Jij was als kind wel ietsje ouder, denk ik zo? Je kunt een kind niet verpesten door het de veiligheid en geborgenheid te geven die het nodig heeft. Daar ontwikkelt een kind alleen maar de basisveiligheid van die het nodig heeft om lekker in z'n vel te zitten. En kinderen die lekker in hun vel zitten, die slapen gewoon. Waar het mis gaat, is als ouders blijven hangen in hun patroon. Dat erbij blijven nodig is met 7 weken, of misschien ook nog met 4 maanden, of straks rond 9 maanden rond de fase van verlatingsangst, betekent niet dat dat altijd zo moet blijven. Je kunt op een bepaald moment echt aan je kind zien en merken dat het OK is als je een volgende stap zet en een volgende fase in gaat. En dat kan zonder af te dwingen en te laten huilen. Als je nu vaste rituelen ontwikkelt, zal dat helpen om op een gegeven moment lekker in eigen bed te kunnen slapen. Het ene kind doet dat wat eerder en wat gemakkelijker dan het andere kind, maar ze gaan het heus allemaal doen.
Dankjewel! Geborgenheid wil ik hem zeker geven, we knuffelen ook veel met hem. Maar wat eerder werd gezegd: het klinkt alsof hij veel alleen ligt. Nu is alleen een groot woord (vaak op de bank of in de box en wij altijd bij hem en vaak naast hem of max 2 meter erbij vandaan) maar inderdaad komt dat veel voor. Niet omdat ik dat prettig vind maar omdat hij dat vindt. Hou ik hem te lang op schoot gaat ie huilen, ook als ik m dan anders ga vasthouden. Leg ik hem dan op de bank is ie snel weer vrolijk aan het rondkijken. Hetzelfde met de box. We hebben zo'n babynestje. Leg je m daarin in de box dan huilt ie snel en is ie minder op zijn gemak. Leg je m gewoon op het kleed (wat mij veel minder lekker lijkt liggen) is ie vrolijker. Ik let dus echt op zijn behoeftes en ik zie wat hij prettig vindt en wat niet. Ik ga nu vaker hem in slaap wiegen. Een ergonomische draagdoek hebben we al, vindt ie inderdaad prettig! Dat ik dan mijn handen niet zo vrij heb is geen probleem, het is lekker knus Overigens net als samen slapen, 1 nacht heb ik dit gedaan met als gevolgd dat hij heel onrustig sliep en niet in de diepe rem slaap leek te komen en huilerig was Leg ik hem snachts in de wieg dan ligt ie heerlijk ontspannen. De wieg staat pal naast mijn bed en ik word echt snel wakker van hem, zelfs als hij iets lichter slaapt. Overigens is hij in de avond aan het clusteren, dus elke avond vanaf circa 5 uur ligt ie op mij en heeft hij non stop toegang tot de borst tot hij na de laatste voeding in diepe slaap valt. In deze uren heeft ie alleen wel 2 uren behoefte aan even alleen liggen. Hij is dan wat huilerig en laat zich niet troosten door mij of de borst. Leg je m naast je op de bank neer is het goed en ligt ie weer vrolijk te lachen. Zijn portie contact met mij krijgt hij echt wel.
"Zijn portie contact krijgt hij echt wel" En toch is gebleken dat baby's uit westerse landen te weinig lichaamscontact krijgen. Er zijn landen waar de baby de hele dag wordt gedragen (Door moeder of anderen) en dan 's nachts bij de moeder slaapt. Nu is dat in onze maatschappij niet haalbaar, dat snap ik, ik doe dat ook niet . Maar opvallend is wel dat je daar vrijwel nooit een baby hoort huilen. En die mensen daar hebben echt niet allemaal slaap problemen. Mijn punt: naar mijn mening maak je het jezelf wel heeeeeel moeilijk. Baby's zijn niet zo ingewikkeld. Voeden , verzorgen en heel veel knuffelen en kussen. Echt, geniet van dat kleine hummeltje want voor je het weet is het een peuter dat alles "zelluf" wil doen. Hier sliepen ze overdag tot 6 maanden in de draagdoek, kinderwagenbak of op mama/papa. 'S nachts in bed, naast ons bed. En bij slechte nachten gewoon lekker bij ons in bed. Nu is de jongste 16 maanden en slaapt in zijn eigen kamertje klokje rond.
Helemaal eens Mijn oudste wilde ook alleen maar bij ons zijn en de eerste 6 maanden alleen maar in de draagdoek op mij slapen. Dat heb ik gedaan, na die 6 maanden had ik er genoeg van en zijn we overdag wel gaan oefenen. De jongste heeft er geen behoefte meer aan. Die heeft de eerste maanden wel overdag uren in de draagdoek geslapen en ineens was het voorbij en was het alleen maar huilen en gaat in bed juist weer heel goed. Ze geven het zelf keurig aan dus. Ook 's nachts wekenlang in ons bed geslapen omdat zelf niet ging dus ondanks alle negativiteit omtrent samen slapen gewoon gedaan (uiteraard zo veilig mogelijk) tot het opeens wel in eigen bedje ging. Ik en kind kwamen de begintijd zo een stuk gelukkiger en uitgeruster door!
Maar dat is ook weer een voorbeeld van dat een kind het echt nodig heeft om op die manier te slapen. Ik heb me er inmiddels bij neergelegd en hij heeft al een uurtje getukt in de wieg. Toen ik merkte dat hij echt moe begon te worden/jengelig heb ik even rond gelopen, hij dommelde al snel weg. Toen in de wieg gelegd, werd ie wakker van maar viel snel weer in slaap, werd vervolgen weer heel snel wakker en daarna in slaap geschommeld doordat de wieg op de wagen stond.
Je doet het dus prima en je bent niet bezig om dezelfde situatie te creeren als je ouders bij jou hebben gedaan, door hem gewoon te volgen Hij is klein, hij mag nabijheid of wiegen nodig hebben nog en dat verandert vanzelf. Prima als hij ook even liever alleen wil liggen. Als je kind vrolijk is als hij even los mag liggen en huilt bij jou, lijkt het me wel duidelijk en lijkt mij dat bovenstaande reacties de plank wat misslaan. Je kind gedijt het beste als je hem volgt. Niet als je standaard-aanpakken gaat hanteren, omdat dat nu eenmaal zo moet. Veel lichaamscontact is belangrijk, maar je kindje geeft prima aan waar hij wel en niet behoefte aan heeft. De een wil nu eenmaal meer lichaamscontact dan de ander. Zolang je je kind volgt, kun je niet zoveel fout doen
Ik ga niets zeggen over wat wel en wat niet doen. Iedereen heeft eigen visies die voor hem/haar werken. Kan wel zeggen hoe het bij ons ging. Ons jongste zoontje is nu 8 maanden oud en slaapt al van in het begin geweldig goed 's nachts. (steeds maar 1 voeding per nacht, nu volledig door tot een uur of 7 en ligt er van in het begin om 19u in) Totaal geen klagen op dat vlak en ik wrijf me echt in mijn handen hiervoor. In het begin, zowat de eerste 5 maanden, sliep hij overdag nauwelijks. In de voormiddag een 15 minuten, namiddag 30 minuten en in de avond nog eens 15 minuten. Echt heel weinig. Hij was wel nooit kwaad of over zijn toeren van vermoeidheid. Gaf wel signalen af dat hij moe was maar gaf er nooit aan toe als het ware. En sinds een maand of drie nu, leggen we hem in de namiddag boven in zijn bedje om te slapen, donkere kamer, slaapzak aan. En nu slaapt hij tussen 1 à 2 uur. In de voormiddag soms nog eens een 15 minuten en rond 18u ook eens een 15 minuten. Om dan nog steeds om 19u te gaan slapen. Wil gewoon hiermee zeggen dat sommige baby's geen behoefte hebben aan heel veel slaap. In ons geval overdag. En dat hij uiteindelijk wel een beter ritme gevonden heeft, eenmaal hij een paar maanden oud was. En nu, op 8 maanden slaapt hij op 24u toch een 14u. Waarvan dus 12u 's nachts.
Dat om zich heen kijken herken ik van mijn kleintje als hij overprikkeld is of oververmoeid. Ik ben sinds een aantal dagen gaan proberen om hem na zijn flesje niet langer dan 1 a 1.15 minuten wakker te laten blijven en vaak geeft hij ook aan genoeg te hebben van het wakker zijn (staren is ook een signaal eveneens als druk zijn). Sinds ik dat doe slaapt hij na zijn flesjes 1 tot 3 uur in zijn wiegje en in het donker. Is hij onrustig, wat nog maar 1 keer is voorgekomen, dan slaapt hij lekker op mij in de huiskamer... blijkbaar heeft hij dan gewoon behoefte aan wat contact met iemand. De nachten gaan ook zo bij ons... als hij onrustig is slaapt hij lekker bij ons... baby blij, wij blij.
Toen ik je startbericht las, dacht ik Wow! Een baby een laar dagen oud en niet bij je in bed willen nemen. Dit vind ik heel streng. Toen las ik je andere berichten en zie waar het vandaan komt. Je wil niet dat hetzelfde gebeurt als bij jou thuis. Heel logisch! Het is wel zo dat als je je hier star aan vasthoudt, je het tegenovergestelde bereikt. Dit weet ik (helaas) uit eigen ervaring. Later lees ik dat je kindje het juist prettig vindt om 'alleen' te liggen in box of de bank. Dit herken ik van mijn zoontje. Hij vond het heerlijk en kon zo een uur van zich afkijken in de box. Bij mij liggen leek hij niet prettig te vinden en werd hij onrustig van. Bij mij kwam dit ook omdat ik PND had. Dus ii was onrustig en de kleine ook. Nu is hij elf maanden en speelt nog steeds heel graag alleen. Hij is geen knuffelkind. Volgens mij doe je het hartstikke goed. Probeer het wel los te laten dat je kleintje niet in de kinderwagen moet slapen. Slapen op beweging is heel normaal voor een baby. In je buik schommelde hij natuurlijk ook. Als je kindje wakker ligt en niet moe is, prima. Toch moe en niet kunnen slapen. Toch even wandelwagen of draagzak proberen. Als je hem daarna kunt wegleggen is het goed toch. Je kindje kan er nu nog niet 'aan wennen' om zo in slaap gebracht te worden. Ik heb de kleine man toen hij vijf maanden was nog in slaap 'gewiebeld'. Nu wordt hij bijna 1 en slaapt zonder problemen. Oké nu de nodige protesten, maar dat is dan jammer 😎