Sorry, moet even mijn hart luchten. Mijn dochter van 10 maanden is al weken verkouden en slaapt s nachts amper. Ze schreeuwt de halve nacht lang en wordt steeds wakker. Nachtenlang loop ik met haar rond en alleen aan de borst wordt ze rustiger. Mijn zoon heeft met 10 maanden buisjes gekregen en dit hielp hem uiteindelijk. Met hem heb ik ook maandenlang s nachts rondgelopen. Na aandringen bij de huisarts mochten we vandaag bij KNO arts langs. Zelfde diagnose als bij mijn zoon twee jaar terug; neusamandel knippen en buisjes plaatsen. Over een maand kan ze terecht. Opgelucht dat we nu weten wat ze heeft en de hoop dat ze straks van de pijn af is want het is zo zielig. Ik zie er alleen erg tegenop. Daarnaast ben ik steeds angstiger aan het worden om naar bed te gaan. Iedere nacht is een drama. Vannacht viel ze pas om half 5 in slaap. Ik functioneer overdag amper nog. Ik heb me vandaag voor het eerst ziek gemeld en voel me daar erg schuldig over hoewel mn baas heel begripvol is. Ik heb elke dag hoofdpijn en krijg steeds meer last van angstaanvallen. Ik ben doorlopend in paniek. Ik heb al gesprekken bij de psycholoog gehad. Is er iemand die dit herkend? Ik zat al niet zo goed in mn vel maar het slaapgebrek maakt alles heel erg. Misschien dat iemand het kent? Ik heb geen familie in de buurt en mijn vriend helpt heel veel.
Balen zeg. Kan je met je vriend de 'nachtdiensten' afwisselen? In een andere kamer slapen waar je haar niet hoort? Partner flesje laten geven? Beetje slaap heb je wel nodig natuurlijk....
Ach wat vreselijk. Je zult wel helemaal op zijn. En dan kun je emotioneel op een bepaald moment ook echt niks meer handelen. Slaapt ze op jullie kamer? Zou dit juist kunnen helpen zodat je dichtbij bent of juist beter in eigen kamer zodat je niet elk geluidje hoort? En wat Uuz ook al zegt, kun je afwisselen met vriend? Mijn zoontje had erge reflux en heb s nachts ook veel rondgelopen. Rechtop voelde hij zich het beste. Het is voor jezelf zo vermoeiend dat hij alleen borst wil. Ik zou toch proberen om flesje te geven zodat je kunt afwisselen met vriend. En kan de operatie echt niet wat eerder? Een maand is erg lang. Heel veel sterkte.
Wat vervelend! Jazeker afwisselen. Aangezien je aangeeft last hebben van angst en paniek klachten zou ik eerlijk gezegd een kalmerend middel aanvragen bij de huisarts. En dan op de nachten dat jij mag slapen zou ik zo'n tabletje nemen. Zorg dan dat je ergens ligt waar je je kinderen echt niet hoor bijvoorbeeld beneden of op zolder Sterkte!
Bedankt voor de reacties. We hebben een heel gehorig huis en geen zolder. Ergens anders slapen zit er niet in of ik moet in de schuur gaan liggen buiten. We hebben helaas geen logeerkamer en alles is hier open waardoor het dus echt heel gehorig is. Ik heb iets kalmerends gevraagd bij de huisarts maar dat zijn middelen waar je natuurlijk slaperig van wordt en ik ben al zo moe. Ze slaapt bijna altijd tussen ons in omdat ze moeilijk slaapt in haar eigen bedje. Ik heb het bij ons zoontje allemaal al s meegemaakt en toen zijn we er ook uitgekomen maar nu ik er middenin zit en een peuter én een baby heb gaat het me nog zwaarder af. Wel bedankt voor jullie tips, ik ga vroeg naar bed nu
Van die oordopjes van was doen een hoop. Matrasje in de woonkamer leggen, 10 meter afstand was voor mij genoeg Kan haar bedje niet naast jullie bed staan? Dan heb je iig alvast in theorie ruimte om te slapen...
Oei, herkenbaar allemaal... Ik kreeg op een gegeven moment depressieve gedachten en werd ook angstig. Alles was een grote waas... Het enige dat hielp: slapen. Kijk of je, tot je dochter geholpen gaat worden, toch iets uit handen kan geven. Is er een mogelijkheid dat beide kindjes een paar uurtjes naar de oppas gaan? Of dat er iemand bij jou thuis komt oppassen?
Wat lijkt me dat verschrikkelijk naar zeg. Niet alleen het slaapgebrek maar ook de wetenschap dat je kleine meid zich niet goed voelt en je nog een maand moet wachten tot het mogelijk beter wordt allemaal...Veel sterkte! En kijk of je eea uit handen kan geven. Kan je man mssn een keer een lang weekend vrij zijn en zich dan in ieder geval overdag over de kindjes ontfermen zodat jij naar bed kan?
Slaapgebrek is funest en tast je functioneren aan. Dat je je na zo'n lange tijd ziek meldt, daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Misschien kun je inderdaad wat hulp krijgen, zodat je overdag een beetje kan bijslapen. Misschien kan je partner in het weekend even een middagje naar familie met de kinderen. Sterkte met de kleine meid. Als je kindje pijn heeft, gaat dat door merg en been.
Ik moest in het ziekenhuis ook een maand wachten... heb toen naar de van Linschoten kliniek gebeld en binnen een week werd ze geholpen. Wellicht zitten die ook bij jou in de buurt?
En anders even het ziekenhuis bellen om te vragen of je tussendoor kan wanneer er een ander kindje heeft afgemeld. Onze jongens moeten beiden geholpen worden en de dag voor de eerste opname bel ik dan om te vragen of er eentje is uitgevallen en dan zou de oudste mee kunnen.
Ach meid Snap helemaal dat je moe bent. Dit inderdaad ik zweer bij van Linschoten kliniek. Snel plaatst en super aardige mensen.