Hond adopteren uit het buitenland; iemand ervaring?

Hoi.

Hier ervaring met 1 hond en 2 katten.
Je moet erg goed opletten wat voor stichting je je hond bij wil adopteren. Bij mijn hond was het een waardeloze stichting (die trouwens wel goed staat aangeschreven) waarbij ik na meer dan een jaar een dreigtelefoontje kreeg dat ik mee moest werken aan een huisbezoek om te kijken of de hond wel op haar plek was, dit nadat ik de waarheid op een openbaar forum had gegooid en een vrijwilliger dit meteen door heeft gebeld naar de stichting.
Huisbezoek is nooit geweest en heb ook nooit meer wat van ze gehoord.
Voor we de hond kregen wel een huisbezoek gehad en toen ging alles goed. Was er ook nog geen gezeur.

Op het vliegveld wilde ze me al het verkeerde contract laten tekenen en hadden ze geen idee welke hond voor mij was en welke voor een andere vrouw (waren zusjes en leken in principe best op elkaar maar als je de foto's had bekeken wist je prima welke hond wie was.) dat moesten wij dus gaan vertellen aan de stichting.
Die andere vrouw heeft een verkeerd paspoort meegekregen waardoor ze nu dus niet naar 't buitenland kan met haar hond en in principe kloppen haar gegevens dus ook niet.

Ze zouden haar (mijn hond) aanmelden op ndg (nederlandse databank gezelschapsdieren) zodat als ze ooit weg zou lopen hun het telefoontje kregen en ons zouden bellen. Na een jaar kwam ik er achter dat ze helemaal niet aangemeld was en dat als ze weg zou lopen er helemaal geen gegevens openbaar stonden. Dat heb ik nu dus zelf gedaan.

Het duurde ongeveer 1,5 maand voor ze naar Nederland kwam. Net na kerst had ik haar gereserveerd en in die 1,5 maand kwam er dus een huisbezoek en was het wachten op een vlucht vanuit Roemenië. Op valentijnsdag landde ons meisje op schiphol.
Ik heb trouwens wel goed contact met de vrouw die mijn hond van straat heeft gered, maar dat is ook niet door de stichting geregeld. Dit is allemaal door een ander die contact had met haar en 1+1=2.

De katten hebben we begin februari gereserveerd en 16 maart kwamen zij aan in Nederland. Dat heeft dus ook ongeveer 1,5 maand geduurd.
De stichting waar onze katten vandaan komen zijn onwijs fijne en lieve dames die zich echt inzetten voor dieren. (Ze hebben eventueel ook honden en werken samen met een asiel in egypte.)
Ik heb nog goed contact met de vrouw die mij heeft geholpen met de adoptie, ik heb goed contact met de eigenaresse van de stichting en met de vrouw uit Griekenland die de katten van straat heeft gehaald.
Al met al dus een goede fijne stichting!

Ik wil je wel als tip geven dat je voor een hondje moet gaan dat al in Nederland is zodat je even buiten kan gaan lopen en kan zien hoe de hond reageert op andere honden/mensen.

Mijn hond is bijv. heel reactief op honden. Ik kan niet leuk in het bos met haar lopen want honden vind ze totaal niet leuk!
En haar zusje is nog erger, die is bang voor mensen, voor honden.. Zelfs in huis met de katten waar ze bij woont voelt ze zich niet echt fijn.
En dat terwijl volgens de stichting dit perfecte pups waren die heel sociaal waren.
Geloof dus niet alles wat ze zeggen.

Ik neem in ieder geval nooit meer een hondje wat ik niet eerst heb gezien in NL.

 

Ik! Het was geen goede ervaring.
De hond was al in Nederland bij een 'tussen gezin'
Opzich verliep dat goed en leuk contact met het gezin etc. We hadden contracten getekend en de hond in huis gekregen. Toen bleek de hond toch wat lastiger te zijn qua gedrag en het klikte niet met onze huidige hond.
De eerste keer wel bij de ontmoeting buiten maar een week lang ellende dat we ze apart moesten houden van elkaar. De hond beet echt door bij mijn kleinere hond en stopte niet toen ze piepte en al op de rug lag. Ik zag het echt somber in. We hebben twee weken volgehouden tot ik echt zelf alleen maar kon huilen van de spijt.

Ze waren erg boos dat het niet ging en we waren al ons geld kwijt. Paar honderd euro. Dat stond niet ingedekt helaas.
Terwijl wij echt hele goede bedoelingen hadden om een straathond daar te redden.

Uiteindelijk worden er achter gesloten deuren in spanje etc ook honden gefokt om naar het buitenland te verkassen. Mensen denken dat ze goed doen, maar dat is niet overal zo.
Kijk goed met welke stichting je in zee gaat!

 

Super goed dat je een hond wilt adopteren alleen vraag ik me dan af waarom niet uit NL uit een asiel? Zit hier stampvol met honden. En dan is het makkelijker omdat het in NL is. Bij sommige asiel mag je een hond bijv 48 meenemen om te kijken of het klikt etc.

Onze over buren hebben een hond uit Turkije. Als pup kwam hij hier. Volgens mij was alles goed gegaan.

 

Ik ken alleen maar slechte verhalen. Honden met verborgen ziektes, slecht gesocialiseerd, bang voor kinderen, bang voor auto's, etc.

 

Waarom uit het buitenland terwijl er hier in NL ook honderden honden zitten die wachten op een lief baasje.
Hier zie ik alleen maar honden komen uit het buitenland die vaak toch problemen blijken te hebben, variërend van halve poten die missen tot leishmania. Ik zou je in ieder geval even goed inlezen en er goed over nadenken.

 

Dit vraag ik me ook altijd af

 

Ik ken echt heel veel honden uit het buitenland en ook echt heel veel goede verhalen. En ondanks dat mijn hond honden niet leuk vind, wat me trouwens niet uitmaakt, is het echt een perfecte hond.

Omdat er vaak geen honden zitten die passen in je eisenpakket?
Ik heb een half jaar lang de site's gevolgd van asielen en ik kon niks vinden. 90% is stafford in de asielen in Nederland en al het leuke makkelijke is al binnen een paar dagen weg, vaak zelfs nog voor ze op de site komen.
Ik had een eisenlijstje en daar kwamen in heel NL welgeteld 8 honden uit en dat waren staffords en jack russels, nou nee dankje.

 

Ik snap dat ook nooit zo, de asiels puilen hier uit van beestjes die op zoek zijn naar een warm huis. Waarom die niet eerst een plekje bieden? Die verdienen dat toch ook gewoon?

 

Zijn ze in Nederland misschien niet wat kritischer op het gedrag en mogelijke klik met de nieuwe eigenaar? Want wat als die hond uit het buitenland niet is wat je hoopte?

 

Een van mijn vriendinnen is hondengedragsdeskundige en die raad het af. Veel van deze honden worden herplaatst omdat ze toch bepaald gedrag vertonen. laatst zag ik een hondje staan die een zeer ernstige en besmettelijke ziekte had waarover gedaan werd alsof het zo met een pilletje weg was. Zulke ziektes haal je dan wel je huis in...

Er zitten best goede tussen, maar vergeet niet dat ook hier nog best wel onderhands wat geld wat geld in omgaat, het is echt niet zo mooi en diervriendelijk als wat de meeste denken.

 

Hier,opvanggezin geweest voor honden uit Spanje,honden waren al wat ouder (tussen de 6 maanden en 2 jaar). Alle keren hadden ze vlooien,1 hond was daar echt ziek van geworden,veel mee naar de dierenarts geweest. Uiteraard waren ze niet zindelijk maar dat is normaal. Ze zijn ook niet goed gesocialiseerd omdat ze vaak al veel ellende mee hebben gemaakt en ze toch met andere honden in een hok zitten. Ik zal geen namen noemen maar er is ook een opvang uit Spanje waar ze heel het jaar veel puppy's hebben,zogenaamd gevonden maar ze fokken gewoon met de honden en verkopen dan de puppy's.
Ik ben er zeker geen voorstander meer van.

 

Mijn zus haalt de honden uit Spanje. Als vrijwilliger. Zodra er weer een paar honden geadopteerd zijn vertrekt zij richting Spanje.
De reden waarom mensen honden uit Spanje willen halen ipv uit nederland is dat de honden het in de spaanse asiels erg slecht hebben. Veel slechter als hier in Nederland. Vandaar dat mensen die keuze maken

 

Ik ben dierenartsassistente, wij raden het ook af. Ik kan me goed vinden in de reacties dat de meeste honden ziektes met zich mee brengen en ook niet of slecht gesocialiseerd zijn.. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen, maar het overgrote deel heeft zeker wel veel problemen..

 

Ik heb altijd asielhonden / opvangers gehad, en nu sinds 4 jaar ook een spaanse hond erbij, ze was al ruim 3jr toen ze bij ons kwam.
Grootste schat die er bestaat, beste hond ooit!
Fijne organisatie ook (stichting sphoek)

En natuurlijk ging het niet vanzelf, ze was in het begin heel angstig! Ze durfde bijv. niet eens uit een bak te drinken, alleen van een schoteltje, logisch ook als je weet wat ze allemaal heeft meegemaakt, maar ze draaide heel snel bij, en is nu de beste gezinshond die je je kan wensen.
De enige momenten waarop je merkt dat ze een slechte start heeft gehad is wanneer ze een hond niet kent, en die erg dominant / bedreigend overkomt, dan gaat ze op haar rug liggen gillen, en ze heeft geen verzadigingsprikkel (erg veel honger gekend als pup) en kan dus eten tot ze ploft, eet ook alles wat ze kan vinden, binnen & buiten, van compost, tot verpakkingen waar nog een etensgeur aan zit. Dus op bekend terrein (waar ze de dumpplekken weet) mag ze niet meer los aangezien ze er een keer vreselijk ziek van geworden is.

Onze volgende hond (we hebben er altijd 2, als er 1 doodgaat komt er weer 1 voor in de plaats) zal ook weer een hond uit spanje worden omdat dit ras echt ons hart gestolen heeft, maar je moet wel weten waar je aan begint, en mijns inziens ook wel enige ervaring hebben met bagagehonden.
Je start niet op 0, ze hebben al veel meegemaakt, en ook een beschadigde hond neem je voor het leven, niet voor even, dus je moet er wel eea voor over hebben.

Overigens werkt stichting sphoek heel transparant. Honden worden gekeurd dmv bloedtesten voor ze overkomen (en ja, sommige ziektes kunnen zich later openbaren, maar daar kan je je op inlezen) en geven veel informatie over de behandelingen bij evt. ziektes enz.
Daarbij worden teefjes altijd gesteriliseerd voordat ze naar nederland komen (tenzij ze nog te jong zijn als pup) moet je een contract ondertekenen waarbij je aangeeft dat als je de hond onverhoopt weg moet doen je contact opneemt met de stichting zodat zij hem weer kunnen herplaatsen of een tijdelijk gastgezin kunnen zoeken.
Vanuit die stichting ken ik ook maar weinig slechte verhalen, ze zijn erg zorgvuldig in het screenen van wannabe eigenaren, en als een hond al in een gastgezin in nederland zit krijg je ook ruim de kans om hem / haar van tevoren te bezoeken om te kijken of jullie wel bij elkaar passen.

Ik kan me dan ook niet vinden in alle negatieve verhalen van hierboven, maar dat zal komen omdat wij zo'n goede ervaring hebben met een spaanse schone

 

Dit is als je een goede stichting vind echt onzin. Die doen namelijk huisbezoeken en als de hond al in NL is dan ga je eerst een paar keer op bezoek. 1 keer om te ontmoeten, eventueel een 2e keer met je eigen hond en dan haal je hem op. Daar gaat een week tot 2 weken overheen en als ze denken dat je niet past bij de hond krijg je hem niet.

En een goede stichting neemt ook een hond terug als het niet goed gaat. Maar ik mag toch eigenlijk hopen dat als je een hond uit het buitenland neemt dat je geen verwachting maakt die niet reëel zijn..

Mijn hond is als pup mishandeld met een ijzeren ketting, toen ze jonger dan een maand was. Haar moeder veel langer. Tot haar redder haar letterlijk uit de tuin gepikt heeft omdat ze het niet langer kon aanzien. Bezems, ijzeren kettingen, stenen. Alles waar hij ze mee kon slaan dat gebruikte hij.
En dat is alleen nog maar het verhaal van mijn hond.

Er zitten zoveel honden in het buitenland die een baasje zoeken. Ja, ook in Nederland maar die worden niet vergiftigd omdat ze bestaan, die worden niet ingeslapen omdat ze na 2 weken nog niet uit het asiel zijn. We hebben hier goddank geen straathonden waarbij kinderen oren afsnijden omdat dat de mentaliteit in dat land is.

De honden hier in NL hebben het duizend keer beter dan een hond in het buitenland. Zelfs als ze hier in het asiel zitten.

 

Ik heb wel goede ervaring ermee. Heb een hond uit bulgarije, had haar in eerste instantie opgevangen. Werd toen met spoed een opvangadres voor gezocht, en wij wilde toch al een hond. Dus dachten we doen dat wel, zitten we er toch niet echt aan 'vast'. De hond was toen 8 maanden, en echt een schat van een beest! Wel wat onbesuisd en iets 'te' enthousiast, maar met mijn bonuszoontje altijd super lief en voorzichtig. Nu inmiddels pas bevallen, en naar de baby toe is ze ook heel rustig en blijft ze wel wat op afstand. We hebben haar nu inmiddels een jaar, en ze luistert perfect. Toen ze een paar weken bij ons was hebben we haar geadopteerd, en de stichting waarvan we haar hebben is nog steeds altijd bereikbaar voor vragen of problemen. Zij doen wel altijd vooraf een huisbezoek om te kijken of het wel bij jou, en je situatie past.

 

hier ook hele goede ervaring met spaanse hond!!

 

Ik heb een griekse straathond. Ik ben echt heel blij met hem, maar dat is niet over een nacht ijs gegaan. De hond was echt vreselijk bang, voor zo'n beetje alles en kende helemaal niets (niet aan de lijn lopen of commando's). Ik moet zeggen na een week veel rust en duidelijkheid ging het heel snel beter. Hij blijft wel schrikachtig, maar is zeer betrouwbaar. Hij is super lief met de kinderen en wat je vaak merkt bij deze honden, zo ook de onze, is dat ze elke dag dankbaar zijn dat ze bij je mogen zijn. Onze hond kent de commando's (nu) goed en kan gewoon loslopen. De eerlijkheid gebied me wel te zeggen, dat ik niet weet of ik het opnieuw zou doen. De onrust die het met zich meebrengt in het begin vond ik best slopend eerlijk gezegd.

Bij mij is het gegaan via een vrijwilliger die zich inzet voor deze dieren.