Poepen vind ik juist het normale woord. Ik krijg echt kriebels als iemand drukken zegt. Serieus? Drukken,... waarop dan? Gewoon poepen, genoemd naar wat er uit je kont komt.
Wij gebruiken hier (België) dat woord niet zo veel en al helemaal in een andere context. Zal daar wel mee te maken hebben. Mijn zoontje zegt dan wel regelmatig: mama, ik ga poepen (kijkt veel op YouTube naar Nederlandse youtubers) en ik geraak er gewoon niet aan gewend. Krijg echt de kriebels als hij dat zegt. Zoals ik hier al gelezen heb van mensen zijn er die hetzelfde hebben met het woord: kaka. Wat voor mij dan weer een heel normaal woord is en beschrijft wat je gaat doen. Nu, drukken en een hoopje doen vind ik precies nog veel erger dan poepen.
Het hebben over draak, draakje oid als het over je kind gaat. Vind het zo negatief klinken. De borst aanbieden... kom op je geeft je kindje gewoon borstvoeding. Idd me.. en helemaal me ei. 'Volgens mij heb ik me ei gehad want me temp is ineens omhoog'... vreselijk.
Ah ja, je bent Belgische. Dan snap ik dat poepen voor jou is wat kaka voor Nederlanders is 😉.
Komt door het bovenste stukje tekst in haar bericht, dat heb ik met m'n laatste poging weggehaald en toen deed hij het wel
Je kan er ook het woord schijten van maken maar ja dat klinkt ook weer zo grof. Wat betreft het Brabantse ons pa en ons ma komt er bij mij ook vaak uit. Maar goed dat komt omdat ik zelf een echte Brabantse ben. Mijn man zegt nog wel vaak een hamburgert of brommert maar dat doet hij voornamelijk bij zijn vrienden die allemaal uit Rotterdam en omgeving komen. Ik krijg ook vaak jeuk van ongi, nod, me waar dat niet hoort. Waar ik echt spuugneigingen van krijg zijn vrouwen die het altijd beter weten dan een TS in een topic waar dan niet echt een vraag wordt gesteld.
De laatste jaren hoor ik steeds presentatrices van 45+ zeggen "hoe leuk is dat?". Daar krijg ik ook de kriebels van.😒
Waar ik kriebels van krijg, maar wat volgens mij algemeen geaccepteerd is, is 'mama' of 'papa' zeggen als je het over jezelf hebt. 'Geef maar aan mama' of 'papa helpt wel even'. Die begrijp ik echt gewoon niet. Waarom zeg je niet gewoon:' Geef maar aan mij' of 'ik help wel even'.
Omdat kleine kinderen dat beter snappen dan jij/jou/mij etc. De andere benamingen begrijpen ze later pas. En dat zit er van nature ingebakken bij de meeste ouders. Net als alles herhalen bij een baby: Is dat een mooie rammelaar? Ja? Is dat een mooie rammelaar? Klinkt heel debiel, maar die herhaling hebben ze ook nodig en helpt bij de taal. En ook dat doe je vaak van nature al
Ik dacht er ook zo over tot ik kinderen kreeg. En nu snap ik dat het inderdaad veel duidelijker is om op deze manier te doen. En best wel logisch als je nadenkt over taalontwikkeling en taalbegrip. Papa en mama zijn duidelijke woorden, er is maar één papa en één mama (doorgaans dan), dus als je een van die woorden gebruikt, is het meteen duidelijk wie er bedoeld wordt. Jij/ik/mij/etc. zijn veel abstractere woorden. Iedereen is een ik, maar ook weer niet op elk moment, want soms ben je dan weer ineens een 'mij' of een 'mama' ofzo... Superonduidelijk voor die kleintjes. Daarom ben ik er in elk geval op terug gekomen. Maar.... Je hoeft niet over jezelf als mama of papa te blijven praten tot ze 8 zijn. Zodra ze meer grip krijgen op de abstractere begrippen, is het weer belangrijk om over te stappen op 'normale taal', zodat ze het juiste gebruik van die woorden kunnen horen. Dus het is maar net wat bij de fase past.
Heerlijk topic . Veel van mijn jeukwoorden (eigenlijk vind ik "jeukwoord" ook vreselijk!) zijn al voorbij gekomen: brusje, klussen, manlief/zoonlief/dochterlief, me... En ongetwijfeld ben ik nog wat woorden vergeten . Verder raak ik van de volgende woorden, bij verkeerd gebruik, helemaal van slag : - hun hebben. Is het zo moeilijk om "zij" te zeggen? - deze vrouw heb weinig gegeten... Verschrikkelijk, zeg gewoon "deze vrouw HEEFT" - dat ken helemaal niet. Nee, dit zeggen kan ook niet . - kapottemaak tegen mijn dochter zeggen. Mijn schoonfamilie zegt dan: "ooooh, heb je dat kapottemaak?" Echt hoor, praat normaal... Gelukkig zegt mijn dochter wel gewoon kapotgemaakt
Manlief zoonlief dochterlief moederlief vaderlief waarom die lief?? Natuurlijk vind iedereen zijn man lief, zoon lief en dochter lief. Maar dat hoef je toch niet perse telkens te zeggen..
Zeggen dat je kind 13, 17, 23 of 38 maanden is. Voor mij is het gewoon tot een jaar in maanden, daarna 1 jaar, 1,5 en 2. Vanaf 2 stop ik ook met halve jaren zeggen.
Oh zeg je dat nooit dan? Mijn oudste is inmiddels al 110 maanden mijn jongste ruim 83 maanden. Dus je ziet het al, ze is bijna jarig!