Vinden "jullie" gezinnen met 3 kinderen zielig omdat er dan altijd 1 kind tussen valt? Ik ben nu zwanger van de derde en ik krijg af en toe naar mijn hoofd dat er dan toch ook een vierde "moet" komen anders hangt 1 kind zo tussen en een oneven aantal is gewoon niet leuk. Hoezo zou een oneven aantal niet leuk zijn? Hoe denken jullie erover?
1. Ik heb daar nog nooit van gehoord 2. Waar bemoeien deze mensen zich mee? Er moet een vierde komen?!
Mijn zus heeft 3 kids, en heb ook kennissen met 3 kinderen. Het hangt vooral van het speeltype af lijkt het wel. Bij de ene is de oudste op zichzelf (hypergevoelig), en daardoor spelen de jongste 2 meer samen (was anders toen de jongste een baby was trouwens). Bij een andere zijn de oudste 2 meiden en de laatste een jongen, dus de meiden spelen meer met poppen en de jongen met zijn auto's. De interesses verschillen gewoon, en dan blijft er soms eentje over, maar dat kan ook met 4 kinderen gebeuren: Maar ken ook een gezin van 4 kinderen, de middelste 2 zijn meiden, dus die trekken meer op. De oudste jongen is daar ook wat alleen, omdat de jongste nog geen jaar is en dus altijd wel een jaar of 7 verschil zal houden met zijn grote broer. Dus 4 is ook niet een ideaal getal..
Wat een onzin! Lekker laten kletsen! Waar bemoeien mensen zich toch mee. En buiten dat oneven aantal is er dan altijd wel een reden om meer kinderen te krijgen ofzo. Ik heb 4 kinderen. Maar de 4de is een jongen (met 3 zussen) en een nakomertje. Valt hij dan ook er buiten. Moeten we dan maar voor een 5de gaan? Nee hoor, komt vast goed
Ik kom zelf uit een gezin van 3 en heb dat wel altijd zo ervaren.... voor mij in principe reden om geen 3 kinderen te willen. Sowieso vind ik 2 voldoende om andere redenen maar mijn eigen ervaring speelt hierin wel mee ja.
Mijn man en ik komen beiden uit een gezin van 3 en hebben dat ook wel zo ervaren. Maar wie er uit valt is vaak wel wisselend. Het was niet standaard dezelfde 2 tegen 1. Daarnaast is het ook nog afhankelijk van het geslacht, het leeftijdsverschil, de karakters enz. Wij hebben er nu een beetje per ongeluk 3 en ik wil echt absoluut geen 4de meer. We zijn heel blij met ons onverwachte kadootje, voelen ons nu heel compleet, maar zijn ook echt klaar. Om nu 4 kinderen te krijgen ivm risico op 2tegen1, dat lijkt mij nogal overdreven! Bedoelen mensen hetniet ook als grapje? Sowieso alle opmerkingen, als je een derde jongetje krijgt wordt er ook vanuit gegaan dat je nog wel een 4de "neemt", want je wilt toch een meisje? Als mensen een jongetje en een meisje krijgen, dan zijn ze toch klaar. Meer dan 3 moet je niet doen, anders kun je geen gewone auto meer kopen. Je mag maximaal het aantal kinderen als dat je slaapkamers over hebt, anders is het zielig. Enz, enz. Niks van aantrekken en doen wat bij jullie past!
Ik heb 2 broers en ben een gelukkig kind uit een gezin van 3 kinderen. Wij hebben nooit geen last gehad vh oneven aantal.
Ik ben ook zwanger van de derde en ik vind dat echt onzin. Het zal heus wel zijn dat de een een keer wat meer met de ander optrekt maar dat heeft met zoveel dingen te maken.
Mijn man denkt ook zo, voor hem nog een extra reden om geen kind meer te willen krijgen. Mij lijkt het onzin, geloof niet dat er een kind tussenhangt. Dat het een oneven aantal is lijkt me soms niet praktisch, maar dit heb je ook wanneer er ouders zijn die 1 kind hebben.
Ik denk dat dat wel meevalt hoor. Ik vind persoonlijk juist dat als je 'maar' 2 kinderen hebt je dan of die ene broer/zus hebt of anders eigenlijk niets. Bedoel ik meer mee, als het dan niet klikt dan heb je niet nog een broer of zus waar het evt. wel mee kan klikken. Al vind ik ook niet dat je daarom maar voor 3 kindjes moet gaan, als er maar 2 kindjes zijn en niet meer zullen komen. Wij waren vroeger met 5 kinderen thuis (5 meiden) en ik vond dat nou niet echt een onhandig aantal. Met de 1 kan je het wat beter vinden als met de ander, ook omdat soms karakters zo verschillend zijn of wat botsen, maar ik denk niet dat dat eraan ligt dat het een oneven aantal is, dat heb je bij 4 of 6 kinderen ook lijkt mij. Mijn man komt uit een gezin van 3 en heeft een zus en een zusje. Ja, hij is de enigste jongen, maar hij heeft een prima band met z'n zussen. Wellicht niet zoals ik dat met mijn zusjes heb, maar dat ging en gaat altijd heel leuk met elkaar. Ik zou dus nooit een keuze maken voor het aantal kinderen op basis van zulke argumenten, want dat zegt helemaal niks.
Ik denk daar ook regelmatig over na. Mijn jongens schelen 3.7 jaar van elkaar. Ze spelen best samen en hebben dezelfde interesses. Ze zijn nu 8 en 4 en tegen de tijd dat er een derde komt zullen ze 9 en 5 zijn. Ik ben dus wel bang dat de jongste (die nog verwekt moet worden haha) een echt nakomertje zal zijn en dus niets aan zijn/haar grote broers heeft. Nou ja, niets is overdreven. Maar ik heb zelf 3 zusjes met leeftijdsverschil. Zus en ik schelen 18 maanden. Dan 5 jaar tussen nummer 3 en tussen haar en 4 ook weer 18 maanden. Als kind speelde ik idd niet met hen. Nu is mijn jongere zusje een van mijn beste vriendinnen. Misschien is het ook wel mijn ideaalbeeld hoor. 2 jongens en 2 meisjes, dubbel koningsgezin ik vind in elk geval dat anderen er niks mee te maken hebben.
Ik kom uit een gezin met 3 kinderen en heb het wel zo ervaren ja. En ik ken ook meerdere stelletjes met deze ervaring die daardoor absoluut geen derde willen. Mijn vriendinnen die alleen zijn opgegroeid willen zeker 2 kinderen, omdat ze het zelf niet fijn vonden om alleen op te groeien. Dus zo is er altijd wel wat.
Ik zie het in mijn omgeving wel.. dan heb ik het met name over mensen van mij leeftijd die het vroeger zo ervaren hebben.. maar dit zou voor mij geen reden zijn een 4e te "nemen".
Ik zou me daar geen zorgen over maken, je weet nooit nooit hoe het loopt, met een even aantal kan ook een kind niet helemaal aansluiten. Wij waren vroeger met 3. Ik was de jongste. Ik speelde zelden met mijn oudste zus, altijd met de middelste. Mijn middelste zus ging wel iets meer met haar om dan ik, maar wij deden toch het meeste samen. Nu hebben we allebei al jaren geen contact meer met haar, het heeft gewoon nooit geklikt.
Hier ook. Eerst hing de jongste er vaak buiten, later in de pubertijd voelde ik me juist heel erg het buitenbeentje, omdat mijn twee zusjes erg veel met elkaar optrokken.
Wat een rare opmerking. Ik heb dat nog nooit gehoord en ik kom zelf uit een gezin met 3 kinderen en heb er zelf ook 3. Ik vind het ook een rare reden om een vierde te nemen: als je twee of vier kinderen hebt kan het ook gebeuren dat het niet botert.
Zowel mijn man als ikzelf komen uit een gezin van drie (drie jongens/drie meisjes) en hebben dat allebei wel zo ervaren. Ik heb dan ook altijd geroepen er of 2 of 4 te willen. Maar nu wij alledrie volwassen zijn is er echt geen sprake meer van dat gevoel. Eerder wel: ik was de oudste en trok veel met de middelste op, de middelste met de jongste, maar ik nooit met de jongste. Toen ik de deur uitging trokken hun nog meer naar elkaar toe. Maar nu? Nu is het echt helemaal ok
Ik trok wel meer met mijn jongere zusje op waardoor de middelste wel vaker alleen in bijv een achtbaan zat.
Ik kom ook uit een gezin van 3 meiden. Ik heb het zelf niet zo ervaren, maar dat komt denk ik omdat mijn oudste zus 9 jaar ouder is dan ik en m'n jongste zusje is 4 jaar jonger, dat vond ik vroeger toch wel altijd jammer. Ik vind het zelf een best groot leeftijds verschil waardoor ik op vakantie en dagjes uit "altijd maar met mijn kleine zusje" mee moest. Voor mij echt een reden om tussen mijn kindjes geen groot leeftijdsverschil te doen ( als dit mag lukken natuurlijk) Ik denk dat 3 kids prima kan hoor . Nu merk ik er niks meer van en kunnen we alle 3 goed met elkaar op schieten ondanks dat onze oudste zus 9/13 jaar ouder is.