Neefjes en of nichtjes voor ons kind. We zijn niet enig kind maar neefjes/nichtjes zitten er niet in.
Mijn opa en oma....ik had al jong geen opa's en oma's meer. Een "normaal" stabiel gezin....mijn man is ziek en ik (en ook de kindjes) moeten altijd rekening houden met hem op alle vlakken. Ben ook zijn mantelzorger. Naast werken en 2 jonge kinderen vind ik dat soms wel heel pittig..... En voor de rest ik ben gezond, heb mijn ouders nog, broer en zus, 2 mooie kindjes, een handjevol lieve vrienden. Dus ook heel veel moois.
Meerdere malen over nagedacht vandaag. Maar ik ben gelukkig met mijn leven. Al zou een gezond lichaam wel erg fijn zijn.
"normale" ouders zonder psychische stoornissen. Die een vader en moeder voor me kunnen zijn, en een leuke opa en oma. Gelukkig ben ik gezegend met een goede surrogaat, namelijk mijn schoonouders. Die zijn als ouders voor me. Maar het blijft toch anders. Probeer het niet te missen. Maar zo heel af en toe heb ik wel een zwak moment.
Ontzettend herkenbaar Echter hier alleen een moeder met een psychische stoornis en een vader waarmee alleen maar oppervlakkig contact is. Die lijdt zijn eigen leven. Gelukkig lieve schoonouders die het gemis iets goedmaken maar wat zou ik dolgraag een gewone moeder-dochter relatie hebben
Liefde kunnen voelen voor mijn eigen familie ( inclusief ouders, broer, zus) Gevoel kun je niet dwingen vind ik , maar soms vind ik het wel harteloos. De persoon die mij op de wereld heeft gezet, leeft wel, en als persoon is er wellicht niets mis met haar, maar ik houd gewoon niet van haar, zie haar niet als mijn moeder.
En dit inderdaad ook.. Ik wenste een goede band te hebben met mijn moeder. Ik heb totaal geen moederliefde gehad van mijn moeder. Alles wat ik heb gemist aan mijn moeder, geef ik mijn kinderen nog meer liefde en probeer ik een veel betere moeder te zijn.
Ik mis een grote broer of zus. Ben enigkind zelf. Maar zou toch t liefst een oudere broer hebben waar ik de "mannendingen" mee zou kunnen delen.
Een goede band met mijn moeder. Al vanaf ik een jaar of 10 ben is dit geen gezonde goede moeder dochterrelatie geweest. Mijn leven had zo anders kunnen zijn. Ach ja de hoop dat we dat ooit zouden kunnen hebben heb ik al heeeel lang opgegeven en geen contact is het beste.
Onze dochter! Vorige week zou ze 6 jaar zijn geworden en we missen haar nu al 5 jaar. Hoe zou ze eruit hebben gezien? Hoe zou ze zijn geweest?? Etc dat zijn wel de vragen die me bezighouden.