Tja... Waar moet ik beginnen? Schoonmoeder is zogenaamd heel erg gelovig en veroordeeld alles en iedereen (homoseksualiteit is een zonde, abortus is moord en als je ongehuwd samenwoont dan ben je echt heul verkeerd bezig). Zelf is ze 4 keer gescheiden en ligt voor de 5e keer in scheiding. Allemaal niet haar schuld uiteraard. Ze belooft elke verjaardag en kerst iets te verzenden naar de jongens (ze woont in het buitenland) maar heeft dit in 8 jaar welgeteld 2 keer gedaan. Over de jeugd van mijn man en zijn zusje zwijg ik liever. Denk aan verwaarlozing (1 karige maaltijd per dag en soms niets), mishandeling (mijn man zijn voortanden zijn er oa uit geslagen als kind) en sz is jarenlang misbruikt door 1 vd stiefvaders. Moeders geloofde haar niet. Ze heeft hen weggehouden bij hun vader. Dit blijkt echter een ontzettend leuke, vriendelijke en zachtaardige man te zijn. Met hem en zijn vrouw hebben we goed contact. Zij wonen echter aan de andere kant van de wereld helaas. Schoonmoeder spreken we heel af en toe en we zijn beleefd. That's it. Ik had het heel graag anders gezien voor ons gezin. Gelukkig hebben we mijn ouders. Dankzij hen zijn we waar we nu zijn. En ik ben ontzettend trots op mijn man dat hij geen statistiek is geworden. Het had zo makkelijk geweest om af te glijden in agressie of criminaliteit. In plaats daarvan heeft hij een hbo studie afgerond, heeft nu een goede baan en is een heel betrokken vader. Mijn ouders staan altijd voor ons klaar en de kinderen zijn gek op ze.
Ik heb ook een goede band met mijn schoonouders en mijn man met mijn kant van de familie. Mijn schoonzus ( vrouw van de broer van mijn man) heeft dan weer geen goede band en dat zal er ook nooit komen.
Goede band maar er kan wel eens een meningsverschil of discussie zijn ... geen probleem respect voor beide kanten
Op zich heb ik wel een goede band met mijn schoonouders maar ik loop er niet de deur plat. Hebben ze mede ook zelf in de hand gewerkt. Altijd trekken zij broer/ schoonzus en andere kleinkinderen voor. Hebben ze altijd al gedaan en zo gebeuren er wel meer dingen die niet door de beugel kunnen, geld toestoppen etc. Ze worden nu ook ouder en ga je in veel dingen merken. Ik maak er verder geen woorden aan vuil maar wanneer ze zouden wegvallen zou het ook niet een heel groot gemis zijn.
Mijn schoonouders zijn fantastisch. Staan altijd voor ons klaar maar zonder grenzen over te gaan. Daar let mijn schoonmoeder heel erg op. Toen mijn vader overleed gaf mijn schoonvader mij een knuffel en zei: je bent ook een beetje mijn dochter.
Niet zo gek dat het niet altijd klikt toch? Ouders, schoonouders, broers, zussen zijn toch mensen die je zelf niet uit kiest, maar waar je doorgaans wel veel mee te maken hebt. Ben je vrienden/collega's/kennissen een keer beu, dan neem je even afstand. Bij schoonouders is dat toch wat lastiger. Tuurlijk, irriteer ik me wel eens aan mijn schoonouders, maar dat doe ik bij mijn eigen ouders ook. Allen zullen zich ongetwijfeld ook wel eens storen aan mij toch? Dat krijg je gewoon als je veel met elkaar op de lip zit. En ja.. in de verhalen hier boven zullen ongetwijfeld vervelende schoonouders zitten brrrr. Wat dat betreft mag ik heel blij zijn met zulke lieve en behulpzame schoonouders.
Mijn schoonouders zijn als ouders voor me. Zie ze elke dag. Mijn man heeft niet zulke geweldige schoonouders, helaas. Maar goed dat ligt niet aan hem. Mijn ouders sporen namelijk niet.
Mijn schoonmoeder is als een tweede moeder voor mij. Ze woont in de buurt en we zien haar minimaal 1 keer per week. Verder is ze al meerdere keren meegeweest met ons op vakantie. Natuurlijk zijn er wel eens onderlinge irritaties, maar dat is ook zo weer opgelost.
Wat het moeilijk maakt is dat het een soort 'op de koop toe nemen' vereist, maar dat het tegelijkertijd de ouders van iemand van je houdt zijn. Ik vind mijn schoonouders prima te pruimen. Mijn schoonvader is een lieverd. Mijn schoonmoeder heb ik meer moeite mee, maar dat is niet omdat ze mijn schoonmoeder is. Als persoon zou ik haar niet snel uitkiezen om veel tijd mee door te brengen (en zij mij ook niet, gok ik), en daar ligt het 'probleem': als ze geen (schoon)familie was zouden we dat ook gewoon niet doen. Maar ze is wel de moeder van de man van wie ik houd en de oma van mijn kinderen, dus houd ik ook van haar. Juist omdat je dat niet kunt kiezen. Klinkt dat heel complex? Anyway, ik heb vaak genoeg gedoe met mijn schoonmoeder (gehad), maar nou ja Mijn man en mijn moeder zijn gek op elkaar trouwens...
Ik heb hele lieve schoonouders en een hele goede band met ze, ze hebben werkelijk waar alles voor ons over en ze zijn echt super relaxed Het zijn eerder mijn eigen ouders waar ik niet een fantastische band mee heb gehad in mijn leven, maar nu ik in het buitenland woon wel, nu ik ben verhuisd weg uit Nederland is de band weer verbeterd, maar gelukkig zie en spreek ik ze dus niet vaak.SaveSave
Mijn man heeft een prima band met mijn ouders. Gaat daar ook rustig op de koffie zonder mij en de kinderen. Leuk stel bij elkaar Ik heb met mijn schoonvader geen contact. Hij is alcoholist en belt alleen als hij geld nodig is . De oudste heeft hij 2x gezien, de middelste volgens mij 1 keer en de jongste nog nooit. Die zijn 7 en 5. Toen hij mijn man belde paar maanden geleden vroeg hij hoe het met onze kleinste meid ging. De jongste is een jongetje Mijn schoonmoeder heeft een leuke vriend. Hij wordt door de kinderen gewoon opa genoemd. Ook al weten ze dat dat niet mijn mans vader is. Ik kom daar regelmatig een kop koffie drinken of ze komt hier. Ook als mijn man er niet is. We botsen weleens qua mening en ze is wat eigenwijs maar daar heb ik niet zon moeite mee. Gaat prima.
Hier geen goede band met schoonouders, zij mogen mij niet en ik hun ook niet, maar we kunnen door 1 deur en doen soms alsof we elkaar aardig vinden.
Mijn relatie met schoonmoeder was altijd erg goed. Maar sinds ze hier een paar weken is geweest na de bevalling om te helpen is de relatie behoorlijk bekoeld. Ze heeft namelijk ipv van helpen hele dagen alleen maar op bed gelegen. En dus geen vinger uit gestoken. Ik ben dus behoorlijk teleurgesteld in haar. Dit is ook na haar toe uitgesproken, maar dat vatte is absoluut niet goed op. Zij vond namelijk dat ik voor haar had moeten zorgen. Wat ik in mijn ogen ook behoorlijk gedaan heb. Huishouden, wassen, eten en drinken aanbieden. Een periode wat ik dolgraag met haar wilde delen, wandelen met de baby, badje doen ed is een nare herinnering geworden. Echt heel jammer!
Prima. Heb wel eens mijn irritaties, maar ja. Merk wel dat ik ze vaker heb hoe ouder ik (en zij) word. Ik weet niet of het aan mij ligt of aan hen, maar ze staan steeds minder open voor andere meningen dan die van hen. Ze denken steeds vaker de wijsheid in pacht te hebben ... En zijn erg druk met hun eigen leven, waardoor het contact steeds oppervlakkiger wordt. Soms is dat jammer voor de kinderen die hierdoor ook geen diepgang in contact krijgen...
hele goede relatie met mijn schoonouders, en mijn man met mijn ouders gaat ook prima. We verschillen allemaal in bepaalde zaken, maar ik ga altijd met een goed gevoel naar mijn schoonouders, ook zonder mijn partner, onwijs gezellig. ben zelfs met mijn schoonmoeder en schoonzus een weekend weggeweest, en we zijn ook al met elkaar op vakantie geweest, onwijs gezellig. mijn ouders kunnen weer fijn helpen bij zaken in/om het huis, dus mijn man kan heerlijk met mijn vader een schutting plaatsen enzo. het is altijd geven en nemen, en accepteren dat je anders bent, maar het is bij ons altijd erg gezellig en leuk als er schoonouders langs komen! Al die problemen met schoonouders of ouders herken ik echt totaal niet.
Helaas leven mijn beide schoonouders niet meer, maar ik heb écht nooit problemen met ze gehad. Dus hier een super verstandhouding.
Goed hoor! Ik irriteer me echt wel aan ze van tijd tot tijd maar het zijn echt onwijs leuke en lieve mensen met hun hart op de goede plek. We hebben ze dichtbij wonen op loop/fiets-afstand en dat vind ik soms wel lastig maar de kinderen zijn daar zo gelukkig mee. De oudste van 8,5 mag al alleen naar oma op de fiets en dat de kinderen dit zo allemaal gewoon kunnen is een heerlijke gedachte.
Ik heb echt een prima band met mn schoonouders! Kan altijd bij ze aankloppen, met wat dan ook. Al bel ik midden in de nacht vanuit Groningen, stapt mn schoonvader bij wijze van in de auto (of lettelijk) om me op te halen. Er zijn wel kleine dingetjes, werkt bijvoorbeeld niet als we met elkaar op vakantie gaan en dan in 1 huisje. Irriteer me dan aan mn schoonmoeder, maar dat is op te lossen. Mijn ouders hebben mijn man ook heel hoog zitten. En ze kunnen het dan ook prima met elkaar vinden. dus nee, echt geen klagen!!