Hebben jullie een voogd voor je kinderen? En wie? Mijn man en ik komen er niet uit. Onze ouders zouden het meest geschikt zijn maarja... Op leeftijd. ... vrienden van mij zijn zeer geschikt, maar onze kinderen kennen hun amper (we spreken vaak af als zij al slapen)... Ik wil mijn familie, mijn man de zijne. . lastig. En wat gebeurt er als mijn man en ik overlijden en we hebben niks geregeld? Gaan ze dan naar een pleeggezin?
Wij hebben mijn broer en schoonzus benoemd. Zij hebben de middelen en de ruimte om onze kinderen groot te brengen. Ouders vonden wij te oud en vrienden komen en gaan in je leven. Vroeger moest je dit regelen via een notaris in je testament. Sinds een paar jaar kan dit ook gratis via https://loket.rechtspraak.nl/burgers/familiezaken/48 Wanneer jullie beide komen te overlijden zal er een strijd losbarsten tussen beide families. Er zal dan een onderzoek gedaan worden door de raad van de kinderbescherming welke plek er het meest geschikt is. Als zij vinden dat geen enkele plaats geschikt is zullen kinderen ergens anders geplaatst worden. Lastige is dat pleeggezinnen niet voor het opdoen liggen en een plek voor alle kinderen bij elkaar ook niet gegarandeerd is. Ze zouden dus ook in een instelling geplaatst kunnen worden.
Ik vraag me dat ook af. We gaan nu wss toch voor mijn moeder. Mijn broertje is nog te jong en mijn vriend zijn broertjes zijn nog allemaal minderjarig. Ik heb wel een broer maar die zie ik nog niet voor 2 kinderen zorgen.
Wij hebben mijn moeder en zusje als voogd. Mijn moeder is nog best jong en aangezien mijn zusje nu nog studeerd, hebben we mijn moeder als 1e voogd gekozen en als 2e m'n zusje. Mijn man en ik waren hier allebei snel overeens en hebben o.a. gekeken naar: Veiligheid, waar voelt onze zoon zich prettig bij en wie kent hij goed. Financieel Vertrouwen Gezondheid Zijn familie viel direct af en mijn zoon is echt een oma's - tante kindje dus de keuze was uit eindelijk best makkelijk.
Wij hebben het digitaal vastgelegd. Gelijk na de geboorte van de oudste. Ik weet anders zeker dat er geruzie over komt mochten wij overlijden en dat wil ik zeker niet. Bepaalde dingen die we belangrijk vonden waren; zelfde gedachte over de opvoeding, zien kinderen nu regelmatig, wonen in de buurt, leeftijd, gezondheid, financieel. Uiteindelijk mijn zus en haar man gevraagd en zij zeiden direct ja. Ook nog een keer gevraagd na de geboorte van de jongste twee en ze stonden er nog volledig achter. En wij ook.
Mijn broertje en schoonzusje. Ik wilde graag in de familie, en mijn schoonfamilie is niet aan de orde. Die wonen in een andere provincie en hebben onderling allemaal ruzie. Mijn so zijn te oud en te beperkt. Mijn eigen ouders zijn niet geschikt. Mijn zoons hebben autisme en we hebben echt mensen uitgezocht die dat aan kunnen en hen alle liefde zullen geven die ze nodig hebben. Als je niets vastlegt bepaald de kinderbescherming dacht ik.
Wij hebben twee mensen benoemd, mijn beste vriendin en de broer van mijn man. Als de kinderen oud genoeg zijn mogen ze kiezen bij wie ze willen wonen. Zo niet wordt er gekeken wie ze op dat moment het meest kan bieden. Wij hebben gekeken naar wie er financieel goed voor staat, wie de kinderen regelmatig zien, leeftijd (nog jong). Gelijk vastgelegd na de geboorte van de oudste.
Op dit moment mijn ouders. Die zijn nig jong en ik zou de eerstkomende jaren mijn broer en zussen geen kind met beperking in hun eigen jonge gezin willen opdringen. Mochten mijn ouders iets gaan mankeren dan gaan we het wel weer wijzigen. We hebben wel met mijn ouders besproken dat wij willen dat ze voor n. De beste plek zoeken. Dat kan bij henzelf zijn. Een broer of zus of een inrichting. Zij mogen dat op dat moment bepalen
Wij hebben het zusje van mijn vriend en haar man gevraagd en die hebben ja gezegd. Via internet hebben we het vast laten leggen. We hebben voor hen gekozen omdat ze: Al heel lang samen zijn en een stabiele liefdevolle relatie hebben. Wonen in dezelfde buurt als wij. Stabiel inkomen, geschikte woning, beiden diploma en werk, zelfde leeftijd als wij en enorm betrokken bij en gek op ons zoontje. Hebben ook zelfde (opvoed)ideeën en normen en waarden. Waarom anderen af vielen: Mijn zus woont in Turkije en heeft ene instabiel leven en vrijwel geen inkomen en is behoorlijk naïef. Mijn oudste broer is carrièregericht, nog niet lang samen met huidigst vriendin. Tweelingbroer is werkloos, opleidingsinstituten, heeft sociale problemen en agressieproblemen. Mijn ouders zijn uit elkaar, moeder + man beiden nog fulltime aan het werk voorlopig. Vader heb ik pas sinds kort weer contact mee, werkt fulltime en heeft een hele rare vriendin . Schoonfamilie: Zusje: jong, pas sinds kort relatie, woont in studio, studeert nog. Broer: zou nu goed kunnen, maar toendertijd pas net samen met z'n vriendin in antikraak woning en zelf nog niet toe aan alles wat met kinderen te maken heeft . Schoonmoeder: is al gepensioneerde leeftijd, nu 1,5 jaar alleenstaand en daar nog niet overheen. Ouderwets in opvoeden en straks afhankelijk van alementatie en aow. Schoonvader: net nieuwe vriendin, al ouder, werkt nog, geen contact mee. Vrienden: allemaal net pas zelf aan t settelen, afstuderen, samenwonen, carrière maken.
Mijn beste vriendin is aangesteld mocht ons iets overkomen. We hebben en dit samen besproken en dit is veruit de beste optie. Ik wil absoluut niet dat ze bij een van de familieleden terechtkomen
Ik vind het zo lastig. Ik wil ook het liefst mijn zwager en zusje maar mijn man kan absoluut niet goed met zijn zwager Door 1 deur. Zijn familie woont allemaal in een andere plaats dus dat valt voor mij af. Wij kunnen dus echt niet iemand aanwijzen. En dan? Ben zo bang dat ze in een pleeggezin terecht komen. Ik vind het ook zo erg dat wij dit voor de kinderen nog altijd niet geregeld hebben. Ik wil het al heel lang vast laten leggen en mijn man ook maar we komen er echt niet uit bij wie dan. .
Mijn moeder is voogd voor mijn meisje. Ik ben een alleenstaande moeder en mijn moeder speelt een grote rol in het leven van mijn dochtertje. Ik zou ook nog graag een 2e voogd willen maar ik zou niet weten wie dat moet worden...
Hier staat het niet zwart op wit, maar dit zou mijn moeder zijn. Ze is nog erg jong, heeft er de (financiele) ruimte voor, de kinderen zijn gek op haar en zien haar regelmatig, ook zou ze zelf dolgraag voor ze willen zorgen mochten wij er niet zijn. Mijn schoonouders zijn al op leeftijd en ondanks dat hun de financiele middelen en de ruimte ervoor hebben zouden ze liever niet voor ze zorgen (of er moet echt niemand anders zijn).
Mijn ouders, wat overigens niet wil zeggen dat ze daar ook daadwerkelijk in huis zouden komen, maar wel dat ze er toezicht op houdt dat alles goed gaat. Verder hebben wij niemand helaas. Ik denk dat ze waarschijnlijk in pleegzorg nog wel beter af zijn dan bij mijn schoonfamilie. Dus vind dit heel erg moeilijk. Mijn ouders zouden ze gelijk in huis nemen, maar mijn vader is al wel bijna 70, dus dat zal niet makkelijk zijn.
Wij hebben in omze omgeving helaas geen geschikte plek... Onze beide ouders passen nu wekelijks op en dat gaat prima, maar full time opvoeden? Nee dat zou ik niet willen voor de kinderen. Ze zijn allemaal rond de 70 nu. Dus als de kinderen in de puberteit zitten zijn ze rond de 80, geen optie wat mij betreft. Mijn broer is amper in staat voo zichzelf te zorgen en de broer van mijn vriend woont a aan de andere kant van het land, punt b vinden zij twee kinderen al een enorme opgave, laat staan dat ze er nog twee bij zouden krijgen en punt c hun complete levensvisie en levensstijl wijkt zoveel af van de onze.... Kortom wij hebben het niet vastgelegd... De kans dat ons beide iets overkomt is zo klein...
Ik zou werkelijk niet weten, daarom ook niets vastgelegd. Hangt voor mijn gevoel erg af van hoe oud de kinderen dan zouden zijn e.d. Dat moet dan toch maar op dat moment bekeken worden. Mijn ouders en schoonouders zouden beide kunnen, al zijn ze inmiddels wel bijna 70 jaar en beginnen gebreken te komen. Geen van beide zou alle 3 de kinderen zomaar bij zich kunnen nemen (te druk, te intensief). Mijn ouders wonen redelijk ver weg. Mijn broer heeft zelf 3 kinderen en een druk leven, zus van mijn man heeft een zorgintensief kind waar ze het al erg druk mee hebben. Hetzelfde geldt voor de vrienden in ons leven. Als iemand mij zou vragen voogd te worden zou ik ook echt 3 keer moeten nadenken...
Als je voogd bent hoef je de kinderen niet persé in huis te halen. Maar je gaat wel beslissen waar de kinderen terecht komen en kan beslissingen voor ze maken. Dus ik zou altijd voogd aanwijzen, iemand van wie je zeker weet dat die echt willen dat je kinderen goed terecht komen.
Mijn zwager is benoemd tot voogd in een testament. Ik denk dat veel mensen niet beseffen dat wanneer je een voogd benoemd er op het moment van jullie overlijden alsnog aan die persoon/personen wordt gevraagd of hij/zij het voogdijschap op dat moment aanvaart. Die persoon wordt ook pas voogd als de ouders zijn overleden. Je bént voor het overlijden van de ouders geen voogd maar wórdt voogd nadát de ouders wegvallen. Ook kun je vantevoren de wens uitspreken dat de kinderen daar ook in huis komen en deze wens kun je ook vast laten leggen. Maar nadat het voogdijschap aanvaart wordt wordt er op dat moment ook besloten door de voogd of dit dan daadwerkelijk kan. Eigenlijk is het benoemen van een voogd alleen het aanwijzen van een persoon/personen waarvan jij wil dat ze na jullie overlijden de beslissingen over je kind(eren) nemen. We kunnen wensen uitspreken hoe we dat dan graag zien en waar een hoe de kinderen opgevangen worden. Maar uiteindelijk beslist die persoon op het moment van aanvaarding wat er met de kinderen gebeurd.
Ja, dat hebben wij om die reden ook wel gedaan. Niemand van onze familie is echt geschikt, maar alleen mijn ouders vertrouw ik er wel op toe dat ze voor mijn kinderen de juiste beslissing kunnen nemen op dat moment. Of dat nu bij hun is of bij iemand anders, maar zij weten bijvoorbeeld ook dat ze absoluut niet bij mijn schoonouders terecht mogen komen (en voor iemand gaat zeuren over het gezeur richting schoonouders, sv is alcoholist en in het verleden beschuldigd van sexueel misbruik en heeft man altijd geslagen).