Mijn vriend werkt nu 7 jaar bij een bedrijf waar hij met redelijk veel plezier werkt maar zoals iedereen waarschijnlijk heeft: op een werkplek heb je ups en downs. Nu zit ie in zo'n down en heeft ie verder gekeken. Hij heeft vandaag een sollicitatiegesprek gehad die heel positief is geweest. Maar ik merk dat ik er niet heel blij van word. Ik heb de voor en nadelen op een rijtje gezet: Voordelen: - meer salaris (300 bruto waarschijnlijk) en volledige reiskosten vergoeding - groeimogelijkheden en dus ook qua salaris nog groei. - hij mag op beurzen gaan staan wat ie erg leuk vind - hij komt in een jong team Nadelen: - lange reistijd (nu 10 min fietsen) dan 40 min met de auto - 2e auto aanschaffen - meer maandelijkse kosten voor die auto daarvan: verzekering, belasting en apk kosten en andere onvoorziene altijd zure auto kosten - risico, geen vast contract meer (wat we op zich geen probleem vinden maar het is toch een nadeel) - hij heeft dan geen lichamelijke beweging meer (vind hij zelf belangrijk zegt hij altijd) - hij wordt aangenomen op een functie waar hij niet op gesolliciteerd heeft en wat hij ook niet het liefst wil doen. Hem wordt beloofd dat hij uiteindelijk zijn gewilde functie krijgt. Pfff vind het heel erg lastig. Mijn gevoel zegt vooral nee. Ik ben zeker blij voor hem dat hij deze kans aangeboden krijgt maar het klinkt gewoon verre van ideaal in mijn ogen. Mijn vriend zelf is enthousiast en ziet het erg zitten. Wat vinden jullie hiervan als jullie dit zo lezen?
Als ik de kijk naar zowel de voordelen als de nadelen dan zou ik toch sneller een nee zeggen. Ik vind het namelijk niet zozeer belangrijk dat mijn vriend bijvoorbeeld meer verdient. Hij moet echt op zijn plek zitten en als hij dan een tijd lang een functie moet doen die hij niet leuk vindt, dan weet ik wel hoe hij reageert. En daar wordt het bij ons echt niet gezelliger op helaas... Maar ja dat is gezien vanuit mijn referentiekader en dus mijn vriend. Belangrijk voor mij zou ook zijn de lichaamsbeweging en het in eens lang in de auto zitten (t.o.v. even snel naar het werk gaan). Dat weegt voor mij niet op om 300 euro (of eventueel meer) bruto per maand meer te verdienen. Juist omdat je dan wel meer kwijt bent aan het rijden in de auto en dus minder bij je gezin kan zijn. Maar dat is mijn idee, geen idee of je er iets mee kan.
Dit dus. Als het in te passen is in jullie ritme en financiën, waarom beren zoeken? Je man moet er (minimaal) 8 uur per dag doorbrengen, jij niet.
Jouw gevoel zegt nee? Dit vind ik toch zo bijzonder. Het gaat toch om je man? Wat wil hij, waar wordt hij blij van?
Het lijkt me het belangrijkste wat je man wil. En sommige nadelen vind ik een beetje ver gezocht: Geen lichaamsbeweging meer? Hij kan toch gewoon gaan sporten? En moet je persé een tweede auto? Kan 1 van jullie niet met het OV?
Bedrijven en beloven.... ja ja... dat geloof ik dus niet. Mocht hij akkoord gaan met deze baan, die hij niet ambieert, dan zou ik dit wel in zijn contract op laten nemen, want beloven dat wordt niets. Hij wil die functie en ik weet niet of hij daarop gereageerd heeft, maar als hij dat wel heeft, dan zou ik zeker daar niet gaan werken, want waarom zouden ze hem een andere functie bieden?
Hmm sommigr nadelen vind ik niet echt een nadeel. Minder lichaamsbeweging. Hij kan gaan sporten. Meteen 2de auto ook echt nodig?? Hoe doe het nu dan met 1 of gebruik jij die voor je werk? Ikzelf vind dat hij moet beslissen wat voor hem de beste optie lijkt. Hij moet er werken. Misschien is hij wel toe aan een nieuwe uitdaging. Als je ergens 7jaar werkt kan er ook een sleur in komen. Kijk ook naar de toekomst. Als hij hier carrière kan maken gaat hij dus nog meer extra verdienen dan alleen de 300euro van nu. Hij kan ook proberen er nu al meer van te make door te onderhandelen. Hij heeft een optie waar over gepraat kan worden neem ik aan.
Het lijkt mij ook gaan om wat je vriend wil. En als hij enthousiast is, dan moet hij het gewoon doen! Gaat hij ernaast sporten of hij fietst naar of van de bushalte/het treinstation/..., dan is die tweede auto ook niet nodig, twee vliegen in een klap.
Tuurlijk vind ik dit belangrijk voor mijn vriend. Ik vind ook zeker dat als hij er blij van wordt en gelukkiger (wat hij nu niet meer is) dat hij het moet doen. Het is al wat bezonken merk ik. Lichaamsbeweging vind ik ook een slechte reden maar hij vond 2x per week onze zoon naar de opvang brengen ipv fietsen al teveel. Vandaar die reden 🙄
Haha ja mijn vriend doet al drie keer per week zijn krachttraining maar vind het heerlijk om naar zijn werk te fietsen, dus vandaar (als ik aan hem denk) zou het voor hem een soort van straf zijn als hij dat half uurtje extra fietsen niet meer zou hebben. Uiteraard ben ik het met alle anderen eens dat het uiteindelijk de keuze is van je vriend. Hij moet het tenslotte gaan doen, maar zou wel een beetje huiverig zijn voor het 'beloven' van een functie die hij de eerste tijd niet krijgt. Maar dat zou vl zelf ook hebben denk ik..
ik kan me voorstellen dat een stukje (financiele) zekerheid wel belangrijk is in een relatie/gezin. En dat je als partner best mee mag denken. Juist omdat je er wat verder vanaf staat, kun je dingen wat helderder zien. Ik zou het denk ik ook niet zo zien zitten. 40 minuten in de auto - is dat zonder files? Dat kan behoorlijk op gaan breken als dat in de praktijk 2x 1 uur reistijd is (wat je niet gewend bent). De kosten van een 2e auto komen er ook bij kijken dus ga je er in de praktijk het komende jaar al wel op vooruit? Is het niet te impulsief en zou je niet verder kijken? Dat zouden wel mijn vragen aan mijn partner zijn. Ik zou hem niet tegenhouden denk ik, maar wel mijn twijfel uiten.
Ik zie vooral voordelen. 40 minuten reistijd is niks, vind ik. Doorgroeimogelijkheden en een hoger salaris en volledige reiskostenvergoeding lijken me reden ge oeg om de stap te wagen.
Ik zie vooral voordelen eigenlijk. 10 minuten minder beweging (fietsen) per dag zal niet zijn gezondheid ineens drastisch verslechteren. Hij kan ook gaan wandelen in de lunchpauze bijvoorbeeld. Wordt bij ons heel veel gedaan. Je moet een auto kopen zeg je. Dat je er maandelijks niet op vooruit gaat is dan echt niet gezegd. Bij een volledige reiskostenvergoeding en een slimme keuze qua auto kun je er prima een auto van rijden. Dan hou je de 300 euro aan extra salaris extra erbij.
Is het voor jou gevoel nee omdat het niet meer veilig voelt en het een enorme sprong is in het diepe? Natuurlijk moet je man het willen. Maar wilt hij dit echt of is het een vlucht? Zeker als er ook financiële gevolgen voor het gezin bijkomen vind ik dat je samen moet beslissen en niet omdat de man er gaat werken dat het zijn keus moet zijn. Kan hij geen 2 vrije dagen nemen en is proeven hoe het echt is in dat andere bedrijf? Als er geen sprake is natuurlijk van concurrentiebeding.
Idd.. Mijn man zou zeggen lekker dichtbij! Verder zou ik het aan hem laten of hij de baan wil of niet
Uiteindelijk is het salaris helemaal niet hoger... er moet een 2e auto komen.... dus van die 300 bruto houd hij er 170 aan over... en daar moet de 2e auto van betaald worden... dag extra geld En hij gaat dan ook nog eens een functie doen die hij eigenlijk niet wil, dus ik zou zeker vast laten leggen dat hij binnen bepaalde tijd die andere functie gaat doen ts