Dit was bij mijn beiden kinderen zo. Bij mijn dochter op een geboortekaartje bij de verloskundige. En bij mijn zoon bij een programma bij TLC
Het is wel stom want meisjesnamen vind ik vaak 'voor een tijdje' leuk. Na een maand ofzo denk ik dan 'moa, wel oké..'
De naam was er ineens, weet niet meer hoe/wanneer/waarom, maar we noemden haar al zo sinds een maand of 3 zwanger. Wel verder gezocht - zo van, misschien vinden we iets nóg mooier - maar uiteindelijk gewoon de naam gehouden die we al die tijd al gebruikten. Nog steeds blij mee!
Bij de eerste niet echt opzoek geweest. Hadden eerst een andere naam die ik ooit op een verjaardagstaart had moeten garneren en bleef altijd hangen voor als ik een meisje kreeg. Vriend vond hem niet helemaal dus op internet gezocht naar iets wat er op leek. Eerste naam was L.iva werd L.ivvy Bij deze zwangerschap hebben we er echt naar gezocht. Denk ook niet dat ik of mijn vriend hem anders waren tegen gekomen.
Wij hadden al een jongens- en meisjesnaam voordat we wisten of we wel of geen kinderen wilden. Meisjesnaam is de officiële naam van mijn moeder, met als roepnaam de roepnaam van de oma van mijn moeder (mijn moeder heeft dus dezelfde officiële naam als haar oma). Mijn man zei: "Dat is een leuke naam" en toen was het geregeld. Jongensnaam is de naam van een man die mijn man ooit bij een bedrijf heeft aangenomen. Hij vertelde hoe deze man heette en ik zei: "Dat is een leuke naam!" en dat was ook rond. Ik kende deze naam uit een kinderboek waar ik heel goede herinneringen aan heb. In dat kinderboek komen een jongen en een meisje voor en het meisje heeft mijn 2e naam. Dat vind ik ook erg leuk. Dus hier niet echt actief op zoek geweest. Wel voor een meisjesnaam voor een eventueel tweede meisje, maar die hebben we niet gebruikt. Wel kwam die naam opeens hup in mijn hoofd, 3 namen sterk achter elkaar, terwijl ik aan het wandelen was. Ik was toen nog niet zwanger trouwens.
Bij dochter wisten we het al voor we zwanger waren. Een jongensnaam hebben we alleen nooit gehad. Deze zwangerschap lijstjes gemaakt met jongens en meisjesnamen, maar bij niets een echte WoW. Toen we wisten dat het een meisje werd, hadden we ineens vrij snel: zo gaat ze heten, toen we terugkeken op ons lijstje bleek die naam er op te staan, maar sprong er toen nog niet echt uit. Ineens paste het bij het kindje in mijn buik. En nu...super blij en overtuigd van de naam. Advies: schrijf namen niet zomaar af, kijk later nog eens naar je lijstje
Hier is dat wel altijd zo geweest. Ik heb nog nooit namenboekjes of websites hoeven doorzoeken om de naam te vinden, ik wist altijd vér voor de zwangerschap al hoe m'n kinderen zouden gaan heten.. Nu liggen er ook nog genoeg namen op de plank die ik zou gebruiken als ik een derde zou krijgen..
zoon: kwam savonds op bed ineens in me op dochter: naam zeg ik al sinds ik er als kind over nadacht dochter: na heel lang zoeken kwam ik de naam tegen op internet. zoon: vind ik al mooi sinds ik 15 was ofzo, maar voelde nu pas goed om te gebruiken. Mocht er nu nog een kind komen is de kans groot dat ik echt wel moet gaan zoeken
De naam van onze oudste zoon waren we het eigenlijk voor de zwangerschap al over eens. Toen het een jongetje bleek te zijn was het gelijk, ja we hebben de naam! Meisjesnaam toen nooit gehad. Ik ben nog steeds volledig tevreden met zijn naam. Nu vinden we het een stuk lastiger. We hebben wel een naam en zijn er ook wel zeker van maar niet zo als bij de eerste. Maar na alle namenlijsten geloof ik niet dat het nog een andere naam wordt want of we vinden hem niet beide mooi of de naam is al dicht in de omgeving gegeven.
Ik denk wel dat er een kern van waarheid in zit. Meer in de zin van: zoeken is vaak geen doen. Er bestaat zó ontzettend veel namen. Dat is zoeken naar een speld in een hooiberg. Moet je maar net geluk hebben dat je dé naam vindt tussen de honderdduizenden namen die er bestaan.
Bij de eerste was dat zeker het geval. Bij de jongste hebben we toch echt met een namenboekje lijstjes zitten maken... En daar zat DE naam gewoon tussen. Wat helpt is meerdere namen naast elkaar zien. Dan voel je eigenlijk heel snel ja of nee.