Ik ben nu zwanger van de tweede - maar heb echt nog 'last' van mijn 1e bevalling (klein trauma). Toch ben ik niet zo bang voor de tweede bevalling! Maar ben wel bang dat als ik bij VK erover begin me ze vooral gerust willen stellen omdat ze denken dat het toch opnieuw angst is. Ervaring mee? Hoe hebben jullie ervaren?
Ik heb er zelf geen ervaring mee. Maar m'n sz had dat ook... Zij heeft Emdr gevolgd en gesprekken gehad en dat heeft enorm geholpen!
Ik ben wel een beetje bang! Ik vond de eerste keer echt niet tof namelijk. Ik hou me een beetje stoer van 'ik zie wel' maar eigenlijk schijt ik 7 kleuren...ppfff.
Hier geen last van maar mijn eerste bevalling vond ik ook best relaxed eigenlijk. Zelfde dag zo ik toen nog; als dit alles is dan doe nog maar een paar keer. Dus nu ook niet bang. Als ik jou was zou ik het wel aangeven op het moment dat je er steeds over na gaat denken, maar als je er verder niet veel last van hebt zou ik het zo laten.
Iedere zwangerschap zag ik.wel op tegen de bevalling. De laatste keer heb ik er echt heel erg tegenop gezien. Toen heb ik echt het van mij afgezet, zo van we zien wel hoe het loopt. Er gewoon niet aan denken. Dat lukte gelukkig goed. En heel gek op het laatst was ik steeds de zwangerschap zo beu dat ik tegen de bevalling minder opzag. Ik was dan opgelucht als het begon zeg maar. Sterkte ermee!
Ik ook, omdat ik ook vrijwel geen pijn heb gehad. Al schiet er nu soms door m'n hoofd, ja maar dan kan het nu alleen maar tegenvallen haha. Ts je kunt het ook voor nu zo laten en als je het wenst later in de zwangerschap nog eens aankaarten.
Wat is nou precies je vraag? Je ziet niet op tegen de bevalling, maar wel tegen de reactie van de vk? Snap je vraag niet, sorry. Het is heel.normaal tegen de bevalling op te zien. Ik vond de eerste verschrikkelijk en zag op tegen de 2e, ondanks dat 90% sneller gaat. Maar de tweede bevalling was zo een fijne ervaring! De pijn viel zo ontzettend mee. De weeen kon ik makkelijk opvangen. Toen ik van thuis in het zknh kwam bleek ik al 10 cm te hebben. Hij is in 1 x persen geboren. Zo anders dan de eerste! Komt vast goed!
Ik heb ook niet zo'n concrete vraag maar eigenlijk ben ik dus niet bang voor 2ebevalling maar wel nog veel last van de eerste. Ik denk dat vk's dat vaak verwarren voor 'opzien tegen' terwijl ik eigenlijk alleen nog trauma moet verwerken. Ik ben juist geen angstig persoon of bang om controle te verliezen of wat dan ook. Maar denk dat ze dan wel met zulke tips komen
Ik ben alleen bang dat het opnieuw een inleiding word, dat heb ik ook besproken met me verloskundige en zei heeft me gerustgesteld door te zeggen dat ze ervoor gaat zorgen dat ik dit keer niet zomaar ingeleid word maar alleen als het echt moet. Ik wil heel graag in bad bevallen en dat mag alleen als alles goed is
Ik zou het zeker bespreken. Dit kan je angst wegnemen en hun weten waar ze rekening mee kunnen houden. Ik ben er als de dood voor dat het weer een spoedks zal worden. Wat bij mij betekent dat ik weer se geboorte zal missen en dat is iets wat ik absoluut niet wil. Bij mij is de angst ook moeilijker weg te nemen omdat niks een natuurlijke bevalling in de weg staat. De kans dat het dan een spoedje wordt is dus altijd aanwezig.
Ik heb hier helaas ervaring mee, vorige bevalling was helaas traumatisch en daar heb ik nu vooral elke dag last van. Ik krijg sinds vorige week spoed-emdr dit is aangevraagd door de gyn. Een verloskundige of gyn hoort je serieus te nemen als je dit aangeeft. Ik zou toch kijken voor extra begeleiding tijdens je zwangerschap? Moet eerlijk zeggen dat het mij wel een fijn gevoel geeft, ook qua bevallen mag ik alles eerlijk aangeven wat ik vooral wel en niet wil. Heb nu t weekend gekregen om er over na te denken en mag dit aankomende maandag bespreken. (Hij was ook bij de spoed ok/fluxus die ik had. 4ltr bloedverlies na bevalling) Het gaat er vooral om dat je je prettig voelt tijdens je zwangerschap en naar je bevalling toe. Ik schijt nu nog 7 kleuren bagger, lig er elke nacht van wakker.. maar toch merk ik dat de emdr wel zinvol is.
Ik ben ook aan t zoeken geslagen. Heb een vreselijke ervaring gehad met extreme pijnen tot 6 weken na de bevalling. Denk aan ontstekingen, anale verzakkingen, trossen aambeien (klinkt gezelliger dan t is) durfde een tweede niet aan maar toen ik las dat je met traumatische ervaringen een ks mag opteren ging ik er voor.... Nu met vk goed erover gesproken en ik denk t weer zelf te gaan doen... met eventueel alle gevolgen van dien... Vind t behoorlijk heftig maar heb je echt een keuze? Mij gaven ze aan dat ik dan met een gynaecoloog ga praten en een pop poli ga bezoeken maar dat een vrijwillige ks vaak geen optie is. Maar in onderwerpen hier lees ik toch wat anders.... Iemand tips?