Jeetje wat een bekrompenheid lees ik hier. Ik heb 25+ jaren gewerkt en ontvang nu nog geen jaar toeslagen. Boehoehoe. Daar heb ik zelf ook retehard voor gewerkt zou ik zo zeggen. Wat een gel*l allemaal zeg. Wat alimentatie betreft, kinderalimentatie wel te verstaan.. daar heb ik geen recht op maar mijn kinderen wel. Kinderen mogen financieel nooit lijden onder een scheiding. Opmerkingen als " wij moeten ook zoveel van ons inkomen afstaan voor de spaarrekening van een ander" vind ik ronduit dom. Dat zegt veel over je inzicht in dingen. Gelukkig krijgen mijn kinderen een behoorlijk bedrag aan alimentatie en dat is voor hun levensonderhoud ook nodig. Want nu hoef ik geen aanspraak te doen op geld van de gemeenschap (uitkering) maar betaald hun vader gewoon mee in onderhoud. En ook als ik werk behoort hij mee te betalen, Het zijn namelijk ook ZIJN kinderen. Waarom zijn t altijd vrouwen die andere vrouwen zoveel misgunnen. Ik begrijp daar niets van. Verplaats je eens in een ander, want het is echt allemaal zo makkelijk nog niet. En trouwens.. ik betaal nog steeds belasting, over de partneralimentatie bijvoorbeeld.
Ik misgun helemaal niemand iets, ik vroeg me alleen iets af. Ik begreep niet helemaal hoe t kan dat je toeslagen ontvangt en dan 800 euro per maand kan besteden aan dingen die je niet echt nodig hebt voor je eerste levensonderhoud. Alleen een vraag dus, geen veroordeling oid. Als je man (of vrouw) de enige kostwinner is draag je over t algemeen meer af aan de belastingdienst als een gezin met 2 werkende ouders. Geldt dat ook als je alleenstaande ouder bent?
Je draagt helemaal niet meer af als er maar 1 werkt. Er is er dan gewoon maar 1 die recht heeft op bepaalde kortingen die gelinkt zijn aan het werken. Logisch dat de ander, die niet werkt, die kortingen dus niet krijgt.
https://www.nrc.nl/nieuws/2016/12/01/eenverdiener-betaalt-tot-zes-keer-meer-belasting-5610856-a1534578 Volgens mij draag je wel meer af, maar misschien heb ik het mis en heb je minder recht op t 1 of ander als je 1 verdiener bent.
maar wat wil je hier nu mee zeggen? mensen die werken kunnen die toeslagen ook krijgen hoor. het is niet zo dat mensen met toeslagen alleen hun handje ophouden. het merendeel werkt gewoon. ik krijg toeslagen maar ik werk ook gewoon. Ik moet dus net zo goed een aanzienlijk deel van mijn loon inleveren. ik betaal dus indirect zelf mee aan mijn eigen toeslagen. en ik betaal mee aan jouw toeslagen, mocht je ze nodig hebben.
Zo hallo, kom jij eens van je kast naar beneden zeg mensen "dom" noemen of zeggen dat het ze "schort aan inzicht" omdat ze niet je mening delen, dat zegt meer over jouw inzicht en bekrompenheid dan over een ander. Ik misgun een ander niks en als iemand hulp nodig heeft vind ik ook dat diegene geholpen moet worden. Maar niet meer dan dat er nodig is om in de eerste levensbehoeften te voldoen. Vrij simpel. En waar heb je het over met alimentatie. NATUURLIJK moet een vader meebetalen aan zijn kinderen na een scheiding. Dat er zoveel lapzwansen zijn die dat niet doen is een ander verhaal. En dat kinderen er niet financieel op achteruit mogen gaan met een scheiding, klinkt erg mooi maar in de praktijk betekent dat vaak dat de vader zich blauw betaald aan alimentatie en moeders omkomt in het geld 'voor de kinderen'. Dus het is maar hoe eerlijk dat is. Als staat dat buiten deze discussie. Alimentatie is namelijk geen gemeenschapsgeld. Wel vind ik dat als je alimentatie ontvangt dat dat als inkomen moet worden gezien en dus ook zodanig belast.
Ik kom absoluut niet om in het geld van mijn kind. Dus dit geldt niet voor iedereen. Zijn vader betaald 200 euro per maand voor zijn levensonderhoud inclusief kinderopvang. Ik krijg niet veel toeslagen. Mijn vaste lasten zijn twee keer zo hoog als toen ik samenwoonde. En een kind kost best veel geld als je 90 procent voor de tijd de zorg hebt. Eten, luiers, speelgoed, kleding, schoenen, dagje uit enz enz Ik kan geen luxe uitgaven doen en mijn kledingkast is al zeker een jaar niks aangevuld. Bij sommigen is het misschien anders maar ik ben er veel op achteruit gegaan.
Als je nu eens even de reactie leest waarop ik bovenstaande antwoord het was als antwoord op de reactie/vraag "of dat mensen die 'van de gemeenschap' leven dan net genoeg moeten krijgen om te kunnen voldoen in hun primaire levensbehoeften". Daarop heb ik geantwoord dat ik vind dat mensen die toeslagen/uitkering krijgen, of het nu aanvullend is of niet, mijn ziens recht hebben op het minimale voor primaire levensbehoeften en niet een soort extraatje voor secundaire behoeften als cadeaus of een klok moeten krijgen zoals iemand eerder suggereerde. Begrijp me niet verkeerd; ik ben blij dat wij een sociaal vangnet hebben. Maar dat is wel wat het moet blijven - een vangnet. Maak je het vangnet te aantrekkelijk dan is de kans heeel groot dat mensen er comfortabel in blijven liggen.
Maar juist voor mensen die in een situatie zitten zoals jij moet het toch bitter zijn om te lezen dat het zo scheef verdeeld is met die toeslagen? Ik betaal graag belasting voor situaties als deze. Maar niet voor gevallen waar er 800 piek op de spaarrekening gaat aan het eind van de maand. En dat heeft niets met een ander iets misgunnen te maken, dan is gewoon het geld op de verkeerde plek terecht gekomen, makkelijk zat.
serieus, wat een bekrompen reaktie zeg of misschien jaloezie?? denk je nu werkelijk dat het zo gaat ? zo ja dan snap je er echt duidelijk niets van IEDEREEN betaald belasting. van ALLE werkende wordt loon ingehouden. van mijn loon wordt net zo goed ingehouden en dat wordt ook gebruikt voor misschien wel jouw hypotheekaftrek. of voor jouw ziektekosten. daar heb ik ook geen ene reet aan. dat heet nu belastingstelsel. iedereen draagt gewoon af voor allerlei dingen waar je misschien zelf geen ene moer aan hebt.
Waar lees je dat dan? Ik lees vragen en conclusies die misschien anders gebracht kunnen worden, maar echt niet alleen onzinnig gezeik hoor.
Dat zegt ze toch niet. Ze snapt juist heel goed hoe het belastingstelsel werkt. Er wordt bij de een loon ingehouden, en in dit voorbeeld komt het dus (duidelijk niet helemaal terecht) bij een ander in de vorm van een toeslag terecht. Ik geloof niet dat het in het toeslagenstelsel de bedoeling is dat je zulke enorme bedragen daarvan kunt sparen. Een toeslag is bedoeld om je op bepaald vlak aan te vullen danwel in tegemoet te komen. Om er voor te zorgen dat je je hoofd boven water kunt houden...Of denk jij daar anders over?
Oh my...jij snapt duidelijk niet dat ik chargeerde, oftewel het heel kort door de bocht heb neergezet. Ik zal het je uitleggen. Natuurlijk verdwijnt er geen 800 van mijn rekening naar de spaarrekening van iemand anders en ja we betalen allemaal belasting om de lasten te verdelen. Maar als wij met z'n allen allemaal belasting afdragen aan mensen die het minder goed getroffen hebben, maar er zijn erbij die 800 aan het einde van de maand over houden dan heb ik mijn vraagtekens daarbij. Personen (mannen, vrouwen, gezinnen, oud of jong) die uitgebreid en ruim kunnen leven van gemeenschapsgeld, waar ik hard voor werk, dat schiet bij mij in het verkeerde keelgat.
Wanneer je in de bijstand zit, blijf je op hetzelfse bedrag zitten van zo'n 963 euro. Ik krijg 50 euro alimentatie voor mijn dochter. Dat gaat van mijn uitkering af. Mijn vakantiegeld gaat ook van dat bedrag af. Het is dus geen vakantiegeld te noemen. Eerder een reservering. Partneralimentatie krijg ik niet. Ik zou er recht op hebben. Maar mijn ex verdient niet genoeg. Ik heb vanaf mijn 16e gewerkt. Fulltime. Tot onze dochter werd geboren. Ik zou blijven werken. 4 dagen. Mijn ex zou dat ook gaan doen. De werkelijkheid was dat hij vond dat dit niet kon in zijn vak. In mijn vak ook niet. Mijn dochter werd ziek. Ik was bij haar in het ziekenhuis. Het heeft mij mijn baan gekost en daarna kreeg ik van die klote baantjes die geen drol verdiende. Sja..man moest ook werken he. Onregelmatig ook nog eens waardoor ik amper een kant op kon. Dochter te ziek voor opvang. Kortom..je promoveert jezelf de minimum loontjes in. En dan ga je scheiden. Dan zit je daar met je parttime baan van 400 euro per maand. Zonder alimentatie en dus aangewezen op de bijstand. Een kind dat meer zorg nodig heeft en een vader die fulltime werkt en dan zegt "ja..het is niet anders...". Begrijpelijk..maar je pist mooi naast de pot. Soms mag je in de bijstand een klein beetje van je inkomen houden (vrijlating). Wel onder voorwaarden: je baan moet iets toevoegen aan de terugkeer op de arbeidsmarkt. Welje terugkeer? Ik zat er toch al? Uren uitbreiding ging niet en dan verwacht men dus dat je wat anders zoekt. Dat je het ondanks dat klote loontje naar je zin hebt en er kan zijn voor je kind.. dat maakt niet uit. De vrijlating ging voor mij dus niet op en dus loont werken niet. Ik zocht me rot met als probleem de opvang. Morgen beginnen, geen opvang bijvoorbeeld. En geen achterban. Het wordt er niet makkelijker op. Maar goed. Alleenstaand of samen. Iedereen moet zijn best doen om het te redden met de middelen die hij heeft. En ik hoef heus geen cakantie aangeboden te krijgen hoor. Dat slaat ook nergens op.
Even van mijzelf uitgaand. Ik leef heel zuinig. Ben een master in budgeteren en hou nadat mijn vaste lasten eraf zijn zo'n 800-900 over. Daarvan doe ik boodschappen, koop ik kleding/schoenen. Daarvan sporten mijn kids. En zet ik wat opzij voor als er iets kapot gaat in huis zodat ik GEEN aanspraak hoef te maken op een potje voor mensen met een minimum inkomen. Dat laat ik liever staan voor de mensen die het harder nodig hebben, want geloof me ondanks de toeslagen is er sprake van behoorlijke armoe in Nederland. OH ja daarnaast maak ik best wat zorgkosten voor mijn kids. Ze hebben beide behoorlijk te lijden gehad onder de scheiding en hebben beide een therapietraject doorlopen van ca 90,= per sessie. Valt dat dan ook onder luxe? Want dat zijn dingen die er gewoon even bijkomen. en zeker niet onder een eerste levensbehoefte vallen. Waar ik moeite mee heb is dat er een beeld geschetst wordt wat niet reeel is. Zoals eerder gezegd is het flink bikkelen als alleenstaande moeder. Financieel en emotioneel. En ik hoop voor de dames die er ogenschijnlijk moeite mee hebben dat er door het rijk voor de minderbedeelde wordt gezorgd, dat ze zelf nooit in een situatie als deze terecht komen. NIEMAND vind het fijn om een uitkering aan te vragen of toeslagen. Maar god wat ben ik blij dat het er is, want het geeft me een kans op leven.