Globusklachten/brok in kee

Ik heb er zelf geen ervaring wel maar de ex van mijn moeder wel. Hij kreeg maagbeschermers en daarna een inhalatie. Het eten bleef ook steken bij hem. Het hielp matig.

 

Ik herken het wel. In tijden van erge stress en spanning trek ik onbewust bepaalde spieren aan. Zo ook mijn mond, kaak, hals, nek, schouders. Ik zet constant spanning op mijn keel. En dan krijg ik dus ook het gevoel dat ik een brok in mijn keel heb. Ik weet nu dat het gevoel daardoor ontstaat. Mij helpt het beste om die brok als het ware te negeren. Hoe erger je in de stress schiet, hoe erger dat gevoel wordt. Als ik na verloop van tijd weer ontspan, verdwijnt die brok vanzelf weer.

Dus probeer er niet steeds mee bezig te zijn, maar te accepteren dat je er last van hebt door omstandigheden. En probeer eens stil te staan bij welke spieren je aantrekt. Als je weet dat je het doet, kun je het corrigeren.

 

Ik ben er mee naar de dokter gegaan, want ik begon al te kokhalzen omdat ik ging eten. Juist omdat ik het gevoel had dat er iets 'vast bleef zitten'. Hier kreeg ik inderdaad maagbeschermers (omeprazol) voor... Het hielp bij mij wel goed, moet zeggen dat ik nu weer van de maagbeschermers af ben omdat ik niet zo van het medicijnen slikken ben als het niet noodzakelijk is. Ik heb het langzaam afgebouwd (met medeweten van mijn arts) en tot nu toe (2 jaar verder) heb ik er nog niet opnieuw last van gehad.

 

Ik heb echt net hetzelfde sinds 3 weken. Wat een toeval zeg. Ik zoek me suf op google, maar daar vind je de naarste dingen. Ik ben nog niet naar de dokter geweest, bang voor de uitslag denk ik.

 

Ik had recent globaal dezelfde klachten. Ben naar de dokter gegaan aangezien ik dacht aan een burnout. Na routine bloedonderzoeken bleek is een extreem hoge TSH waarde te hebben, wat wees op een trage schildklier veroorzaakt door (naar later bleek) Hashimoto. Nu ik medicijnen neem gaat het een stuk beter. Mijn advies is om in elk geval je TSH waarden te laten checken.

 

Als je hyperventileert, krijg je inderdaad wel een beklemmend gevoel op de borst en je kunt overal tintelingen krijgen. Door de spanning ga je veel te hoog ademhalen (richting je schouders) en adem je te diep en te snel. Leg in dat geval je hand op je buik en adem naar je hand toe. Druk je hand naar buiten bij het inademen. Als je echt hyperventileert en het benauwd krijgt, moet je na het inademen even je adem zes seconden vasthouden, daarna rustig uitademen en weer even zes seconden rust. Dit doe je net zo lang totdat je weer in het juiste tempo zit en het niet meer benauwd hebt.

Het beklemmende en benauwde gevoel staat totaal los van de brok in je keel. De brok geeft je het gevoel dat je minder lucht krijgt en dat er iets klem zit, maar dat is niet zo. Je moet het als een soort kramp in een spier daar zien. Ga dus niet hyperventileren als je die brok voelt, probeer het gevoel te negeren. Hoe minder je erop let, hoe sneller het over gaat. En probeer alle spieren in je schouders, nek, hals, keel, mond en kaken te ontspannen.

 

Onze dochter van 10 heeft dit ook. In november 2016 kreeg ze ook een paniekaanval hierdoor en is 2 maanden niet naar school geweest. Angst om te eten en te spugen kreeg ze erbij door het gevoel. Ze was erg dun geworden ( en ze woog al niks) Heel eng om te zien hoe iemand door angst helemaal niks meer durft.
Ze ging ook het huis niet meer uit.

Langzaam hebben we het weer opgebouwd samen met therapie.
Vertrouwen weer in je lichaam krijgen, ontspanningsoefeningen en erover praten.

Onze dochter is nu van het globus gevoel af. Heel soms bij spanning grijpt ze nog weleens naar haar keel maar met de oefeningen krijgt ze zichzelf heel snel weer rustig. Gelukkig.

Succes allemaal met deze angst en spanning...want ik heb gezien hoe heftig die angst kan zijn.