Of dat zo is weet ik niet, maar ik kom uit een gezin met 4 kinderen, en lag er zelf altijd een beetje buiten. Mijn broers en zussen konden altijd goed met elkaar vinden en ik was altijd degene die er niet goed in mee kwam. Interesses lagen ook anders en daarbij was ik altijd erg op mezelf. 3 of 4 kinderen hoeft wat dat betreft dus niet veel te zeggen. Nu is het gelukkig wel helemaal goed gekomen wat betreft contact. Maar laat je in elk geval niks aanpraten dat er nu dus wel een 4e moet komen, volg je eigen gevoel.
Klopt, wat betreft het gezin van 4. Ik ken een gezin van 4 meiden en de kinderen schelen allemaal 1,5 tot 2 jaar met elkaar. De oudste is heel anders dan de anderen, al snel veel volwassener en nu flink aan het puberen. Die valt dus al 'buiten de boot'. Daarna een dochter met autisme, die kan goed met het zusje na haar opschieten, omdat dat zusje heel makkelijk is en haar gedrag makkelijk accepteert. Dan is er nog de jongste die ook echt jong is, en druk . Die valt ook een beetje 'buiten de boot'. Maar verder wel een heel hecht gezin, maar je ziet dus wel dat niet iedereen evenveel met elkaar optrekt en dat is ook niet zo gek lijkt mij.
Zelf kom ik uit een gezin van 3, ken een aantal mensen uit een gezin van 3 en heb zelf 3 kinderen en ik heb het wel zo ervaren en ervaar het nu bij mijn kinderen ook. Ooit eens met iemand gesproken die het herkende en zich erin verdiept heeft, er is zelfs een naam voor, middelste kind syndroom. Het schijnt nl voor het middelste kind het lastigste te zijn en bij mijn broer en mijn middelste herken ik het helemaal.
wij hebben die opmerkingen ook gehad. (sporadisch hoor) maar nee, hier is er geen die echt er buiten valt. de oudste twee trekken veel samen op, maar rammen net zo makkelijk er een extra fontanel in bij de ander... de jongste wordt daarin ontzien en mag steeds meer meedoen. Met drie heb je wel altijd een hand te kort, maar bij 4 nog meer
Ik ervaar het niet zo. Mijn kinderen hebben best wel een leeftijdsverschil ook nog. 10, 3 en 1,5 jaar zijn ze. Maar ze spelen allemaal wel met elkaar. De jongste 2 wat meer omdat die nog niet naar school gaan. Maar de oudste speelt ook met de kleintjes en ze zijn alle 3 ontzettend wijs met elkaar.
Ik heb dat ook wel eens in mijn omgeving gehoord. Zelf ervaring heb ik niet want ik heb 2 kids. (wel een wens voor een derde in de toekomst) Mijn vader komt uit een gezin van 3 kids, ik heb hem er nooit over gehoord en ze zijn nu nog steeds erg hecht met zijn 3en.
Ik heb 2 broers en ja ik voel er wel eens buiten. Maar dat was meer omdat ik een meisje was. Maar ik heb dat nooit als naar ervaren. Nu is de band met beide goed, maar wel anders dan zij samen hebben. Aan de andere kant zei mijn broer laatst wel dat de andere waarschijnlijk niet een vriend van hem geweest was als het niet z'n broer was maar gewoon een teamgenoot. Ik heb ook nog een stiefbroer en zusje. En juist bij die 5 valt er altijd wel iemand buiten de boot. Maar het is wisselend wie dat is. Mijn zusje is vrijgezel zonder kinderen, mijn stiefbroer is juist erg op zichzelf en zijn gezin, ik heb niet zo'n goede band met mijn stiefmoeder wat me er in het verleden buitenplaatste. En mijn broer woont weer verder weg. Dus zo is er altijd wat.