Als je daarmee kan leven is het zeker niet erg, maar als hypochondrie in het spel is is het anders. Ik weet uit ervaring dat je "gek in je bovenkamer" wordt ervan. Dan is de enige oplossing een diagnose van een specialist. Of iig psychiatrische hulp
oke, fijn, ja, herkenbaar het neemt ook mijn hele leven over, voel me een slechte moeder momenteel, eerst heel veel stress en nu dit weer... Ben heel benieuwd wat de internist gaat zeggen...Sinds hoeveel weken zit het bij jou nu? Waar dacht de arts aan? Ik las ook op internet dat het na een verkoudheid wel jaren kan duren...ik heb wel een aantal jaren geleden (3 jaar) pfeiffer gehad...ook verminderde weerstand...misschien blijft het ook sluimeren...
ik ben ook op zoek naar een goede therapeut of een mindfullness cursus...want ik maak mezelf alleen maar gek met het zoeken naar info en naar die bevestiging...
Bij mij zitten ze er nu zo'n 2/2.5 maand. En mn arts zei ook dag het ook door puistjes etc zou kunnen komen. Maar hij heeft ook verschillende bloedtesten laten doen. (Pffeifer, ontstekingen etc) daarna zei hij dat het door een virusje kwam en vanzelf weg zou gaan. Toen dat niet wegging zei hij: als het een virusje was zou het na eenmaandje wegmoeten zijn. Echter heb ik wel mazzel dat mijn HA ervaringsdeskundige is. Zijn vrouw heeft lymfeklierkanker gehad en hij gaf aan dat er toch bepaalde criteria aanvastzitten. Toen heeft hij mij toch laten inschrijven bij een specialist. Ook door mijn hypochondrie. Hij weet dat het mijn leven compleet beheerst
Het is de onrust in mijn hoofd...en misschien heb je ook gelijk, nu ik dit lees stelt me dat nu wel gerust, dat het gewoon kan...het kan ook best zijn dat het er al eerder zat, maar me nooit is opgevallen...dat ze wel dikker worden als ik last heb ergens van...ik voel er maar eentje..een klein knikkertje
Ja, zo'n arts zal het ook wel weten...mijn arts weet ook dat ik nu heel erg oververmoeid ben...en me niet zomaar neerleg bij alles...ik vroeg hem echt voelt het verontrustend aan? hij zei gelijk het voelt niet verontrustend...hij zei ook gelijk richt je op de positieve dingen van het leven...dat wil ik ook graag...maar dat schakelen is nu even niet zo heel makkelijk...ik zou willen dat ik het kon...daarom ben ik echt op zoek naar goeie hulp
Ik bezoek zelf ook een psycholoog. Het helpt nog niet echt maar het gaat uiteindelijk wel.helpen. ze is erg meegaand en goeie hulp!
Ik heb gewoon een hekel aan het woord afdwingen. Ik werk zelf in de zorg en de manier waarop patiënten dingen afdwingen maakt het voor ons heel moeilijk nog iets goed te kunnen doen. Daarnaast is Google lang niet altijd een goede raadgever Ik snap dat je als hypochonder het niet zo naast je neer legt. Maar als je dit zo uitlegt bereik je denk ik meer.
Het is vooral goed om erover te praten met mensen die hetzelfde ervaren..ik zal zeker niks afdwingen, ja, misschien psychische hulp, omdat het op een gegeven moment je leven gaat beheersen...internet is heel slecht, ik weet het, maar toch doe ik het, omdat ik naar die ene bevestiging zoek, die ik uiteindelijk toch niet krijg...
TS, heb je ook op je schildklierwaarden laten prikken? Ik had grotendeels dezelfde symptomen als jij (moe, nerveus, gestresst etc) en bleek een trage schildklier te hebben (Hashimoto). Voel me nu na een paar maanden met medicijnen al een heel stuk beter.
Niet hele topic gelezen. Ik heb ook als ik verkouden ben bijna altijd aan 1 kant een opgezette klier. Een erwt is er niks bij. Als ik mijn hoofd opzij doe, dan zie je gewoon een hele bobbel in mijn nek. Duurt ff voor het wegtrekt, maar is gewoon een lymfeklier
Ik heb laatst een bloedonderzoek gehad, ik weet eigenlijk niet of ze ook op mijn schildklier hebben getest...volgens mij niet, als ik zo de lijst zie van het bloedonderzoek
Ja, eigenlijk hetzelfde als bij mij...als ik mijn hoofd op een bepaalde manier draai voel ik bijna niks, als ik omhoog kijk weer wel...
Ja dit inderdaad. Ik heb een lage weerstand en vaak krijg ik eerst opgezette klieren dan een koortslip en wordt ik verkouden of ziek..
Maar duurt het bij jou ook zo lang voordat de klieren weer weg zijn? en voelt het als een klein knikkertje?
Als ik er een tijd niet aan heb gezeten slinken ze wel. Maarja door mijn idiote gedrag en gevoel worden ze zo weer groter. Bij mij is de "grootste" erg zacht en de iets kleinere is wat harder. Maar beide goed beweegbaar
wat is beweegbaar? voelt het bij jou ook als een rond/ovaal balletje aan? Ik liet het net voelen aan de zoon van mijn vriend hij zei: het voelt aan als een opgezwollen adertje en hij dacht dat het een cm groot was..ze zitten niet vast aan mijn huid..het lijkt wel alsof ze aan steeltje vastzitten..beetje ovale vorm heeft het..ik zit er ook de god ganse dag aan...ik heb besloten dat ik van de week weer terugga naar de huisarts
Ja het voelt by ny ook als een balletje. De grootste voelt ovaal en redelijk zacht. Alsof er vocht inzit ofzo. Links voelt wat harder. En met beweegbaar bedoel ik als ik erop druk dat schiet ie weg.