Mensen worden niet volwassen op het moment dat ze 18 of 21 zijn, en zo te horen maakt je schoonmoeder keuzes die niet goed voor haar zijn. Als ik jou was zou ik met je vriend je frustraties bespreken, uitleggen dat jullie eigen gezin nu voor gaat en dat je eventueel best je schoonmoeder wilt helpen, maar niet als ze bewust keuzes maakt die niet goed voor haar zijn. Je zou haar in contact kunnen brengen met bijvoorbeeld maatschappelijk werk, die haar dan verder op de rit helpen. Dat hele buikverhaal is gewoon vervelend en moet je proberen achter je te laten. Het is gewoon heel moeilijk. Ik heb er zelf ook een hekel aan dat mensen aan mijn buik zitten, maar geef dit wel heel duidelijk (netjes) aan. Toch blijf je dan mensen hebben die vinden dat ze het alsnog moeten doen, heel vermoeiend.
Wacht ff, je kind is al geboren en je maakt je nu druk om het feit dat iemand je buik aanraakte waar je zelf niks van zei op dat moment? Sorry meid maar je maakt het jezelf wel heel lastig zo, dat ligt niet alleen aan je schoonmoeder...
ik weet dat het allemaal een beetje lijkt alsof ik me aanstel of dat ik een ontspoord iemand ben die geen beeld heeft van hoe het moet. maar dat is echt niet zo. het is alles bij elkaar ik bedoel ik heb alles wel op orde qua mn verleden heb veel professionele hulp gehad daarvoor dus dat zit wel goed. weet zelf dat dit natuurlijk een hele abnormale situatie is zeker als je net een kind hebt gekregen. daarom vraag ik jullie ook om hulp. en het is een beetje een warrig verhaal geworden ik vertel steeds meer dingen in de reacties ik snap dat het verwarrend is geworden. had steeds de indruk dat sommige hier mij niet echt begrepen vandaar dat ik elke keer wat meer vertelde. om een lang verhaal kort te maken: ik ben verslaafd geweest daarom hou ik mn schoonmoeder het liefst zo ver mogelijk bij me vandaan. haar oudste zoon woont daar nog bij in (oudere broer van mijn vriend) en die blowt de hele dag. hygiene kennen ze daar niet, heb zn broer nog nooit zn handen zien wassen en zn moeder ook niet alleen als ze gaat koken. Dan denk ik van ja die wiet gaat aan je kleren zitten op je handen op speeltjes als je niet op let. ( ze kocht een keer kleding voor onze dochter legde het gewoon op de tafel waar net wat gedraaid was) dat was al een hele tijd geleden voordat onze dochter geboren was en toen wij nog wel eens kwamen op de camping waar ze toen woonde. napje dat ik dan niks van haar wil. ik vertrouw het gewoon niet, zij beseft zich niet dat zij dat doet. net zoals handen wassen snappen ze niet. nouja prima denk ik dan maar dan blijf je wel van mn dochter af. en met je kleren in mijn nieuwe wasmachine wassen ( tijdens de verhuizing aangeschaft net 3 maand oud, toen nog geen 2 week oud) Zij dragen die wiet bij zich ik wil geen wietzakjes vinden in mn nieuwe wasmachine. Ookal blowt zn moeder niet maar ze kocht het wel vaak. Daar was je dan ook de kleren in van je dochter snap je mijn insteek? En ik onderhoud/voed hier een baby van 3 maand, mijn vriend en zijn moeder op. Daarnaast heeft mijn vriend ook nog vrienden die hij niet los kan laten die ook alleen maar om geld vragen. die ook nog eens allemaal blowen. Ik haat de hele situatie, het is natuurlijk super dat we een kind samen hebben en we houden echt super veel van haar maar dit gaat zo niet langer. Ik ben allang gestopt ik wil gewoon uit deze hele situatie waarom moet ik me nou nog steeds zo stressen? Daarnaast is het ook een hoogrisicosituatie voor ons als er steeds mensen in ons leven zijn die wij associeren met gebruik. Ik laat me er niet meer door verleiden hoor echt niet maar het risico blijft bestaan. Wij moeten eigenlijk gewoon verhuizen ver weg van al deze negatieve contacten. Het mag zn moeder dan wel zijn maar zij brengt ook alleen maar stress met zich mee. Ik sta hier haar was te doen omdat zij niet voor zichzelf kan zorgen en laat mij mooi 2 maand haar kleding doen terwijl zij haar geld aan domme dingen uitgeeft. En zij heeft mijn vriend niet eens wat geleerd. ik heb hem leren wassen, afwassen zonder dat je allemaal water verspilt, schoonmaken, handen wassen en hoe je een veilige stabiele situatie moet maken om je dochter tot een stabiele, gezonde vrouw op te laten groeien. ik hoop dat ik met deze tekst ook wat begrip kan krijgen van sommige posters. En niet dat iedereen maar denkt dat ik een of andere zijkert ben die haar schoonmoeder gewoon niet mag.
en ne jessi79, ik wou graag van het begin af aan beginnen. Het moment waarop de irritaties begonnen. gewoon omdat ik zoveel te zeggen heb over de hele situatie dat ik me god niet weet waar ik moet beginnen.
Ik vind het een wat warrig verhaal, maar van wat ik er uit begrijpt blowt en drinkt je schoonmoeder, probeert ze gebruik te maken van jullie bankrekening met rare smoesjes, de was bij jullie te doen etc. Ik denk dat je schoonmoeder door problemen enzo een raar leven is gaan leiden, wie weet weet ze niet beter en is dit al jaren haar wereldje. Ik begrijp dat jij beter wilt voor je kind en je gezin, dat jij niet wilt wilt dat jouw kind opgroeit tussen geblow enzo, maar je schoonmoeders leefstijl wel invloed heeft op jullie leven. Jij en je vriend moeten duidelijk grenzen aangeven bij haar. Geen geld lenen, blowen doet ze niet bij jullie of in de buurt van jullie, handen thuis houden etc. Ik zou hier wel hulp voor zoeken, zodat jij en je vriend contact met haar kunnen hebben en ze een oma kan zijn, zonder dat het jullie leven negatief beïnvloedt.
Ik snap je punten heel goed. Ik denk echt dat het belangrijk is een goed gesprek met je vriend aan te gaan. Want je schoonmoeder is nu een probleem, maar zo te lezen, heb je eigenlijk vrijwel hetzelfde probleem ook nog met vrienden waar je vriend mee omgaat (het blowen/geld lenen iig). Dus ook al zal je schoonmoeder, heel cru gezegd, komen te overlijden, dan nog zitten jullie in hetzelfde schuitje en zal jij hier stress van ervaren. Het is vooral zaak dat het bij je vriend heel duidelijk is hoe jij erover denkt en dat hij zich daar ook aan aanpast. Jullie moeten samen de grenzen aangeven. Dit is niet de manier waarop jij jullie kindje op wil voeden. En daar zal je vriend naast moeten komen te staan. Eventueel met professionele hulp erbij (samen, niet jij alleen!). Want anders blijf je tegen deze punten aanlopen en zal het in jouw ogen nooit beter gaan. Tuurlijk je vriend en jij hoeven echt niet met alles op 1 lijn te liggen, maar wat de grote lijnen in de opvoeding betreft zou dat toch wel erg handig zijn, anders groeit je dochter als het ware op in 2 verschillende "werelden". Ik hoop voor je dat er een oplossing komt en dat jij iets meer tot rust kunt komen.. Succes ermee!
Je moet toch echt beter je grenzen gaan aangeven. Hoe wil je dat straks doen als je kindje er is? Misschien EMR therapie voor het verwerken van je trauma. Ik denk niet dat je schoonmoeder niet spoort maar dat door je verleden jij dit zo voelt en het erger maakt dan het is
Ik snap heel goed dat je uit deze situatie wilt. Als ik het zo lees dan had ik het geen dag volgehouden. Ik denk dat hulp inschakelen helemaal niet verkeerd zou zijn, vooral je vriend moet eea duidelijk gemaakt worden. Sterkte en succes!
Als ik alleen je openingspost lees denk ik waar gaat het om? Ik denk dat jouw schoonmoeder niet bewust is geweest van hoe erg het jou raakt dat zij aan je buik zat en om eerlijk te zijn zou ik er ook niet 1-2-3 bij stilstaan dat iemand die in het verleden is misbruikt er misschien moeite mee heeft dat ik aan haar buik zit, voor mij klonk het als een enthousiaste schoonmoeder. Dat jij dat als vervelend hebt ervaren is natuurlijk niet de bedoeling en dit had je duidelijk moeten aangeven, echter is het nu te laat maar een leer voor de volgende keer. Ik las ook dat zij tijdelijk bij jullie wast omdat haar wasmachine kapot is, ondanks dat ik ook niet op schoonmoeder zit te wachten die bij mij komt wassen is het andersom natuurlijk ook ontzettend fijn om bij haar te kunnen wassen mocht mijn wasmachine kapot zijn. Wat betreft het lenen van geld (en ook het gebruik van jullie wasmachine) geef, samen met jouw man/vriend duidelijk jullie grenzen aan. Ook qua drink/blow gedrag, ik kan mij voorstellen dat je dat niet wilt in de omgeving van je kindje.
Ik denk dat jij zelf gewoon heel duidelijk moet gaan communiceren en je grenzen aan moet gaan geven. Schrijf eens een paar punten op die jij belangrijk vind en zorg dat het redelijke punten zijn. Dus max. 50/100 uitgeleend hebben, pas als die terug zijn pas weer geld uitlenen. Geen mensen met wietlucht bij je dochter. Maximaal x keer je schoonmoeder per week over de vloer. Etc. Bespreek dat met je vriend en zorg dat je daar een lijn intrekt. Over het opvoeden van je schoonmoeder, ja ik snap dat je daar niet op zit te wachten. Maar aan de andere kant moet je waarschijnlijk nog een jaar of 30 met haar leven, dan kan je beter nu de energie erin steken en haar helpen (ipv het zien als opvoeden) daar heb jij, je vriend en je dochter op de lange termijn echt profijt van.
Daarnaast zijn wij jonge ouders, we zijn nog geen 20 jaar oud. sorry dat ik geen baby en 53 jarige vrouw op kan voeden..
Ik heb alleen de eerste 2 pagina's gelezen omdat het daarna voor mij ook een beetje begon te duizelen. Allereerst lees ik dat jij veel therapie hebt gehad. Toch heb ik het idee dat daar nog winst te behalen valt. Op het gebied van assertief zijn en op het gebied van omgaan met triggers. Nu is dat zeker in de zwangerschap lastiger. Dan kan alles veel harder aankomen. Maar zo te lezen heb jij er nog steeds last van. Hiermee wil ik niet zeggen dat jij het fout doet, maar dat jij je beter kan voelen dat dat jij je nu voelt. Maar daarmee ook een constructievere manier van aanpakken kunt krijgen. Wat het allemaal fijner voor jezelf kan maken. Wat betreft het geld om te eten. Je zou kunnen voorstellen om geen geld te geven maar bijvoorbeeld tijdens het koken voor een extra persoon eten kunnen maken (als jouw budget dat toelaat). Dan is dat voor jouw vriend geruster en weet je gelijk zeker dat het geld naar de juiste plek gaat. Dan kan je die stapel bijvoorbeeld op een afgesproken dag overhandigen.
Ik heb wel contact met een psycholoog. Wij zijn het er eigenlijk over eens dat je toch gewoon van iemand afblijft. Ik kan er met mn hoofd niet bij. Dan gaat het al ergens mis, als je een beetje normen en waarden hebt blijf je gewoon van iemand af. Ik ben er gewoon zo verontwaardigd over dat mijn schoonmoeder het in haar hoofd haalt om mij aan te raken en mij een kus op mn buik te geven terwijl zelfs mijn eigen moeder mijn buik niet aanraakt. Die psycholoog en ik delen dezelfde mening. Krijg van alle comments zeker het gevoel wel alsof er iets mis met me is. alsof ik iets fout doe, ja had mn grenzen aan moeten geven. maar er gaat al iets mis als je je handen niet bij je kan laten. en elke keer weer. ik zou niet durfen echt niet... Begin ook echt geirriteerd te worden nu. Ben ook nog jong heb alle tijd nog om te leren. Vind het nu heel vervelend worden om me steeds te moeten verdedigen En over dat geld lenen ik ben 18 jaar probeer een huishouden hier draaiende te houden, doe mn best zodat mijn dochter het verschil niet merkt dat ik nog zo jong ben en dan komt mijn schoonmoeder van me profiteren nee ik ben woest. ik ben zo boos omdat ik zo jong ben en het zoveel beter doe dan haar ik mijn ogen heeft zij haar hele leven verpest. geblowd en gerookt toen ze zwanger was ik ben meteen overal mee gestopt. ben met 13 weken zwangerschap (1 week voor mn 18e verjaardag) ook gestopt met roken en nu 3 maand na de bevalling nog. Haar oudste zoon woonde niet eens bij haar toen zij 18 was en een kind kreeg nee omdat zij te druk was met feesten en criminele dingen. Ik zal nooit zo handelen nooit. Ik mag dan wel jong zijn maar neem de volle verantwoording over mijn dochter en sta soms ook schelden voor de tv bij die meiden van vier handen op een buik die niet willen stoppen met roken en er een zooitje van maken. Ik snap dat jullie het waarschijnlijk allemaal wel goed bedoelen hoor maar snappen jullie misschien ook waarom ik zo woest op haar ben. En ik vind de goedbedoelde adviezen ook wel fijn, maar heb al zoveel hulp gehad vroeger en om dan nog eens te horen dat ik nog meer hulp nodig zal moeten maakt me niks beter op. maar wel bedankt! iedereen heeft een eigen mening en dat mag ook alleen ik zal gewoon wel wat meer mijn grenzen moeten aangeven. Maar de relatie met mijn schoonmoeder komt nooit meer goed. daar is al te veel voor gebeurd. Als zij nog wel een paar jaar leeft wat we natuurlijk wel hopen dan gaat mn dochter dat ook zien natuurlijk ik ben boos omdat ze een belabberd voorbeeld is geweest voor haar zonen en als ze zich niet snel aanpast en veranderd zal ze geen deel uitmaken van het leven van mn dochter. Als onze dochter slimmer word en volwassen word gaat zij ook die dingen zien wat moet ik tegen haar zeggen? dat haar oma haar leven verpest heeft? ik hou dat vanwege mijn eigen verleden graag ver bij haar uit de buurt. Ik hoop gewoon dat ze na ons gesprek zal veranderen en ook een goed voorbeeld kan zijn voor mijn dochter. Anders zal ze er aan moeten geloven dat ze geen deel uitmaakt van het leven van mn dochter. we blijven hoop houden dat ze voor haar overlijden nog haar eigen boontjes gaat doppen en niet leunt op ons. en we hopen natuurlijk dat ze na ons gesprek wel een goed voorbeeld kan zijn voor onze dochter. In iedergeval heel erg bedankt voor alle reacties! Het lijkt me duidelijk dat we met haar in gesprek moeten.
Tuurlijk moeten ze van je af blijven als jij dit wilt, maar het is inmiddels alweer een poos achter de rug. Daarbij is ze er toch ook mee gestopt op het moment dat jij dit aan gaf niet fijn te vinden? Je kunt er nu niks meer aan veranderen, waarom daar nu nog over door gaan?
Meid, wat een moeilijke situatie zit jij in, maar wel chapeau voor hoe je je eigen leven weer op de rails hebt gekregen. Dat gezegd hebbende denk ik dat het allerbelangrijkste is dat jij met jouw vriend om de tafel gaat zitten om een plan op te stellen en om op 1 lijn te komen. Jullie moeten nu samen de dingen aanpakken die voor jullie relatie belangrijk zijn. Maak afspraken over hoe vaak jouw schoonmoeder jullie kan zien. Ga een gesprek met haar aan over het geld lenen en dat dit niet langer zo kan, omdat jullie het geld zelf nodig hebben om jullie eigen gezin te voeden en verzorgen. Zorg er ook voor dat zij geen toegang meer heeft tot jullie of jouw vriends rekeningen, zodat zij het er niet zelf af kan halen. Kost misschien wat moeite, maar levert veel op. Wijs haar erop dat zij zelf heel; eenvoudig een nieuwe bankpas aan kan vragen. Voor het wasmachineprobleem: stuur haar naar een kringloopwinkel of laat haar kijken op de weggeefhoeken op facebook of op marktplaats. Voor een paar tientjes heb je een tweedehands wasmachine. Het opvoeden van je schoonmoeder zou ik niet eens meer aan gaan beginnen. Wat ze thuis doet moet ze zelf weten. Waar je wel wat over kan zeggen is hoe zij zich in jullie huis en met jullie dochter hoort te gedragen. Gewoon op een vriendelijke toon aangeven dat zij eerst haar handen moet wassen voor zij jullie dochter vast mag houden bijvoorbeeld of niet roken of blowen in jullie huis. Een gesprek met een professioneel voor jullie beiden lijkt mij geen gek idee, zeker omdat het wereldje waarin jullie zitten een hoog risicowereldje voor terugval is. Maak ook met je vriend afspraken over het geld lenen aan vrienden. Ik zou zeggen stop daarmee, want jullie zijn geen filantropische instelling en hebben het geld zelf hard nodig. Veel succes.
het komt eigenlijk neer op duidelijk een grens trekken door je vriend!! en jij wat jullie wel en niet willen en dus daar over praten en ook consequenties hangen aan het niet houden aan de gemaakte afspraken. Niemand kan jullie daarbij helpen helaas, daarin zullen jij en je vriend 1 lijn moeten trekken en dan met schoonmoeder communiceren.
Eerlijk... het ligt allemaal aan een ander, maar jij pikt het! Je zit heel erg in de slachtofferrol, haalt oude koeien uit de sloot. Als jou sm al 2 1/2 jaar terminale longkanker heeft, zolang heeft ze dan niet meer... misschien moeten jullie je tijd wat minder klagen en mopperen en echt wat tijd aan elkaar besteden. besteed je kostbare tijd niet aan het veranderen van een ander, ga met jezelf aan de slag. Leer grenzen aangeven, strijk eens over je hart, leer negeren. Als ik jouw verhaal zo lees dan zou ik echt bezig gaan met andere therapie, je klinkt gewoon niet stabiel en je hebt wel een kleintje van 3 mnd.
Ik vind je titel een beetje overdreven en je reageert wel heel heftig op het aanraken van je buik. Met name in je laatste post. Ik moet daar ook niks van hebben en mijn schoonmoeder deed het ook. Zelfs toen er niks zichtbaar was. Ik ben absoluut geen vrienden met mijn schoonmoeder maar ik reageerde ook niet zo heftig als jij. Het verschilt gewoon per persoon/cultuur hoe mensen daarmee omgaan. Voor verschillende mensen is dit heel normaal. Dit betekent niet dat jij het moet accepteren, leren je grenzen aan te geven is ook iets wat tijd en ervaring kost. Wat verder al gezegd is: laat je sm lekker doen wat ze wil in haar huis als jullie er niet bij zijn. Jij hoeft je dan alleen te bemoeien met wat ze doet bij jullie dochter. En dat van het extra eten maken vind ik ook een goed idee. Kortom; je hebt tips genoeg gekregen. Maar kijk ook goed naar je eigen reactie. Dat je nog flink wat hormonen in je hebt omdat je dochter pas 3 maanden is, is logisch. Maar het kan ook wat teveel van het goede worden..