En ja hoor.. de zoveelste nacht dat ik wakker ben. Zoonlief is nu 1 jaar en 5,5 maand. Als hij in die tijd 10 nachten heeft doorgeslapen is dat veel. Nachten dat we er 5 a 6 keer uit moeten is ons niet vreemd. Maar we hadden hoop.. na veel gedoe met benauwdheid en ziek zijn, kwam daar (eindelijk) de doorverwijzing naar de kno arts. "Verwacht er niet direct iets van maar dan ben kennen ze je alvast" Nou die kno arts heeft zich zitten verbazen. 1 oor was erg vies en niet schoon te krijgen. Maar om een idee van het trommelvlies te krijgen konden ze iets doen met een dopje. Dan kunnen ze meten of het oor reageerd. Na 2 dopjes en 6 testen was de conclusie dat het oor erg slecht was. Direct door voor buisjes en verwijderen neusamandel. Dat laatste ivm erg veel slijm en snot en een ademhaling waardoor we hem Knorretje noemen. Afgelopen maandag was het zo ver. Buisjes er in, neusamandel er uit. En Knorretje was weg. Maar het zere oor is er nog... en niet te zuinig ook. Er komt nog steeds troep uit en meneer is van 6x per nacht wakker naar bijna de hele nacht wakker gegaan. De enige manier waarop ik hem in slaap krijg is recht op. Ik mag niet meer aan zijn oor zitten en zodra ik hem neerleg om te slapen zet hij het op een gillen. Pas als hij goed in slaap is kan ik hem neerleggen. Daarbij heeft hij nu ook nog last van z'n darmen. Ontlasting is erg slecht sinds maandag en het borrelt wel maar er komt weinig. Ook daar lijkt hij veel last van te hebben. Wij hadden zo gehoopt dat het beter zou gaan na maandag. Nu moet ik eigenlijk morgen de kno bellen dat het nog niet goed gaat en de huisarts voor z'n darmen. Maar mijn auto moet ook naar de garage en ik heb een begrafenis. Mijn man is ziek en moet eigenlijk ook werken ivm belangrijke afspraken. Ik voel me soms zo machteloos.. ik trek het ook nog amper om te werken en begin lichamelijk ook meer klachten te krijgen. Dinsdag moeten we weer naar de kinderarts, ook met de oudste. En woensdag moeten we met de oudste naar de groeiarts. We hebben afgelopen winter al 6x bij de kinderarts gezeten, 4x bij de hap en 7x bij de HA. En elke keer was er ook echt iets. Ik bedenk me elke keer dat we echt geluk hebben ket 2 kids die redelijk gezond zijn. Ik bedoel er is heen ernstige ziekte oid. Maar het breekt je zo op dat het altijd net niet goed gaat. En om je heen lijkt iedereen het maar goed voor elkaar te hebben. En ik krijg zo vaak complimenten "goh meid wat sla jij je overal goed doorheen" "nou je draait ook nergens je hand voor om, je zorgt altijd goed voor je jongens" Maar ik merk nu echt dat het me teveel word.. En ik weet ook dat ik morgenochtend weer vind dat ik mezelf aanstel en 2 bakken koffie neem en weer door ga. Dan maar een pil tegen de "spierpijn" (stress pijn) En even voor de goede orde, mijn man helpt echt heel erg goed mee hoor. We wisselen elkaar in de nachten af alleen kan hij slapen als ik met de kleine bezig ben en kan ik dat niet als hij bezig is. Geen idee wat ik met dit verhaal wil maar ik ben weer even opgelucht!
Oef wat is dat zwaar!!! Zijn allergieën ook uitgesloten? Mijn jongste reageerde onder andere op zijn luchtwegen en darmen. Sterkte, ik snap heel goed dat je op bent.
Buisjes duren wel even zeker als het oor zo smerig is als KNO zegt. Weet niet of je al zetpillen hebt geprobeerd om je zoontje te helpen met slapen maar dat zou altijd nog kunnen. Verder wil ik je heel veel sterkte nog toe wensen.
Heftig. Heb je ooit ook al een allergie overwogen? Ik zeg het maar omdat een vriendin recent na twee jaar tobben en constant slapeloze nachten en héél veel oorproblemen alle koemelk geschrapt heeft uit het dieet van haar zoontje (nadat buisjes ook wat verlichting brachten, maar niet dé oplossing) en op twee dagen waren zijn oren opeens schoon en pijnvrij.
Meteen kno arts bellen. Hopelijk krijg je goede pijnstillers. Zoontje was net 1 toen hij buisjes kreeg (en neusamandelen gedaan) terwijl hij een fikse oorontsteking had. Heeft daarna nog 2 weken geduurt maar kreeg wel diclofenac voor hem omdat het echt ontzettend veel pijn doet. Weet dat medicijnen op zo'n jonge leeftijd heus niet goed zal zijn maar je moet wat. Veel succes en denk aan jezelf.
Mijn oudste had slechte start en ik complicaties.. Ook maandenlang nachten aan n stuk met haar op gezeten. Wij hebben toen mijn ma gevraagd n nachtje te komen.. Wij konden daardoor n goede nacht maken en weer even bijtanken om er weet tegen te kunnen.. Is er niet iemand die jullie eens n nachtje kan ontlasten? Echt n aanrader.. Succes met alles.. Digiknuf
Dank voor al jullie lieve woorden! Morgen ga ik mijn ouders vragen of ze binnenkort een nachtje kunnen oppassen. Onze oudste was een huilbaby (eczeem allergieën astma) en die ging vanaf 6 weken elke week 1 nachtje bij mijn schoonouders slapen, echt heerlijk! Helaas door gezondheidsproblemen kan dat nu niet. Ook mijn ouders trekken het niet altijd. Vandaag kno gebeld en na overleg ket de arts hebben we nu antibiotica gehad. En het moet maandag beter zijn, anders bellen. Ook hebben ze de belafspraak die ik voor over 2 weken had omgezet naar een gewone afspraak. Ze willen hem dan echt nog eens zien. Dinsdag moeten we weer naar de kinderarts. Dan ga ik ook vragen of er mogelijk allergieën in het spel zijn.
ach meid ik heb het zo met jou te doen ik weet niet goed wat anders te zeggen dan sterkte.. en misschien heb je er iets aan: knoflook achter het oor plakken (in het kuiltje tegen het bot aan) verlicht de pijn enorm. Mijn zoon had giga oorontsteking en was er binnen twee dgn vanaf... en mijn schoonvader heeft het toen ook geprobeerd (hij heeft al heel lang oorpijn) en ook hij zei dat het absoluut verlicht. Ja het stinkt wel een uur in de wind, maar bij ons hielp het. Je kunt gewoon een teentje gebruiken en de natte kant ertegenaan plakken met leukoplast (kijk uit voor de haren).
Moeilijk! Goed dat je hulp vraagt aan je ouders, ik vind dat vaak nog moeilijk. Mijn zoon heeft ook nachtenlang wakker,gelegen met oorproblemen, ik werd dan wel eens kwaad omdat ik oververmoeid was. Maar nu denk i vaak,, wat zielig voor hem. Oorpijn is echt verschrikkelijke pijn. Ik voel me dan wel eens gemeen als ik daaraan terugdenk. Bij hem is het na de buisjes met 2,5 jaar langzamerhand over gegaan en niet lang daarna sliep hij super! Met mijn dochter klooi ik niet lang en ga ik meteen naar de ha als ik iets vermoed. Ik schaam me daar niet voor, beter een keer te veel dan te weinig en bovendien betalen we ons blauw aan Zorgpremie!
Oh wat naar voor je kleine en wat zwaar voor jullie! Hier ook net buisjes maar na 1,5 week nog steeds een vies oor en slecht slapen. Ik ga maandag weer naar de kno, ondertussen druppel ik het oor met voorgeschreven druppels. Hebben hullie geen druppeld gehad? Sterkte
Afgelopen nacht hoefden we er maar 1x uit! Wat een verademing! Ik word ook wel eens boos door de vermoeidheid.. Maar heb daar altijd direct weer spijt van. Meestal komt dan ook mijn man direct aan en neemt hij het over (anders om gebeurd ook wel eens). Nadeel is dat mijn man slecht tegen gebroken nachten kan. Zijn weerstand gaat dan zo omlaag dat hij ziek word. Dus nu ook weer een zieke man thuis.. Maar het lijkt nu wat beter te gaan dus ik ben benieuwd!
Wij hebben ook druppels gehad! Het lijkt hier wel te werken! Ik ben ergens alleen bang dat hij gehoorschade heeft. Hij heeft waarschijnlijk lang met een vies en zeer oor gelopen. Elke keer konden ze zinn trommelvlies niet zien. Maar dan was het "hij heeft geen koorts dus er zal geen ontsteking zitten". En hij heeft ook vaak last van hoesten en van z'n longen dus gooiden we het altijd daar op. Vervolgens toch een keer naar de kno geweest onder het mom "dan hebben ze het een keer gezien" en daar was het direct afspraak maken voor buisjes en neusamandel. En z'n oor kregen ze daar niet eens schoon.
Ja we hebben oordruppels gehad! En het werkt! Morgen naar de kinderarts (afspraak die al een poosje staat). Kijken of z'n longen goed klinken en hoe we verder gaan met puffen.. Ook maar eens naar allergieën vragen.
Allereerst: een knuffel! Ik weet heel erg goed hoe je je voelt! Onze oudste wordt deze zomer 3 en kreeg met 10 maanden buisjes. Hij was de allerslechtst slapende baby ooit. Hij was het eerste jaar sowieso elke nacht ieder half uur wakker. Uren liepen we met een krijsende baby rond s nachts. De buisjes hebben uiteindelijk geholpen maar niet meteen. Hij heeft wekenlang nog elke dag heel veel prut uit zn oren gehad maar geleidelijk aan ging het beter. Toen hij een maand of 16 was sliep hij voor het eerst een hele nacht in zn eigen bed. Werd nog wel wakker maar het was niet meteen schreeuwen zodra hij zn bed zag. Zn buisjes zitter er nog en hij heeft ooit meer oorontsteking. Is wel vaak verkouden. Zn zusje is nu 10 maanden en zij is helaas ook een hele slechte slaper. Morgen gaat zij voor het eerst naar de KNO. Ik herken je gevoel van wanhoop en het gevoel het amper nog te redden. Ik zit er momenteel ook middenin. Je bent niet de enige!