Tegen de tijd dat ze aan de specialisatie gaat beginnen verdient ze zelf, dus dat scheelt😉 Hier gaat het op de grote hoop en hoop tegen die tijd het gewoon te kunnen betalen ( is al over 4 jaar)
Vind ik ook hoor. Ik was 12/13 toen ik in de zomer aarbeien ging plukken en op mijn 15e werkte ik als gastmeisje in een bed and breakfast elke zaterdag en zondag, niets mis mee.
Hopelijk kunnen we het dan zo betalen, maar anders dan kunnen ze het geld gebruiken dat we nu voor ze sparen. Een bijbaan hoeven ze van mij niet voor studiegeld. Daar is mijn verantwoordelijkheid, niet die van hun. En bijbaan kan vanaf een jaar of 16 voor 'extra' geld.
Spaarrekening van de oudste hebben we opgeheven, voor de jongste niet eens een geopend. Hypotheek aflossen levert netto veel meer op. Wij betalen tzt de rijbewijzen en studies van de kinderen. Lenen vinden wij een no-go, en bijbaantjes in de supermarkt etc zetten ook niet veel zoden aan de dijk, die tijd kunnen ze beter besteden aan studeren of eventueel aan studiegerelateerde opdrachten die geld op leveren. Snap trouwens ook niet hoe mensen mega-studieschulden kunnen hebben, zeker niet uit de tijd dat er nog gewoon studiefinanciering was. Voor 4000 euro (2000 collegegeld, 1000 boeken etc, 1000 overige (reis)kosten) per jaar kun je toch flink studeren. Geld lenen om op kamers te gaan vind ik echt van de zotte. Wij wonen centraal in het land in een kast van een huis, denk dat de kinderen ook niet weg willen. Zeker de oudste niet, met haar 9 jaar jongere broertje thuis. Dus met een veel lagere hypotheek en de inkomsten van mijn man en eventueel wat inkomsten van mij tegen die tijd kunnen wij dat prima betalen. Voor de jongste zetten we tegen die tijd wel wat apart, dan is mijn man nl al met pensioen Er zit overigens minimaal 9 jaar tussen het begin van de studie van beide kinderen, dat scheelt wel Oudste is nu 10, zal hoogstwaarschijnlijk naar de Universiteit gaan, die begint na de zomer op het gymnasium. Zij is dan 16 als ze klaar is en net 17 als ze begint met studeren. Jongste is bijna 2, zoals hij nu al op zijn zus lijkt denk ik dat daar ook wel de route VWO/Universiteit in zit. scha Bewaren
Mja als je een slechte relatie hebt met je ouders of je woont in Limburg en je gaat studeren in Rotterdam is het toch wel fijn om op kamers te kunnen. Trouwens, ik vond het de gaafste periode van m'n leven heeft mij echt veel gebracht, zelfstandigheid, verantwoordelijkheid. Wij zullen onze kinderen juist stimuleren op kamers te gaan (met bijbaan). ze hoeven uiteraard niet, maar mogen zeker. Verder sparen we nu voor de kinderen, maar vinden het geen probleem als ze straks naast hun eigen bijbaan nog moeten lenen. Uiteraard zullen we proberen dit niet uit de klauwen te laten lopen, maar wij zijn er zeker ook niet slechter van geworden. Als ze überhaupt gaan studeren natuurlijk
Ik ken genoeg jong volwassenen die op kamers wonen, studeren en daarnaast ook gewoon werken. Is de normaalste zaak van de wereld.
4000 euro per jaar x4 oid.. dat is 16.000, ik vind dat gewoon een hoop geld hoor... En zeker aangezien je meestal geen 4000 euro per jaar weer afbetaald duurt het dus echt wel 6/7 jaar voor je klaar bent met betalen. En in een kast van een huis wonen betekent echt niet per definitie dat je kinderen blijven.... kinderen willen namelijk ook gewoon zelfstandig worden\zijn en zitten echt niet constant op hun ouders te wachten. Ik denk dus dat je wat dat betreft helemaal geen garanties hebt En bijbaantjes zijn er niet alleen om bakken met geld te willen verdienen maar ook gewoon om te leren hoe het leven werkt ipv dat je als 23 jarig ineens 'zelfstandig' word maar geen idee hebt hoe of wat en alles altijd door papa en mama betaald is, maar goed dat is mijn mening. @ ts, wij sparen wel een bedragje per maand per kind en tegen de tijd dat ze die leeftijd hebben kan er best wel iets betaald worden.... maar geen studies van 10.000 per kind.. tja het is niet anders en we zien tegen die tijd wel hoe of wat, we hebben tegen die tijd in ieder geval een beginnetje. Wie weet win ik ooit een jackpot en kunnen ze alle 3 een studie doen van 50.000
Ik heb naast mijn studie ook altijd gewerkt. Ik viel eerst nog onder het oude systeem van de studiefinanciering maar in mijn laatste twee jaar werd dat overgezet in een lening. En die betaal ik nu af. Een klein bedrag per maand.
Wij sparen voor onze kinderen, maar niet heel bewust met het idee dat dat voor de studie is. Ik denk we dat we dat tegen die tijd nog uit moeten zoeken hoe we dat aanpakken: of ze het in delen krijgen, of in een keer of dat wij het elke maand overmaken. Ligt ook aan het kind en aan de situatie wat betreft studiefinanciering en lening tegen die tijd.
Ik woonde met mijn ouders in een kast van een huis, maar kon niet wachten om op kamers te gaan . Ging van een kast van een huis naar een kamer van 10 m2, vond het heerlijk! Kon ook niet anders, we woonden in de Randstad en ik ging in Maastricht studeren, die studie was ook alleen in Maastricht.
Mijn man mocht niet studeren van zijn ouders, als hij thuis wilde blijven wonen moest hij aan het werk. Hij heeft zijn zomervakanties gewerkt om het schoolgeld te betalen, maar dan blijven er nog een hoop kosten over hoor. Hij moest dus uit huis en heeft zo'n 14000 euro studieschuld.
Ik zou gillend wegrennen als mijn ouders zo erin hadden gestaan. Studietijd vond ik veel en veel meer dan leren en punten halen. Het was de tijd waarin ik zelfstandig en deels volwassen ben geworden. Leren om studie binnen termijn te halen, flink ernaast te werken (net als alle andere studenten) en geleerd om zelfstandig te wonen en te leven. En als ik nu aan de andere kant van de sollicitatieprocedure zit: iemand met enkel een diploma staat 10-0 achter op iemand die vanaf z'n 16de heeft gewerkt, zelfstandig gewoond, actief was in een vereniging en DAARNAAST zijn diploma heeft gehaald.
Ik snap wat je bedoeld, alleen staat zelfstandig wonen niet op iemand zijn CV vermeld. Dit kan natuurlijk naar voren komen tijdens het gesprek, maar bij voorbaat is iemand dan al geselecteerd voor een gesprek op basis van diploma(s) en ervaring(en).
Ik vind dit altijd wel een moeilijke 'discussie' hoor. Ik woonde ook op mezelf (appartement, geen kamer) met twee katten en ik had een auto en studeerde P&A en daarna Rechtsgeleerdheid (alleen propedeuse), maar ik heb ook geen studieschuld en nooit gehad. Ik werkte in de horeca, 3 dagen in de week, in de zomer 5 en haalde fluitend mijn collegegeld bij elkaar. (En ik werkte ook nog 4 uur per zondag op de bloemenveiling op kantoor, 200%) Ik was niet rijk en at soms brood met pindakaas en bij mijn moeder of zussen maar heb altijd alles 'gewoon' kunnen betalen. (Maar ik zeg er wel bij dat ik erg makkelijk kan/kon leren)
Wij sparen de kinderbijslag elk kwartaal. Dus komen in 18 jaar wel een eind hoop ik. Voor studie, rijbewijs oid. Ik vind wel dat ze ook mag gaan werken voor d'r geld in een bijbaan. Dat heb ik vroeger ook gedaan, heb zelfs m'n studie zelf betaald. Dat hoeft dan niet per se als wij veel bij kunnen leggen, maar ze mag ook wel zelf er wat voor doen.
Ik krijg een beetje een naar gevoel van je berichtje...weet niet precies waarom, maar ik denk omdat ik heb ervaren dat je leven zomaar opeens heel anders kan lopen... @ts, wij sparen wel, maar niet heel veel (kan niet), je weet niet hoe het tegen die tijd geregeld is, wat de regering beslist tav studeren en wat wij tegen die tijd verdienen. Daarnaast heb ik zelf altijd gewerkt in vakanties en naast mijn studies, dat vind ik voor onze kids ook belangrijk.
Wij zetten nu voor alle drie een bedrag opzij. op hun 18de komt dit geld vrij en komt het in hun eigen beheer. Ze kunnen het dan gebruiken voor een studie of voor iets anders dat is aan hun. Is het op dan is het op. En een hoge studieschuld heb je niet altijd voor het zeggen. Ik had mijn opleiding op 25 km van huis kunnen doen en gefaald kunnen hebben omdat ik het thuis veel te makkelijk had. in plaats daarvan heb ik ervoor gekozen om mijn opleiding 300 km verderop te gaan doen en heb ik het met goede cijfers gehaald.
Oeh dit zou ik dus niet kunnen, zou het verschrikkelijk vinden als mijn kinderen het geld wat ik zo hard gespaard heb zouden verbrassen aan dingen. Dan zou ik ze liever helpen door studie/rijbewijs oid te betalen.
Wij sparen zeker voor de kinderen, niet alleen voor een studie maar hopelijk ook genoeg om een stukje aan te betalen op een eigen woning. We hopen dat we tegen die tijd zelf ook nog een heel stuk kunnen betalen zodat het niet van het spaargeld af gaat, maar je weet maar nooit! Wij vinden het belangrijk dat ze zonder schulden op te bouwen toch kunnen studeren. Daarnaast verwachten we wel dat ze zelf ook een bijbaantje hebben en zo ook bijdragen aan hun eigen studie. Het geld hebben wij in beheer tot hun 35e (als ze dan nog niet verstandig zijn wordt het toch nooit wat ), wij kunnen het voor die tijd in delen of helemaal opnemen.
Als hij er meer naast had gewerkt, had hij vast een lagere studieschuld gehad, maar dan had hij er langer over gedaan waarschijnlijk. Op dat moment was het voor hem de juiste keuze. We hebben er ook nooit een moment spijt van gehad. Onze oudste kwam in die tijd ook al.