Hoi! Mijn man en ik hebben het altijd over 3 kindjes gehad, maar na de geboorte van onze tweede heb ik daar echt over getwijfeld. Mijn zoon en dochter schelen maar 18 maanden en ik heb het echt als heel pittig ervaren, zeker omdat onze dochter lange tijd heel slecht sliep. Nu we in wat rustiger vaarwater zijn gekomen, begint het toch weer te kriebelen. Ik zou graag nog een keer een zwangerschap en geboorte willen meemaken, al zie ik ook een beetje op tegen de babyperiode. Als we over een paar maanden zouden beginnen en het mag allemaal lukken, dan zou de baby geboren worden wanneer onze oudste rond de 4 jaar is. Ik zou dan bewust voor een niet te groot leeftijdsverschil kiezen omdat ze dan meer aan elkaar hebben en het gemakkelijker is met uitstapjes die voor iedereen leuk zijn. Er zijn echter ook (vooral praktische) twijfels en ik ben benieuwd hoe andere moeders van 3 (jonge) kinderen dit ervaren hebben. Hoe doe je het met 3 kinderstoelen in de auto? Kom je handen te kort als je alleen met ze bent? Ik hoor wel vaker dat de derde vanzelf meedraait, maar is dat ook zo? Kortom, hoe praktisch/onpraktisch is het hebben van 3 kinderen? En wat zijn juist de leuke kanten van het hebben van 3 kinderen? Ik zie vooral gezellige rumoer voor me. ik hoor graag jullie positieve en negatieve ervaringen, zodat ik die in overweging kan nemen
Hier 3 kindjes. Dat de 3e automatisch meedraait heb ik helaas niet zo ervaren, juist het tegenovergestelde. Handen vol met hem erbij haha. In onze ford focus hebben 3 autostoelen altijd gepast, hetzij met een beetje passen en meten en niet de meest brede stoelen. Ik heb het best zwaar gehad eerlijk gezegd, heb ook een postnatale depressie gehad bij de jongste wat het allemaal niet makkelijker maakte. Echter alles valt in het niet als ik naar mijn jongetje kijk, hij is ons kersje op de taart en ik zou, als ik het overdoen, het niet anders doen, ondanks dat het best zwaar is geweest.
Onze jongste is nu ruim 7 maanden en het valt mij heel erg mee. Maar dat komt ook omdat ik makkelijker ben geworden. Ik kom gewoon handen tekort en dus kan ik regelmatig even niet alles wat ik zou willen. Maar dat is dan jammerdebammer. Soms huilt de jongste omdat ik bezig ben met billen afvegen bij de middelste. Soms wil de oudste zijn verhaal kwijt, terwijl de jongste hoog nodig in bed moet worden gelegd, enz, enz. Natuurlijk wordt het me weleens teveel (gevleugelde uitspraak is inmiddels: Lieve schat, hoeveel handen heb ik?), maar in het geheel is het heerlijk. Onze jongste draait wel aardig mee, maar ik ben ook handiger geworden in planning. Ik ben hartstikke moe (ze slaapt voor geen meter), maar veel gelukkiger dan tijdens deze periode met de tweede. En ik heb me nog nooit zo compleet gevoeld. We zijn sinds kort gezwicht voor een 7-zitter. Het paste ook in de Yaris, maar uiteindelijk was ik het geprop wel beu en is genoeg bagageruimte ook wel handig. Daarnaast is een extra stoel soms ook erg praktisch. Maar als we het niet hadden kunnen betalen, hadden we het gewoon vrolijk volgehouden. Ik ben daar praktisch genoeg voor. Dat is wel mijn tip: Denk in oplossingen en niet teveel in problemen. Die problemen zijn er genoeg namelijk, maar door er anders naar te kijken vind ik het prima te doen.
Bij ons loopt de derde wel gewoon mee, ondanks dat hij echt wel een eigen willetje heeft Ik heb juist iets meer verschil tussen 1 en 2 zitten (2,5 jaar) vanwege miskramen, maar tussen 2 en 3 zit maar 18 maanden. Toen nummer 3 werd geboren was nummer 1 net een maandje naar de kleuterschool, dus ongeveer zoals het bij jullie ook uit zou komen. Praktisch eigenlijk geen problemen. We hebben een Peugeot 308SW en daar kunnen 3 stoeltjes naast elkaar op de achterbank. Het is wel passen en meten en je unt nie de meest brede stoelen er in zetten maar het wil wel. En ik heb zelf nog een Ford Fiesta en daar zitten 2 op de achterbank en eentje op de passagiersstoel met de airbag uit. Nummer 3 moet zich wel meer aan passen aan het ritme van het gezin waar je bij de eerste nog veel meer het gezin op de baby aanpast, maar ik merk daar niet echt veel problemen of dat hij het vervelend vindt. En met een derde kies je voor nog ongeveer 2 jaar meer slecht slapen Maar ik vind het helemaal super, had na 2 kinderen ook niet het gevoel dat mijn gezin compleet was en na de derde wel. Ik kom en kwam eigenlijk nooit handen tekort. Vergeet niet da je oudste dan ook al wat ouder is en prima even zelf wat dingen kan doen. Doordat ik minder voor de oudste 2 kan doen zijn ze ook heel zelfstandig. Ze kleden zich zelf aan van jongs af aan, poetsen zelf de tanden, kunnen prima naast mij fietsen, ruimen zelf op, kunnen hun Eigen brood aan tafel smeren etc. Je moet alleen zelf wel een bewuste keuze maken om niet meer alles perfect te willen doen want daar heb je geen tijd voor dus soms huilt er even eentje en da moet die maar even wachten want je bent bezig met een ander. Tja, zo werkt de wereld vertel ik ze altijd maar
Wij hebben er 3, maar hebben juist heel bewust voor meer leeftijdsverschil gekozen. Tussen de eerste 2 zit 2,5 jaar en dat vond ik te weinig. Ik had constant het idee dat ze niet de aandacht kregen die een kind in mijn ogen moet krijgen. De middelste was ruim 3,5 toen haar broertje geboren werd, wat een verademing! En zó ontzettend leuk dat leeftijdsverschil. Ze trekken hun broertje echt mee. Ik herken het helemaal niet, dat ze meer aan elkaar hebben als er minder leeftijdsverschil is. Nu ze wat ouder worden spelen zoon en dochter zelden meer met elkaar. Terwijl ze beiden wel met hun broertje optrekken. We hebben een auto waar 3 stoelen op de achterbank passen, en mijn mans auto, die we gebruiken als we met zijn allen op pad gaan, heeft 3 plaatsen voorin en 3 achterin, dus ruimte genoeg. De derde gaat niet zomaar overal in mee, maar dat komt door zijn karakter. Hij heeft erg veel gehuild en ik heb nog steeds mijn handen vol aan hem. Hij is nogal ondernemend, maar juist doordat zijn broer en zus wat ouder zijn is dat ook wel weer mooi, hij doet niet voor ze onder, en ze helpen af en toe even mee een oogje in het zeil te houden zodat ik er niet helemaal alleen voor sta.
Dit! Nu bijna alledrie op school en het gaat nu een stuk beter, maar ik ben mezelf goed tegen gekomen. Ik dacht 'dat doe ik wel even', nee hoor, echt hele pittige tropenjaren geweest! Maar ik had haar niet willen missen, het is erg genieten nu!
Ik vond de overgang van 1 naar 2 vele malen zwaarder dan van 2 naar 3. Een derde draaide in mijn geval gewoon mee. Mijn ex heeft ADHD en vanaf het moment dat de derde geboren is raakte hij het overzicht kwijt. Hij heeft twee ogen en twee handen wat en hoe moest dat met het derde kindje? Ik denk dat van te voren niet te voorspellen is hoe je hierop zal reageren. Feit is wel dat kleine kinderen ouder worden en het langzaam ook steeds makkelijker zal zijn.
Wij hebben er ook 3. De oudsten zijn 6 en 4 en zitten op school en de jongste is bijna 10 maanden. De jongste heeft geen keus en moet met het school ritme mee. Maar omdat ik daar zelf allemaal veel makkelijker in ben geworden, draait de jongste dus gewoon mee. Ze doet het er goed op. De grote 2 zij dol op hun zusje. Kunnen haar ook even vermaken als ik even de was op hang oid, Ideaal. Natuurlijk zijn er ook obstakels geweest. Borstvoeding was een ramp en trok ik niet met de andere 2 erbij. Het is vaak even plannen en de oudste 2 worden een soort van gedwongen wat meer zelfstandig te zijn maar dat is denk ik helemaal niet zo erg. En iedereen moet een beetje meer rekening met elkaar houden maar ook dat is denk ik niet erg en leren ze ook van. Iedereen moet wel eens wachten, en soms zitten de oudsten net iets te lang achter de tv dan ik eigenlijk wil maar ja. Let it go. Je kunt niet alles. Ik vind het heerlijk. De jongste is echt onze kers op de taart, onze kleine knuffel. Heerlijk!
Wij hebben er ook (nog eventjes..) drie. De derdenis echt heerlijk, zo'n makkelijk kind en zo leuk. Draait inderdaad mee in het ritme van de andere twee en dat ging vanaf het begin eigenlijk gelijk al goed.
Bedankt voor jullie reacties! Dat geeft me al een beter beeld. Ik besef me ook wel dat er genoeg momenten zullen zijn die behoorlijk pittig zijn met drie kindjes. En inderdaad, tegen die tijd zijn mijn kinderen zeker weer een jaar ouder en dus zelfstandiger.
Mijn kinderen schelen 16 maanden en 26 maanden. De derde draait gewoon mee in het gezin. Nu bijna 5 maanden en we hebben ons ritme gevonden. Ik merk dat alles makkelijker gaat maar dat het zeker pittig is. Bij ons is wel het voordeel datde oudste twee hee goed samen kunnen spelen dus heb echt wel komenten op een dag voor de jongste. Het is even pittig maar dat is ook maar een korte periode en de oudste twee kinderen kunnen goed helpen en de jongste amuseren dus dat is ook handig. Ik vond de overgang van 2 naar 3 veel monder heftig dan van 1 naar 2. Betreft je praktische vragen. Wij hebben een Opel station en hier passen 3 autostoelen, twee groep 2/3 en 1 maxi cosi. De jongste kan ook nog in een groep 1 stoel maar dat paste niet. De autostoelen die je hebt zijn dus ook belangrijk. Verder heb ik weinig hoeven kopen want had alles al. Je wordt ook wel makkelijk, zo van, dat heb ik toch niet nodig.
Ik ben blij met dit topic Ik ben er net achter gekomen dat ik (ongepland) zwanger ben van de 3e. Fijn om ervaringen te lezen.
Ik ben niet helemaal representatief, vanwege de zorgbelasting van mijn oudste , maar ik vind veel dingen tegenvallen. De derde draaide als baby redelijk mee, deels ook omdat ik het mezelf makkelijk maakte, maar vanaf het moment dat ze mobiel werd (kruipen) kwam ik echt vreselijk handen (en ogen) te kort... Je kunt jezelf vaak nog wel een beetje in 'tweeën splitsen' (ieder kind een hand, ieder kind op een knie), maar met drie gaat het gewoon niet. Mijn derde was ook nog een enorm handenbindertje (overal aanzitten, weglopen, pittige driftbuien die rustig een half uur konden duren), dat was dan ook nog een beetje pech hebben . Mijn middelste, als meest zelfstandige en rustige van mijn kinderen, is daar echt een beetje dupe van geworden. Terwijl haar grote broer en kleine zus vrijwel constante aandacht en supervisie nodig hadden, bleef er weinig ruimte/tijd over voor haar. Daarnaast merk ik aan alles dat er een kind extra in huis is. Meer geluid en drukte. Meer ruzies. Meer was. Meer 'mama!mama!'. Meer afspraken. Meer speelgoed. Meer troep. Meer kosten. Ik vind het best hard werken en blijk toch minder goed tegen die drukte te kunnen dan ik aanvankelijk dacht. Tijd voor mezelf is lastig. Maar goed, we hebben de heftige tropenjaren nu een beetje gehad , de jongste gaat ook naar school en dat is wel een verademing. Ik kom weer steeds meer aan dingen toe. De zusjes kunnen heel leuk met elkaar spelen en zijn steeds meer maatjes aan het worden. Qua auto hebben wij een 7-zitter. Zou ook niet graag 3 kids op 1 achterbank proppen, maar dat heeft ook meer te maken met mijn zoon (en zijn gedrag). Als je het hebt over praktisch, ik denk dat 2 altijd praktischer en makkelijker is dan 3, maar denk niet dat iemand überhaupt een kind neemt omdat het zo praktisch is, ha ha
Ik ken je gevoel, onze derde is ook een onverwacht cadeautje. Geef jezelf ook even de tijd om te wennen. Bij jullie is het leeftijdsverschil ook redelijk klein dus kan me voorstellen dat je ook even moet slikken. Maar nogmaals, ik vind het een fantastische verrijking! Gefeliciteerd!
Hier net 5 weken mama van 3! De oudste is 28 maanden, de middelste 16 maanden en de jongste dus een dikke maand nu. Moet er echt nog aan wennen en vind het erg pittig met 3 in de luiers. De oudste is een pittige peuterpuber en de middelste een dreumes die niet zoveel meer onder doet voor haar zus. De aandacht verdelen over 3 zo jonge kindjes vind ik echt lastig. Ik heb vaak het gevoel dat ik 1 van de 3 tekort doe. De baby, als de meiden op vervelende manier aandacht opeisen en de meiden als ik lang knuffel met onze zoon of wanneer de kwaliteitsmomentjes met hen zoals het fruit eten 's middags sneller moet ondat de jongste dan ook weer een fles moet. Wat wel lekker is is dat ik ze alledrie in bed heb tussen 13-15 uur. Tussen de meiden zit 12 maanden. Ze zijn echt leuk samen en hebben veel aan elkaar. Wij waren ook een echt op elkaar ingespeeld team. Nu is het echt weer zoeken, ons team heeft een nieuw lid en hoe past hij daarbinnen? Hoe gaat het als hij wat groter is met 2 'grote' zussen? De meiden vinden hem nu iig helemaal leuk. Ik denk ook dat het alleen maar makkelijker en leuker gaat worden. Maar eerlijk is eerlijk, nu vind ik het retezwaar. Ik word geleefd ... Gelukkig heb ik wel een redelijk ritme nu en de jongste heeft geen andere keus dan daarin mee te gaan.
Onze derde was dus ook niet gepland (dwz door ac heen zwanger). Daarbij ben ik op papier praktisch onvruchtbaar dus de shock was nogal groot.
Ik heb 3 jongens van 6, 3 en 2 jaar. Het is druk! Dat kan ik je alvast vertellen haha. De autostoelen passen bij ons gewoon op de achterbank, geen probleem (Peugeot 407 station). Mijn oudste is al wat zelfstandiger maar ja soms kom je handen te kort maar het valt ook te leren dat ze soms even op hun beurt moeten wachten. Dat vinden ze meestal prima, vooral de oudste want hij leert dit ook op school natuurlijk. De tweede is bij ons heel pittig, maar ja de derde draaide vanaf het begin al gewoon mee. Je wordt zelf ook makkelijker want je hebt geen andere keuze. Ik sprong bijv niet meer gelijk op als de derde als baby huilde, allemaal speelgoed door de woonkamer? Tja so be it, ruimen we vanavond wel weer op. En ik kan me ook goed afsluiten van gejengel, geschreeuw en gegil. Maar ik weet wel dat als er mensen komen die geen 3 kinderen gewend zijn dat zij zeggen, pffff hoe hou je het vol? Maar weet je, je groeit er ook gewoon in en je krijgt zelf overal handigheidjes in. Een bugaboo donkey bijv vindt ik echt een must, ik heb zoveel profeit van die kinderwagen dat het mij gemakkelijker maakt om naar buiten te gaan. Ik ga bijv toch gewoon met hun 3en bijv winkelen. De twee jongste zet ik dan in de zitjes vast zodat ik niet achter ze aan hoef te rennen en de oudste is lui, die wil altijd op het meerijdstoeltje zitten maar is dus wel gezellig zo met z'n alle erop uit. Als je ze samen ziet spelen is dat ook echt geweldig. Hele verhalen bedenken ze samen en ze hebben het er maar druk mee. Maar regelmatig is er ook ruzie natuurlijk. Niet alleen tussen 2 maar een derde gaat zich er altijd mee bemoeien en trekt partij voor een van de twee. Ik vind een derde heel erg pittig, het is echt veeel drukker als met twee, maar zeker een verrijking van ons gezin.