Hallo, Onze jongste dochter kon voordat ze 2 werd niet wachten om naar de peuterspeelzaal te gaan. Onze oudste dochter was er al een jaar en mengde zich al vanaf het begin vlot in de groep. Afgelopen december ging de oudste naar de basisschool. En sindsdien is onze jongste niet meer zoals ze haar hebben leren kennen, geven de juffen aan. Er zit niets meer in wordt ook gezegd (is een gezegde uit de buurt hier, niet al te letterlijk nemen). Wil hooguit met de juffen spelen, niet met de andere kinderen. Ze lijkt met zichzelf in de knoop te zitten. Ze vond de peuterspeelzaal zo ontzettend leuk, kon niet wachten om er te starten. Maar nu vindt ze er niets meer aan zegt ze steeds. Soms zegt ze alleen met de oudste te willen spelen. Ze heeft altijd behoorlijk aan mij gehangen en lijkt nu ook weer wat toegenomen. Ze kan zichzelf ook niet goed zelf vermaken, wil altijd iets samen doen. Nooit zelf iets. Een puzzel begint nu iets te gaan, maar als ik naar de andere kant van de kamer loopt stopt ze ermee en komt ze weer naar mij toe. Ja, ze wil graag tv kijken of iets op mijn mobiel doen, maar dat is niet de hele dag de bedoeling. Ze is een snel driftig type als iets niet lukt, wellicht dat daar iets in zit waardoor ze geen aansluiting in de groep krijgt? Is dit herkenbaar voor andere ouders? Ik weet dat het vanzelf beter zal gaan als ze ouder wordt, maar hoop dat ik het haar dit laatste jaar toch iets makkelijker kan maken. Volgend jaar komt ze weer een tijd bij haar zus in de klas. Hoewel zij zal opbloeien, weet ik niet of de oudste daar nog op zit te wachten natuurlijk. Dat moeten we nog bezien. Groetjes en bedankt.
Geef het nog even de tijd; ze gaan daar juist heen om sociaal gedrag te leren Misschien kan de juf eea stimuleren?
Dank voor je antwoord, helaas niet meer reacties... Heb nog een keer haar knuffel laten meenemen in de klas. Dit hielp, huilde niet. Hoop dat het weer een fase van verlatingsangst/eenkennigheid is.
Hoelang hebben ze samen op de psz gezeten? Zijn er meer 3/4 jarige daar of ook 2 jarige? Hoe speelde ze thuis toen de 2e naar de psz was en zij niet? Speelde ze toen wel alleen? Dat er niks meer in zit, dat gezegde begrijp ik. Word ze wel genoeg uitgedaagd daar?
Ze hebben ongeveer 10 maanden samen gezeten. Er zijn meer kinderen van haar leeftijd, maar behoorlijk wat nieuwe kindjes na haar. Ze heeft altijd moeite gehad om alleen te spelen, ik denk omdat ze nooit alleen is geweest. De oudste was enig kind. Ik heb wel van baby af aan bij beide "alleen-speel-tijd" gestimuleerd. Bij haar met weinig effect. Er is voldoende uitdaging daar, maar ze sluit zichzelf af. Nee is nee bij haar. Ook op de carnaval viel me op dat de oudste speelkameraadjes opzocht (ze kent er ook meer nu dus ook logisch), maar zij er alleen op uit trok. Ze ging zelf staan dansen en zocht af en toe van afstand contact met mij. Ze zal geen andere kindjes aanspreken. Al een flinke vooruitgang dat ze zelf dat ging doen, zonder dat ik mee moest. Ze trekt meer haar eigen plan zeg maar.