Ah nee, wat triest!😢 Dochters,wat erg dat jij dit ook hebt meegemaakt. Dit wens je je ergste vijand nog niet toe!
Nee inderdaad niet. Was ons eerste kindje. Daarna gelukkig nog een gezonde dochter gekregen, maar het heeft wel een diepe wond achtergelaten.
Vreselijk, helemaal sneu dat het ze zoveel moeite heeft gekost om zwanger te raken. Ook verschrikkelijk voor de kinderen. Heb het zelf ook meegemaakt als zes jarige, dat mijn moeder met 38 weken haar kindje in haar buik verloor...
Verschrikkelijk😞😞😞 en zeker dat het al zoveel moeite had gekost! Ook voor jou dochter wat erg dat je zoiets hebt moeten meemaken. Moet gewoon vreselijk zijn...
Echt verschrikkelijk! Ik heb het twee keer meegemaakt met mijn schoonzusjes en dat was al een hel,laat staan bij mezelf. 😰
Verdrietig, voor alle papa's en mama's die dit meemaken. Bekend zijn is op momenten zoals deze echt vreselijk.
Heel heel heel erg voor een ieder die dit overkomt. Heb erg met ze te doen Ze spreken over vlak voor de geboorte. Is het dan in haar buik fout gegaan of tijdens de bevalling? Beide even erg maar vroeg het me af
Dit is het ergste wat je als mens kan meemaken! Ik wens ze dan ook alle sterkte toe met dit grote verlies! Ook hier 4 jaar bezig geweest voor een eerste kindje. Dan ben je eindelijk zwanger, wordt het 15 min voor de geboorte van je afgenomen De zwaarste taak des levens welke ik toen heb moet overwinnen.
Dus als je in een keer zwanger raakt is het minder sneu? Ik heb helaas een soortgelijke ervaring.... alleen zonder ingewikkeld gedoe om zwanger te worden.... elk kindje dat gemist moet worden is een enorm drama voor ouders... ze zijn allemaal even gewenst en geliefd! Ongeacht hoe lang het duurt voor ze in de buik komen.. Merk dat dit soort opmerkingen mij voor het hoofdstoten. Alsof er een overtreffende trap bestaat voor het verliezen van je kindje....
Ik begrijp je helemaal en er is geen verschil. Ieder verlies van een kind is vreselijk, het ergste dat er bestaat misschien wel. Helaas zit het denk ik in de aard van de mens om op die manier te redeneren. Een voorbeeldje: toen mijn zus overleed vroegen mensen mij zo vaak of ze ook kinderen had. Als ik dan antwoordde dat ze die niet had reageerden mensen met 'oh gelukkig'. Terwijl ik dan dacht, dus nu is het ineens minder erg dat ze dood is ofzo? Niet te begrijpen voor mij maar mensen zijn zich er niet van bewust. Hoe dan ook, alle verlies is verschrikkelijk. Knuffel voor jou!
Oh bah wat verdrietig en ook nog eens bij een voldragen zwangerschap. En des te meer omdat ze ook al IVF heeft moeten doorstaan en waarschijnlijk (?) nooit meer zwanger zal worden. Drama, hoe oneerlijk. 😪😭