Valt me nu op met nadenken dat ik echt enorm dure dingen van mijn ouders krijg nu voel ik me echt een enorm verwend kind van 29. Zat te denken; duikspullen. .. ouders. Fotocamera... ouders. Autostoel... ouders... verwend kreng... Qua eigen aankopen; de tv denk ik, of anders onze telefoons (die kopen we altijd zo).
Buiten ons huis (met alle inboedel) en auto ed om, denk ik dat mijn duurste aankoop mijn mountainbike was van 700 euro.
Grappig trouwens dat mensen alsnog auto benoemen. Nu ik er goed overna denk waren mijn paard, hond, borsten en bed het duurste.
laptop van 1800 euro (maar dit hebben we wel via mijn overuren gedaan normaal zou ik dat er niet voor geven...) racefiets van mijn man 1100 euro hoekbank ruim 2500 euro (na 9 jaar intensief gebruik ziet die er nog steeds als nieuw uit)
Absoluut mijn vorige 2 paarden en hond kwa dierenarts kosten... En van de afgelopen tijd ws verbouwing van de woonkamer incl nieuwe meubels en vloer ong 4000 e
Mijn chanel tas ( 3800). Na mijn kinderen is dat mijn grote liefde daarna komt mijn man 😂😂😂
Trouwjurk pfff, die was wel even boven budget. Maar goed. Het was DE jurk dus ik kon niet anders, Daarna toch wel mijn Dubarry's. Maar daar loop ik inmiddels al 5 jaar op door weer en wind. In de blubber, sneeuw en sater. Dus dat is de investering zeker waard. En dan laat ik idd meubels ed even buiten beschouwing. Verschrikkelijk, ik probeer te vergeten wat dat allemaal gekost heeft.
Mijn paard! Een flinke hap uit mijn spaargeld en hij kost iedere maand verl geld. Maar is het dubbeldwars waard!
Durf je daar nou ook mee over straat? Als ik zoiets duurs had dan zou ik dat in een kluis bewaren he.. 😂