Ja dat kon helaas niet omdat hij vijf dagen in het ziekenhuis heeft gelegen dus de eerste dagen waren voor hem ook echt trubbelig. Heeft er wellicht ook mee te maken dat hij nu graag bij papa of mama wil zijn
Je kindje geeft aan dat hij bij je wilt zijn, dat is dus wat je 'moet' doen Het advies is ook om een baby bij je in de kamer te laten slapen dus als je wilt doen wat het veiligste is, bij je houden.
Bedoelde dat ik dit overweeg. Niet voor jou. Je kan ook proberen om iets bij hem neer te leggen waar jouw geur aanzit.
Doe wat goed voelt. Onze oudste lag met 2,5 week op haar eigen kamer in haar ledikant. Zij sliep al vanaf de kraamweek door. Onze jongsteis morgen 9 weken en slaapt nog in de wieg bij ons op de kamer. Zij komt de meeste nachten wel voor een voeding en zolang het nog niet grotendeels doorslapen is blijft ze nog lekker bij ons. Vind het heel fijn dat ik maar 2 stappen hoef te zetten om bij haar te zijn.
Zoals hier al vaker gezegd, probeer het zelf aan te voelen. Hier slaapt zoontje (18 weken) nog bij ons op de kamer 's nachts. We hebben zelfs pas een tweede ledikant aangekocht omdat zijn wieg te klein is en ik hem graag nog even dicht bij mij heb. Vannacht voor het eerst in dat nieuwe bedje. Spannend!! Overdag slaapt hij in zijn ledikant in zijn eigen kamertje. Hij heeft nooit beneden in de box geslapen. Teveel prikkels. Hij is een beetje zoals een parkiet . Pas als we alle prikkels wegnemen zwijgt en slaapt hij.
Niks moet. Doe wat jij het fijnst/beste vind. Aangeraden wordt wel om ter voorkoming van wiegendood je kind minimaal 6 maanden bij je op de kamer te houden. Dit is een officieel advies van verschillende Nederlandse instanties. Maar wat je daarmee doet is je eigen keuze. Lang bij je op de kamer houden is in ieder geval zeker niet slecht. Ik heb maar 1 slaapkamer, mijn zoontje van 14 maanden heeft dus geen andere keus dan bij mij op de kamer slapen. Ik vind het wel voordelen hebben. Hoef niet ver te lopen als hij wakker wordt . En aan de geluiden wen je, ik hoor hem niet meer tenzij hij huilt. Zelfs als hij verkouden is en snurkt slaap ik er inmiddels doorheen en dat terwijl ik een hele lichte slaper ben. Bedenk ook maar dat in hele grote delen van de wereld het heel normaal is dat je baby bij je slaapt. In heel veel wat minder ontwikkelde landen vinden ze het zelfs heel raar dat hier in het westen baby's apart moeten slapen. Dat is namelijk helemaal niet natuurlijk. Het is een luxe die we hebben, nu we zo ontwikkeld zijn dat we grote huizen met meerdere slaapkamers en ledikantjes hebben. Maar van nature hadden we dat nooit. Dus alleen slapen is absoluut niet iets wat moet of nodig is. Het is enkel iets wat je zelf wil. Doe het dus ook alleen als je het zelf wil. En vooral niet eerder dan dat je baby eraan toe is.
Mijn meisje slaapt nog steeds op mijn kamer, ze is nu 14 maanden. De eerste 2 maanden stond haar bedje naast mijn bed, later heb ik haar aan de andere kant gezet met een kamerscherm tussen ons. Ik vind het heerlijk haar bij me in de buurt te hebben, zo ben ik vlug bij haar als ze wakker wordt. Nu ben ik wel een alleenstaande moeder, ik kan me voorstellen dat het ook fijn is soms wat privacy te hebben met je vriend/man.
C. is bijna 5 maanden en ze slaapt nog steeds bij ons op de kamer. Ik heb met mijn vriend de afspraak gemaakt dat als ze niet meer in de wieg past ze naar haar eigen kamer gaat. Het past gelukkig nog, want ik moet er zelf toch nog echt niet aan denken dat ze in een andere kamer ligt. Ik heb er dus meer moeite mee als de baby, haha . Krijgen hier wel commentaar dat ze zo nooit went aan dr kamer, maar daar slaapt ze soms overdag gewoon. Gewoon doen waar jullie je goed bij voelen.
Mijn zoon vanaf dag 1 eigen bedje in eigen kamer. Mijn dochtertje de eerste 2 nachten in de kinderwagenbak bij ons op de kamer als advies van de kraamhulp omdat zij heel erg misselijk was van het vruchtwater en dat regelmatig omhoog kwam maar daarna altijd in eigen bedje in eigen kamer. Samen slapen is niks voor mij want dan lig ik alleen maar wakker door alle geluiden.