Ik heb 2 adviezen gekregen die me bij zijn gebleven: Ik moest met 4 maanden beginnen met bijvoeding. Mijn dochter heeft veel last gehad van haar darmen (obstipatie). In overleg met huisarts besloten om met 6 maanden rustig te beginnen met vast voedsel. Toen ik met bijna 6 maanden bij het CB kwam vroeg ze hoe de bijvoeding ging. Vertelt dat we met 6 maanden gingen beginnen. Nou, mijn dochter zou niks van lusten, voor van alles allergisch zijn en het was ook geen wonder dat ze last had van obstipatie! nou, mijn dochter lust bijna alles (behalve spruiten en hutspot), is nergens allergisch voor en sinds ze 3 is gaat haar ontlasting goed (had ze vanaf haar geboorte al last van). Advies 2 kregen we met 2 jaar. Dat we moesten starten met zindelijk worden want dat scheelde in de aanschaf van luiers. ja, dat snap ik maar wie moet die luiers betalen? Uiteindelijk is ze met 3 jaar opeens op het potje gaan zitten en sindsdien dag en nacht zindelijk geworden.
Ik moest onze toen een paar maanden oude zoon maar in het campingbedje in de schuur zetten. Omdat hij s'avonds niet wilde slapen. En dat hij dan ging huilen was niet erg zei ze want hij had toch geen besef van tijd. Uiteraard niet gedaan
Ik heb eigenlijk nooit zo een moeite gehad met het cb. Gingen eigenlijk altijd wel mee in met wat ik wilde. Maar ik vroeg het niet, ik zei het. Dus ik zei "ik ga met 6 maanden aan rapley beginnen." Dat soort dingen. Soms geven ze wat ouderwets advies vind ik, dan denk ik "goh dit vind mijn oma ook een goed plan". (Ik mocht zwarte fruitsmaak thee geven)
Oh my.... dit meen je niet! Koekoek idd! En vind veel berichten ook schokkend om te lezen! Dat laten huilen is dat nou heel Nederlands of zo? Ik hoor het ook v mijn moeder en sommige vriendinnen hoor (erg). Ik woon in Spanje en heb dat hier nog nooit gehoord. Hier hoor ik met alles "dat is normaal".
Ik ben dus duidelijk niet de enige lees ik al . @Juulles: ik meld ook wat ik doe, daarnaast heb ik bij de oudste (nu 14 maanden) na de 2e prik al aangegeven dat ik alleen nog maar kom voor de entingen en dat ik, mocht er iets met hem zijn, wel contact opneem met de huisarts. Dit werd niet enorm in dank afgenomen, maar pech. Nu kom ik met beide kids alleen nog maar voor de entingen en soms wil de arts daar nog wel eens haar ongevraagde advies geven. Ik heb besloten om daar niet meer op te reageren, maar gewoon te glimlachen en het van me af te laten glijden
Met de 6 maanden controle van de jongste. Ze kreeg nog 4 flesvoedingen, en een paar hapjes groenten en fruit. We moesten zo snel mogelijk naar 2 flesjes en dan maar groentensoep met beschuit gaan geven.
Die adviezen, jeetje! Van sommige valt mijn mond open van verbazing. Ik moet mijn jongste met een koemelk allergie maar Griekse yoghurt geven. Kan hij goed op groeien en het zijn gezonde vetten. Dat klopt. Hij kan er ook goed van poepen (zal de details besparen), vraagt enorm veel "aandacht" (enorme krampen), zal wel moe zijn (rode vlekken in het gezicht) en het zit er vast erg snel vol van (spugen). Super goed idee, maar niet voor mijn zoon.
Wat een rare dingen allemaal! Eerlijk is eerlijk, ik kom er nooit. Ben bij de eerste 2 afspraken geweest en daarna stond er geen afspraak meer gepland, niet aan gedacht en ook niet gemist, vond het niets toevoegen. Maar ze kwamen hier niet over alsof het van die dwingende vrouwen waren met achterhaalde adviezen, dus dat viel me wel mee na alle verhalen die je er altijd over hoort.
Het verschil in niveau van cb blijft me verbazen. Meest ruige zaken die ik heb meegemaakt is informatie meegeven over laten huilen zodat ik een weloverwogen keuze zou kunnen maken, een keer extra moeten komen omdat mijn te magere kindje opeens wel een keer veel was aangekomen en bij mijn dochter, die hartstikke beroerd was ivm ontzettende verkoudheid, na een blik in haar ogen zeggen: ik zie anders niets, nadat ik net had verteld dat ze bij de oogarts was gecontroleerd ivm een mogelijke cyste op haar oog. Tja, als zowel een oogarts, optometrist, huisarts en wijzelf het zien, neig ik ernaar haar niet helemaal serieus te nemen. Maar verder alleen positieve, enthousiaste, ondersteunde medewerkers en een gezellige wachtruimte, wij gaan graag naar het cb.
In welke eeuw leven die mensen? Mijn moeder heeft ook de eerste 6 weken schreeuwend op een kamertje gelegen 's nachts, op dwingend advies toentertijd van de dokter, daarna hield ze op met huilen. Logisch natuurlijk als er al 6 wekend niemand komt en ook heel zielig. Maar mijn moeder is van 1947... Dat er nu nog mensen in dit soort posities adviezen geven als sluit maar op in de kast/schuur/op zolder
Te erg inderdaad. Ik heb die cb arts nooit meer serieus genomen. Gelukkig kwam er al snel een andere.
Ik heb met mijn CB nooit gekke dingen meegemaakt. Maar genoeg gekke dingen gehoord van anderen. Met 4 maanden kreeg een vriendin naar haar hoofd geslingerd dat haar kind echt NU direct bijvoeding nodig had, ze was overgestapt van borst- naar flesvoeding en enkel flesvoeding was met 4 maanden echt niet meer genoeg volgens het CB-mens. Mijn zusje kreeg tijdens het huisbezoek van het CB te horen (rond dag 10 na de geboorte) dat ze haar zoontje in bed moest liggen, enkel eruit halen voor de fles, en dan meteen weer terug erin. En laten huilen als hij huilde want hij moest leren zelfstandig in slaap te vallen en van voeding tot voeding te slapen. Laatst op Facebook iemand die het advies kreeg om Fristi te gaan geven aan haar dreumes omdat hij niet genoeg aan was gekomen. Als er iets troep is dan is het wel Fristi...
Wat een verhalen! Gelukkig heb ik een fijn CB waar ze altijd goed luisteren, fijn meedenken en altijd positief zijn. De enige keer dat ik mijn wenkbrauwen optrok was toen ik werd gecomplimenteerd dat ik mijn baby van drie maanden 'nog' borstvoeding gaf (tweede kindje, ze wist dat de bv probleemloos verliep en dat de eerste een jaar bv had gekregen).
O ze kunnen er war van. Sommige 'adviezen' zijn wel heel ondoordacht. Hier van de week voor het eerst geweest. Onze jongste ook reflux. Maandag kan ik de dokter bellen. De arts op cb zei: wat vaak helpt is haar direct na het voeden op haar buik leggen. Dan spuugt ze in een keer alles er ui. Ik heb netjes gezegd dat ik haar liever in de draagdoek bij me nam . Werkelijk wat denkt ze! Briljant advies. En dan is het ook nog een oudere dame met ervaring. Zou je mogen verwachten. Zo jan ik gelijk weer voeden en krijg ik de overproductie zeker onder controle.... Denk niet dat ik nog voor gewone controles ga hihi
Geen fout advies, maar onze dochter kreeg bijna (was dat ik het zelf zei) 2x dezelfde inenting En het eeuwige gezeik over d'r te lage gewicht... Uhhhh dysmatuurtje heeft wat in te halen....
Oooh wat een adviezen! Niet te geloven.. In de schuur laten huilen, zijn ze helemaal op hun achterhoofd gevallen! Wij hebben meestal onnozele discussies met het cb over onze manier van opvoeden en vrijwel over alles wat de huisarts of kinderarts ons verteld en waar hun het totaal niet mee eens zijn. Ik zeg overal ja en amen op en trek m'n eigen plan.
Bij mijn jongste toen 1,5 begonnen ze over haar bmi.. (+1 lijntje) Ik zal jou eens bmi-en.. (dacht ik.. niet gezegd) Hele preek over hoe overgewicht nu al aangelegd wordt.. Zucht..
Val van de ene verbazing in de andere. Bizar allemaal zeg! Hier nooit echt adviezen gehad. Erg fijne medewerkers. Kom daar om even te wegen/meten. Evt. Prikje halen. Babbeltje hoe het gaat en we gaan weer. Al heeft een vriendin van mij wel af en toe woorden daar. Maar die kan van zichzelf erg moeilijk doen. Vraagt bijv. Om advies maar als ze niet het antw. Krijgt wat ze wilt.....
We kwamen met onze eerste met 6 weken en hij bleek te zwaar... en wel 100 gr! We moesten direct naar 3 flessen over hij sliep al volledig door van 19-7 ben toen volledig uit me stekker gevlogen en letterlijk het cb uitgestormt toen ze hem obesitas bestempelde en ik maar een dietist moest gaan bezoeken.. nu met 4 jaar kreeg ik op mijn kop hij was te licht veeel te licht. Ben blij dat ik toen nog even heb gezegd dat ze even in zijn dossier moesten kijken over hun advies van een dietist bij een 6weken oude baby en ik daar nooit op in ben gegaan en hem nooit iets heb verboden qua eten. Snoepje koekje maar gewoon met mate!
Dit vind ik eigenlijk helemaal geen bizar advies? Hier krijgen wij nooit echt rare adviezen. Ze denken super goed mee en gewoon echt geen gekke dingen.