Hier traaaaaaaanen met tuiten alsof mijn verkering uitging met mijn eerste vriendje hahaha ik belde met mijn moeder totdat mijn man thuiskwam. hoezo hormonen?
Bij de eerste was ik blij dat ze wegging. Had de laatste 2 dagen een ander en was niet zo blij met haar, maar ik nam het maar voor lief, ze deed wel de was enzo dus dat was wel handig , maar verder had ik haar niet echt nodig en ook geen band met haar. Bij de jongste heb ik de hele week dezelfde kraamhulp gehad, ik vond het vreselijk toen ze wegging, tranen met tuiten inderdaad
Eindelijk vrijheid!! haha. Ik had een hele lieve kraamverzorgster hoor. Ze deed alles super. Ik heb alleen niet zo snel een band met iemand. Sterker nog, ik voel me altijd heel ongemakkelijk bij mensen die ik niet ken. Ik was dus zooo blij toen de kraamweek voorbij was. Toen kon ik eindelijk genieten van m'n kersverse gezinnetje
Bij mijn eerste was ik dolblij Bij mijn tweede vond ik het ok dat ze ging, maar zij was echt wel heel leuk, dus heb best nog vaak aan haar teruggedacht
Bij mijn eerste heb ik nog net niet de fanfare laten komen om d´r uit te zwaaien Bij de tweede vond ik het heel erg dat ze ging, zo´n lieve vrouw.. Nu bij de derde vond ik het ook wel prima.. M´n huis weer terug
Ik was enorm blij, eindelijk mijn huis terug en alles lekker op onze eigen manier doen. Prima mens hoor maar was blij dat ze weg was.
Grappig (en herkenbaar) om te lezen. Hier bij m'n oudste voelde ik me gelijk erg onzeker toen ik de kraamhulp uitzwaaide. Ik kon wel janken! (Maar deed het niet.) Heb mezelf echt even moeten oppeppen dat ik het heus wel kon (en joh, ik kón het ). Bij de tweede hadden we een gezellige dame als kraamverzorgster maar die had gewoon niet veel te doen meer. Alles liep lekker, ik was daarom ook blij dat ik m'n eigen ding weer kon doen.
Bij de eerste was ik wel verdrietig maar ik vond het ook wel fijn dat ik nu alles lekker zelf kon proberen. Bij de tweede heb ik echt wel even tranen gelaten. Dat was echt een geweldig lieve vrouw die heel veel geholpen heeft met echt alles van schoonmaken tot het avondeten. Ze heeft zelfs twee kleine cadeautjes achtergelaten en een hele lieve kaart die ik pas vond toen ik op de kamer kwam van de meiden.
Ik vond het vervelend dat ik zelf weer moest stofzuigen enzo, maar verder vond ik het niet erg dat ze weer wegging.
De eerste hebben we een dag eerder al aangegeven dat ze niet meer terug hoefde te komen omdat we het prima redde (raar mens had de eerste dag al opgeschreven dat mijn man vakantie had en dat hij dus de was/afwas etc verzorgde, kwamen we achter toen ze die eerste dag weg ging en mijn man dus achter liet met de was/afwas etc. Hebben we haar op aangesproken maar toen was de goede verstandhouding eigenlijk ook meteen weg) Bij de tweede een hele lieve vrouw gehad, die alle aandacht voor iedereen had (dus ook man en zoon) en die uiteindelijk 2 dagen extra is gebleven omdat de borstvoeding maar niet lukte. Vond het jammer dat ze weg was maar ook fijn om weer gewoon met mijn gezin te zijn
Haha dat had ik ook. Toen moest ik weer zelf de toiletten poetsen... Ze was heel lief hoor. Maar ik was vooral blij dat ik om 08:00 niet meer verplicht een beschuit naar binnen moest werken..
Ik heb wel moeten huilen hoor! Op haar laatste dag werd onze kleine helaas opgenomen in het ziekenhuis, dus ik zat er sowieso al doorheen + de onzekerheid die bij mij heel erg speelde omdat het onze 1e was. Mijn man en ik vonden het echt een heftige tijd, maar vonden het zo fijn dat ze er was!
Bij de eerste vond ik het echt jammer. Was een hele leuke en lieve vrouw. De 2e had ik een schop na willen geven. Brrrrr wat een mens.
Bedankt en doei! Hadden geen klik met de vrouw in kwestie. Ze was niet onaardig en deed haar werk goed, maar de match was er gewoon niet. Achteraf hadden we misschien voor een ander moeten bellen....
tranen van blijdschap. heb echt een feestje gevierd ik vond het VERSCHRIKKELIJK kan me er werkelijk niks bij voorstellen dat mensen verdrietig worden om hun vertrek. de hele dag iemand die door mn huis rondscharreld, aan mn spullen zit. nee dank je. ik voelde me totaal niet op mn gemak in mn eigen huis. ik had geen rustpauze ingepland maar die heb ik wel genomen. heerlijk. dochtertje, laptop en de afstandsbediening van de tv naast me op bed en de deur dicht. wij aan de ene kant en de kraam aan de andere kant vooral de eerste. die bleef maar praten over dr dieren en dr familie. het ging maar door en door. nou, dat is inderdaad vermoeiend dus daarom ook mijn rustpauze.