Daar krijgt ze eigenlijk ook de gelegenheid niet voor omdat wij het contact minimaal houden. Maar als ze er is is er inderdaad niet veel interesse, maar dat kan ook door de situatie komen. Als je niet veel contact hebt en daardoor geen band is er ook minder interesse. Maar ze heeft wel eens aangegeven dat ze het vreselijk vindt dat ze haar kleinkinderen niet zo vaak ziet. Verder hoef je niet te oordelen hoor. Ik begrijp dat jij misschien een andere keuze gemaakt zou hebben, daar ben je vrij in. We houden onze dochter goed in de gaten. We hebben ons toen vooral zorgen gemaakt dat er over de grenzen van onze eigen dochter is heengegaan terwijl ze aan heeft gegeven dit niet te willen. Ze heeft een weerbaarheidstraining gevolgd en daar is toen veel aandacht aan besteed. Hopelijk overkomt haar zoiets nooit meer.
Lastig zeg. Ik hoop dat ze er later geen last van gaat hebben. Zoals kleine gup al zegt in de gaten houden idd.
Ik had een redelijke band met haar maar dat is nu echt helemaal kapot gemaakt. Ze kan niet met me omgaan en vind me een vreselijk persoon, dit is nu al tot 2 keer toe gezegd en een ruzie zo heftig, dat ik er nu wel klaar mee ben. Gelukkig heb ik niets meer met haar te maken, enkel kids ophalen. Voorderest mag ze het lekker bekijken. Dus nee heb geen band en die wil ik nu ook niet meer
Ik snap het. En nee ik wil niet oordelen. Daarom gaf ik dat ook aan in mijn vorige post. Ik hoop oprecht dat het goed gaat met jullie dochter, ook in de toekomst. Maar er kan altijd iets zijn wat de gevoelens triggert en terug laat komen. Ondanks dat jullie je dochter goed ondersteund hebben. Dat bedoel ik met blijf haar in de gaten houden. Sterkte!
Gelukkig goed nu nadat het jarenlang erg moeilijk was. Schoonouders helpen veel en staan altijd voor ons klaar. Daar waardeer ik hun erg door.
Hier botsen alle karakters gewoon echt heel erg. Ik kan het wel beter met mijn schoonma vinden dan met mijn schoonpa, daar hebben we nauwelijks contact mee. Maar goed als je eerst niet welkom bent bij je schoonmoeder, dan kun je natuurlijk nooit gelijk een goede band opbouwen Via mijn vader heb ik nu eindelijk eruit gekregen dat mijn moeder mijn vriend niet moet. Het was nooit hardop uitgesproken, maar nu weten we het dus zeker...
Mijn SM is een lief mens. We zijn geen dikke vriendinnen en ik kan me enorm aan haar ergeren. Maar ze doet geen vlieg kwaad en de ergernis zit vooral bij mij. Ze is gewoon niet iemand die ik zelf uitgezocht zou hebben. Ze is lief voor de kleinkinderen probeert niet haar mening op te dringen en soms probeert ze over mijn grens heen te gaan met snoep. Maar ach als dat het is heb ik het gewoon heel erg getroffen met haar en moet ik niet zeuren.
Zoiets. Alleen zijn mijn schoonouders nooit gescheiden "omwille van de kinderen"... Schoonvader vermijd ik zo veel mogelijk. In mijn ogen mishandeld hij zijn vrouw mentaal en heeft hij haar letterlijk verpest... Mijn man kan nooit wat goeds doen omdat hij destijds (hij was 13 en alles voor zijn moeder...) voor zijn moeder is opgekomen en nog steeds bepaalde dingen niet accepteerd. Mijn schoonvader is geen tegengeluid gewend en is altijd succesvol geweest. Dat hij geen succesvolle vader, man en nu opa kan zijn kan hij niet accepteren. Band met schoonmoeder is iets beter. We zijn gewoon heel erg verschillend en we kunnen het niet zo goed met elkaar vinden maar ik vertrouw haar wel met mijn kind. Ik weet dat ze heel veel dingen uit liefde doet maar dit zorgt helaas soms wel voor rare actie's. Mijn man kan pas sinds enkele jaren zijn eigen wil doorzetten en nog steeds heeft hij moeite met keuzes maken. Gewoon omdat hij die kans nooit gehad heeft door zijn ouders.
What the hell!?! Bizar dit Vind het echt heel zielig voor jullie dochter.. hoop dat ze het goed verwerkt heeft en er verder geen last van heeft.. Ik heb een heel oppervlakkige band met m'n schoonouders. Ze passen 1 dag in de week op, vinden dat ook heel leuk. Maar als het een week niet door gaat dan komen ze uit zichzelf ook niet hier ofzo.. Het is prima zo
Hier een goede band, maar er zijn wel dingetjes die toch anders zijn. Zo zeg ik bepaalde dingen wel tegen mn eigen ouders, maar niet tegen mn schoonouders. Op vakantie zijn we ook een aantal keer geweest, maar 5 dagen vind ik meer dan zat. (Al heb ik dat met mn eigen ouders ook wel denk ik)
Ik heb een hele lieve schoonmoeder waar ik goed mee kan praten. Het is dat we ver uit elkaar wonen (nou ja, vijf kwartier rijden), anders zou ik ook veel vaker even langs gaan. Haar man is ook heel oké, al heb ik met hem een wat minder persoonlijke band. Mijn schoonvader is ook sympathiek, maar die heeft wat moeite om over zichzelf te praten. Gesprekken met hem gaan vaak over technologie of wereldkundige onderwerpen, maar echt persoonlijk wordt het zelden. Ik geloof niet dat ik de enige ben die dat zo ervaart.
Ik heb schoonouders met een enorm goed hart. Echt lieve mensen. Mag in mijn handen knijpen met die lieverds.
Mijn schoonmoeder was 4 maanden geleden bij mijn bevalling dus dat zegt wel wat over onze band. Hele goed band met mijn schoonouders en mijn schoonmoeder zie ik echt als tweede moeder en heb nog meer contact met haar dan met mijn eigen moeder. Mijn man heeft ook een hele goed band met mijn ouders, vooral met mijn vader heeft hij veel overeenkomsten dus dat zit helemaal goed. Mijn ouders en schoonouders hebben onderling ook contact met elkaar en gaan weleens bij elkaar op visite. Erg blij mee dus!
In de beginjaren heb ik erg moeite gehad met mijn schoonouders, zij ook wel met mij denk ik. Maar nu we elkaar goed kennen en elkaars keuzes respecteren gaat het een stuk beter. Helaas is schoonmoeder onlangs gediagnostiseerd met ongeneesbare kanker. Ik vind het zo verschrikkelijk voor haar en onze kinderen. Ik had ze graag meer tijd met elkaar gegund.
Zowel mijn partner als ikzelf hebben een goede band met onze schoonouders. We zijn enkele maanden geleden verhuisd en ze hebben (weer) zo veel geholpen en keihard gewerkt. Soms op het gênante af bijna, omdat we wel merken dat ze niet eer zo jong zijn als 15 jaar geleden toen man en ik gingen samenwonen. Geweldig dat ze zo voor ons klaar staan! Ook qua oppassen kunnen we altijd op ze terugvallen. En dat zijn dan de praktische dingen. Het 'gewoon gezellige' contact is ook goed. We zien elkaar geregeld (gemiddeld eens per week). De kinderen zijn ook dol op hun grootouders. Wij hebben niks te klagen wat dat betreft.
Ik ben af en toe zo jaloers op diegene die wel een goed contact hebben met so. Gun het mijn man en kinderen zo maar het zit er gewoon niet in.
Schoonmoeder hebben we een jaar of 4 geleden het contact mee verbroken. Dat front is nu heerlijk rustig. Schoonvader en vrouw.. tja. Het zijn lieve mensen en ze bedoelen het ook vast goed, maar vooral zijn vrouw kan ik (na 9 jaar) nog niet zo goed mee overweg. Ze is het type die alles voor iedereen bepaalt, en dat probeert ze ook meerdere malen bij mij. En daar kan ik niet zo goed tegen. Ook komt er weinig initiatief vanuit hun, laatste keer dat ze hier zijn geweest is 3mnd geleden. Bellen komt ook altijd vanuit ons. Dus ja, echt een band is er niet.