Waarschijnlijk heb je mij gequoot (wel met een Q ), door de woorden van mijn bericht moet het dan goedgekeurd worden (f- en p-woord).
Oh ja kan ik me ook vreselijk aan ergeren. Kom gaan we met de toettoet weg. Of we gaan met de woefwoef spelen. Leer je kind gewoon meteen het goede woord want je bent dan dubbel bezig
Ons kindje als het om een huisdier gaat. Ik snap dat dieren bij het gezin horen maar vind ons/mijn kindje zo overdreven.
Grappig, ik vind een plasser dan meer als een piemel klinken dan een - sorry - spleetje. Bij ons thuis vroeger was het een piel, maar dat vind ik ook een raar woord. Mijn zwager en schoonzus hebben noemen het een flamoes, dat is Vlaams (terwijl ze in Noord-Holland wonen). Waarom is er geen normaal vrouwelijk equivalent van de piemel? Ik heb hem (of haar) namelijk nog niet gevonden.
Verschillende woorden al voorbij gekomen.. maar het ergste vindt ik: me en wilt in de vorm van 'me vriend wilt niet...(vul maar in) Als ik dat in een topic titel zie wil ik reageren met :het is WIL en MIJN ! Aaaaaargghhh:x O,en hier zeggen we (in de kop van Overijssel) PATAT friet is gewoon een raar woord hier.
woorden als "weledelgestrenge", " Hoogwelgeboren vrouwe" en "Zeereerwaarde hooggeleerde"....VERSCHRIKKELIJK. JEUK krijg ik van zulke titels Zet gewoon meneer jansen of mevrouw pietersen op een brief.
Leuk topic! Jeukwoorden op het forum: NOD, tempen, bruinverlies, ronde ('we zitten in ronde 2', zucht). Ik weet er ook geen andere woorden voor, behalve tempen, maar ze bezorgen me gewoon jeuk. Jeukwoorden op het werk: Bila, één-tweetje, comité, escaleren, aanjagen, al dat soort managementvocabulaire. En bij mij thuis moet je eigenlijk echt niet komen voor jeukwoorden. Alles hangt er aan elkaar van.
Ik erger me vooral aan het woord: Mamamelkje. Ben me aan het inlezen op verschillende fora en pagina's over borstvoeding. Als ik het woord nog maar zie staan, lees ik al niet meer verder. Voor de rest: Klussen dl, zl, vl, ml wondertje, prinsje, prinsesje poepen (in eender welke context dan ook) alles met 'me' wat 'mijn' moet zijn hubby
Ik vind dat soort titels juist heerlijk. Als ik een email naar de ambassade moet doen dan ga ik altijd opzoeken wat de correcte aanspreektitel is Ik vergeet het altijd maar het is dus: "(Zijne, Hare, Uwe) excellentie de heer/mevrouw .. "
Ik vind het ook prachtig. Juist, omdat de taal al zo aan het verloederen is en we iedereen maar tutoyeren.