Hoi dames, Ik ben nu zwanger van ons 3de kindje (onze oudste Anne is overleden, dus Wout huppelt alleen in huis) Nu hebben we een leuk huis maar met maar 2 slaapkamers. Onze slaapkamer was oorspronkelijk 2 slaapkamers maar daar is ooit 1 van gemaakt. En door dat ze een wc boven bij hebben gemaakt is er weinig ruimte om die 2 weer te scheiden en 2 deuren te maken. En onze zoon heeft natuurlijk gewoon 1 kamer. Nu zeg ik tegen mijn vriend dat we slaapkamers wel kunnen ruilen en Wout en kleine samen op een kamer kunnen tot we een nieuw huis hebben. Ik zie het probleem niet zo snel maar hij ziet een doom scenario voor zich dat ze elkaar constant wakker maken. En de eerste 3 maanden zal kleine toch bij ons op de kamer liggen ivm bv en goed in de gaten houden. Wie heeft hier ervaring mee? Positief en negatief is welkom! Vino
ik vind het in de optie baby peuter geen goede optie zelfde geslacht en dicht op elkaar vanaf een jaar of twee is wel weer heel leuk en prima te doen, maar een baby zou ik zelf nooit bij een peuter laten slapen voelt onveilig en de baby huilt dan de oudste wakker
Een baby zou ik niet zo gauw doen. Maar als de baby de eerste tijd toch bij jullie op de kamer gaat zie ik het probleem niet. Bovendien: er is geen andere optie toch? Er zijn geen kamers over. Dan zou ik de baby iets langer op de ouderslaapkamer houden tot deze al een flink aantal maanden is of misschien zelfs een jaar is en dan samen op de kamer.
We hebben stiekem nog een 2de optie. Maar die vind ik eigenlijk niet echt wat. We hebben een vaste trap naar zolder en zouden dus de zolder kunnen isoleren en afwerken. Maar het heeft een heel klein raampje en ik persoonlijk heb een naar gevoel bij zolders.
Ik heb nog geen ervaring maar wij hebben geen andere keuze dan onze dreumes van 1,5 en baby van mei samen op één kamer te laten slapen. De eerste maanden zal de baby in de wieg bij ons slapen maar wil hem wel zo snel mogelijk bij onze dochter leggen
Hier liggen onze kinderen noodgedwongen bij elkaar op de kamer. Maar zelf vinden ze het bere gezellig. Als er 1 ziek is dan zetten we het ledikantje bij ons. Niet ideaal maar is dus even niet anders. Ze maken elkaar inderdaad wel wakker, maar ze raken ook wel gewend aan bepaalde huiltjes en daar slapen ze dan gewoon door heen.
Ook hier 2 jongens van anderhalf jaar verschil op 1 kamer. De jongste is nu 11 maanden. Op zich gaat het goed. In de eerste tijd heeft de jongste idd bij ons op de kamer gelegen. Vervolgens geleidelijk aan verplaatst naar hun kamer. Eerst alleen snachts en vervolgens steeds meer slaapjes. Het is even passen en meten, zeker met regelperiodes en zo, maar voorlopig gaat het goed. De oudste slaapt nog wel in een ledikant waar hij niet uit kan. Ik vind het nog geen goed idee om dat te veranderen, omdat ik denk dat hij dan bij zn broer in bed gaat kruipen/vallen. Een verschoonstation beneden hebben we als heel prettig ervaren, omdat de kamer toch vaak bezet was wegens een slapend kind.
16 maanden verschil. Ik heb gewacht tot de kleinste 8 a 9 maanden was voor ik ze samen heb gezet. Maar onze peuter slaapt nog in een dicht ledikantje. Anders dan had ik nog een stuk langer gewacht. Ik moet nu kijken hoe lang het ledikantje nog dicht kan blijven voor onze peuter. Ik sluit niet uit dat onze jongste weer terug komt bij ons op de kamer om een periode te overbruggen.
Wij hebben op de eerste verdieping 2 slaapkamers en op de tweede ook. Aangezien mijn man niet helemaal boven wilt slapen met de kinderen beneden , slapen de jongens samen op 1 kamer. Dus wij en de jongens op de eerste verdieping , dochter op de tweede verdieping. Uiteindelijk is het de bedoeling dat als de jongens groot genoeg zijn hun helemaal naar boven gaan en dochter naar beneden in de kamer waar de jongens nu slapen. Tussen onze jongens zit 20 maanden. De eerste 5 maanden sliep de jongste bij ons. Nu alweer 5 maanden samen. Gaat super goed! En dan te bedenken dat de jongste een slechte slaper is (oorontstekingen e.d. Nu buisjes) de oudste slaapt overal doorheen moet ik zeggen , andersom eigenlijk ook. Overdag ligt de jongste vaak even te brabbelen of soms wat te huilen maar de oudste valt gewoon in slaap. Hier is het dus een positief verhaal.
Wij wilden oorspronkelijk onze 2 zoons samen op één kamer leggen, maar dat is helaas onmogelijk door de handicaps van de oudste (hij is zwaar autistisch, kan met moeite nog net naar het zmlk). Dus nu liggen de 2 jongsten bij elkaar op de kamer, ze schelen ruim 2 jaar, en op zich gaat dat prima. Wel is het vervelend dat als ik mijn jongste zoon een aantal keer moet corrigeren 's avonds, mijn dochter na een paar keer echt niet meer snapt waarom zij niet uit bed gehaald wordt als ik telkens op die kamer kom.
Wij hadden hetzelfde 'probleem'. Onze jongste heeft tot 9-10 maanden bij onz op de kamer geslapen. Vooral de laatste tijd was niet heel fijn aangezien ze nogal licht slaapt. Het is eigenlijk niet bij mij op gekomen haar bij haar zus neer te leggen...jongste werd echt nog te vaak wakker en dat kan gewoon niet ivm de slaap van de oudste
Over een jaartje kan ik mijn ervaring hierover delen baby gaat na de BV periode samen met peuter op de kamer. Ze schelen precies 2 jaar (en hopelijk een paar dagen )
Hier liggen de jongste 2 ook op 1 kamer. We hebben daarmee gewacht tot de jongste doorsliep, tot die tijd lag ze bij ons. We hebben wel een kamer over, maar de middelste wil echt niet alleen slapen. Het gaat meestal heel goed! Soms houden ze elkaar wakker maar dan gaat 1 van ons er even bij liggen tot ze beide slapen. Dan slapen ze de rest van de nacht gewoon door elkaars geluiden heen! Laatst was er eentje ziek, hebben we met de lamp aan het bed verschoond en de ander sliep gewoon door haha.
Ik heb een nieuw plan bedacht, zolder blijf ik een kriebel gevoel bij houden. En samen op de kamer moet gewoon. Maar het is echt een mega grote kamer en heb bedacht om een gipswandje er tussen te plaatsen met schuifdeur er tussen. Slaapkamerdeuren staan hier altijd open en een schuifdeur maakt ook bijna geen lawaai. Zo hebben we toch het idee van eigen kamers maar de verbouwing is minimaal. Wel fijn om te lezen dat wij niet de enige met dit ruimte probleem zijn.
Ik heb alleen ervaring met kamers delen op vakantie, maar dan sliepen onze kinderen altijd door het gehuil van de andere heen.
Ik had ook bedacht onze kinderen bij elkaar te leggen. Inmiddels slaapt de jongste van 14 maanden nog steeds bij ons op de kamer. De oudste gaat sknds een half jaar super makkelijk slapen wordt ook niet meer wakker tussendoor. Dit wil ik echt niet verstoren. En ik vind het ook wel een veilig gevoel.We zijn nu druk op zoek naar een groter huis.
Onze kids sliepen in ons vorige huis samen op een kamer, we hadden nu eenmaal geen kamers over. Vanaf dat dochtertje ruim een half jaar oud was. Dat ging prima! Ze konden elkaar niet zien, we hadden een wandje gemaakt. Viel me alles mee, zelfs als er een wakker was 's nachts sliep de ander meestal door! Alleen 's morgens waren ze tegelijkertijd wakker, terwijl dochtertje meestal wel wat meer slaap kon gebruiken, dat vond ik wel een nadeel.