Sinds een week ben ik heel misselijk. Krijg geen eten na binnen maar dwing mezelf af en toe een paar stukjes appel of een biscuitje. Gisterochtend voor het eerst over gegeven. Bij de eerste was ik ook wel misselijk maar niet zoals nu.. nog meer die hier zo'n last van hebben? Misschien ga ik morgen maar even naar de dokter, want kan zo echt niet functioneren liefs
he rottig! ik had bij m'n eerste zwangerschap zoveel spugen en misselijk verschrikkelijk!! toen emasefene gekregen van dokter. ik was net zwanger van nu de 2e en ben gelijk dokter gegaan voor emasefene, wel heel misselijk geweest maar niet moeten overgeven gelukkig 🤗!! nu af en toe nog een rottige dag ertussen bijna 13 weken zwanger nu ✌
Zeker naar arts gaan! Je hebt nog een hele tijd te gaan en kans is groot dat misselijkheid ook nog echt een tijdje blijft. Ik was bij mijn 2e erg misselijk (kon niet functioneren) maar omdat ik niet hoefde te spugen vond huisarts 'het wel meevallen' :x. Op aandringen van mezelf toch emesafene mogen proberen, maar dat deed helemaal niets en toen moest ik maar gewoon uitzingen (helaas 9 mnd lang). Bij derde werd ik veel eerder in zwangerschap verschrikkelijk misselijk, nu wel met (flink) spugen. Toen ook eerste emesafene gekregen dat idd alleen voor zorgde dat ik maar 1-2 per dag hoefde te spugen en genoeg kon eten/drinken om niet uit te drogen. Voor de rest voelde ik me nog net zo belabberd (bedlegerig dus, kon echt niets, zelfs geen TV kijken). Toen ik 9 wkn was hielp emesafene ook niet meer tegen spugen, toen primperan gekregen. Ook dat hielp wel tegen het spugen, maar vrijwel niet tegen misselijkheid. Helaas ook moeten uitzingen tot het einde, hoewel er wel (mn qua spugen) een verbetering optrad bij 18 wkn. Misschien als tip, kijk even op site van stichting ZEHG, voor nuttige tips en steun. Welkom bij Stichting ZEHG - Stichting ZEHG
hielp bij mij tegen het overgeven en de misselijkheid mwah dat niet zo zeer.... maar ben allang blij dat ik niet moet overgeven... angst voor overgeven hier
Bedankt voor alle info! Jeetje wat lijkt me dat verschrikkelijk als je het 9 maanden moet utizingen. Hoe ga je daar mee om ? Zaten er ook betere dagen tussen ?
Bij nummer 1 beetje misselijk en nummer 2 helemaal niet. Nu bij nummer 3 is het verschrikkelijk. Ik kan ook nauwelijks wat doen. Gelukkig houd het / wordt het na de 12de week minder. Ik geef me er vooral aan toe en beetjes eten.
Hoe doe jij dit met je andere Kids? Veel naar oppas of gewoon samen lekker op de bank? Mijn zoontje gaat elke woensdag naar de opvang dus op die dag kan ik lekker 'uitzieken'.
Tja, hoe ga je daar mee om ... Bij de 2e hoopte ik de hele tijd dat het beter zou worden als ik 12, 16, 20 wkn zou zijn, maar dat bleek dus niet zo. Heel teleurstellend op zijn zachtst gezegd. Bij de 3e had ik andere verwachtingen (ik ging uit van 9 maanden beroerd en geen leven ) en was het iets makkelijker omdat ik al wist dat ik het 'kon' en dat het na bevalling ook zo weer over zou zijn. Er zaten wel betere dagen tussen, vooral na 20 wkn, maar het was bij mij meestal: ik pep me op, ga iets doen met kinderen of naar een verjaardag, en dan in avond/nacht moest ik daar de prijs voor betalen: heel veel spugen. Dan 1-2 dagen nodig om bij te komen . Tja. Meestal kreeg ik om de paar weken een emotionele inzinking, dat ik weer heel hard moest huilen omdat het zo rot was en zo 'oneerlijk' (op een of andere manier zie je dan alleen maar stralende zwangeren om je heen ). En na wat huilbuien kon ik het weer even accepteren. Het scheelde toen ik zo na de 18 wkn wel weer TV kon kijken, op internet/computer zitten of lezen. Wat betreft andere kinderen: zoveel mogelijk hulptroepen/kdv en op momenten er niet zijn, op je tandvlees door en het je zo gemakkelijk mogelijk maken... Op dat moment zijn 9 maanden heel lang, maar uiteindelijk vervagen die herinneringen ook weer en tja, als dat nodig is om daarna (hopelijk) rest van je leven te genieten van een kind? Ik heb absoluut geen kinderwens meer, maar als het wel zo was, dan zou ik zo weer 9 maanden afzien. Dat zou mij niet tegenhouden.
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Ik ben de hele dag door misselijk, en ik met veel moeite kom ik een werkdag door. Spugen doe ik niet de hele dag maar wel een paar keer per dag. Ik ben inmiddels anderhalve kilo afgevallen. Honger heb ik bijna niet, en eten gaat mondjesmaat. Tegen de ergste misselijkheid drink ik cola, dit helpt een beetje, maar er zijn momenten dat het niet te harden te is. Ik denk dat ik anders morgen ook maar eens bel met de huisarts.
Bedankt voor alle reacties! Toch een soort troost om te lezen dat meerderen hier last van hebben.. ik heb net weer overgegeven en kreeg even een dipje. De hele dag non stop die misselijkheid. En ik weet dat het het uiteindelijk allemaal waard is maar het is zo beangstigend soms omdat je niet weet wanneer het over gaat of dat het misschien pas over gaat na de geboorte. Morgen de huisarts bellen en vragen om pillen en en duimen dat ze gaan helpen!
Ik heb er ook erg last van! Zo naar he die misselijkheid.. de laatste tijd at ik heel weinig de hele dag (drinken ook trouwens), en als ik dan s avonds wat at kwam het er net zo hard weer uit. Waar ik sinds vandaag ben achter gekomen, is dat het me erg helpt om de hele dag door kleine dingen te eten. Dus zeker om de 2 uur. Beginnen met beschuitjes en dan om de paar uur een appeltje, banaantje, stukje ontbijtkoek, 1 broodje. Ik blijf alsnog een beetje een weeig gevoel in mijn buik houden maar ben minder misselijk en tot nu toe geen spugen. Al heb je dus totaal geen zin in eten, misschien toch een goed idee om dit te proberen want bij mij werkt dit echt goed. Ik zeg t proberen waard!
Jeetje wat een verhaal! En ja als je het eerder hebt meegemaakt sta je er vast ook positiever in de 2e keer. Misschien moet ik ook gewoon wat meer afleiding gaan zoeken in plaats van er de hele dag mee bezig te zijn. Bedankt voor je verhaal, het geeft veel steun!
Bedankt voor de tip! Het vervelende is alleen dat ik tegen elk eten een afkeer heb. Zelfs tegen een simpel beschuitje of cracker.. mezelf misschien toch dwingen want zo kan het ook niet langer doorgaan.. Jij succes met je misselijkheid, hoop dat het bij jou ook snel over is!
Om de twee uur eten helpt bij mij niet. Het misselijke blijft. Voordat ik de cola ontdekte heb ik 4 dagen alleen water en droog brood gegeten, de rest kwam meteen terug zodra ik het afslikte. Met de cola kan ik weer kleine beetjes eten, maar omdat het zo weinig is probeer ik dus wel elke anderhalf/twee uur iets te eten. Dinsdag heb ik een afspraak bij de verloskundige en dan vraag ik daar ook eens wat ik nou het beste kan doen. Wordt vervolgd.
Snap wat je bedoelt. Ik heb ook echt een afkeer tegen elk eten. Maar als ik dan toch de dag begin met lichte dingen en telkens wat kleins eet, dan helpt dit zoveel meer dan niets eten. Want de hele tijd niets eten en een lege maag zorgt voor nog meer misselijkheid!
Ik zou even contact met je huisarts opnemen, er is namelijk gewoon medicatie die je kunt gebruiken. Je zal eerst emesafene krijgen, mocht dat niet helpen kun je primperan gebruiken. In het ergste geval is er ook nog Zofran, maar dan moet het wel heel erg zijn (met uitdrogen, ziekenhuisopnames enz.). Maar mogelijkheden zijn er dus zeker! Ik ben zelf ook zo misselijk geweest. Sinds een week knap ik wat op en is het beter te behappen. Maar normaal eten lukt me nog steeds niet. Mocht het nou erg blijven of nog erger worden, zou je ook nog bij ZEHG kunnen kijken op Facebook. Heb daar zelf veel steun aan alle meiden Sterkte meid en zet 'm op!
Bedankt voor je berichtje ! Ik heb de dokter vanmorgen gebeld en ik moet om 11.00 uur even terug bellen.. ik ga even op de Facebook pagina kijken!
Ik heb het ook terwijl ik nog heel pril zwanger ben.. Tot nu toe helpen droge rijstwafels en verse gemberthee (echt een tip!!) goed, maar na 5 minuten ben ik weer misselijk. Gewoon maar even uitzitten tot het tweede trimester