Mijn bevalling en de HSG. Al was het strippen (4x) ook niks. Maar goed, als ik kijk waar voor het was zou ik het zo nog eens doen.
nee ik heb geen roesje gehad hoor ? ze konden niet bij steentje komen dus ze gingen echt zitten wroeten en dat gevoel vergeet ik nooit meer toen ik op na controle moest zei de chirurg ook ik ben jou nog niet vergeten... ik denk er liever niet meer teveel aan in vergelijking bij dat was de bevalling een makkie
De eerste eicelpunctie (icsi1) waarbij bleek dat mijn eierstokken achter mijn baarmoeder lagen.Zonder enige vorm van pijnstilling meer dan 15x aangeprikt terwijl er een verpleegkundige bijna met haar volledige gewicht (flinke dame ook) op mijn buik drukte. Dat was echt mega pijnlijk en niet op te vangen. Punctie daarna mocht gelukkig onder narcose.
Een echo van mijn borsten. Nadat ik al een mammografie had gehad en al 4 weken ontzettend pijnlijke, dikke knobbels en schijven in mijn borsten had. Mijn pijngrens is zeer hoog maar ik kon mijn tranen niet inhouden toen die meneer eens lekker zat te porren met dat apparaat.... Brrr. Krijg er nog rillingen van! Oh en een goede tweede is een handvol haar die door een cliënt uit mijn hoofd werd getrokken op mijn werk
Een lumbaalpunctie. Poe, dat was heftig. Ik kijk hier met een pijnlijker gevoel op terug dan een natuurlijke bevalling, keizersnede en ivf punctie's.
Nog nooit ingrepen/onderzoeken gehad die pijnlijk waren. Dus voor mij de bevalling van de oudste. Al is door complicaties het laatste stuk als een roes over mij heen gegaan.
Oh dat heb ik ook gehad. Dat was zo beangstigend, bah. Komt goed in de buurt van het wegsnijden van de verklevingen in mijn baarmoeder, zonder verdoving.
De naweeën van de keizersnee en dan had ik ook nog iets waardoor het borstvoeding geven zeer pijnlijk was (en daarbij versterkten de naweeën als ik hem aanlegde). En de keer dat de gynaecoloog tijdens het meten van de ontsluiting uitschoot, maar dat was meer ook een enge situatie er omheen dan dat de pijn echt heel erg was.
Mijn bevallingen waren wel ingrepen aangezien het beide keren een keizersnede was. Op het moment zelf deed het (natuurlijk) geen pijn, maar daarna natuurlijk wel de nodige pijn gehad. Maar verreweg het ergste vond ik mijn eerste HSG. Mensenkinderen, wat deed dat een pijn vanaf het moment dat de gynaecoloog dat ballonnetje opblies, ik heb liggen huilen daar. De tweede keer heb ik het daar met mijn gynaecoloog van dat moment over gehad en zij heeft hier echt rekening mee gehouden gelukkig en het balonnetje heel voorzichtig opgeblazen. Toen was het prima te doen. Maar die eerste keer, vreeeeselijk.
Ik ga niet alle reacties lezen anders word ik bang voor eventuele ingrepen haha. 1.Toucheren om te voelen of ik al ontsluiting had door een gynaecoloog met grote handen. Ik dacht dat hij door m'n keel naar buiten wilde komen. Wat een slager! 2. wegknippen van een stuk ingegroeide teennagel. Eerst ellendige prikken in m'n teen, daarna bleek de verdoving niet zo goed te werken door de ontsteking en moest de dokter ondanks de pijn doorgaan met knippen. Dacht dat ik gek werd!
Ik lees trouwens wel heel vaak hier dat het de HSG was. Voor de andere dames die dat aangegeven hebben: wat deed er bij jullie zoveel pijn? Ik had van te voren gelezen dat het doorspuiten van de vloeistof pijnlijk kan zijn als er verklevingen zitten. Dat was bij mij niet het geval, het was echt dat ballonnetje dat ze opblazen.
Ze gaven idd bij het plaatsen ook aan dat als je nog niet bevallen bent het erg pijnlijk kan zijn. Poei dat heb ik geweten net als jij. Ik viel ook bijna flauw en daarna 2 dagen op bed. Na 3 mnd wilde ik het kreng er uit. Maar jou verhaal geeft hoop