Goedenavond allemaal, Ik moet in de eerste week van april weer aan de bak. Ik werk drie dagen in de week en opa en oma zouden op de kleine passen. Ik ben nu twee weken bezig met het laten wennen van de kleine aan opa en oma, maar het schiet helemaal niet op. Hij blijft echt huilen tot ik hem oppak. Ik heb hem achtergelaten en ben weggegaan, hielp niet. Ik ben een uur erbij geweest en ben toen weggegaan, hielp ook niet. Ik ben heel de dag erbij geweest en ben toen weggegaan, hielp OOK niet. Ik krijg het niet over mijn hart om hem uren te laten huilen. Hij heeft ook heel erg last van verborgen reflux en slaapt enkel in een draagdoek. Mijn ouders kunnen hem wegens rug- en schouderklachten niet in een draagdoek dragen. Ik denk eraan om ontslag te nemen. Ook omdat ik op een klein kantoortje werk, waar plek is voor vijf mensen. Ik ben op 1 december met verlof gegaan en dezelfde dag is iemand aangenomen voor 32 uur per week. Zodra ik weer terug ben, zal iemand drie dagen in de week in een aparte ruimte moeten werken, wegens gebrek aan werkplaats. Daarnaast had ikzelf al weinig werk te doen daar en nu er iemand in dienst is genomen voor 32 uur, zal ik helemaal uit mijn neus eten denk ik. Mijn contract loopt af op 31 juli. Het is daarna of eruit of OT contract. Ik sta niet te springen op een vast contract, omdat ik mij enorm verveel op werk. Ook is natuurlijk de kans ERG groot dat ik eruit word gegooid, want er is EN geen werkplek EN geen werk Nu is het zo dat ik maar drie dagen werk, maar mijn inkomsten kunnen we helemaal niet missen helaas. Ik zou tot de kleine vijf a zes maanden is graag thuis willen blijven voor hem. Ontslag nemen betekent uiteraard geen recht op een uitkering. Heeft iemand tips voor mij? Is het mogelijk om ontslag met wederzijdse goedkeuring te vragen, gezien de datum waarop mijn contract afloopt? Ik heb het gevoel dat ze het helemaal niet erg zouden vinden als ik ontslag zou nemen. Ik heb overigens nog nooit in de WW gezeten, dus weet ook helemaal niet hoe dat in zijn werk gaat. Ik weet alleen dat als ikzelf ontslag neem, dat ik helemaal geen inkomen meer heb.
Poeh wat een lastige situatie. Laat jullie inkomen het niet toe om een gastouder of kinderdagverblijf te proberen? Ik zou in ieder geval als een idioot gaan solliciteren. Je vindt het, als ik het zo lees, vreselijk op je werk dus daar zou ik iets aan veranderen. Hopelijk vind je gewoon op tijd een andere baan. Wat betreft je zoontje, dat is een kwestie van wennen. Ik zou dat toch nog even doorzetten. Misschien een door jou gedragen shirtje achterlaten bij hem.
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje vreemd wanneer je zelf wil stoppen met werken, maar vervolgens wel gebruik wil maken van je WW uitkering om thuis te blijven bij de kleine. Maar goed, ik zie de ww dan ook echt als vangnet als het niet anders kan en je onverhoopt je baan zou verliezen. De moeite die je voelt om weer aan het werk te gaan, helemaal als het met de kleine niet zo loopt als verwacht, dat snap ik wel. Maar weet dat het vaak echt niet zo blijft; onze dochter was de eerste weken op het kdv ook echt niet in haar hum, maar heeft het er nu prima naar haar zin. Het is ook gewoon wennen aan een andere routine etc. En eerlijk, hier was er ook gewoon geen andere optie. Of het op je werk inderdaad zo is als je verwacht, dat weet je nog niet, je bent er immers een aantal maanden niet geweest. Ik zou dat eerst even afwachten. Mocht het zo uitpakken als verwacht, dan kun je altijd nog stappen ondernemen. Om antwoord op je vraag te geven; een vriendin van mij heeft een paar jaar geleden ook met wederzijdse goedkeuring haar contract laten ontbinden en had toen idd recht op ww. Maar ik zou het even goed navragen/uitzoeken als ik jou was voor je iets onderneemt.
Ik lees dat jij en je kleintje het moeilijk hebben met de overgang van thuis zijn en 24/7 bij elkaar zijn naar terugkomen in de werk/thuissituatie. Door deze situatie bedenk je allerlei redenen om ontslag te nemen, maar je kunt het financieel niet redden zonder je inkomen. Kortom, ontslag nemen is geen optie. Ik vind dat je gewoon weer aan de slag moet gaan. Het zal wennen zijn, voor jullie beide, maar echt; het komt goed. En je ouders hebben jou ook opgevoed, je hebt blijkbaar vertrouwen in hen als oppas dus probeer om te gaan met de situatie. Stel dat het allemaal toch enorm tegenvalt, dan kun je vanuit je werkende positie op zoek naar een andere baan.
Ik schrik hier een beetje van... Jij wil eigenlijk ontslag "krijgen" zodat je recht hebt op WW? Zodat je bij je kindje kan zijn en omdat je je verveelt op je werk. Jouw eventuele WW wordt dan betaald door mensen die wel werken. Onder de mensen die werken zitten vast héél veel mensen die om wat voor goede reden dan ook veel liever bij hun kind willen zijn en hun werk misschien ook niet zo tof vinden. Ik vind dat je je verantwoordelijkheid hierin moet nemen. Óf je neemt ontslag en neemt genoegen met minder inkomen óf je gaat werken. Er zijn vast wel andere oplossingen voor je kindje te bedenken, er zijn heel veel kinderen met verborgen reflux.
Ik ben inderdaad aan de ene kant ook bezig met solliciteren naar een andere baan, mocht mn zoontje de komende tijd bijdraaien en ik hem met een gerust hart hem kan achterlaten bij opa en oma. Maar als hij op deze manier door blijft gaan met huilen en krijsen, dan zal ik hoe dan ook ontslag nemen. Ik ga nu om de twee dagen bij mn ouders langs, zodat hij aan ze went, maar helaas nog helemaal geen vooruitgang. Ik zie er ook op tegen om mn WW 'op te maken', want voor je het weet kom ik ooit ongewild zonder baan te zitten, daar ben ik mij wel bewust van. Maar om mn zoontje zo te achter te laten zie ik al helemaal niet zitten. Hij huilt namelijk niet normaal, tis echt krijsen tot hij naar adem moet happen en uiteindelijk valt hij oververmoeid in slaap, om vervolgens, zodra hij wakker is weer te huilen. Echt hartbrekend.
Volgens mij moet je een keus gaan maken. Of werken (of dat nu bij je werk van nu is of ergens anders) en je kindje wegbrengen (naar kdv, gastouder, opa en oma) óf stoppen met werken zonder ww. Een paar jaar geleden ging het met onze oudste niet zo goed, hij zat slecht in zijn vel en we concludeerden dat het beter zou zijn als 1 van ons thuis zou zijn als hij uit school kwam. Mijn jaarcontract zou bijna aflopen, hij zou sowieso verlengd worden. Maar het jaar daarop zou mijn werk overbodig zijn. Ik had ervoor kunnen kiezen om te vragen of ze mijn contract dat jaar gewoon niet wilden verlengen, zodat ik in de ww zou komen. Maar geen haar op mijn hoofd die daar aan dacht. We zijn gaan kijken hoe het financieel uit zou pakken. Het zou kunnen, maar we zouden wel een stukje krapper gaan leven. Maar dat hadden we heel erg graag over voor een kind dat goed in zijn vel zat. Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn keus. Het ging zoveel beter met onze zoon, dat is zoveel waard. Maar dat is natuurlijk een heel andere situatie dan waar jij in zit, want veel moeders ervaren dit lastige moment van je kleine kindje waar je 24/7 bij was af te geven aan een ander, zeker als het niet vlekkeloos loopt, maar dat kan heel goed gewoon gewenning zijn.
Maar de WW is niet een potje wat iedereen bij voorbaat klaar heeft staan om op te maken. Je hebt er nu gewoon geen recht op en dat heb je eigenlijk te accepteren. Dus neem nu ontslag en hoop dat je op tijd ander werk hebt wat je wel leuk vindt of blijf er werken en neem ontslag zodra je die andere baan hebt gevonden zodat je geen financieel gat hebt. Dat zijn denk ik een beetje de keuzes die je kunt maken. Ben ook benieuwd of je ouders misschien bij jullie thuis kunnen oppassen?
Ik wil er ook even bij vermelden dat ik geen moeite heb met het achterlaten van mn kindje oid. Ik stond de eerste keer juist te springen om hem bij mn ouders achter te laten. Maar gezien zijn reactie heb ik er veel moeite mee natuurlijk. Ik ga gewoon duimen en hopen dat hij bijdraait, want vrijwillig in de WW gaan is niet eerlijk natuurlijk. Ik heb zelf een tante die al jaren een uitkering krijgt terwijl ze in staat is om te werken, waar ik me heel erg aan erger. Ik wilde gewoon de twee drie maandjes dat ik thuis wilde blijven overbruggen. Nu in de reacties lees vind ik mezelf wel erg verkeerd bezig zijn trouwens maar goed, de komende weken even aankijken hoe het gaat.
Klopt, heb je gelijk in. Mn pa was laatst even langsgekomen en zodra de kleine hem zag begon hij te krijsen. Ik snap niet wat er aan de hand is met hem. Op andere dagen is hij het eerste kwartiertje stil, maar zodra hij merkt dat ik weg ben (denk ik), begint de ellende. Daarnaast hebben ze helaas de mogelijkheid niet om bij mij op te passen, omdat ze maar één auto hebben, en mn ma in de ochtend werkt. Dus mn pa heeft dan geen auto om te komen, we wonen niet bijelkaar om de hoek helaas.
Is t geen optie om ouderschapsverlof op te nemen? Dat is niet betaald en je zou krapper moeten leven maar dat is wel iets waar je recht op hebt en de periode kunt overbruggen
Dat is zeker een goede optie inderdaad. Ik moet er wel meer informatie over opzoeken, heb daar niet zoveel verstand van. Dat is onbetaald minder werken dacht ik. Is het ook mogelijk om twee volle maanden verlof op te nemen, of moet er echt een bepaald aantal uur gewerkt worden? Anyways, bedankt voor de tip, ik ga het uitzoeken en volgende week op gesprek.
Je kunt het spreiden of in 1x opnemen je joeft dan tijdelijk niet te werken je behoud je baan maar krijgt tijdelijk geen loon
Misschien als je met kind naar je ouders gaat en hij begint te huilen afspreken dat alleen opa of oma hem oppakt. En dat jij alleen troost met je stem. Dan leert hij misschien dat het bij opa en oma ook goed is en kan hij misschien makkelijker wennen.
Ik heb destijds een maand ouderschapsverlof opgenomen. Dochter was na maanden huilen net na 2 weken uit het ziekenhuis en ik was op en wilde eindelijk eens genieten. In overleg met de werkgever maakt het niet uit hoe je het opneemt, als je werkgever maar akkoord gaat. Destijds had ik 26x mijn uren per week recht op verlof, weet niet of dat nog zo is. Ik had toen nog ouderschapsverlofkorting, dat was wel heel fijn (kreeg alsnog 4 euro per uur). Toen mijn dochter naar het kdv ging huilde ze veel helaas, maar de leidsters deden erg hun best. Ging na verloop van tijd beter gelukkig.
Je kindje is het nu ook gewoon anders gewend. Je sjouwt hem de hele dag rond in een draagdoek zodat hij slaapt en bij je ouders moet hij wss gewoon in bed. Dat zal even doorzetten zijn. Zoveel kinderen gaan naar de opvang en de meeste hebben het hartstikke goed. Ww kunnen krijgen als je zelf je baan opzegt moet gewoon niet kunnen. Zelfs niet met wederzijdse toestemming. Jij geeft nog altijd zelf je baan op dan.