Hihihi. Ik worstelde er ook al mee. On topic: het maakt niet echt uit wanneer je het zegt. Mensen zullen er hoe dan ooo verschillend over denken en verschillend op reageren. Ik zou bijvoorbeeld niet zo snel daten met een bewust alleenstaande vader met een kind van 13 maanden omdat ik me dan ga afvragen hoe bewust die keuze dan was. Het komt wat wispelturig over. Maar stel dat ik met die vent op date ben, misschien vind ik z'n lach dan wel superaantrekkeijk en stap ii zo over m'n vooroordeel heen. Anderen zullen het juist cool vinden dat je het vooraf meldt. Dan hoeven ze je niet te daten. En weer anderen maakt het geen moer uit.
Wat mij een beetje verbaasd Je bent bewust alleenstaande moeder. Dus hebt dus bewust kozen om in je eentje een kind op te voeden. Vind het een beetje gek dat je dan gaat daten. Ik ben nu bewust alleenstaand. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt te gaan daten. Mijn kinderen hebben hier niets aan. Mijn tijd komt wel weer
Je hoeft toch niet perse op een man te wachten als je graag een kindje wil? Man kan later ook wel En TS was er niet mee bezig maar komt zomaar iemand tegen. Wie weet word het wel een hele lieve papa voor haar dochter. Wie weet blijft het bij 1 date. Maar om een eventuele leuke man te laten lopen zou toch jammer zijn. Ook een bewust alleenstaande moeder mag toch ook nog gewoon vrouw zijn en soms aan zichzelf denken? Haar dochter komt vast niks te kort als mama gelukkig. En heeft hij kinderen ts?
Dat vind ik dan weer raar. Waarom zou ze niet mogen daten? Het zou wat anders zijn als ze haar dochtertje elke week mee op sleeptouw zou nemen op allerlei dates, maar zo ligt het niet volgens mij. En waarom zouden je kinderen er niks aan hebben als je een leuke man tegen het lijf loopt die ook leuk is voor je kinderen?
En wanneer komt jouw tijd wel weer dan? Ik kies inderdaad heel bewust voor het alleenstaand moederschap en zou dus, mocht het zo ver komen, enkel voor een latrelatie gaan waarbij de desbetreffende man geen vaderrol zal vervullen in hetde leven van mijn dochter. Dat jij het alleenstaand moederschap anders besluit in te vullen is ook helemaal oke toch?
Dus als jij een leuke man tegen het lijf loopt die geintresseerd in je is, zeg jij: Nee, ik wacht tot mijn kind de deur uit is. Want dan is het weer jou tijd toch?
Even niet mengend in de discussie die gaat over of je wel of niet een man aan de haak mag slaan als je een bewust alleenstaande moeder bent, maar toch reagerend op jou berichtje TS. Ik zou het wel zo snel mogelijk vertellen, omdat je dan zelf ook weet waar je aan toe bent. De desbetreffende man kan dan kiezen of hij het ziet zitten om op een date te gaan met een vrouw die een kindje heeft en jij kan dus ook zien of hij het wat vindt. Vindt hij het niet wat, dan is hij duidelijk niet de ware voor jou!
Nee, maar toch leuk voor TS zelf. Mama mag toch ook een leven hebben. Ze is geen non, ze hoeft niet celibaat te leven ofzo. Overigens zou ik het wel zo snel mogelijk vertellen. Een kind is een van de belangrijkste dingen in je leven en daarom zeker noemenswaardig. Weet je gelijk wat voor vlees je in de kuip hebt.
Ik zou het gewoon op de eerste date vertellen. Als het echt klikt kan dat wel, en als het een breekpunt is dan weet je dat maar liever meteen.
Ik had dit eerder al vermeld maar voor degenen die later zijn ingesprongen: ik heb het aan de telefoon gewoon verteld. En de eerste date is gemaakt! Geen probleem dus! En nee, hij heeft geen kinderen
Ik heb 3 dates gehad nadat het uit is gegaan, en bij 2 van die dates wisten ze al dat ik een kindje had (elkaar via via ontmoet) en bij 1 niet en toen heb ik een date gehad, date was geslaagd en toen heb ik het na de date gelijk verteld
en nog een ding wat misschien handig is om over na te denken: voordat ik met vriend samen was als in de zin dathij er ook voor mijn dochter is. Heb ik eerst heel goed bedacht welke rol hij gaat spelen. In het begin zag ik het ook als louter leuke dingen met elkaar doen en als mijn ' guilty pleasure' Waar dochter nog niks mee te maken heeft. Wij zijn uiteindelijk een relatie aangegaan maar ik ken ook moeders die wel een soort van vriend hebben maar die voor de kinderen niet bestaat. (ik hoop dat ik het goed heb uitgelegd)
Fijn dat hij het geen punt vindt!! Ik verbaas me over de reactie dat je niet zou moeten/kunnen daten als BAM. Stel dat het een geweldige vent is die je kind volledig accepteert en misschien zelfs wel een vaderrol wil vervullen op termijn, dan is dat toch alleen maar mooi?
De reden dat ik zo reageerde was omdat ik het wat raar vind. Je kiest er toch bewust voor om in je eentje een kind te krijgen? Dus je wil een kind maar geen partner. Dan is het in mijn ogen raar als je dan toch wel gaat daten. Als je jou begin 40 bent en de ware nog niet tegen bent gekomen snap ik dat je je kinderwens toch wil vervullen en daarna alsnog gaat kijken naar een partner. Maar als je nog zo jong bent komt het een beetje egocentrisch over. In mijn ogen ben je een BAM als je een kind wil maar geen partner. Niet als je geen geduld hebt om op die persoon te wachten. Dus zwanger wordt van een donor en dan later toch gaan daten.
Natuurlijk mag jij er anders over denken. Ik wil inderdaad bewust mijn dochter alleen opvoeden. Maar dat betekend niet dat ik nooit meer contact mag hebben met het andere geslacht. Samenwonen of trouwen is inderdaad geen optie voor mij. Maar zo ieder zijn eigen ding, iedereen heeft een andere reden om een bam te worden.
Dat maakt het wel anders. Als je vooraf al weet dat samenwonen er niet in zit zal de man ook geen echte vaderrol vervullen. Niet helemaal in ieder geval. In mijn situatie, als moslima zijnde, is daten sowieso geen optie. Vindt je het niet lastig om te daten als je weet dat een echt gezin starten voor jou geen optie is? Dat is uiteindelijk wel de intentie van daten, een geschikte partner vinden. Dat bedoel ik niet als kritiek, het is een oprechte vraag hoe je daar mee om gaat.
Dat klinkt zo streng voor jezelf. Dingen kunnen veranderen en zolang je het belang van je kind daarin meeneemt is daar niks mis mee.
Nee hoor, ik weet heel duidelijk hoe ik het voor me zie. Een lat-relatie sta ik zeker voor open, maar ik zou altijd een zekere mate van afstand behouden tussen mijn eventuele partner en mijn dochter. Hierin vind ik duidelijkheid naar haar toe erg belangrijk. Maar dat is nu nog niet aan de orde hoor. Ik ben nu gewoon lekker aan het genieten van het daten.