Zo hey, lijkt misschien een wat zwaar onderwerp voor zo een zonnige zondag ochtend. Maar dat is niet de opzet hoor. Mij gaat het om het volgende. Ik ben van huis uit niet echt opgevoed met veel intellectuele stimulans. Mijn vader is weliswaar WO geschoold, mijn moeder is nooit verder gekomen als de huishoudschool. En eigenlijk werd er over kunst, cultuur, wetenschap en geschiedenis nooit gesproken thuis. Ik ben met school in wat musea geweest en dat was het dan. Zelf had ik wel een brede belangstelling voor vanalles en nog wat. En ik ging meerdere keren per week naar de bieb om daar rond te hangen tussen de boeken, te zoeken, bekijken en nam altijd weer wat mee naar huis. Zowel fictie als informatieve boeken, ik las alles wat los en vast zat. En toen we internet kregen thuis ging er helemaal een wereld voor me open. Ik begreep niet wat klasgenoten zagen in hele dagen msn, de tmf chatbox en ranzige plaatjes zoeken. Ik zocht naar kaarten van de maan, maakte schema's van de tafel der elementen en werke een heel boekwerk uit over Griekse en Romeinse goden. En hing op MSN, in de tmf chatbox en speelde af en toe een spelletje. Voordat jullie een raar beeld van mij krijgen. Nu is het zo dat ik een zoon heb. Die bijna 13 is. Hij heeft een eigen laptop, een tv en een PlayStation op zijn kamer. En dat alles gebruikt hij uiteraard voor huiswerk, maar ook om te gamen. Ik vind het niet erg dat hij gamed. Heb ik ook genoeg gedaan en ik zie er echt geen probleem in. Alleen, als hij klaar is met zijn huiswerk, is dat zo een beetje het enige wat hij doet als hij thuis is. Ik snap wel dat de leeftijd voorbij is voor spelen met auto's en LEGO. Maar dat hij buiten games geen enkele andere hobbie of belangstelling heeft, dat irriteerd me wel. Af en toe kijkt hij op YouTube wel wat filmpjes over wat intelligente onderwerpen. En hij heeft 1 keer een poging gedaan een website te maken. En dat was het dan. Nu snap ik ook wel; puber jongen heeft daar allemaal geen zin in. En dat is ook zo. Maar als het uit hemzelf niet komt, wil ik hem dus wel wat stimuleren. Ik weet alleen niet zo goed hoe. Hij zit in de tweede klas van het VWO dus kan echt wel wat hebben. Sorry, tis een heel verhaal geworden. Maar mijn vraag dus, hoe ging dat bij jullie thuis? Moest je wel eens verplicht iets kijken of lezen van je ouders? Namen ze je mee naar iets? Werd er gediscussieerd over onderwerpen? Of gebeurde er juist helemaal niks, zoals bij mij vroeger thuis.
Bij mij gebeurde niks. Maar daarom vind ik het nu al heel belangrijk. Onze kinderen zijn bijna 5 en 2,5 jaar. We hebben ze meerdere keren meegenomen naar een theatervoorstelling voor kinderen, de oudste zit op dansles en we gaan vaak naar musea. Ze vinden dat nu nog allemaal geweldig en ik hoop dat als we dat zo blijven doen, het een soort gewoonte wordt. Het gaan introduceren als ze al de puberleeftijd bereikt hebben lijkt mij wat moeilijker.
Ik zou hem eerder motiveren tot een sportactiviteit dan nóg meer kennis op te laten doen. Dat doet hij ondertussen wel op het VWO. Hij is 13. Puber zijn vreet energie. School en huiswerk is genoeg. Echt. Het zou juist goed voor hem zijn om eens uit dat hoofd te stappen en in het lijf te zakken. Wil je toch dat hij zich nu al nóg breder ontwikkelt, neem hem dan mee naar een leuk museum. Ga naar het omniversum of corpus. Maar ik heb het vermoeden dat hij het leuker vindt om naar het klimbos te gaan. Kan hij zijn ruimtelijke inzicht en alles in de praktijk brengen. Die interesses en nog bredere ontwikkeling komt vanzelf. Welke vooropleiding heb je zelf gedaan? Vwo ook? Of lager? Misschien was het voor jou te makkelijk en zocht je op jouw manier naar meer. Maar dat wil niet zeggen dat jouw zoon hetzelfde is en ook die behoefte heeft. Ontspan. Hij is pas 13. Hij heeft meer aan een thuisbasis waar hij gewoon even kan zijn. En nogmaals: ga samen wat doen qua bewegen. Dan kom je in contact met hem en zal hij je vertellen wat hem bezig houdt.
Bij ons werd er helemaal niets verplicht, maar mijn ouders gaven wel het goede voorbeeld door veel te lezen, brede interesse te hebben, etc. We hadden richtlijnen m.b.t. computertijd, games etc, dat wel: dus niet langer dan 2 uur tv of gamen bijvoorbeeld. En idd veel discussiëren en vragen stellen thuis, praten over een heel scala aan onderwerpen. Kinderen meenemen naar musea ed (maar bij pubers kun je dat niet meer verplichten denk ik). En deels is het ook gewoon karakter + leeftijd... ik was als kind en tiener al breed geïnteresseerd, las veel, ontdekte de wereld graag. Mijn broer focuste zich meer op muziek maken en rondhangen met alto's op veldjes, hij verklootte zijn school, deed geen boek open en wist niet eens wat de Atlantische oceaan was. Ondertussen zijn we allebei rond de dertig en hij is aardig bijgetrokken Ergens na zijn twintigste is hij spontaan ontzettend veel gaan lezen, iets wat hij nog steeds doet. Studeren uit zichzelf weer opgepakt, breed geïnteresseerd, alle dingen die hij als tiener niet was. Dus tja, soms ook maar hoop houden en vertrouwen op de toekomst OfBewaren
Bij ons thuis probeerde mijn ouders mij echt vanaf jonge leeftijd te stimuleren. Beide ouders hebben nooit gestudeerd trouwens, maar zie ook niet in waarom dat relevant zou zijn bij dit onderwerp. In de puberteit begon ik mij hier juist tegen af te zetten en had echt geen zin in musea's of krantenstukjes. Juist omdat zij het zo graag wilde werd ik meer dwars. Zo zijn pubers namelijk. In jouw situatie zou ik je puber lekker laten puberen. Groeien kost al zoveel energie! Zolang hij zijn huiswerk maakt en zijn best op school doet zie ik geen probleem. Een bredere interesse komt echt wel weer, laat hem dat lekker zelf uitzoeken. Jij kan alleen een goed voorbeeld zijn door zelf je interesses te behouden, meer niet. En vergeet niet dat hij een eigen persoon is, hij is geen kloon van jou.
Ik hoop natuurlijk op nog veel meer reacties. Maar bedankt dames! Inderdaad, mijn zoon is geen kloon van mij en dat hoeft ook helemaal niet! Ik vind het super dat hij zijn eigen persoonlijkheid is. Dat is ook helemaal het streven niet. Ik vind het echt niet erg dat hij veel gamed, is gewoon ontspanning.. Maar vind het wel erg als dat het enige is wat hij doet. Musea zijn we inderdaad een aantal geweest. Al van jongs af aan. Dat vind ik belangrijk. Museum voor volkenkunde, Omniversum, scheepvaartmuseum, Naturalis, space expo, open lucht museum etc. Ik vergeet er nu een paar maar je snapt me wel. Het is niet dat ik dus nu pas begin. Maar meer dat mijn oude manieren niet meer zo bij zijn leeftijd beginnen te passen. Sporten. Ja dat is wel een dingetje. Daar is hij niet zo voor te porren en dat ga ik bij z'n jongere broertje en zusje dus wel anders doen. Klimbos zijn we wel een aantal keer geweest. Dat vind hij leuk. Karten en laser gamen ook. Ow en Pokémon zoeken. Dat probeer ik heel subtiel te stimuleren want dan komt hij tenminste buiten. Ik zat laatst te denken om eens te gaan geocachen. Dat zou wel leuk zijn als gezin denk ik. Maar dan dwaal ik en beetje af van het onderwerp. Dus ben benieuwd naar andere meningen en verhalen!
Je weet wel dat scholen, voor welk niveau dan ook, veel doen voor de intellectuele ontwikkelingen. Zij gaan ook naar kunsthallen, musea, gemeentes etc. Althans, dat doen ze hier wel. Om dan ook nog eens in de vrije tijd zoveel te moeten lijkt mij helemaal niet leuk voor een puber. Wat al gezegd is, ik zou een leuke sport zoeken waar je zoon wél wat voor voelt.
Mijn ouders zijn niet hoog opgeleid maar wel breed geïnteresseerd in alles. Wij gingen dan ook veel naar de bibliotheek, lezen lezen lezen! En wij zaten hele dagen in de atlas te neuzen, jeugdjournaal kijken etc... Maar toen: we kregen internet en ik was puber. Ik kwam niet meer buiten, verkende echt de hele wereld via internet. Het heeft wel jaren geduurd maar het is goedgekomen Blijf stimuleren, probeer via zijn wereld juist leuke dingen te doen (dat geo spel, Pokémon etc). Waarschijnlijk moet je wel echt met hele leuke dingen komen om hem van gamen af te trekken maar weet zeker dat er genoeg dingen zijn (en hopelijk ook veel tips van andere moeders op internet)!
En gewoon grenzen stellen aan het gamen... Het is nergens voor nodig dat een kind, ook een puber niet, meer dan 2 uur per dag zit te gamen. Gamen heeft een hoop positieve kanten (ontspanning, cognitieve ontwikkeling, sociale ontwikkeling, etc) maar het nadeel is wel dat je de hele tijd op je kont zit, en dat is voor niemand goed, ook niet voor pubers. Dus je kunt 'm ook gewoon verbieden té veel te gamen, en dan zal hij heus zelf wel activiteiten verzinnen om verder te gaan uitvoeren. Al is het op de hoek van de straat hangen met wat vrienden, het is altijd actiever dan alleen de computer(/tv).
Ik heb niet verder gelezen dan deze reactie, dus misschien dubbel: Ik denk dat je dan de basis al gelegd hebt. In de puberteit kan je denk ik weinig vanuit hem verwachten, daar is het nu eenmaal een puber voor. Maar naarmate we volwassen worden, komen zulke interesses toch vaak weer terug. Ik heb in mijn puberteit weinig anders gedaan dan tmf etc kijken, bredere interesses kwamen later weer.
Hier ging het ook zo. Zelf heb ik NL gestudeerd, gek op literatuur, film en toneel. Mijn zusje daarentegen totaal niet, hield ook niet van lezen. Ik had een vriendinnetje die het vwo met 10 vingers in haar neus gehaald heeft (ze kon makkelijk leren), maar met triviant versloeg ik haar met het grootste gemak, ze had praktisch nul algemene ontwikkeling. Ik teken en schilder ook graag, ben geïnteresseerd in kunst. Mijn vriend totaal niet, hij is een echte betaman. En ons zoontje gaat volgens mij ook die kant op. Nu al een fascinatie voor cijfers (en letters). Tekenen en verven houdt hij nog geen vijf minuten vol. Ik zie het met leden ogen aan . Ik zou zo graag met m knutselen en uren met hem tekenen. Het zit er (nog) niet in. Ben erg benieuwd hoe dit zich gaat ontwikkelen. En computers en ipads, ik kan nu nog niet inschatten wat dat voor invloed gaat hebben........
Waarschijnlijk helemaal niet wat je wil horen, maar mijn broer was ook zo'n puber die zijn kamer niet uit kwam omdat hij verkleefd zat aan zijn console. Inmiddels heeft hij een erg goede baan als game-ontwikkelaar voor een bekend internationaal bedrijf, en ontwerpt hij de games waar jouw zoon nu waarschijnlijk mee speelt Om je vraag te beantwoorden over hoe dat verder bij ons thuis ging, laten we het er maar op houden dat ik mijn ouders een hoop grijze haren had bespaard als ik meer op jouw zoon had geleken. Ik had vooral veel interesse in strafrecht zeg maar Los daarvan sluit ik me helemaal aan bij CoffeeJunkie, de puberteit is een fase waar al zo veel gebeurd in de emotionele ontwikkeling, los van de verwachtingen van school. Ik zou hem dus die ruimte geven om te ontwikkelen op zijn manier, de rest komt vanzelf wel weer wanneer hij daar weer aan toe is.
Mijn ouders hebben geen eens een middelbare schooldiploma en hun interesses reiken ook niet echt ver. In de zomer kwamen we niet verder dan een busvakantie naar Salou of Lorret de mar. In mijn jeugd erg weinig cultuur meegepikt en het interesseerde mij ook niet veel. Alles wat ik meekreeg was via school. Uitgaan en jongens vond ik veel interessanter. Zelfs op de universiteit was mijn algemene ontwikkeling erg beperkt en kwam ik niet verder dan mijn eigen studieboeken. En toch is het goed gekomen! De interesse kwam later wel. Ik kan tegenwoordig niet meer zonder Blendle, ik ben wekelijks in de bibliotheek te vinden en zeker maandelijks bezoek ik theater, musea, lezingen of exposities over allerhande onderwerpen. Tegenwoordig kan ik daar echt van genieten. Je zoon is pas 13 en ik zou mij er echt niet druk over maken. Op het vwo en later tijdens zijn studie zal hij ook nog voldoende gestimuleerd worden. De interesse komt wel en als deze niet komt, is dat dan heel erg? Hij wordt er geen minder mens van .
Ik sluit me bij de meeste reacties aan. Je kunt hem stimuleren door leuke dingen met hem te ondernemen, maar zo te lezen doe je dit al. Verder blijft hij 13 en is het niet abnormaal of zorgelijk dat hij graag gamed etc. Een limiet op schermtijd vind ik zelf wel erg belangrijk. Dit zal hoogstwaarschijnlijk geen direct effect hebben, maar dwingt hem in ieder geval tot het exploreren van andere bezigheden (zoals wellicht lezen?).
Mijn ouders zijn laag opgeleid, maar hebben altijd veel waarde gehecht aan een brede algemene kennis. Wij hadden altijd boeken in huis, zoals een encyclopedie, atlas, boeken over geschiedenis, natuur etc. Er werd altijd veel gelezen bij ons thuis. Mijn broer en ik lezen nog steeds veel en ondernemen nog steeds allerlei culturele activiteiten. TS, net als de meeste dames hier zou ik nu vooral inzetten op leuke activiteiten en dagjes uit. Dat hoeft niet heel intellectueel uitdagend te zijn. Sociale activiteiten zijn ook belangrijk.
Met een puber nog geen ervaring, maar wij proberen onze kinderen wel ieder jaar een paar keer mee te nemen naar een musea en ook te laten zien dat iets leren over een bepaald onderwerp ook heel erg leuk kan zijn. Vragen van de kinderen beantwoorden wij altijd en weten wij het antwoord niet dan zoeken wij dat op. Ik hoop dat ze hun interesse behouden voor dingen die ze niet weten, lekker leergierig zijn. De basis proberen wij een beetje te leggen, maar daarna moeten ze het verder doen. Helaas ben ik zelf opgevoed in een dorp en zonder auto kwamen wij dus ook nooit het dorp uit, alleen voor familiebezoek. Een museum had ik nog nooit van binnen gezien en mijn moeder had niet meer dan de huishoudschool gedaan en had ook nergens verstand van of interesse voor. Niet voor koken, knutselen, tuinieren, helemaal niets. Laat staan over de grote vragen des levens als geschiedenis of biologie. Aardrijkskunde was ook niet aan haar besteed. Van huis uit dus zeer weinig meegekregen. Wij houden wel van koken en hebben een moestuin (wat ook heel leerzaam is). Wat wij in de winkel kunnen kopen kunnen wij ook wel zelf koken of bakken en dat doen wij dus ook regelmatig. Gewoon kijken of het lukt, chocopasta, een brood bakken, granola maken, koekjes bakken. De kinderen vinden dat geweldig. Zo hopen wij ze van alles wat een beetje mee te geven.
Mee eens! Mijn moeder heeft mij best vrij gelaten, ze vroeg regelmatig of ik huiswerk had en of zij mij kon helpen en verder waren het vooral de sociale activiteiten waar ik deel aan nam. Ik ben met mijn moeder nog nooit naar een museum o.i.d. geweest, op school werd hier trouwens wel een hoop aandacht aan besteed. Ik heb het als prettig ervaren dat mijn moeder mij heeft gestimuleerd maar er niet teveel druk op heeft gelegt (zoals andere in mijn omgeving).
Hahaha ooh hier net zo. Ik ben ontzettend creatief. Ik hou van tekenen, knutselen, schilderen en alle andere vormen van kunst. Maar mijn zoontje helemaal niet. Hij heeft er altijd al een hekel aan gehad en nu hij bijna 8 is, is het nog steeds niet verbeterd. Ik vind het zooo jammer, hij lijkt echt onwijs op zijn vader. Gelukkig houdt hij wel van dansen (heb ik vroeger ook gedaan) en muziek houdt hij ook van gelukkig!! Ik ben thuis nooit intellectueel gestimuleerd, maar mijn ouders zijn allebei niet heel intelligent en houden niet van musea en kunst. Wij nemen onze zoon nu dus wel mee naar musea en andere culturele dingen omdat ik dat echt heel belangrijk vindt. Een hoog IQ is leuk, maar ik vind algemene kennis ook echt wel belangrijk.
Ik vind dat je het al vrij aardig oppakt.. Uitjes ( Musea, theater, dierentuin of e.d. is leuk en leerzaam ) Verder denk ik dat je vooral nog kunt focussen op 't sporten/ sociale ontwikkeling... speelt hij na schooltijd nog wel met vrienden? Of is het ieder thuis vanachter de computer? En anders structureel 1x in de week een potje Triviant
Komt wel goed later, denk ik. Mijn ouders zijn complete cultuurbarbaren. Wij deden nooit iets cultureels thuis. Ik had wel interesse, vooral in geschiedenis, maar mijn ouders waren altijd zo moe dat ze zelfs in de vakanties nooit iets wilden gaan bezichtigen. Mijn man had hetzelfde met zijn ouders, met verschil dat hij zelf ook totaal geen belangstelling had in iets anders dan motoren en fitness, als puber (was nog voor de internet/gamingtijd). Pas toen ik lang en breed volwassen en getrouwd was, ben ik wat meer gaan rondkijken. Nu hebben we al jaren een museumjaarkaart, en al heel wat musea gezien. Als we in een stad zijn gaan we áltijd even in de plaatselijke cathedraal kijken en af en toe naar een klassiek concert of zo. Wij zijn niet zo van toneel etc. en ook niet van beeldende kunst. Wij hebben ook geprobeerd om de kinderen van jongs af aan hierin mee te nemen en zij vinden het meestal nog steeds leuk om een kerk te bezoeken of een museum. Mijn man heeft zelf iets meer met natuur en ook dat probeert hij ze bij te brengen. Vooral mijn middelste is meer van de natuur dan van de cultuur. Kortom, ik denk dat je voor nu een beetje te laat bent, maar dat hoeft helemaal niet te betekenen dat het nooit meer goedkomt met zijn algemene belangstelling. Ik zou voor nu wat meer focussen op real-life sociale ontwikkeling en sport, dat lijkt me voor een puber belangrijker en leuker.