Ik dacht dat ik wel zonder roesje een colonscopie kon doen. Was als de dood voor een roesje. Maar niet dus Halverwege het onderzoek hebben ze me platgespoten hahaha. Nu dus alijd met roesje
Wat ik mij afvraag bij het lezen van deze berichten... je hoort zo vaak over trauma's uit het verleden die verwerkt moeten worden. Trauma's bij misbruik, bij pesten, bij geweld... daar staan straffen op voor de daders en daar gaan slachtoffers voor in therapie. Maar de pijn die hier wordt beschreven door velen is volgens mij OOK traumatisch in je leven. Waarom gaan we daar dan zo licht over? Waarom wordt er niet meer verdoving gegeven in het ziekenhuis in plaats van iemand voor de rest van zijn leven met een angst op te zadelen?
HSG onderzoek wat 2 x achter elkaar moest! Maar ben nu wel eindelijk zwanger dus zou het zo weer over doen!
Na de bevalling van de jongste was ik in eerste instantie 1,4 liter bloed verloren. Ze leken het onder controle te hebben gekregen en ik heb twee uur van mijn zoon mogen genieten. Na twee uur gilde ik het uit van de pijn en bleek ik nog net niet leeg te bloeden. Gelijk stond de kamer vol dokters en ben ik afgevoerd naar de ok. Ze hebben op de verloskamer nog even kei en keihard mijn baarmoeder afgeknepen om erger te voorkomen. Die pijn was echt bizar, ik lag te huilen en gillen van de pijn. Achteraf bleek ik ruim 3,5 liter bloed verloren te hebben en een baarmoederontsteking te hebben. Het heeft me 9 maanden herstel, emdr therapie en een burn out gekost maar ik heb er geen nachtmerries meer over.
na mijn baarmoeder een grote nabloeding gehad ik kon niet eens meer ademhalen van de pijn en de keizersnede waar ze niet goed hadden verdoofd.
Pijnlijkste vond ik toch wel dat ze gingen controleren of mijn zuurstofgehalte goed was dus slagaderlijk bloed gingen afnemen. Een dubbel J katheter plaatsen vond ik ook al geen pretje.
Horrorverhaal van een bezoekje aan de kaakchirurg Ik kwam voor het 'chirurgisch' verwijderen van een verstandskies die horizontaal in de kaak was gegroeid. Aangezien ik nog nooit gaatjes of wat dan ook heb gehad, wist ik niet hoe de verdoving in het gebit werkte of zou voelen. Ik kreeg twee dikke spuiten en mijn hele keel voelde dof. Ik werd er een beetje melig van. Ik moest in een kamertje wachten tot de chirurg me kwam halen. Maar dat wachten duurde dus heel erg lang... Na 40 minuten werd ik opgehaald, heel erg veel slikken en een beetje kortademig omdat ik mijn keel niet voelde. Ik vroeg: is het de bedoeling dat ik de verdoving vooral in mijn keel voel? Maar men stelde mij gerust dat alles prima was. Ik ging liggen op de tafel, papiertje met een gat erin over mijn gezicht en mond open. Ik voelde precies hoe de zijkant van mijn tandvlees werd open gesneden. Ik gilde het uit! Ik murmelde: de verdoving doet het niet meer! Dus er werd nog een spuit gezet. Deze deed heel veel pijn. Met een tang werd er aan de kies getrokken, mar die kwam niet los. Toen besloten de chirurg de kies in de kaak te breken en in stukjes eruit te halen. Hij zette een beiteltje op mijn kies en sloeg erop en weer gilde ik het uit, want wat een pijn! Hij zei dat hij het gewoon zo snel mogelijk af ging maken. Ik weet zeker dat dit gewoon onverdoofd was, het was absurd hoeveel pijn het deed en hoeveel last ik er nog van heb gehad!
Waaa dat zou ik al nooit durven,laat staan zonder roesje! Wat me ook flink zeer heeft gedaan was een eileiderontsteking op mijn 14. Geen paracetamol in de buurt en ik was ook nog ongesteld en ik lag op het bed te kronkelen van de pijn. Vergeet ik nooit meer! Ook het doorspuiten daarna aan die kant ging moeizaam en die eileider maakt alleen maar prut eitjes. Groeien veel langzamer vergeleken met rechts. Ook nog een goeie: gebroken rug. Ze hebben me moeten reanimeren omdat ik niet meer ademde van de pijn. En borstverkleining deed ook mega zeer. En nog spijt van ook. Soms denk ik wel eens dat sommige dingen echt typisch Nederlands zijn. Geen narcose bij punctie,niet snel een pijnstiller terwijl ik hyperventileerde van de pijn en de zuster boos werd bij borstverkleining. Heb ook in Spanje in het zkh gelegen,nou mooi elke dag aan de morfine met gebroken rug. Weet niet hoe dat in NL zou zijn.
@Hommeltje haha. Je krijgt hem niet voor de lol natuurlijk Helaas staat ie voor mij bijna jaarlijks op de planning dus je raakt er wel aan gewend. Maar jeetje een gebroken rug Heftig hoor!
Heb je Crown? Hoef je niet te antwoorden hoor..Maar ik vind het zo een pijnlijk en vernederend onderzoek terwijl je toch ook een capsule hebt die je kunt doorslikken waar een camera in zit? Gebroken rug was mijn eigen schuld..ik was stomdronken in Salou.
Nee ik heb colitis. Capsule zou kunnen om te kijken maar er wordt ook op het moment van het onderzoek bepaald of ze weefsel afnemen. Dat kan niet met zo'n capsule. Tis even vervelend maar duurt maar kwartiertje dat scheelt.
Wat een verhalen. Bij mij met stipt op 1 de pijn na mijn hernia ok. Heb liggen hyperventileren omdat ik zoveel pijn had. Op de 2e plaats een arteriele punctie, alsof er een brandende lucifer je pols ingaat en dat ze deze even lekker laten zitten. Jammer genoeg werd er eerst 3x misgeprikt. Mijn 1e spiraal is onder narcose geplaatst tijdens een kijkoperatie. Had meer last van het overgebleven gas dan van de ingreep. 2e spiraal vorig jaar laten plaatsen, vond het zelf vergelijkbaar met menstruatiepijn.
Hier toen de bevalling begonnen was kwam de gyn even ontsluiting meten en begon daarna te roeren ofzo? Hij zij al Dat t gemeen zou zijn (had 2 a 3 cm) Jezus Christus wat deed dat zeer. Ben ook echt kwaad op die vent geworden
Ow ik weet nog wel wat, het prikken van mijn infuus.. ik was helemaal waus van de hoge bloeddruk (leek wel dronken hoe ik praatte enz) dus achteraf hoorde ik dat ik de arts die mij prikte verrot gescholden heb Heb ook geen kans meer gehad m'n excuus aan te bieden want ik werd naar een ander ziekenhuis overgebracht! Oepsie
Als klein kind (4jaar) was een oorbel gaan zweren en durfde ik het niet te vertellen. Ze hebben toen mijn oor open moeten snijden om de oorbel eruit te halen. Dit was niet verdoofd ivm de ontsteking. Ik ben echt heel ziek geweest van de pijn tot overgeven aan toe als er alleen al maar iemand naar mijn oor wees.
Voor mij is dat het opensnijden van een abces in mijn keel. Ik was 11 en had al een poos last van mijn keel. Op een gegeven moment werd het zo erg dat ik niet meer kon praten, eten of drinken. Toen kreeg ik in het ziekenhuis een verdovings spray. Die moest ik in de wachtkamer laten inwerken. Vervolgens moest ik gaan liggen en gingen ze het abces open snijden. Ze moesten mij met drie man sterk vast houden en ik weet nog dat ik gilde van de pijn...
Met stip op 1: het verwijderen van achtergebleven placenta resten na mijn bevalling. Ik had 53 hechtingen en het ging zonder verdoving. Mijn vriend was net thuis kleertjes halen voor zoon. Ik kreeg een washandje om in te bijten en daar moest ik het mee doen. Ik gok dat ze me buiten hebben horen gillen. Daarna volgt een wortelkanaalbehandeling zonder verdoving. Weekend tandarts had met een koud watje ofzo tegen de wortel aangezeten en omdat ik dat niet voelde was de wortel volgens hem dood en kon het zonder verdoving. Niet dood dus en ik heb liggen gillen van de pijn. Toen ik klaar was, was de wachtkamer leeg....