Een hechte familie en schoonfamilie. Ik heb weinig en oppervlakkig contact met mijn moeder. met mijn halfzusje(s) en broertjes ook oppervlakkig en weinig tot geen contact. Met mijn vader helemaal niet. De enige met wie ik een sterke band heb zijn mijn 2 oma's, maar die hebben geen 10 jaar meer te leven denk ik en dan ben ik echt "alleen". Aan mijn schoonfamilie heb ik ook vrij weinig. En een clubje met vriendinnen mis ik ook wel. Ik heb 2 goede vriendinnen maar 1 woont in mijn oude woonplaats dus die zie ik nauwelijks. De ander wat meer maar doordat zij een druk gezin heeft en een eigen bedrijf ondernemen we weinig buiten de deur.
De natuur, vrienden die dichtbij wonen. En een leuke schoonfamilie. (Eigenlijk moet ik dus ook gewoon de stad uit, maar dan ga ik weer andere dingen missen).
Ik mis een leuke familie om me heen. Mijn vader is overleden toen ik 11 jaar was en mijn 2 broers leven ook niet meer. Mijn vader zou een super lieve opa zijn geweest en mijn 2 broers ontzettend leuke ooms voor mijn kinderen. Ik heb wel een schoonfamilie maar we zijn niet heel hecht. Ik vind het echt een gemis in mijn leven. Gelukkig ben ik het contact met mijn tante en nichtje wel weer aan het opbouwen, vooral met mijn nichtje heb ik veel raakvlakken.
Mijn vader die zo enorm uitzag naar opa worden maar geheel onverwacht 3 maanden voor de geboorte van zijn eerste kleinkind, mijn zoon, overleed.... On a happier note: het reizen wat er voorlopig niet in zit met een peuter en baby maar wat we zeker van plan zijn weer te gaan doen als ze iets ouder zijn!
Echt missen niet, maar dan zou ik avontuur. Ik heb ergens in mijn lijf een vleug rebellie, hang naar avontuur en genieten van het leven zitten. Ik geniet van het leven, met volle teugen ben ook enorm tevreden en dankbaar, maar zou ook wel soms willen dat ik de koffers kon pakken om ergens anders (samen met het gezin) op verkenning te gaan, zonder dat mijn verstand dat weer terugfluit.
Onbezorgdheid. & mijn opa. Het was een stille niet veel zeggende man maar hij was altijd zo trots op wat je deed en ik hd graag gehad dat hij mijn kinderen nog had leren kennen.
Er schoten me wat dingen te binnen om te noemen, maar nu ik hier alle reacties heb gelezen, weet ik weer even hoeveel ik eigenlijk heb om dankbaar voor te zijn. Sterkte voor iedereen die het nodig heeft!
Rust en slaap.. Vrijheid en onbezorgd zijn.. Ik zou een betere band met mijn moeder willen.. Ook met mijn zus trouwens. Oh en een paar miljoen zodat mijn man niet meer hoeft te werken en we de komende jaren, hij zijn dochters op kan zien groeien en we lekker kunnen reizen zolang onze dochters nog niet naar school hoeven. Daarna zouden we wel weer iets gaan doen, vrijwilligerswerk oid.
Rust in m'n hoofd. Mijn vorige baan, nog steeds heel veel spijt dat ik daar ben weggegaan. Ben doodongelukkig met m'n nieuwe baan.
Onze dochter. Zomaar even kunnen langsgaan bij familie, een paar uur op de koffie of samen naar de stad ofzo. En dat zoontje ze meer ziet.
Dit... het glas is altijd halfleeg ipv halfvol.. En het gevoel dat ik 'iets waard ben' in de zin van man werkt, ik heel weinig, dus in mijn ogen doet mijn werk er niet toe en verder ben ik 'maar' thuisblijfmoeder. Ik wil over 4 jaar, als alle kindjes naar school gaan ook gaan kijken voor een opleiding oid,misschien dat mijn eigenwaarde dan wat opgekrikt kan worden.
Fam wat dichterbij woont, zo graag ff een uurtje op de koffie willen of dat mijn fam even kan oppassen micht het nodig zijn. Nu is alles op afspraak en ver vooruit gepland. En natuurlijk mijn vader, een opa voor mijn dochter. En ik zou meer rust willen in mijn werk, niet dat onregelmatige.
Ons zoontje nu bijna 9 jaar geleden,maar het gemis blijft. Mijn lieve tante,ze is al 15 jaar geleden overleden maar zou willen dat ik haar soms nog eens om advies zou kunnen vragen omdat ze er altijd voor me was En wat meer respect en interesse van met name mijn schoonzussen,maar die hoop heb ik al laten varen