mijn kinderen schelen precies 2 jaar met elkaar de oudste is een super makkelijk kind de jongste een kleine draak...maar ze zijn echt gek op elkaar en ze trekken veel met elkaar op vond vooral de tweede zwangerschap enorm zwaar omdat ik extreem misselijk was tot 27 weken en bi al vrij snel had en dan nog een kleine had rond lopen
Oudste was 7 mnd toen ik weer zwanger was, schelen 16 mnd en 2 dgn. Ik heb alleen maar voors haha, vind het zo gezellig!
Ik vind mijn kinderen helemaal geweldig en ben superblij met ze. Maar 17 maanden leeftijdsverschil heeft toch ook wel nadelen. Ik vond het vooral moeilijk dat ik mijn oudste zo snel los moest laten. Ze was nog echt een kleine uk, ik had graag meer quality time met haar willen hebben. Ook nu ze een peutertje is mis ik het soms om echt aandacht voor haar te kunnen hebben, omdat de tweede ook veel tijd en zorg vraagt. Als ik had kunnen kiezen waren we voor 4 jaar leeftijdsverschil gegaan. Dan had de oudste op de basisschool gezeten en was al flink zelfstandig geweest waardoor de zorg voor de tweede relaxeder was. Mijn tweede was dan ook (nog) niet gepland. Maar nu ze met elkaar beginnen te spelen begint het ook superleuk te worden en ben ik vooral heel blij dat ze zo jong met elkaar kunnen opgroeien. Ik zou niet anders meer willen.
Hier 19 maanden verschil. Tussen de jongens dan. Mijn man heeft een dochter die hier vaak is en die heeft dus een leeftijdsverschil van bijna 8 jaar. Dat is wel erg groot , vooral met uitstapjes plannen etc. Ze was bij haar moeder wel al grote zus dus voor haar was het redelijk normaal , al werd ze wel even weer soort baby , aandacht vragen etc. Was maar heel even. Maar qua zelfstandigheid is het dan wel weer heel makkelijk. Tussen mijn jongens zit dus 19 maanden. Ik had nooit gedacht zo snel weer zwanger te raken , over de eerste deden we 3 jaar via de mmm. We hadden zelfs een afspraak staan over een paar maanden voor de tweede. Maar ik was heel snel zwanger. Wel even schikken , zo snel op elkaar maar nog steeds geen spijt van. De jongste wordt volgende maand 1 jaar en merk nu dat het wel weer makkelijker/rustiger wordt. Maar echt "zwaar" heb ik het nooit ervaren het verschil van 1 of 2. Wat ik wel zwaar vind en vond , de jongste had nogal wat problemen en was hierdoor een huilbaby. Zware reflux , continu oorontstekingen , verkouden steeds ziek. Dit hadden we net bij de oudste achter de rug. Nu heeft de jongste ook buisjes , al maanden medicijnen voor de reflux en gaat het wel weer goed. Het enige wat ik wel heb gemerkt , onze relatie ging echt een beetje bergafwaarts. We hadden (en maakte) weinig tijd voor elkaar vrij. En toen het zo zwaar bleef met de jongste (vooral de periode wachten op de buisjes en daar blijven aan modderen) ging onze relatie echt wel achteruit. Zaten in de welbekende sleur en werden narrig op elkaar. Nu hebben we daar onze schouders onder gezet , de jongste gaat lekkerder en gaat het wel prima. Maar ik had dit nooit van ons verwacht en dat is wel even tegen gevallen.
Hier positief en negatief . Mijn 2e zoon was 9 maanden toen ik zwanger werd van de 3de .. dus was vrij jong .. maaat zoon 2 moest niks van zoon 3 weten .. en tot op de dag van vandaag ( bijna 5 jaar en net 6 jaar ) hebben die 2 ruzie ruzie ruzie . Toen ik ze beide thuis had nog nog geen basisschoolleeftijd nou nou nou zeg ik werd gek van die 2 WoW maakte elkaar nog net niet af 😱 Maar zoon 3 was zo'n beetje 10 maanden toen ik zwanger werd van nr 4 ( was niet gepland maar wel welkom natuurlijk ) die zijn de beste maatjes .. maar die zwangerschap was loodzwaar en op de dag van vandaag ( 3 jaar en bijna 5 jaar ) zijn ze nog steeds grote vriendjes en spelen de hele dag met elkaar 😊
Hier zit ook 20 maanden tussen, maar net als bovenstaande.. veel ruzie, heel dag controle of de oudste den jongste geen pijn doen. Maar ondanks dat kunne ze ook lief zijn voor elkaar. Zou het wel zo weer doen.. alles is een fase zeggen ze toch 😂