Hoi allemaal. Ik ben even benieuwd hoe lang jullie herstel was na een fluxus (veel bloedverlies) en hoe de behandeling en evt controle daarna is geweest. Ik ben op 26 februari bevallen van een mooie dochter na een bevalling van 4,5 uur. Na de bevalling trok mijn baarmoeder onvoldoende samen zodat ik. Toen de placenta na 8 minuten kwam al 2-2,5 l bloed was verloren. Uiteindelijk is dit 3250 ml bloed geworden. Ben ik nog op de ok (onder volledige narcose) geweest. Op de ok heb ik 1 zak bloed gehad. De dag na de bevalling was mijn hb 4,4 maar omdat ik me naar omstandigheden goed voelde (niet duizelig) mocht ik lekker naar huis. Volgens de arts geen staaltabletten omdat deze geen functie hebben na een bloedtransfusie dus alleen met het advies rustig aan te doen en gezond te eten. Momenteel 5 weken na de bevalling gaat het heel goed maar ben nog wel snel en behoorlijk moe. Een paar uurtjes stad zorgt ervoor dat ik wel 2 dagen moet bijkomen. Ik heb geen idee wat mijn hb nu is (wil ik volgende week bij de nacontrole laten prikken) maar ben wel benieuwd hoe lang jullie herstel was,hoe de behandeling was (heb je transfusie en/of staaltabletten gehad) en hoe was de controle daarna, moest je bijvoorbeeld regelmatig hb laten prikken etc?
Ach ik voel met je mee! Wat kan je je naar voelen met een laag hb. Zelf niet zo heftig gehad hoor maar wel fluxus (door snel handelen beperkt gebleven). Heb geen zak bloed hoeven hebben. Mijn hb was 5,6. Lang niet zo laag als het jouwe maar ook weer niet dat je zegt wat fantastisch. Na 4 maanden was ik nog erg moe... hb was nog te laag, bleek uiteindelijk. Zou echt bloed prikken (neem je schildklierwaarden en vitamine D dan ook mee als dat kan) en blijf niet eindeloos rondlopen. IJzerkuurtje lijkt mij met 4.4 geen overbodige luxe? Desnoods neem je Roosvicee ferro. Heeft mij goed geholpen. Heb het langere tijd genomen. Geef jezelf ook de tijd om bij te komen van de bevalling hoor. Paar uurtjes de stad in is echt nog teveel! Je zit nog in je kraamweken. Je bent nog aan het wennen aan het mama zijn van dit kindje, nieuwe gezinssamenstelling en de gebroken nachten. Hoop dat je je snel beter voelt.
Mijn placenta moest na de bevalling manueel verwijderd worden op de OK. Dat liep niet helemaal volgens plan en toen ben ik bijna 3 liter bloed verloren. Mijn hb was op het randje van wel/geen bloedtransfusie dus die heb ik in eerste instantie niet gehad. De volgende dag zou ik eigenlijk naar huis mogen, maar toen aan het eind van de middag controleerde was hb zo laag dat ze meteen een transfusie opgestart hebben. 3 zakken geloof ik. Voelde me de volgende ochtend als herboren. Een week na de bevalling stond ik de ramen te wassen. Was 's avonds wat eerder moe dan normaal, maar verder eigenlijk nergens last van gehad. Heb 1 algemene controle gehad en toen was alles gewoon prima. Heb alleen 2 weken Floradix gebruikt voor het ijzer. Maar verder viel het me dus alles mee. Gewoon lekker uitrusten, en die (vieze) Floradix drinken. Komt vast goed!
Hoi, In 2014 bevallen na een bevalling van 32 uur en daardoor een fluxus gekregen. Ben ongeveer 1,5 - 2 liter bloed verloren en mijn HB zat op 5. Ik kreeg geen transfusie, was een grensgeval en de arts was van mening dat ik beter zou herstellen zonder transfusie. Ik kreeg wel voor 6 weken ijzertabletten voorgeschreven. Ik mocht (ook vanwege een antibiotica infuus) na 3 nachten naar huis, maar was de gehele kraamweek extreem zwak. Zelfs van 1 uurtje beneden zitten moest ik bijkomen/bijslapen. Doordat onze zoon verborgen reflux had en een huilbaby was, had ik weinig rust in mijn bevallingsverlof. Ik heb me zeker 6 of 7 weken slap en zwak gevoeld. Op de nacontrole bij 6 weken na de bevalling is bloed geprikt om mijn HB te bepalen; die was keurig 8.5. Ik denk dat ik na zo'n 5 a 6 maanden echt meer energie begon te krijgen en weer een middagje stad aankon zonder daar meteen een week van bij te moeten komen. Ondanks dat ik dus niet zeer extreem veel bloed was verloren en ook redelijk snel weer een goed HB had, had ik wel lang lichamelijk last van t bloedverlies. Mijn lichaam had echt een 'trauma', zoals de arts het zei. Mijn tips: - laat je HB controleren bij de nacontrole - neem eventueel wat Floradix of eet veel ijzerhoudende voeding - eet sowieso veel groenten, fruit, volkeren producten etc. - zorg goed voor je lichaam en neem rust zodra je voelt dat dat nodig is - kook eventueel in een weekend wat vooruit, zodat je op drukke dagen wat uit de vriezer kan halen dat je alleen even hoeft op te warmen - als je moe of slap bent, kijk of iemand je kan helpen bij je huishouden etc.
Ik ben zo'n 3,5 l bloed verloren. En heb 4 zakken bloed gekregen. Het heeft hier echt maanden geduurd voordat ik niet meer zo moe was.
Wat kun je je dan naar voelen he. Ik ken het. Exact hetzelfde als bij jou. Ik kan je niet exact vertellen hoe lang het duurde. Bij mij werd de diagnose ptss gesteld. Mijn lichaam was extreem uitgeput door zware zwangerschap en ik te lang ben doorgegaan. Dit inclusief het bloedverlies, narcose etc heeft het bij mij zeker tien maanden geduurd voordat ik in de middag niet meer hoefde te slapen. Wens je veel sterkte en luister heel goed naar je lichaam! Anders duurt het alleen maar langer.
Dank jullie wel voor de reacties. Heb vandaag hb geprikt en deze is nu 6,6 (6 weken na de bevalling). Het is voor mij goed om te lezen dat het wel een paar maanden duurt, hoef ik me geen aansteller te vinden... Ik ben dus vooral een type van niet mauwen maar doordouwen maar nu toch weer stapje terug doen. Wel lastig soms maar tich mezelf toe dwingen. @grasspriet, wat naar van je ptss, hopelijk kan je er snel wel mee omdgaan.
Dankjewel. Het gaat steeds beter. Ik ben ook 'zon type' en ik wilde dat ik naar mijn lichaam geluisterd had. Zit nog steeds met de naweeen. Heb een lange weg af moeten leggen en ben nog steeds niet normaal aan het werk. Echt hoor, je bent geen aansteller! Ook al is je hb weer normaal, de vermoeidheid kan flink aanhouden. Sterkte meid en geniet van je kindje!
Ja lastig hé. Heb ook een pittige zwangerschap gehad met flinke bekkenklachten (op het einde wist ik eigenlijk niet de auto uit te komen om boodschappen te doen,laat staan de boodschappen zelf). En zelfs toen vond ik het zo lastig om aan mezelf te denken. Nu probeer ik een goede mix van inspanning en rusten te vinden. Soms toch ook wel het idee dat mensen al meer van je verwachten. Genieten doe ik zeker van onze meiden (oudste is 2,5. Leuke leeftijd maar ook lekker peuterpuber soms ) jij ook genieten van je kleintje!
Ik ben bij de oudste ook veel bloed verloren (door een totaalruptuur). Mijn Hb zat rond de 4 en heb een transfusie gehad. Het heeft zo'n anderhalf jaar geduurd voordat ik weer goed in mijn vel zat. Gelukkig was onze dochter een schat van een baby en supermakkelijk. Ik deed wel alles gewoon (werken, huishouden..), maar op een rustig tempo. Ik was vooral snel moe en duizelig. Ook psychisch zat ik niet helemaal lekker. Geen idee of het alleen maar aan het bloedverlies heeft gelegen hoor Het kan lang duren. Rustig aan, pak op tijd je rust en echt, het komt goed Ow enne.. praat er over met je partner en mensen om je heen. Dit heb ik ook lang niet gedaan, maar het lucht echt op. En verklaart ook het één en ander.
Hier heeft het ook wel even geduurd voordat ik er bovenop was. Ik ben tussen de 1,5-2 l verloren en na één nachtje zat m'n HB op 5,4 officieel mocht je bij 5,7 naar huis, maar ik voelde me oké en mocht toch naar huis. Eenmaal thuis ben ik flauwgevallen en heeft het echt een paar minuten geduurd voordat ik weer bij was. De weken er na heb ik gezond gegeten, ijzertabletten en floradix en mijn rust nemen. Gelukkig hadden we ook niet veel bezoek, dus kon ook m'n rust nemen.
Wat een verschil ook in beleid g89 dat je pas met hb van 5,7 naar huis mocht. De afgelopen week heeft onze dochter 4 van de 6 nachten doorgeslapen dat scheelt ook al in energie niveau. Verder blijf ik het rustig aan doen. Heb gelukkig een poets dus huishouden hoef ik zelf niet te doen. Wel had ik het van de week even moeilijk toen ik me afvroeg of ik kritiek ben geweest met zoveel verlies (heb het niet gevraagd in het zh maar gok van wel). Ik keek naar mijn meisje en mijn man en vond het heel moeilijk dat wanneer het de verkeerde kant op was gevallen ze het misschien zonder mij hadden moeten doen. Gelukkig is het niet zo en ben ik er goed vanaf gekomen en moet ik daar niet teveel aan denken maar van de week kwam dat besef opeens.
Hier ook bij de oudste fluxus gehad. Ik had een HB van 2.7 en heb 4 bloedzakjes gehad. Het heeft nog wel 2 week geduurd voordat ik weer wat kon lopen en echt wel een paar maanden voordat ik volledig hersteld was. Ik nam floradix, maar had destijds geen ijzertabletten voorgeschreven gekregen (dat schijnt geen zin te hebben na een bloedtransfusie).
Hier ook een fluxus gehad, placenta manueel verwijderd op de ok. Hb was 4.9. Geen transfusie. Was klinisch goed (stijf van de adrenaline). Wilde zelf ook graag naar huis, en kon gaan met receptje staaltabletten voor een maand. Wel het advies eerst even proberen met floradix (tabletten zijn beter te doen dan de vieze drank). Daarnaast gezond en ijzerrijk eten. Einde kraamweek zat mijn Hb met floradix en gezond eten op 5.6. Vanwege klacht van kortademig, moe, hoofdpijn toen op advies gestart met staaltabletten. Sindsdien is mijn Hb nooit meer gecontroleerd. Verder ook geen klachten meer. Denk dat ik me na 6 weken weer redelijk normaal voelde.
Hier ook een fluxus gehad, OK vanwege verdenking placentarest, ik had een hb van 4 en mocht zelf weten of ik bloed wilde krijgen. Ik heb gekozen om het niet te doen, de gyn gaf aan dat in mijn geval een transfusie wat sneller zou zorgen dat ik me fitter zou voelen maar uiteindelijk om echt te herstellen zou ik met staaltabletten evenlang bezig zijn. Ik kreeg te horen dat ik de eerste week amper uit bed zou kunnen, ik mocht de eerste dag bv niet eens zitten. Op dag twee deden ze moeilijk moeilijk, want ik wilde gewoon op de wc plassen ipv met zo'n ondersteek in bed. Toen ze even de kamer uit waren, liep ik stiekem naar de wc met een rolstoel ter ondersteuning. Paar uur later stond ik stiekem te douchen. Een dag later was ik thuis en buiten aan het stoepkrijten Mijn hb was nog steeds laag, maar met staalpillen ging dat goed omhoog. Na zes weken was hij weer net boven het minimum. Bij zowel de oudste als de jongste een fluxus gehad; een eventuele derde zal ook in het zkh geboren moeten worden.
Het is wel 5 jaar geleden, dus misschien zijn de protocollen veranderd of het is inderdaad ziekenhuis beleid. Achteraf gezien had ik beter nog kunnen blijven, want eenmaal thuis ging het echt niet goed. Pak zoveel mogelijk je rust momenten en denk aan jezelf en je gezin. Heb je geen zin in bezoek? Dan komen ze de dag erop maar langs. Ik ben daar heel makkelijk in geweest en als mensen daar moeite mee hadden dan hoef je niet te komen. Een tante van mijn man is nog al uhm.. luidruchtig net als haar man en volwassen uitwonende kinderen. How-ever is de navelstreng van moeders en kinderen nog niet verbroken. Doordat ze echt aanwezig zijn had ik gevraagd of haar kinderen apart wilde komen op een later tijdstip die dag. Nou, ik kreeg me toch een volle laag over me heen. Hoe haalde ik het wel niet in m'n hoofd om haar kinderen (lees 20+) buiten te sluiten. Nee, of ze op een later tijdstip willen komen. Na wat gekibbel en onbegrip heb ik aangegeven dat ze dan thuis mag blijven. Aardig? Vast niet maar ik had er op die manier helemaal geen zin in.