktisch gezien weer zo onhandig
Hier eerste keer geheim gehouden maar erg moeilijk praatte thuis in zij vorm. Tweede en derde gewoon verteld veel leuker om al te delen
Wij gaan het gewoon delen, vind ik veel leuker dan om het voor me te houden. Zie persoonlijk ook geen reden om het geheim te houden. En mijn omgeving is ook héél erg benieuwd
Ik wil het zelf ook niet weten, maar als ik het per ongeluk wel te weten zou komen zou ik het voor me houden. Voor mij is het net als de naam iets wat je niet deelt voor de geboorte, maar heb er geen oordeel over als iemand anders daar een andere mening over heeft. Ik vind het wel vertellen zodat een ouder broertje of zusje er vast aan kan wennen trouwens wel een hele goede reden om het anders te doen. Mijn eerste is er nog te jong voor, maar anders zou ik het dit keer misschien ook anders doen.
Bij de eerste wisten we het niet. Bij de tweede wel, maar de omgeving niet (en wisten ook niet dat wij het wisten). Bij de derde wisten we het niet. Bij de vierde wisten we het wel en de omgeving ook. Ik vind het specialer om het niet te weten, vriend wilde het wel weten, dus zodoende om en om. Al is bij deze zwangerschap het algemeen bekend omdat mijn oudste 2 toch wel een lichte voorkeur hadden en ik wilde niet op het moment dat het daadwerkelijk geboren is mogelijk een teleurgestelde reactie over het geslacht.
Heeft niemand nog gehad dat er geslacht van de baby verkeerd bepaald was en dat je al wel het "verkeerde" geslacht gedeeld had met je omgeving? T komt toch best wel voor toch?
Tuurlijk hebben anderen er niets mee te maken, maar dat ik bijv in de middag naar tandarts moet hebben anderen ook niets mee te maken .... Maar als mijn dochter met een vriendinnetje en haar moeder aan komt zetten met de vraag of er bij ons gespeeld kan worden dan zeg ik niet nee dat kan niet en je mag niet weten waarom niet, dan zeg ik gewoon nou vanmiddag moet ik nog naar de tandarts en voel me daarna niet altijd lekker dus liever vandaag niet. Ik zou dus echt niet iedereen te pas en te onpas vertellen wat het geslacht is maar ik zou er niet alles aan doen om geheim te houden.
hier weten we het zelf maar vertelde we het niet aan anderen gewoon omdat we het leuk vinden. die leuke kraamcadeaus kunnen ook gekocht worden als ik al bevallen ben. onze kinderen weten het ook niet.
Wij wisten het en hebben het twee dagen later aan iedereen verteld. Ik heb geen zin in geheimzinnig gedoe over wat het word. Ik vind het zelf ook altijd mega irritant als mensen zeggen "ja we weten wat het is maar houden het voor onszelf" Zeg dan lekker niks joh.. Dus daarom; vertelden wij het gewoon. Alleen de naam hielden we geheim.
Eens. Misschien wat lomp gezegd, maar wat maakt de omgeving het nou uit of 't n f*cking jongen of meid is! Moeilijk doen als het makkelijk kan naar mijn idee