Hai meiden, Ik zit echt ergens mee. Ik ben getrouwd met een man waarvan iedere vrouw wellicht droomt: - Doet uit zichzelf heel veel in het huishouden, hij ziet het meeste wel liggen - Wanneer het kan kookt hij (en ook echt uitgebreid) - Neemt heel vaak bloemen of een cadeau mee - zegt na 12 jaar nog elke dag Hoe gelukkig hij met mij is en hoe zeer hij mij waardeert - masseert mij wekelijks van top tot teen - organiseert romantische avondjes - verrast me met grote regelmaat met een cadeautje of met het huis vol rozenblaadjes/ geurkaarsjes/ en een vol gelopen bad met de nieuwste badschuim van rituals - koopt met enige regelmaat een nieuw lingerie setje kortom, na 12 jaar doet hij nog altijd zoveel moeite voor mij. En ik. .. Ik ben echt zo'n dooie mus... Het zit niet in me. Hij is heel fysiek, wil de hele dag knuffelen en ik juist niet. Ik heb werk waarbij ik mensen Veel aanraak (masseur) en overdag hangen de kinderen om mij heen dus ik ben blij dat ik zit. Net hebben we er weer woorden over gehad. Dat ik te weinig wat terug doe. Ja ik doewelVeel terug in de zin van dat ik regelmatig een bios avond plan of sauna als veverassing, iets lekkers voor bij de koffie mee nemen. . Maar hij vindt dat te simpel. Ik hou gewoon niet zo van dat romantische gedoe en ben ook niet zo knuffelig van mezelf. Hij vindt dat heel lastig. En ik ook, want hij verstikt me soms. Hebben jullie ideeën Hoe hiermee om te gaan? Ook al die verassingen.. Ik ben het een beetje beu (is het erg dat ik dit zeg? )
Hai ts Ik heb geen klinkklare oplossing zo voor je... maar ik begrijp precies hoe jij je voelt want ik ben ook zo. En ook met dat schuldgevoel ja. Maar mijn man is niet zoals de jouwe, dat scheelt. Ondanks dat is hij wel knuffeliger dan ik. Toen bedacht ik een heel simpel spelletje. Elke zondagavond maakten we allebei drie briefjes. Op die briefjes schreven we iets wat we graag wilde dat de ander voor ons zou doen. Bijvoorbeeld uitgebreid koken of een massage of een lekker geurtje te kopen. In die week moest de ander dan iets kiezen van de drie en dit spontaan uitvoeren. Natuurlijk werd niet verteld wat er gekozen werd. Het is niet veel.. maar het leverde per week toch twee leuke kleine intieme momenten op.
Moeilijk TS, ik kan me je gevoel wel voorstellen. Het klinkt een beetje té. Ik zou daar ook moeite mee hebben, zeker na 12 jaar. ondanks dat het klinkt als een droomman (op papier). Is het een optie om een middenweg te zoeken? Hij een beetje minder, jij een beetje meer? Het 'spelletje' waar mama en zoon het over heeft kan daar misschien wel bij helpen.
Dit klinkt als dat jullie behoefte bij iets anders liggen. Hij vind het leuk om te doen voor jou, maar verwacht het terug ondanks dat het niet bij je past. Doordat het niet bij je past is wat hij doet ook niet altijd te waarderen. Ik kan je het boekje de 5 talen van de liefde aanbevelen.
Ik moest ook gelijk aan dat boek over de talen van de liefde denken. Ik heb het zelf niet gelezen, dus ik weet niet of het echt wat is. Maar ik heb wel gelezen waar het over gaat en ik kan me voorstellen dat het in jullie situatie tot meer begrip voor elkaar kan leiden.
Inderdaad de 5 talen van de liefde. Heel verhelderend. Wij hebben er heel erg veel aan gehad in het begin van onze relatie. Ik bleef maar cadeautjes geven, terwijl hem dat niks interesseerde, en hij gaf geen cadeautjes, wat ik heel jammer vond. Dus is hij af en toe iets mee gaan nemen voor mij (dat kostte hem best wat moeite, want het zat niet in zijn systeem), en ik gaf hem vaker spontaan een knuffel (waar ik weer minder van was). En het zorgt ervoor dat we 12 jaar later nog steeds heel erg gek op elkaar zijn
Wel jammer dat hij dus iets terug verwacht. Hij verwend je dus niet gewoon omdat hij van je houd, maar omdat hij er iets voor terug wil hebben. Echte liefde geef je zonder er iets voor terug te verwachten.
Ik snap dat dit een heel serieus issue ksn zijn in je relatie, maar ik moet er ook een beetje om lachen. Ik zie nl helemaal voor me dat ik kapot thuis kom van werk en kids en hij dan weer alle kaarsjes heeft aangedaan en me helemaal wil masseren terwiijl ik gewoon denk: ga weg man, ik wil douchen en pitten. Kijk ik heb dit probleem niet want mijn man.weet niet hoe je een kaarsje aansteekt (denk ik, want heb het hem nog nooit zien doen). Maar ik kan me echt goed voorstellrn dat het echt too much kan zijn en het gewoon irritant kan worden. Jammer dat hij dat zelf niet ziet.
Die conclusie lijkt me een beetje kort door de bocht. Ik denk eerder dat zijn romantiek zijn manier is om te laten zien dat hij van TS houdt. Als dat zijn manier is en TS is niet romantisch terug, dan is het een gemakkelijke vergissing om te denken dat TS dan niet genoeg laat zien dat zij ook van hem houdt. Maar TS doet dat wel, alleen op een andere manier. Als jullie elkaars verschillende manieren en behoeften leren begrijpen en waarderen is het probleem volgens mij opgelost.
Hier ben ik het ook mee eens. Best flauw om van een ander te verwachten hetzelfde terug te doen. Nog flauwer vind ik het dat jij WEL genoeg terug doet maar hij dat te simpel/ niet goed genoeg vindt. Ja Als hij zulke hoge verwachtingen heeft, kan hij zomaar teleurgesteld worden. Nu snap ik nog betrr waarom jij denkt 'laat al die verrassingen maar '. Dodelijk vermoeiend als er altijd iets tegenover moet staan.
Als iemand met regelmaat van de klok zo romantisch zou doen, met rozenblaadjes en al, zou ik daar behoorlijk ongevoelig voor worden. Is dan ook niets speciaals meer aan. Geef mij maar liever een man die mij regelmatig alle hoeken van de slaapkamer laat zien
Zo! Dat is herkenbaar. Niet op het romantische vlak, maar wel op het knuffelige enzo. Ik ben helemaal niet knuffelig en zeker niet als iemand het van me verwacht, dan ga ik helemaal op slot. En hoe meer ik op slot ga hoe meer mijn man mij wil knuffelen, hahaha. Misschien moeten wij dat talen van de liefde boek ook maar eens lezen 😅
Hahaha! LOL Ik moet eerlijk gezegd wel een beetje lachen om dit topic. Er zijn regelmatig topics van vrouwen die vinden dat hun mannen nooit eens spontaan wat leuks voor hen doen, het gevoel hebben dat hun mannen geen moeite meer voor hen doen en zich daardoor afvragen of hun mannen nog wel genoeg van hen houden. Meestal reageren wij dan heel begripvol en bevestigen dat hun mannen lompe horken zijn, dat ze een schop onder hun kont moeten hebben en weer hun best moeten gaan doen om de ts te veroveren. Als we in dit topic zo veel inlevingsvermogen en begrip op kunnen brengen voor de ts, kunnen we dat dan misschien ook voor al onze lompe mannen?
Nou eerlijk ik zou willen dat mijn man maar een klein deel van die van jou had Hoevaak zeuren vrouwen niet dat de mannen niks voor hun doen of ze ook wel eens verrast willen worden, doet een man het zeggen de vrouwen weer dat hij het doet om het terug te krijgen... Kan de man het ooit wel goed doen? Is je man niet gewoon soms onzeker omdat jij dus veel minder die intimiteit opzoekt dan hij.
Nou eerlijk? Ik zou knettergek ervan worden, als ik dit lees ben ik weer heel erg blij met mijn onattente man. Een verrassing een keer is leuk, maar hier zou ik mij vooral enorm aan ergeren en dan helemaal als je min of meer verplicht hetzelfde terug te doen. Hoezo spontaan?
Dit vroeg ik me dus ook gelijk af! Maar kennelijk is het toch altijd weer de man die de boosdoener is.