Ja. Ook snel afgeleid, maar dat heeft ze van mij. Ze vindt het moeilijk om op 1ding te concentreren. Zodra ze wat anders ziet, is dat interessant. Of het nu met gym, zwemmen of psz is. Ze is heel uitbundig. Als ze iets mooi vindt gaat ze er helemaal in op, meer dan de meeste leeftijdsgenootjes. Ze zoekt ook snel oudere kinderen op ipv leeftijdsgenootjes. Ze ziet echt alles. Een bal op een plafondbalk bij de Ikea bijvoorbeeld.
Misschien is ze wel zoals onze uk. Misschien wel interessant voor je op te zoeken. Weet nu meer waarom hij zo is.betreft aanpak zijn we nog zoekende.
Een sterke wil heeft ze zeker . Helaas voor haar is haar mama (en ook haar papa trouwens) nog eigenwijzer dan zij is. Ik denk niet dat ze hooggevoelig is. Ze voelt het wel sterk aan als iemand verdrietig is, maar dat doet volgens mij iedere peuter. Ze zeggen altijd 'rooie en valen zijn donderstralen' en ze heeft inderdaad rood haar
Ik geloof eerder dat de betreffende juf niet geschikt is om te werken met peuters? Zoiets speelt ook bij de peuterspeelzaal, die hebben er toch ook geen moeite mee, met zulk gedrag? Die accepteren juist verschillend gedrag. Ik lees dit: Nu vindt de lerares het storend dat mijn dochter nog wel eens de andere kant oprent of de toestellen anders gebruikt dan voor de oefening bedoeld is. Mijn dochter is ook iemand die zaken anders gebruikt dan de bedoeling is. De peuterspeelzaal benoemde dit als 'niet erg', omdat dat juist een eigen wil en eigen creativiteit uitdrukt. Wat een verschil in opvatting. Mijn oudste dochter was met 2 ook erg snel afgeleid. Ze wilde namelijk alles zien en alles meemaken, verder ook heel sociaal en delen kon ze ook al goed. De kleinste verandering merkte ze op. De peuterspeelzaal noemde haar hier een heerlijk ondernemende meid. Ook de basisschool benoemd haar nu zo.
Ik snap de reacties goed die ik lees (en jou reactie ook hoor) Maar vraag me wel 1 ding af: als je je eigen dochter geregeld ziet weglopen van de bank of niet doet wat de opdracht is dan kan je haar daar toch gelijk op aanspreken? Dat zou ik zelf in ieder geval doen. Een kind heeft wel grenzen nodig, ook als een kind graag het voortouw neemt.
Maar dat gebeurt ook gewoon natuurlijk. Ik laat haar echt niet zomaar haar gang gaan. Zou wat zijn als ze overal gewoon weg mag lopen. Dan kan ik haar nooit ergens mee naartoe nemen
Misschien waren de verwachtingen vd gymjuf gewoon eventjes te hoog? Ik heb ook wel eens een juf moeten herinneren aan het feit dat dl nog een peuter is (ze oogt ouder maar heeft natuurlijk ook recht op lekker peutergedrag)
Heel erg herkenbaar. Jouw dochter klinkt als die van mij: pittig, een eigen wil, erg sturend in het spelen met andere kindjes, maar ook heel lief en zorgzaam, met een ijzersterk geheugen en oog voor alles, zelfs de kleinste details. Ook hier met de peuterdans, toen was ze net 3, gedoe gehad: de juf vond dat ze niet goed genoeg meedeed met het dans-gedeelte en daardoor mocht ze niet meedoen met het gym-gedeelte, de tweede helft van de les. Let wel; ze verstoorde de les niet ofzo, maar stond vaak stil en was erg verlegen. Hoe meer de juf haar probeerde mee te laten doen, hoe meer ze weigerde. Ik vond de reactie van de juf erg overtrokken en heb toen aan onze dochter gevraagd of ze het nog wel leuk vond. Ze zei zelf dat ze de juf niet lief vond en dat ze nooit meer terug wilde We zijn dus toen ook maar gestopt. Ik zou niet twijfelen aan je meisje. Ze is gewoon een pittige meid en dat gaat haar echt nog op veel momenten van pas komen. Ja, je moet die pittigheid in banen leiden maar volgens mij doe je dat prima!