Eergisteren een positieve test gehad! En in mei de eerste controle afspraak. Ben er super blij mee en vertel het het liefst aan iedereen. Maar ik ben niet zo hyper de piep als vorige keer. Hierdoor voel ik me best beetje schuldig. Vorige zwangerschap vlogen man en ik elkaar in de armen en stonden we zowat te janken. Nu niet. We zijn er echt blij mee hoor maar is dan toch anders ofzo... iemand die dit herkent?
Jawel, ik ben vandaag 20 weken zwanger en ook niet zo druk er mee als mijn eerste, toen was ik ook helemaal hyper en alles aan het zoeken en lezen en weet ik het. Maar het is allemaal niet zo nieuwe meer, dan is het toch anders!
Ja herkenbaar. Gisteren positief getest. We zijn ook echt super blij maar vooral ik ben nog een beetje flabbergasted omdat het niet gepland was. Overigens wel heel welkom want we hebben allebei een wens voor een 2e kindje.
Zeker herkenbaar hoor! Voor de eerste 9 rondes bezig geweest en begon de hoop al op te geven, en toen ineens een positieve test. Heb staan huilen en helemaal blij. Nu in ronde 4 op 11 dpo getest omdat ik ongeduldig was en ineens een streepje. Voorzichtig blij, had ook nog eens alleen getest omdat ik dacht dat hij wit zou blijven, zo lullig voor mn vriend. We zijn zeker net zo blij maar wel een stuk ingetogener als bij de eerste haha
Gefeliciteerd!! Bij de tweede wel hyper omdat we het niet zo snel verwacht hadden, we hebben op onze oudste lang moeten wachten Zodra het nieuws geland was had ik minder tijd om er bij stil te staan omdat er nog een kindje was om voor te zorgen
Jaa hier net zo , Vorige ronde een mk gehad .. En nu zijn we heel ingetogen . Wachtend op een echo.. We hebben elkaar niet eens gefeliciteerd , de angst zit er nog goed in. Maar het is zooo gewest .
Ik snap het.. Ik ben ook anders nu.. We waren ook wel wat overdonderd hoor, zo onverwachts een tweede zwangerschap.. maar ik ben echt een stuk minder hyper inderdaad..
Heel herkenbaar! Ik weet nu bijna twee weken dat ik zwanger ben. Enorm gewenst! Maar daarnaast gaat het drukke leven met werk en een peuter gewoon door en lijk ik ook veel minder tijd te hebben om er bij stil te staan! Volgens mij is dit ook vrij normaal hoor bij een tweede, van wat ik om me heen hoor!
Ja hoor! Deze tweede zwangerschap (nu 28 weken) is sowieso heel anders! Niet meer zo hyper en de hele dag denken OMG ik ben zwanger! Lees er vrijwel niks meer over. Hoef veel minder te kopen. Omgeving is ook minder hyper erover. Weet al wat er komen gaat. Allemaal beetje been there done that! En bovenal: de tijd (ok die eerste 12 weken niet) gaat veel harder! Je kunt ook minder chill doen want je hebt er al 1. Net zo bijzonder, net zo welkom, net zo spannend maar minder aardverschuivend allemaal vind ik! Van harte gefeliciteerd! Goede zwangerschap gewenst!
Dat heb ik hier ook. Ik ben eigenlijk weer onverwachts zwanger. Mijn zoontje is net een half jaar oud. Dus er gebeurt nu nu zoveel met hem, tandjes, andere voedingen erbij, meneertje wil staan, dat ik met deze zwangerschap niet heel erg bezig ben. Het is dat ik nu iedere dag misselijk ben, maar anders zou ik bijna vergeten dat ik zwanger ben. Daar voel ik me ook wel schuldig over, want het is een verrassing maar erg gewenst.
Allereerst gefeliciteerd! Bij mij ook hoor.. 1e zwangerschap was eng en je weet niet wat je te wachten staat. 2e zwangerschap een stuk minder want je heb al een kleintje waar je je mee bezig houd. Moet wel zeggen ben nu net zwanger van de derde en ik vind het veeel enger dan de 1e en 2e zwangerschap bij elkaar.. stom he
Zo herkenbaar, ik ben zwanger van de vijfde en we hebben het nog niet vertelt, maar ik tel de dagen naar de echo zelfs niet af en sta ook niet te springen om het te vertellen. Begrijp me niet verkeerd hoor, we zijn er superblij mee! Maar het is toch anders dan de eerste keer
Ik herken dit gevoel. Gisteren ook erachter gekomen dat we een 2e kleine verwachten. Gepland, dat zeker wel! Maar omdat we een zoon van 2 jaar hebben, die qua ontwikkeling wat achterstand heeft (loopt nog niet los en praat nog niet), en op dit moment last heeft van zijn darmen/poeperd + dat er een (on)verwacht sterfgeval in de familie is, ben je toch ook met hele andere dingen bezig dan "alleen genieten van...". Zolang ik geen bloedingen krijg en af en toe wat menstruatie-achtige groeikrampen heb, vind ik het prima. (de af-en-toe-wat-duizelige gevoelens, moeheid en bij vlagen wat misselijk neem ik op de kop toe) Ben benieuwd wanneer we de eerste echo krijgen. Heb gisteren al contact gehad met assistente van de HA.