Zo zit je er weer middenin Yaraah, spannend! Saskia, ik had je zo'n andere uitslag gegund. Slikken als die laatste cryo dichterbij komt. Cryo's maken het proces 'makkelijker' al zijn de wachtweken even zwaar als hij het spuiten/puncteren/afspraken circus. Nog minder dan een week, zondag mag ik testen, en dan weten hoe de vlag hier erbij hangt. Schijnzwanger ben ik wel geloof ik. Net een broodje kroket uit de muur getrokken, echt zulke gekke dingen doe ik nooit. Nouja vroeger misschien na sloten wijn en na 04.00 's nachts in mijn vorig leven. Maar goed, ik ben er veilig van overtuigd dat ik in 2014 de innesteling gevoeld heb en dat heb ik nu dus niet. En als ik dit typ vind ik het net zo'n dooddoener als dames de ' me ei' hebben gevoeld. Een innesteling voelen zal toch net zo raar zijn of niet? Kortom, ik vind mezelf een rare muts en zo voel ik me ook.
Klaasje, slopende wachtweek... vanalles voelen maar tegelijkertijd uit zelfbescherming niet echt durven voelen. Ik heb overigens de innesteling in 2015 ook gevoeld. Sommigen zeggen dat het inderdaad niet kan maar ik denk daar anders over. Broodje kroket uit de muur trekken klinkt wel lekker zwanger in ieder geval
Dag meisjes, Hier weer terug van een heerlijke wintersportvakantie. Ons meisje heeft met haar 4 jaar al de hele week van de piste af geskied. Ze vond het geweldig, deed het geweldig en wilde niet naar huis Allemaal weer heerlijk het hoofd weer leeg en op naar het voorjaar! Juulz, 2 kanshebbers aan boord. Spannend! Ik duim als een dolle voor je! Sas, ook deze cryo is het dus niet geworden En nu nog maar 1 over. Ja 'ineens' gaat het dan hard. Ik ben benieuwd wat Gent zegt voor de laatste cryo. Ik ben de laatste tijd er toch wel heilig van overtuigd dat de embryokwaliteit doorslaggevend is. Ook de PGS van ons bewijst het voor mij toch wel weer, 2 excellente embryo's, maar 1 blijkt toch echt niet levensvatbaar. En ook met wel gezonde excellente embryo's is het geen 100% kans. Klaasje, in de wachtweken! Klinkt goed tot nu toe Ik duim ook voor jou! Yaraah, nog even en dan mag jij hopelijk ook op het wachtbankje! Pien, jij aan de pil nu. Tegenstrijdig ja, maar hopelijk het begin van iets heel moois! Stiertje, wéér een maand wachten Heb je trouwens alle medicatie compleet? Ik heb nog 3 doosjes Menopur (houdbaar tot 5/2017) in de koelkast liggen waarvan in denk dat ik ze niet meer ga gebruiken. We hebben over 2 weken een afspraak in Gent en bespreken dan de cryo tp. En daarna is het (denk ik ) echt wel over.
Sikki: wat heerlijk dat je meisje al zo van de berg af kan skiën. En confronterend dat je aan je laatste cryo toe bent. Meid, ik hoop dat het een plakkertje zal zijn! @meds: ik heb op zich voldoende menopur, alleen wel veel dat nog maar tot maart houdbaar is (en ik ga eind maart/begin april spuiten). Ik zou het een fijn gevoel vinden als ik wat ruimer houdbaar spul zou kunnen gebruiken. Dan ga ik het spul dat tot maart houdbaar is, weggeven aan andere meisjes die nu moeten beginnen. Dus misschien kunnen we even pb'en hierover?
Stiertje, ik zou die medicijnen van Sikki overnemen hoor! Heb ik in het verleden ook gedaan en ben in die ronde zwanger geworden (weet je dat nog Sikki?) Kan het niet laten om hier nog steeds regelmatig mee te lezen hoe het met iedereen gaat.
Nataly, wat leuk dat je nog meeleest! Met je jongens alles goed? Saskia, ik kan me je baalmoment zo goed voorstellen... wel goed dat je er nog lekker uit bent gegaan. Hoe is het nu met je buikje? Ergste menstruatie alweer voorbij? Je laatste cryo alweer... máár, sprak ze een beetje relativerend, je hebt nog wel een cryo en dus een kans zónder opnieuw een punctie te hoeven ondergaan... en nog drie pogingen vergoed... en je bent 8 jaar jonger dan ik... dus ik zie allemaal dingen die weer een beetje kunnen schelen... wat overigens vooral niet weg neemt dat je het zo graag anders had gezien en dat je gewoon niet weet waar het dan aan ligt . Probeer je met mijn 'malaise' een klein beetje op te beuren. Lief bedoeld . Pien, hoe gaat het met de pil? Merk je daar eigenlijk wat van? Volgens een vriendin ontneemt de pil je libido . Vindt zij vreselijk! Stiertje, ik vermoedde al dat meds ook niet vergoed worden... zou dat overigens nog wel een prettige 'tegemoetkoming' vinden van de verzekering. Dat bijvoorbeeld de meds nog wel vergoed zouden worden... als ik nu zwanger ben (kleine kans, later meer) zou ik ook nog wat verzamelde meds voor je hebben.... Wat vervelend dat je gewoon net weer een maand moet wachten... nou ja, een maand extra om die eicellen een boost te geven... al had je dat graag anders gezien.... Yaraah, voor jou wordt het ook wel heel spannend hè! Hou ons op de hoogte! Klaasje, klinkt positief! Vooral van die kroket-trek ! Ha ha! Jij mag zondag al testen...en je bent geen rare muts. Ik denk dat sommige vrouwen inderdaad een innesteling kunnen voelen. Zelf voel ik idd wel wanneer mijn eisprong eraan komt. Ga je eerder testen? Heb je voor deze terugplaatsing nog meds gebruikt? Sikki, welkom terug! Jullie vakantie klinkt heerlijk. En geweldig dat jullie meisje ook zo geniet! Echt gaaf! Update hier... ik weet het niet hoor. Heb natuurlijk toch stiekem even getest hoe het met de Ovitrelle in mijn lichaam is gesteld. Maandag was er een tuurstreepje te zien. Met blote oog wel redelijk zichtbaar en vandaag was de test eerder richting Omo, maar wel een vaag streepje. Vandaag, dinsdag, is het 10dpo en 7dg na de tp Heb donderdagavond de Ovitrelle gezet en zit dus 12 dagen na de Ovitrelle. Heb ook vage klachten, maar neem aan dat het vooral van de utro komt. Enorm moe, vollere borsten en gevoelige tepels, weinig energie en zin om te sporten en een opgezette buik. Maar aangezien die test zo goed als negatief was, kan dit in mijn theorie nooit en te nimmer komen van HCG komen, dus moet het wel van die stomme utro komen. In combi met een enorme behoefte naar de lente en zomer! Voelde me vanavond ook wat droevig omdat de kansen op een brusje voor ons meisje echt nog klein zijn... maar dat hebben meer meiden hier. Tuurlijk ben ik al ontzettend dankbaar en blij met onze prachtdochter, maar ze zou zo een lieve en geweldige grote zus zijn geweest. Dat gun ik haar zo... We duimen verder... Welterusten allemaal!
Slopend die laatste wachtdagen Juul! En ik weet van lief bedoeld... maar de weg naar zoontje was een lastige en die zit in mijn achterhoofd. Inderdaad nog zeker 3 nieuwe pogingen in het vooruitzicht en wellicht helemaal ten onrechte, maar wat nou als die vierde poging echt puur geluk was... de keren daarvoor waren er op dag 3 in verhouding erg weinig embryo's over en nooit een excellente gehad. Het gesprek voor de vierde poging zit ook nog in mijn hoofd. De goudeerlijke professor de S vond dat we echt rekening moesten houden dat er niks over zou blijven op dag 5 en dat er dan aan ecd moest worden gedacht. Dus tja, ik vind dat wel erg eng. Ik zie beren hoor... ik weet het... het levende bewijs loopt hier immers rond. En ik ben mega ongesteld, altijd een goede trigger voor doemdenken
Ongesteld zijn en optimistisch blijven is een lastige. En er niet aan denken is ook zo'n dooddoener. Nu rijdt het treintje weer naar beneden maar als je straks tegen de tp aanzit rijd je weer omhoog. Gekmakend is het, en verschrikkelijk stom. Ik ga eens niet eerder testen Juul. Heb er gewoon geen zin in, niks in huis ook want anders doe ik het stiekem toch. Eens kijken hoe laat de Etos zondag open is of zaterdag voor sluitingstijd. Gelukkig een druk weekend programma voor de boeg. Ik geloof er ook meer en meer in Sikki, de juiste groene bal. Alle sapjes, naalden en yoga poses ten spijt. En natuurljk is een gezonde levensstijl en gewicht een pré. En niet roken, roken is dé killer voor eicelkwaliteit. Een roker heeft minder dan de helft aan kansen bij ivf als een niet roker. Vorige week in DD zat er een dame naast me in de wachtkamer stinkend naar de peuken, wat wil je dan he?
Gent heeft gebeld. Waarschijnlijk is het gewoon pech, teruggeplaatste embryo's zijn mooi. Geen toppers (hebben we ook nooit gehad), maar wel echte serieuze kanshebbers. Ik heb nog gevraagd of er iets is wat we kunnen doen om de kans te optimaliseren en heb zelf pipelle voorgesteld. Ze gaan overleggen met de prof en dan nemen ze contact met me op. Ze begreep dat we met deze laatste cryo alles op alles willen zetten. Nou... ben weer iets positiever gestemd
Nataly, wat leuk dat je hier af en toe nog komt gluren. Haha, ja wij hebben eens medicatie uitgewisseld in mijn keuken terwijl er vriendinnen van mij binnen waren. Die vonden het nog zo'n schimmige actie En je hebt nog eens een cadeautje namens Koosje achtergelaten tussen de blauwe MvM flessen. Sas, fijn te horen dat je iets positiever gestemd bent! Ik ben ook nog steeds positief voor jou! Je mag af en toe de moed verliezen maar niet de hoop!!! Juulz, hoe is het vandaag? Nog weer getest? Ik vermoed van wel... Dat van grote zus worden gunnen herken ik zo. Ons meisje zegt de laatste heel vaak, 'mama, ik ben al zo groot, ik ben bijna een zus he'. En op vakantie zei ze ineens, 'mama, iedereen heeft een broertje of zusje, ik wil ook een broertje of zusje. Dat iedereen een broertje of zusje heeft is natuurlijk niet waar, maar ja soms voelt dat idd zo... Vooral omdat in onze omgeving idd iedereen een broertje of zusje heeft. Klaasje, wat goed van geen testen in huis en niet vroeg willen testen. Mijn auto reed na werktijd altijd automatisch richting KV ipv naar huis
Dat lijkt me inderdaad zo moeilijk als kindjes op een leeftijd komen dat ze dan beseffen geen broertje of zusje te hebben en daar dan (onbedoeld natuurlijk) pijnlijke vragen over gaan stellen en opmerkingen maken. Sikki, die excellente cryo in de vriezer waarvan je weet dat die gezond is geeft die extra hoop? In mijn hoofd moet die het gewoon echt gaan worden, kan toch bijna niet anders. Sjonge jonge zeg Het moet toch gewoon eindelijk een keer wel lukken!
Zo zo lekker actief weer meiden! Tis natuurlijk momenteel ook wel weer erg spannend met 2 op de wachtbank! (Grappig trouwens, mijn ipad wilde er achtbaan van maken, en dat is wel treffende metafoor!) Saskia: heel herkenbaar jouw gevoelens. Ik heb dat ook nadat onze enige cryo niet goed ontdooide en we dus voor een hele nieuwe reeks kwamen te staan. Wat nou als we toen (3e keer ivf) inderdaad gewoon super veel mazzel hebben gehad? En nu mijn eitjes ouder zijn geworden, wat zijn dan nog überhaupt mijn kansen? Maar je weet het niet eerder dan dat je er aan begint en ziet wat er gebeurt. Wie niet waagt, wie niet wint, zo simpel is het ook wel weer. En jij hebt nog een mooie cryo liggen! Hopelijk gaan ze akkoord met de pipelle en is het gewoon een dikke vette plakker! Juulz en Sikki: wat Saskia ook al zegt: dat lijkt me best lastig en confronterend als je eigen kind over een broertje of zusje begint... Dat zal die van mij nog niet doen, maar goed das over een jaar misschien ook al anders. Wat zeggen jullie dan tegen hun? En heb je je dochter ook al iets verteld over hoe ze tot stand is gekomen? Ik denk daar af en toe wel over na, maar niet heel serieus nog... Juul: voor jou staan de duimen op maximum snelheid hoor!! Klaasje: en voor jou uiteraard ook!
Met mijn jongens gaat het heel goed, de jongste is al bijna weer 5. Sikki, ik hoop dat ik binnenkort weer een cadeautje bij je kan brengen, ik werk nog steeds bij Domijn en rijd regelmatig langs je huis (als je daar nog woont tenminste). Mijn duimen draaien voor iedereen hier.
Saskia, ik begrijp je helemaal hoor. En als je ongesteld bent en de laatste cryo komt eraan... dat werkt allemaal niet mee aan optimistisch blijven....Doordat we hier allemaal al zoveel tegenslagen hebben meegemaakt, ben je je enorm bewust van wat een wonder het is hoe een zwangerschap tot stand komt en hoe gelukkig je mag zijn als er een gezond, levend kindje geboren wordt na 9 maanden... we zijn ons zo bewust van wat er in welke fase mis kan gaan.... het maakt ons nog onzekerder over of het nog een keer mag en kan lukken. Tenminste, dat is bij mij het geval. Dat ons dochtertje op natuurlijke wijze is gekomen na 9 ivf's, vroege miskramen en een BBZ... dat ze toen ook eiceldonatie opperden... dat geeft me natuurlijk heel weinig moed bij deze pogingen. Alsof de geschiedenis zich herhaalt... dus ik herken alle onzekerheden. En ook een beetje het 'maar wie zegt dat...' gevoel. En toch hoop ik dat met het actieplan van Gent deze laatste cryo jouw nieuwe wondertje wordt! Hoppa! Klaasje, Wow voor het niet eerder testen. Wilde dat ik dat eens kon. In de eerste week, na de terugplaatsing en zeker weten dat de Ovitrelle nog in mijn lijf zit heb ik ook 0,0 testbehoefte. Maar dat verandert meestal rond dag 9 na de Ovitrelle... zou het al uit mijn lijf zijn? Lopen testjes op of af? Doe mij eens een stukje van die geen-behoefte-hersenkwab.... Sikki, inderdaad... ik maak mezelf dus gek met testen. Je 'kent' me inmiddels.... gisteren dus zo goed als Omo. Vanmorgen ook. Was vandaag met mijn dochtertje naar logopedie en op de terugweg, wandelend in de regen, in de plassen stampend, rond 11.45, overvalt mee ontzettend irritante vlaag van misselijkheid. Ik dacht, ligt het aan mijn handje vitaminepillen met skyr yoghurt op nuchtere maag? Het zakte na 5 minuutjes alweer, maar ik was boos op mijn lijf. Doe nou niet alsof met omowitte testen . Toch bekroop me een behoefte om rond 15.00 - al die tijd niet geplast en niet veel gegeten of gedronken, alleen een paar slokjes verse kiwi-jus d'orange - nog een testje te doen. Ik testte destijds ook in de vroege avond altijd een stuk donkerder dan in de ochtend. En er staat een tuur tuur tuurstreepje. Heb donderdag 23-2 de Ovitrelle gezet, dus vermoed dat dat het niet meer is. Ik koester voor dit moment een heel klein beetje stiekeme hoop. En besef me dat ik morgen weer heel onzeker en verdrietig ben als de test weer Omo is. Mijn vriend verklaart me voor en zegt. 'Wat doe je jezelf aan?' En dat weet ik ook wel... maar kennelijk zoek ik op deze manier mijn 'favoriete rotgevoel' op ofzo.... misschien wil ik morgen wel een dagje in mijn droom blijven en test ik niet. Heb de hele dag cursus, dus ik heb in elk geval afleiding.... En lastig hè, als je dochtertje het over grote zus zijn heeft. Ze zien het natuurlijk bijna overal, dat de meeste klasgenootjes een broer(tje) of zus(je) hebben. En net als de rest hoop ik zo dat jullie laatste superblasto mag gaan blijven plakken! En Pien, hoe ik ermee om ga.... tja... Ons meisje noemde laatst het broertje van een jongetje uit haar groep ook haar broertje. Iedereen uit haar peuterplus groep heeft wel een broer of zus, jonger of ouder. Een hele babyboom is er geweest. Iedere week wel beschuit met meisjes of roze of blauwe spekjes. Ze heeft wel gevraagd of er ook een baby komt. Dan vraag ik: zou je dat leuk vinden? Eeeh, ja, zegt ze dan. En wat lijkt je leuker, een broertje of zusje? Het antwoord varieert nog wel per keer dat ze erover begint. En dan zeg ik dat de baby misschien komt, en misschien ook niet. Dat we hopen dat ie wel komt, want dat zou wel heel leuk zijn. Maar als-ie niet komt, dan komt-ie niet. Daar hou ik het voor nu bij. Maar ik benoem het wel, zodat het voor haar zeg maar - als het niet mag lukken - geen geheel onbesproken onderwerp is... Nu is ons meisje gewoon bij wonder door de ooievaar bezorgd . Nee hoor, daar heb ik überhaupt nog niets over gezegd. Dat komt wel iets later... Ga nu lekker slapen, hou jullie op de hoogte....
Volgende ochtend, niks geen opgelopen streepje. Weer een tuur tuur tuur streepje, niet eens op de foto te krijgen.Kan vanavond nog eens kijken, vandaag hele dag cursus, maar ik vrees....dat het weinig zin heeft.... Dit even ter update.
Juul ik blijf duimen voor jullie Ego: vandaag 2eFM gehad, follikel 17mm baarmoederslijm 9mm. Mptgen Pregnyl en volgende vrijdag TP.