Dat zijn mijn woorden helemaal niet... Dat verzin je te plekke Ik heb geen idee wat de rest van de buurt van haar vind ik ben de enige die zo dichtbij woon dat ik het allemaal mee maak de rest woont verder weg en heb geen idee of de ouders op de hoogte zijn. En verder ben ik het ermee eens dat mijn kinderen ermee om moeten leren gaan vandaar de oplossing ook.
Zeker niet Oma is erg belangrijk voor ze hier en die zien ze meerdere malen per week (woont vlakbij) maar ze denkt er niet eens bij na om mijn kinderen op te dragen dingen geheim te houden voor ons. Gelukkig liggen die normen en waarden wel op 1 lijn met de onze.
Van een 'geheimpje' met oma word de band metmijn kinderen niet slechter hoor. Ik denk dat je er zelf debet aan hebt als dat gebeurd. Kinderen vertellen gewoon niet alles. Dan kan je ze nog zo goed opvoeden. Die van mij weten dat ze alles kunnen zeggen en vragen. We worden heus niet overal boos om. En toch weet ik niet alles. Het zal mij ook jeuken of ze 1 of twee snoepjes hebben gehad bij oma. Maar ik denk wel dat je je kinderen een andere boodschap mee moet geven. Je legt de verantwoordelijkheid bij de buurvrouw ipv bij je kinderen. En dat klopt niet. Jij wil niet dat ze snoep krijgen van de buurvrouw dus zorg ervoor dat je kinderen niet bij haar aan de deur komen. Een goeie vertrouwensband opbouwen, wil niet zeggen dat alle verantwoordelijkheid bij een ander ligt.
Kinderen hoeven ook zeker niet alles te vertellen hoor ze zijn een eigen persoon met hun eigen geheimpjes. Het gaat me er ook niet om of ze het geheim houden voor me, gaat me erom dat ze dat opgelegd krijgen door een volwassenen. Natuurlijk ligt de verantwoordelijkheid niet bij de buurvrouw die ligt bij mijn kinderen en de huidige oplossing zal daar hopelijk verbetering in brengen vind het alleen wel naar dat als ik iets aangeef dat ze daar geen gehoor aan geef en zelfs mn kinderen verteld het geheim te moeten houden. Wat doen ze als ze een allergie hebben? Kan het dan ineens wel? Maar omdat het een opvoedings-ding is kan het niet? Ik vind dat scheef...
Zou het niet beter zijn om eerst bij je buurvrouw even te controleren of zij inderdaad gezegd heeft dat ze het geheim moesten houden? Dan weet je zeker of je terecht woest bent. Nu ga je nl alleen uit van wat je kinderen zeggen.
Tja ik vind het verhaal veel kanten hebben. - ik hou ook niet van buurvrouwen die met grote regelmaat snoep en andere zoetigheid uitdelen. Eens een keertje in de zomer is hartstikke lief, maar het moet geen gewoonte worden - ze is zelf moeder dus ik begrijp niet waarom zij niet snapt dat het grote hoeveelheden zijn vlak voor de maaltijd. - ik zou mijn kinderen wel leren niet mee te gaan en dingen niet aan te nemen of er meteen mee naar huis te komen. (Sterker nog, hier is ook iets soortgelijks geweest en dit is nu onze afspraak) - over dat verzwijgen: ik ken ts haar kinderen niet en weet ook niet hoe dat bij hen zit, maar ik weet als mijn kinderen met zoiets thuiskomen 100% zeker dat het zo gezegd zal zijn. Dus al die opmerkingen over: kinderen liegen over snoep geldt iig niet voor mijn kinderen. En ja ik zou er ook grote moeite mee hebben als een buurvrouw mijn kinderen zou vertellen dat ze maar niks moesten zeggen tegen mij. Dat vind ik echt in alle opzichten verkeerd. Ts, hoewel ik je heel goed begrijp denk ik dat jij het probleem met je kinderen samen moet aanpakken en oplossen en dat je het niet kan rekenen op de overbuurvrouw. Sommige mensen hebben gewoon geen rem op snoep, vinden het zielig dat andere kinderen niet hele dagen snoep krijgen en menen dat ze dat moeten oplossen oid. Ik zou dus de afspraak met je kinderen maken zoals je zelf voorstelde en kijken hoe dat gaat.
Nou goed, als ik eerlijk ben lees ik dat wel tussen de regels door. Maar dat ter zijde dan. Ik hoop dat je er met je kinderen uit komt. Volgens mij was je oplossing al heel oké. Verder zou ik toch echt proberen dat wat er in het verleden tussen jullie gezegd is achter me te laten. Jullie liggen elkaar niet, en dat gaat ook niet meer gebeuren denk ik. Maar ik zou dan ook geen energie meer aan haar kwijt willen zijn. Je kinderen nemen het snoep mee naar huis en jullie bepalen wanneer er gegeten wordt. En als jij het goed met je kinderen afspreekt, hoef je je ook niet meer aan je buurvrouw te storen...
Mijn kinderen zijn zeker niet perfect en houden regelmatig iets voor hunzelf maar liegen doen ze zelden. En als ik een serieus gesprek met ze hebben vertellen ze tot nu toe altijd de waarheid hier hechten we erg veel waarde aan bij ons thuis en ik ken mijn kinderen door en door om te weten wanneer ze liegen of niet. Dat is niet omdat mijn kinderen perfect zijn maar dat is omdat ik hun moeder ben en 24/7 bij ze ben en ze door en door ken. Ik weet dat ze dingen achter houden en dat ze me niet altijd alles vertellen en zij weten dat ze dat echt niet hoeven. Maar ik ken ze om te weten dat de buurvrouw dit echt gezegd heeft en ze daar echt niet over liegt. Zo zit ze niet in elkaar. Niet op dat moment waarbij we er serieus over praten. Ik zal mijn kinderen er morgen nogmaals aan herinneren maar heb een prima gesprek met ze gehad. Gezegd dat we het helemaal goed vinden dat ze lekker wat snoepjes eten maar dat we het niet oke vinden als dit vlak voor het eten gebeurd en dat ik het fijn vind als ze daarom eerst thuis vragen of het oke is dat ze het opeten en dat als het niet oke is dat het in hun eigen pot gaat en niemand anders daaraan komt en dat we dan ook een tijd afspreken waarop ze het op mogen eten. Geen van de kids (de oudste 2 dan de jongste snapt er nog weinig van maar volgt de oudste 2 braaf) vond dit raar of vervelend of had er problemen mee. We hebben gepraat over wat er met je tanden gebeurd als je teveel snoep eet en dat daarom het gezonde eerst komt en het snoep erna mag. En ik ben gezegend met kinderen die hun tanden heel belangrijk vinden en ik ga er dus stiekem vanuit dat deze afspraak zonder problemen gaat verlopen maar we zullen zien hoe dit in de praktijk gaat lopen.
Ja, dat is wel een dingetje, de gaatjes die ikzelf heb, heb ik allemaal opgelopen in het jaar dat er een buurvrouw snoep uitdeelde.
nou idd. Hier ga ik vanuit. TS kent haar kinderen het beste en weet wel wanneer zij niet de waarheid vertellen denk ik. Dus ja ik geloof 'klakkeloos' dat de buurvrouw dit heeft gezegd.
Onze buurman doet ook niet liever dan de kinderen 'dagelijks' een snoepje aanbieden. Ikzelf heb er wel geen problemen mee. Van een lolly of snoepje zullen ze ook geen gigantische schade oplopen. In het begin vond ik het echt niet leuk dat de kinderen dagelijks op het raam gingen kloppen voor hun snoepje. Als hij aan het raam komt, ok dan. Maar echt niet zelf gaan bedelen. Toen zijn vrouw dan ziek werd en stierf, vond ik het echt niet kunnen dat ze langs gingen. Tot een paar weken gelden de buurman zelf aan de deur stond om te vragen wat er scheelde met de kinderen want hij zag ze niet meer. Blijkbaar kijkt hij elke dag uit naar het bezoekje van onze kinderen, dus laat ik ze maar langs gaan als ze willen. Zal het niet aanmoedigen, maar hun ook niet tegenhouden. De buurman gaat zelfs speciaal voor hun snoepjes kopen. Het gaat hier dan wel om 1 lolly of 1 snoepje en geen handen vol.
Wij hebben de kinderen aangeleerd dat ze geen snoep mogen vragen (ik weet niet of ze het bij anderen vragen als wij er niet bij zijn). En als ze snoep krijgen dan moeten ze het thuis in hun eigen pot stoppen, en als ze iets niet lusten komt het in een andere bak voor als er vriendjes komen. Ze mogen van ons geen lolly's.
Goeie TS, je haalt er wel steeds meer bij. Ik vraag me nu dus ook serieus af; is het omdat je niet wil dat ze snoepen net voor het eten? Dat ze niet leuren? Dat ze niet mogen snoepen omdat het niet gezond is? Omdat ze dan gaatjes krijgen? Omdat jij de buurvrouw gewoon niet mag? Enz.... Als ik jou was zou ik je buurvrouw gewoon goed de waarheid vertellen over hoe jij over haar en haar gezin denkt. Grote kans dat je kids dan helemaal geen snoepjes meer krijgen, probleem opgelost. En hoef jij niet meer bang te zijn voor gaatjes
Ach, ik kan me zo voorstellen dat de buurman uitkijkt naar die bezoekjes. Wat goed dat die buurman aanbelde anders had je het nooit geweten.
Om heel eerlijk te zijn heb je hier zelf schuld aan. Jij hebt nooit snoep, koek of chips in huis, logisch dat je kinderen bedelen, of ze nu achterin die rij staan of voorin maakt toch niks uit? Daarbij zien ze dat de anderen in dat groepje daarnaar toe gaan om snoep te halen. Wanneer je zelf lekkers in huis haalt, kun je zelf bepalen hoeveel en wanneer ze wat krijgen en is de noodzaak tot bedelen een stuk minder. Als je thuis aan je trekken komt, hoef je het niet buiten de deur te zoeken gaat voor meer dingen op natuurlijk. Je kinderen verbieden dat ze daar in de rij gaan staan en wanneer ze dat wel doen, ga je naar buiten en haal je ze uit de rij (want je zei dat je je 3,5 jarige constant kunt zien, dan zie je dat ook, lijkt me)
Ja, hier sluit ik me wel een beetje bij aan. Als ze eenmaal weten dat het lekker is, dan kan je bijna donderop zeggen dat ze er wel meer van lusten. Zo gek is dat niet. Ik denk dat het onrealistisch is om je kinderen helemaal snoep/ suikervrij op toe voeden. Dus probeer in ieder geval een vinger in de pap te houden, maar niet door middel van geheelonthouding.
Ik heb alleen de beginpost gelezen. Ik vind het sowieso apart dat je kinderen snoep aannemen en opeten zonder met jou te overleggen. Hier mogen ze niks eten/aannemen van de buren totdat ik het heb goedgekeurd. Als ze iets aannemen omdat ik er niet bij was moet ik het eerst zien.
Geheel onthouding doet ze ook niet.. de kinderen mogen prima een snoepje/chipje of iets dergelijks. Ik vind het haar keuze ,dat ze niets zelf koopt, helemaal prima. Zou het ook niet snappen als ze dat ineens wel doet omdat iedereen het doet. Juist daarom snap ik werkelijk waar niet dat ze haar kinderen laat bedelen voor snoep. Het irritatie puntje was er namelijk al ruim vóór de eventuele opmerking van de buurvrouw.. De beste oplossing is.. je kind niet laten bedelen.